ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ 318 ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Στο Αποστολικό ανάγνωσµα που ακούσαµε σήµερα, αγαπητοί αδελφοί, ο συγγραφέας των Πράξεων των Αποστόλων µας περιγράφει µια συγκινητική σκηνή που έγινε στη Μίλητο της Μ. Ασίας. Ο Απόστολος Παύλος ξεκίνησε από την Κόρινθο και ήθελε να είναι την ηµέρα της Πεντηκοστής στα Ιεροσόλυµα. Όταν το πλοίο έφτασε στη Μίλητο, έστειλε και κάλεσε τους Επισκόπους και τους Πρεσβυτέρους της Μ. Ασίας, να έλθουν να τον συναντήσουν εκεί, γιατί δεν προλάβαινε ο ίδιος να τους επισκεφθεί. Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι στην παραλία και εκεί τους µίλησε ο Απόστολος για τελευταία φορά. Η συγκίνηση ήταν µεγάλη γιατί ο πνευµατικός τους πατέρας τους πληροφόρησε ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν το πρόσωπό του. Και επειδή ο πατέρας δεν θα ξαναέβλεπε τα παιδιά του, τους έδωσε τις τελευταίες πατρικές συµβουλές. Να προσέχετε τους εαυτούς σας, αλλά να προσέχετε και το ποίµνιό σας, τους είπε. Τους ανθρώπους που σας εµπιστεύτηκε ο Θεός. Και να το κάνετε αυτό γιατί εγώ έχω εσωτερική πληροφορία ότι µετά την αναχώρησή µου από δω, θα µπουν µέσα στις Εκκλησίες σας, «λύκοι βαρείς», δηλαδή αιρετικοί, ψευδοδιδάσκαλοι, πλανεµένοι που θα προσπαθήσουν να παρασύρουν στην πλάνη τους, τους απλούς Χριστιανούς. Με αυτόν τον τρόπο ο ∆ιάβολος θα κατασπαράξει τις ψυχές των προβάτων. Μη ξεχνάτε ακόµη ότι την Εκκλησία ο Χριστός την ίδρυσε και την τροφοδότησε µε το Πανάγιο Αίµα Του που έχυσε επί του Σταυρού. Και µη νοµίζετε ότι οι εχθροί θα έρχονται µόνο από έξω. Οι χειρότεροι αιρετικοί θα προέρχονται από σας τους ίδιους. Ο ∆ιάβολος θα παρασύρει στην αίρεση και Επισκόπους ακόµη που θα λυµαίνονται το ποίµνιο του Χριστού. Και συνεχίζει ο Απόστολος την οµιλία του προς τους Πρεσβυτέρους λέγοντας: «Τώρα εγώ φεύγω και όπως προβλέπω, δεν πρόκειται να συναντηθούµε πάλι. Γι’ αυτό αδελφοί, σας εµπιστεύοµαι εξ’ ολοκλήρου στον Χριστό για να σας προστατεύσει από τους διάφορους κινδύνους. Εάν ακολουθείτε τον λόγο του Θεού που σας κήρυξα, δεν θα παρασυρθείτε από τις πλάνες και τις αιρέσεις. Στο τέλος της οµιλίας του ο Παύλος τους προτρέπει να είναι η ζωή τους γεµάτη προσφορά. Τους δείχνει τα ροζιασµένα χέρια του, τους υπενθυµίζει ότι εκείνος σε όλη του τη ζωή προσπαθούσε να προσφέρει σε όσους ήταν κοντά του και πνευµατική και υλική βοήθεια. Και το έκανε αυτό ενθυµούµενος τα λόγια του Κυρίου που είπε: «Μακάριόν ἐστι µᾶλλον διδόναι ἢ λαµβάνειν»(Πράξ. κ΄35). Χαίρεται ο άνθρωπος περισσότερο όταν δίνει παρά όταν παίρνει. Αφού τέλειωσε την τελευταία του αυτή οµιλία προς τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Μ. Ασίας, ο Απόστολος των Εθνών, γονάτισε µαζί µε όλους και ανέπεµψε θερµή προσευχή προς τον Κύριο. «Καὶ ταῦτα εἰπὼν, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο»(Πράξ. κ΄36). Εδώ τελειώνει το περιεχόµενο του σηµερινού Αποστόλου, αγαπητοί αδελφοί και νοµίζω ότι δεν πρέπει να αφήσουµε να περάσει απαρατήρητη η τελευταία συµβουλή του Αποστόλου Παύλου. Σε όλους µας, θέλησε να υπενθυµίσει αυτά τα λόγια του Χριστού. Ότι φέρνει στην ψυχή του ανθρώπου µεγαλύτερη χαρά το να δίνει παρά το να παίρνει. Μας καλεί να γίνει η ζωή µας όλη µια προσφορά. Μας προτρέπει να βγούµε από το καβούκι µας. Να ρίχνουµε µια µατιά γύρω µας, να προσέχουµε τη ζωή µας, να προσέχουµε την ζωή και των άλλων ανθρώπων, όχι για να δούµε τι κρατούν στα χέρια τους για να µας δώσουν, αλλά να προσέξουµε µήπως είναι άδεια τα χέρια τους και χρειάζεται κάτι να προσφέρουµε. Εµείς νοµίζουµε ότι θα γίνουµε πιο ευτυχισµένοι εάν καταφέρνουµε πάντα να παίρνουµε από τους άλλους. Πιστεύουµε ότι ο άνθρωπος είναι ευτυχισµένος όταν έχει πολλά αγαθά. Όταν οι άλλοι δουλεύουν για να κερδίζουµε εµείς. Ο Χριστός όµως µας είπε σήµερα ότι «Μακάριος – ευτυχισµένος είναι µάλλον εκείνος που δίνει». Βέβαια αυτή η φράση του Χριστού είναι ακαταλαβίστικη για τους κοσµικούς ανθρώπους. ∆εν συµφωνεί µε την λογική τους. Όπως και πολλά άλλα πράγµατα που δίδαξε ο Χριστός, έτσι και αυτό το απορρίπτουν εκ των προτέρων, αφού δεν χωράει στον νου τους. Πως είναι δυνατόν να χαίρεσαι όταν δίνεις; σου λένε. Και όµως έτσι είναι. Αυτοί που το εφαρµόζουν διαπιστώνουν πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια του Θεανθρώπου. Αγαπητοί αδελφοί. Οι δύσκολοι καιροί που περνάµε είναι για µας µια πρόκληση να δοκιµάσουµε την συµβουλή του Χριστού που µας διέσωσε ο Απόστολος Παύλος. Να δοκιµάσουµε αν όντως φέρνει χαρά µέσα στην ψυχή µας το να δίνουµε βοήθεια στους άλλους. Όταν διαπιστώνουµε πως κάποιος χρειάζεται συµπαράσταση, ας µην αδιαφορήσουµε. Ας φροντίσουµε να ανακουφίσουµε την δυσκολία του. Υπάρχουν άνθρωποι που µπορούν να βοηθήσουν. Φοβούνται όµως. Νοµίζουν πως θα βρεθούν σε µεγάλη δυσκολία. Έχουν φτιάξει γύρω από τον εαυτό τους ένα οχυρό που δεν τους επιτρέπει να βγουν απ’ αυτό και να κοιτάξουν και τους άλλους ανθρώπους πως τα βγάζουν πέρα. Έτσι όµως κυλά η ζωή, περνούν τα χρόνια, φτάνουµε στο τέλος και ενώ έχουµε πολλά αγαθά, δεν είµαστε χαρούµενοι. Γιατί; Γιατί δεν µάθαµε να δίνουµε. Γιατί δεν θέλουµε να ακούσουµε τον Κύριο που µας συµβουλεύει: «Παίρνεις µεγαλύτερη χαρά όταν δίνεις παρά όταν παίρνεις». «Μακάριόν ἐστι µᾶλλον διδόναι ἢ λαµβάνειν»(Πράξ. κ΄35). Αµήν. (Πράξεις, κ΄ 16-18,28-36)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου