ΚΥΡΙΑΚΗ 23/06/2024

 

                                 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ                                                    23/06/2024                           

«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω…,(Ιωάνν. Ζ’ 37)

«Εγώ ειμί το φως του κόσμου…» (Ιωάνν. Η’ 12)

     Μια εβραϊκή γιορτή, γιορτάζουμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί που συμπίπτει με τη δική μας εορτή της πεντηκοστής. Οι Εβραίοι γιόρταζαν την ημέρα της Σκηνοποιίας. Επί επτά ημέρες έμεναν μέσα σε σκηνές, για να θυμούνται ότι ο Θεός τους προστάτευε επί 40 χρόνια που οδοιπορούσαν προκειμένου να φθάσουν στην γη της Επαγγελίας, όταν έφυγαν από την δουλεία των Αιγυπτίων. Αυτές τις ημέρες περισσότερο θυμόντουσαν τις ευεργεσίες του Θεού εκείνα τα δύσκολα χρόνια και πιο συγκεκριμένα δύο από αυτές. Το ότι τους ξεδίψασε στην έρημο και το ότι τους έδειχνε τον δρόμο με τη φωτεινή νεφέλη. Όντως στην έρημο κόντεψαν να πεθάνουν από τη δίψα. Επί ημέρες δεν έβρισκαν νερό να ξεδιψάσουν. Τότε έπεσαν σε προσευχή και ο Θεός φώτισε τον αρχηγό τους τον Μωυσή να κτυπήσει με το ραβδί του σε ένα βράχο. Ο βράχος αμέσως ανέβλυσε άφθονο νερό και ξεδίψασε όλο εκείνο το πλήθος που βρισκόταν κάτω από την σκέπη και την προστασία του Θεού.

   Στην διαδρομή τους όμως οι Εβραίοι είχαν και ένα άλλο πρόβλημα. Ποιός θα τους έδειχνε τον δρόμο για να φθάσουν στον προορισμό τους ; Και σε αυτό όμως βοήθησε ο Θεός. Τους έστειλε ένα σύννεφο που την ημέρα τους προστάτευε από τις καυτερές ακτίνες του ήλιου και το βράδυ ήταν φωτεινό. Αυτό το φωτεινό σύννεφο η “φωτεινή νεφέλη” τους έδειχνε τον δρόμο μέχρι που φθάσανε στον προορισμό τους, στην Χαναάν.

   Αυτές και όλες τις άλλες ενέργειες του Θεού, θυμόντουσαν αυτές τις ημέρες και μένοντας μέσα στις σκηνές, Τον δοξολογούσαν και Τον ευχαριστούσαν.

   Την τελευταία μέρα αυτής της γιορτής, που ήταν πολύς κόσμος μαζεμένος, παρουσιάστηκε ο Χριστός και όρθιος με δυνατή φωνή έλεγε στο πλήθος : Εάν κάποιος διψά και θέλει να ξεδιψάσει να έρχεται σε μένα. Όποιος πιστεύει σε μένα και νοιώθει ότι έχει μέσα του μια πηγή που αναβλύζει καθαρό πνευματικό νερό. Αυτά τα έλεγε περισσότερο γιατί γνώριζε ότι σε λίγο θα έστελνε στους μαθητές του και σε όσους μελλοντικά θα πίστευαν σε αυτόν ότι είναι Θεός, θα έστελνε το Πανάγιο Πνεύμα. Μας θυμίζουν τα λόγια αυτά την συνάντηση του Ιησού με την Σαμαρείτιδα στο πηγάδι του Ιακώβ. Και σε εκείνην είπε ότι όποιος πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ, δεν θα διψάσει ποτέ, εννοώντας την Θεϊκή του διδασκαλία.

   Επίσης ο Χριστός είπε : Εγώ είμαι το φώς του κόσμου. Όποιος με ακολουθεί δεν πρόκειται να χάσει τον δρόμο που οδηγεί στην αληθινή πατρίδα. Στην άνω Ιερουσαλήμ. Στην Βασιλεία του Θεού.

   Σαν να τους έλεγε ο Χριστός ότι καλό είναι που θυμάστε τις ευεργεσίες που σας έκανε στο παρελθόν ο Θεός. Το έκανε όμως τότε για να σας προετοιμάσει να αναζητήσετε το αληθινό νερό και το αληθινό φώς, που οδηγούν όλους τους ανθρώπους στον προορισμό τους, στην επιστροφή στην όντως πατρίδα τους, στον Παράδεισο.

  Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια αγαπητοί αδελφοί. Κανείς δεν μπορεί να σωθεί. Κανείς δεν μπορεί να φθάσει κοντά στον Θεό, εάν δεν έχει οδηγό του τον Χριστό. Το παράδειγμα της ζωής του Χριστού και η διδασκαλία Του, είναι το νερό που ξεδιψάει κάθε πνευματική αναζήτηση και επιθυμία του ανθρώπου. Σ΄ όποιες διδασκαλίες και αν καταφύγουμε, δεν μας αναπαύουν. Όσες γνώσεις κι αν έχεις . Όσα διπλώματα και πτυχία, αν δεν εντρυφήσεις στη διδασκαλία του Ευαγγελίου, πάντα θα νοιώθεις ότι κάτι σου λείπει.

   Υπάρχει ένα κενό μέσα  σου. Μόνο τα λόγια του Χριστού ξεδιψούν. Μόνο το φώς του Χριστού φώτιζε και καθοδηγεί. Όλα τα άλλα μοιάζουν με κεράκια που τρεμοσβήνει το φώς τους. Το φως του ήλιου τα επισκιάζει όλα. Όλα τα άστρα που φαίνονται τη νύχτα, σβήνουν και χάνονται μόλις τις πρωινές ώρες κάνει την εμφάνιση του ο βασιλιάς του ουρανού, ο ήλιος. Όλα τα κλιματιστικά και όλες οι σόμπες του κόσμου, δεν μπορούν να θερμάνουν τη γη, όσο θα την θερμάνει η μεγάλη θερμάστρα του Θεού.

  Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, έστειλαν τους ανθρώπους τους να συλλάβουν τον Χριστό, εκείνοι την ώρα. Αυτοί όμως, μόλις είδαν και άκουσαν τον Χριστό, σαγηνεύτηκαν τόσο, που δεν τόλμησαν καν να Τον ενοχλήσουν. Στη παρατήρηση των αφεντικών τους, γιατί δεν Τον συλλάβατε; Απάντησαν : “ δεν ακούσαμε ποτέ να μιλάει άνθρωπος έτσι όπως μιλούσε αυτός ο άνθρωπος” και για αυτό σηκωθήκαμε και φύγαμε.

   Ναι αγαπητοί αδελφοί ο Χριστός είναι που ξεδιψάει τους διψασμένους. Ο Χριστός είναι εκείνος που φωτίζει όσους βρίσκονται στο πνευματικό σκοτάδι. Αυτός θα μας απαντήσει. Ποιοι είμαστε. Γιατί υπάρχουμε. Πως πρέπει να ζούμε. Ποιος είναι ο προορισμός μας. Τι γίνεται με τον θάνατο και μετά τον θάνατο. Τι θα γίνει μετά τον θάνατο. Τι θα γίνει με τα την Β΄ Παρουσία. Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα. Μόνο Εκείνος. Γιατί μόνος Εκείνος είναι Θεός. Εάν λοιπόν έχουμε την επιθυμία να γνωρίσουμε τις μεγάλες αλήθειες που μας αφορούν. Εάν θέλουμε να φωτιστούν όλα τα σημεία όχι μόνο της επί γης ζωής μας, αλλά και της μετά θάνατον, ας ακούσουμε εκείνον, που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, λέγοντας : « Eάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω…» και

«Εγώ ειμί το φώς του κόσμου…»

 

ΑΜΗΝ   

ΚΥΡΙΑΚΗ 16/06/2024

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α’ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ (Ιωάν. ΙΖ’ 1-13)  16/06/2024

 

        Το σημερινό Ευαγγέλιο μάς λέει αγαπητοί αδελφοί, ποια είναι η αληθινή ζωή. Ποιο είναι το βασικό γνώρισμά της. Πότε ζει ο άνθρωπος την αληθινή ζωή, που τέρμα της δεν είναι ο τάφος, αλλά επεκτείνεται και πέρα απ' αυτόν.

        Ο άνθρωπος που μόνος από τα δημιουργήματα έχει συνείδηση της υπάρξεώς του, είναι όντως άνθρωπος, όταν γνωρίσει τον δημιουργό του σύμπαντος και Εκείνον που έγινε άνθρωπος για να επαναφέρει τον άνθρωπο στην αληθινή τροχιά της ζωής, από την οποία είχε ξεφύγει πέφτοντας στην αμαρτία. Δηλαδή, ο άνθρωπος είναι αληθινά άνθρωπος, όταν γνωρίσει τον Θεό και τον Ιησού Χριστόν. «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν απέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν».

        Κυριακή των Πατέρων ονομάστηκε η σημερινή Κυριακή αγαπητοί αδελφοί, γιατί γιορτάζουμε τους πατέρες που μας δίδαξαν ανά τους αιώνας, ότι δεν ζει ο άνθρωπος αληθινή ζωή, εάν δεν γνωρίσει τον Θεόν που δημιούργησε τα πάντα και τον Ιησού Χριστό που αναγέννησε τα πάντα. Είναι ένα μεγάλο ερώτημα αυτό αγαπητοί αδελφοί. Γνωρίσαμε τον αληθινό Θεό; Με λύπη διαπιστώνει κανείς, ότι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον αληθινό Θεό. Και όταν δεν γνωρίσεις τον μόνον αληθινό Θεόν, πολύ εύκολα πέφτεις στα νύχια του διαβόλου. Πλείστοι όσοι αδελφοί μας, πέφτουν θύματα των μάγων και των μαγισσών. Πληρώνουν αδρά για να τους πουν το μέλλον τους. Κρέμονται από τα χείλη τους, για να τους λύσουν δήθεν τα μάγια που τους έκαναν άλλα δυστυχισμένα θύματα των μάγων. Πώς και πώς περιμένουν να ακούσουν από τα μέντιουμ, το μέλλον τους. Αγωνιούν τι θα πουν οι αστρολόγοι για το ζώδιο τους. Πολλοί συνάνθρωποί μας, ζουν φοβισμένοι, γιατί είδαν σε κάποια γλάστρα του σπιτιού τους, κάποια σαπούνια και κάποιες καρφίτσες. Τα μαγαζιά, τα σπίτια, οι επιχειρήσεις είναι στολισμένα απ' έξω κι από μέσα, με σκόρδα, με πέταλα, με κέρατα, για να διώξουν δήθεν το κακό μάτι. Κόσμος φοβισμένος! Κόσμος ταραγμένος! Γιατί; Γιατί δεν γνώρισαν τον αληθινό Θεό και τον Ιησού Χριστό που Εκείνος έστειλε για την σωτηρία του κόσμου. Εκείνον, τον Ιησού Χριστό, ακούσαμε να λέει σήμερα ότι χαρά έχει μέσα του μόνον εκείνος που γνωρίζει τον αληθινόν Θεόν. «Ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς».

        Ναι, θα ζήσουμε αληθινά σαν άνθρωποι όταν γνωρίσουμε τον αληθινό Θεό. Όμως, πώς θα Τον γνωρίσουμε Εκείνον και τον Ιησού Χριστό; Για να πάμε εμείς στον Θεό φαίνεται ότι είναι αδύνατον. Επομένως, θα Τον γνωρίσουμε όταν Εκείνος έλθει σε εμάς. Για να έλθει όμως ο Θεός σε εμάς, πρέπει να καθαρίσουμε την καρδιά μας για να Τον υποδεχθούμε. Ο Θεός για να μας επισκεφτεί, λέει ο Άγιος Πορφύριος χρειάζεται ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, τόσο γρήγορα έρχεται και κατοικεί μέσα μας, αρκεί να Τον καλέσουμε. Να καθαρίσουμε την καρδιά μας από θρησκοληψίες, από αμφιβολίες, εφάρματους λογισμούς, κατακάθια ειδωλολατρίας - μοιρολατρίας. Να διώξουμε από το λεξιλόγιό μας την λέξη τύχη. Να εγκατασταθεί στα χείλη μας το "Δόξα σοι ο Θεός". Να πλημμυρίσει το είναι μας με την προσευχούλα "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" και αμέσως ο Χριστός θα γεμίσει το είναι μας. Τότε ο Θεός, θα μας αποκαλυφθεί! Θα ανοίξει τα μάτια της ψυχής μας να Τον γνωρίσουμε. Και τότε δεν θα χορταίνουμε να Του μιλάμε και να Τον ακούμε που θα μας απαντάει. Τότε μόνον θα κατανοήσουμε αυτό που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο «Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν».

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 09/06/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ (Ιωάν. Δ! 5-42)  09/06/2024

        Για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε χωρίς μάτια μας μιλάει το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί. Σ’ αυτόν τον άνθρωπο δημιούργησε μάτια ο Χριστός, βάζοντας στα βαθουλώματα του προσώπου του λάσπη που έφτιαξε με το σάλιο του και χώμα.

        Αυτός ο άνθρωπος μας διδάσκει σήμερα με το παράδειγμά του. Τον ρωτούσαν οι περαστικοί. Τον ρωτούσαν επανειλημμένως οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι στο συνέδριο τους, πώς απέκτησε μάτια και εκείνος περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια το θαύμα που του έγινε. Τον ρώτησαν στο συνέδριο τι γνώμη έχει γι’ αυτόν που του δημιούργησε τα μάτια του και μόνο τότε δήλωσε μπροστά σε όλους άφοβα, ότι αυτός που τον θεράπευσε είναι άνθρωπος του Θεού. Προφήτης. Ενώ όλοι έλεγαν πως ο άνθρωπος αυτός είναι αμαρτωλός, αφού καταλύει το Σάββατο, εκείνος επέμενε ότι ο Ιησούς είναι δίκαιος, άνθρωπος του Θεού. Τόσο πολύ επέμενε στην ομολογία του, ώστε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι τον πέταξαν έξω από το συνέδριο. Όταν μετά τον συνάντησε ο Χριστός, ομολόγησε ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού και τον προσκύνησε. «Ὁ δὲ ἔφη, Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ». Κτυπητή παραφωνία σε όλο το περιστατικό, οι γονείς του τυφλού, που δείλιασαν να ομολογήσουν πως ο Χριστός θεράπευσε το παιδί τους κι επομένως είναι Θεός!

        Είπαμε να διδαχθούμε σήμερα από τον θεραπευθέντα άνθρωπο. Μας κάνει εντύπωση ότι μιλάει για το θαύμα που του έγινε και για την πίστη του στο Χριστό, μόνο όταν τον ρωτούν. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς αγαπητοί αδελφοί. Για τα θέματα της πίστεώς μας να μιλάμε μόνο όταν μας ρωτούν. Ας αφήσουμε το κήρυγμα που γίνεται στις Εκκλησίες και τους εντεταλμένους από την Εκκλησία, να μιλούν γενικά σε όλους τους ακροατές. Μας συμβουλεύουν οι άγιοί μας ότι το τί γίνεται μέσα μας, τί σχέσεις έχουμε με το Θεό, να μη το γνωρίζει κανένας άλλος ειμή μόνον ο Θεός, εμείς και ο πνευματικός μας στην εξομολόγηση. Όχι μόνο για τις προσωπικές μας σχέσεις με τον Θεό να μη μιλάμε σε κανέναν, αλλά και για τα θέματα της πίστεώς μας. Δεν ξέρουμε ο άλλος που θα μας ακούσει, πώς θα μετρήσει τα λόγια μας. Δεν ξέρουμε αν ο άλλος είναι έτοιμος να δεχθεί τις χριστιανικές αλήθειες. Μπορεί να τις ειρωνευθεί, τότε το κρίμα θα είναι δικό μας. Για την περίπτωση αυτή ο Χριστός είπε: «Μὴ δῶτε τά ἅγια τοῖς κυσίν». Ακόμη και στα παιδιά μας που είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε για το Χριστό, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Να ενεργούμε με διάκριση και να παρακαλούμε το Θεό να μας φωτίζει πώς και τί πρέπει να πούμε.

        Οι αλήθειες του Ευαγγελίου λέγονται στο κήρυγμα, γιατί δεν λέγονται προσωπικά αλλά γενικά και όποιος αντέχει τις παίρνει. Όμως έχει όλο το δικαίωμα να τις απορρίψει. Έπειτα ο κήρυκας του Ευαγγελίου μιλάει σε ανθρώπους που με την ελεύθερη βούληση τους ήλθαν στην εκκλησία και είναι υποτίθεται, διατεθειμένοι να ακούσουν το Λόγο του Ευαγγελίου. Ο Χριστός και οι Απόστολοι μιλούσαν πολλές φορές και αυστηρά, αλλά ήξεραν πως μιλούσαν σε ανθρώπους που μόνοι τους πήγαιναν πίσω τους και διψούσαν να ακούσουν τις θεϊκές διδασκαλίες.

        Εμείς ας διδαχθούμε από το παράδειγμα του σημερινού τυφλού, που μιλούσε για το θαύμα και για την πίστη του στο Χριστό, όταν τον ρωτούσαν. Δεν θα μιμηθούμε βέβαια τους γονείς του, που φοβήθηκαν να ομολογήσουν την πίστη τους στο θαύμα και στο Χριστό, όταν τους ρώτησαν στο συνέδριο. Όταν μας ρωτούν για θέματα της πίστεώς μας, θα τους απαντάμε με λίγα λόγια και θα κάνουμε προσευχή να τους φωτίσει ο Θεός να δεχθούν μέσα στην καρδιά τους αυτά που θα τους πούμε.

Αμήν.