ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 

        Πέρασαν 2023 χρόνια από τη γέννηση του Υιού του Θεού, του Χριστού μας. Εκείνη την ευλογημένη ημέρα που ο Κύριος επισκέφτηκε σαν αθώο βρέφος τη γη μας, για να την ελευθερώσει από την αμαρτία, τη γιορτάζουμε πανηγυρικά κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου. Είναι τα γενέθλια του Χριστού μας, τα αγαπημένα χαρμόσυνα Χριστούγεννα.

          Αυτή τη χαρά, εκείνης της ευλογημένης ημέρας μπορούμε κι εμείς σήμερα να τη ζήσουμε. Να πάμε κι εμείς όπως τους βοσκούς να προσκυνήσουμε το μικρό Χριστό. Πώς; 'Οταν γλυκοχαράζει η ημέρα των Χριστουγέννων, οι καμπάνες χτυπούν χαρούμενα. Σαν άγγελοι τ'ουρανού μας καλούν στην εκκλησιά. "Ελάτε, μας λένε, ελάτε στη φάτνη να προσκυνήσετε το βρέφος Ιησού! 'Εχει ανοιχτή την αγκαλιά Του και περιμένει να σας δείξει πόσο πολύ σας αγαπά, πόσο νοιάζεται για τον καθένα χωριστά, πόσο θέλει την ευτυχία σας!"

          Και όλοι οι πιστοί με την καρδιά καθαρή, φορώντας τα γιορτινά μπαίνουν στο ναό του Θεού. Πόσο χαρούμενα είναι όλα! Η Θεία Λειτουργία φέρνει τον ουρανό στη γη. Όλοι είναι εκεί: Ο Χριστός, η Παναγιά, οι άγιοι, οι άγγελοι. Σε λίγο ο ιερέας καλεί: "Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, προσέλθετε!" Και τότε πλησιάζουμε μέσα στην καρδιά μας τον ίδιο τον νεογέννητο Χριστό, γιατί μέσα σε κάθε σταγόνα που κοινωνούμε βρίσκεται ο ίδιος ο Χριστός, ο ίδιος ο Θεός. Αυτό είναι το μεγάλο θαύμα που ζούμε κάθε φορά στη Θεία Λειτουργία. Ο Χριστός κάνει φάτνη τις καθαρές καρδιές και τις γεμίζει με χαρά, ειρήνη, ευτυχία.

          Γι' αυτό αγαπητοί μου, κανείς δεν πρέπει να χάσει τη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων! Ας σηκωθούμε όλοι πρωί πρωί και μαζί να κινήσουμε, όπως οι απλοί βοσκοί, όπως οι σοφοί μάγοι, που διένυσαν χιλιόμετρα πολλά, που ταξίδευαν μήνες για να προσκυνήσουν το νεογέννητο Χριστό, έτσι να Τον προσκυνήσουμε κι εμείς. Κανένα εμπόδιο, καμία δυσκολία, δεν γύρισε πίσω τους τρεις σοφούς μάγους. Κι εμείς που έχουμε τόσο κοντά μας τον ναό, θα'ναι κρίμα να προφασιστούμε δυσκολίες και εμπόδια... 'Ολα να τα παραμερίσουμε, όλους να τους ξεσηκώσουμε, και να' μαστε κι εμείς το πρωί των Χριστουγέννων ανάμεσα σ'εκείνους που θα προσκυνήσουν με αγάπη τον Κύριο Ιησού Χριστό, που μας περιμένει με λαχτάρα να μας χαρίσει τα ουράνια δώρα Του.

          Γιατί Χριστούγεννα είναι ο ερχομός Εκείνου. Εκείνου, που καταδέχθηκε να γίνει σαν και μας, για χάρη μας να σταυρωθεί και μαζί Του να μας Αναστήσει...

          Σε λίγες ώρες ο Χριστός μας έχει γενέθλια. Θα μας καλέσει όλους στο σπίτι του, το ναό, χτυπώντας τις καμπάνες χαρμόσυνα. Θα μας καλέσει στο τραπέζι που θα στρωθεί για χάρη μας, για να γιορτάσουμε το γεγονός. Και τι τραπέζι! Τον ίδιο τον εαυτό θα μας προσφέρει! Την ουράνια θεική τροφή! Δεν θα ήταν κρίμα να το χάσουμε;

          Γι' αυτό λοιπόν όλοι μας νωρίς νωρίς το ξημέρωμα, ας κινήσουμε για να προυπαντήσουμε το θείο βρέφος μέσα σην εκκλησιά!

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους!

ΚΥΡΙΑΚΗ 24/12/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (ΜΑΤΘ. Α’ 1-21) 24/12/2023

        Το σχέδιο που κατέστρωσε η αγάπη του Θεού προκειμένου να φέρει πίσω στον παράδεισο τον άνθρωπο που απομακρύνθηκε απ' Αυτόν, περιγράφει η ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί αδελφοί. Πώς χρησιμοποίησε τόσους ανθρώπους, προκειμένου να γίνει ο ίδιος άνθρωπος, να πάρει πάνω του ολόκληρη την ανθρωπότητα, για να την εξαγνίσει, να την συγχωρήσει μ' αυτόν τον τρόπο και να την σώσει.

        Στο τέλος της περικοπής, περιγράφεται ο διάλογος που είχε ο προστάτης της Παναγίας, ο Ιωσήφ, με τον αρχάγγελο Γαβριήλ, σχετικά με την σύλληψη εκ πνεύματος Αγίου και την εντολή να δοθεί στο νεογέννητο το όνομα Ιησούς, που σημαίνει σωτήρας.

        Εμείς θα σταθούμε σ' αυτό το τελευταίο, αγαπητοί αδελφοί, γιατί είναι άκρως απαραίτητο να δεχθεί όλη η ανθρωπότητα ως σωτήρα της τον Χριστό, γιατί δεν πάμε καλά. Μα καθόλου καλά! Όλοι διαπιστώνουμε ότι στην κοινωνία έχει επικρατήσει το κακό. Για το τίποτε ο άλλος παίρνει το όπλο, το μαχαίρι και σκοτώνει αδιακρίτως, παιδιά, γυναίκες, άνδρες. Τα ανδρόγυνα χωρίζουν έτσι στα καλά καθούμενα. Αν μπορεί κανείς να τα ονομάσει ανδρόγυνα! Απλώς συζούν χωρίς να ντρέπονται. Κάνουν παιδιά. Ξαναπαντρεύονται και τα παιδιά ψάχνουν να βρουν ποιοι είναι οι γονείς τους. Οι χωρισμένοι γονείς απορούν, πώς τα παιδιά τους καταλήγουν στα ναρκωτικά, ή στη φυλακή. Τα παιδιά σκοτώνουν έτσι για το τίποτα τα άλλα παιδιά. Στέλνεις το παιδί σου να μάθει γράμματα και φοβάσαι μη σου το φέρουν μαχαιρωμένο ή νεκρό. Οι φυλακές, όσο και να τις μεγαλώνουν, γεμίζουν γρήγορα από παραβατικούς ανθρώπους. Όσο και να έχεις δυνατή φαντασία, δεν μπορείς να περιγράψεις αυτό που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία.

        Όλοι πιστοί και άπιστοι, χριστιανοί και μη χριστιανοί, αρκούμαστε στο να περιγράφουμε μόνο το τί συμβαίνει. Το λυπηρό είναι ότι αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο, πιστεύουν πως θα διορθώσουν αυτήν την κατάσταση με ανθρώπινα μέσα. Επιστρατεύουν τα επιτεύγματα της επιστήμης, για να ρυθμίσουν τις σχέσεις των ανθρώπων. Οι πολλοί νομίζουν πως το θέμα είναι ψυχολογικό. Γι' αυτό έχουν γεμίσει τα σχολεία και τα ιδρύματα με ψυχολόγους. Αγωνίζονται κι αυτοί να βοηθήσουν, αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς εφαρμόζουν γενικούς κανόνες, αγνοώντας πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή προσωπικότητα και χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση. Και κυρίως, ο πολύς κόσμος δεν έμαθε ότι για να ισορροπήσει και να ηρεμήσει η κοινωνία είναι άκρως απαραίτητο να μπει ο Χριστός μέσα στον κάθε άνθρωπο. Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να ενωθεί ο άνθρωπος με το Θεό. Ο Χριστός είναι ενωμένος με το Θεό. Όποιος ενώνεται με το Θεό, δεν είναι δυνατόν να κάνει το κακό. Κι αν για διάφορους λόγους πέφτει σε παραπτώματα, μετανοεί και τα διορθώνει.

        Δύο πιθανότητες υπάρχουν. Ή θα έχουμε κοινωνία με Χριστό ή θα έχουμε κοινωνία χωρίς Χριστό. Τί θα πει κοινωνία χωρίς Χριστό, το ζούμε όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί "Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται". Η άλλη πιθανότητα είναι να έχουμε κοινωνία που να έχει στο κέντρο της το Χριστό και το Ευαγγέλιό Του. Και σ' αυτήν τη δεύτερη περίπτωση δεν θα είναι όλα αγγελικά, γιατί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και θα κάνουν λάθη. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Όταν έχουμε το Χριστό στο κέντρο της ζωής μας, τα λάθη θα είναι μικρότερα και λιγότερα. Και το κυριότερο, όποιος έχει στο κέντρο της ζωής του το Χριστό και λάθος να κάνει, καταφεύγει σε Εκείνον και ξαναρχίζει από την αρχή αφήνοντας πίσω τα λάθη του.

        Αδελφοί, ο Χριστός ήλθε στη γη, έγινε άνθρωπος, για να οδηγήσει τον άνθρωπο καινούριο στη Βασιλεία Του. Περιμένει να Του το ζητήσουμε και να Του αναθέσουμε να κάνει την κοινωνία καινούρια. Η κοινωνία των ανθρώπων θα σωθεί, μόνο αν γίνει Χριστοκεντρική. Όσο απομακρυνόμαστε από το Χριστό, τόσο θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Αμήν!

ΚΥΡΙΑΚΗ 17/12/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ (Λουκά ΙΔ’ 16-24)    17/12/2023

        Για ένα μεγάλο δείπνο μάς μίλησε σήμερα το Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί. Για ένα δείπνο που συμβόλιζε τη Θεία Κοινωνία. Σ' αυτό το δείπνο ήταν πολλοί καλεσμένοι, μα όταν ο υπηρέτης του οικοδεσπότη πήγε να τους ειδοποιήσει ότι όλα ήταν έτοιμα, πολλοί απ’ αυτούς έψαχναν να βρουν μια δικαιολογία για να μην ανταποκριθούν στην πρόσκληση. Ο ένας είπε ότι αγόρασα ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το ερευνήσω καλά, «Ἀγρόν ἠγόρασα». Ο άλλος είπε: Αγόρασα 5 ζευγάρια βόδια και θέλω να τα δοκιμάσω στο αλέτρι. «Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε». Και ο τρίτος:  Παντρεύτηκα κι οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να έλθω στο τραπέζι. «Γυναῖκα…».

        Είπαμε αγαπητοί αδελφοί ότι το δείπνο του σημερινού Ευαγγελίου συμβολίζει τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία. Ο οικοδεσπότης είναι ο ίδιος ο Θεός. Παραθέτει για φαγητό, το σώμα και το αίμα του ίδιου του Υιού του, του ενανθρωπήσαντος Χριστού. Υπηρέτης είναι ο κάθε ιερέας, που προσκαλεί τους πιστούς της ενορίας του με το: "Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί αγάπης προσέλθετε". Πόσο λυπηρό είναι να διαπιστώσει κανείς ότι όπως τότε, έτσι και τώρα, πολλοί από τους πιστούς ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες, για να μην κοινωνήσουν! Να μην εκκλησιασθούν. «Ἀγρόν ἠγόρασα», λένε πολλοί. Δηλαδή, έχω πολλές δουλειές και δεν μου μένει χρόνος για να εκκλησιασθώ και για να ετοιμασθώ να κοινωνήσω. Αναγκάζομαι να δουλεύω και τις Κυριακές για να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου. Στέκει όμως αυτή η δικαιολογία; Σε συμφέρει να δουλεύεις συνέχεια χωρίς να ξεκουράζεις το σώμα σου; Ήξεραν οι προπάτορές μας, γνώριζαν, ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του μια ψυχή κι ότι αυτή η ψυχή έχει ανάγκη από πνευματική τροφή, όπως έχει το σώμα ανάγκη από υλική τροφή.

        Το πρόβλημα όμως είναι μάλλον βαθύτερο. Πολλοί δεν έρχονται στην Εκκλησία από άγνοια. Δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν γευτεί, τα ευεργετικά οφέλη του εκκλησιασμού. Δεν γνωρίζουν ότι από τη Θεία Λειτουργία παίρνουμε δυνάμεις που μας χρειάζονται για το βεβαρυμμένο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας. Δεν έχουν πάρει στα σοβαρά αυτό που λένε οι εκκλησιαζόμενοι, ότι στην Εκκλησία δεν κουράζεσαι, αλλά ξεκουράζεσαι. Ότι κατά ένα ανεξήγητο τρόπο, η συμμετοχή σου στη Θεία Λειτουργία είναι το γέμισμα της μπαταρίας του οργανισμού σου, για την υπόλοιπη ζωή σου. Ο τακτικός εκκλησιασμός και η συχνή συμμετοχή μας στη Θεία Κοινωνία είναι ένα θέμα που πρέπει να το ξανασυζητήσουμε σοβαρά με τον εαυτό μας!

        Μια άλλη ομάδα χριστιανών απορρίπτουν την πρόσκληση του Θεού, γιατί επηρεάζονται από την αρνητική περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα. Το τί λέει ο Κόσμος! Το τί λέει ο πολύς κόσμος το πληροφορείται ο νους μας, το μαθαίνουμε από τις 5 αισθήσεις μας. Κατά τους Άγιους Πατέρες μας, τα 5 ζεύγη βοών της παραβολής, αναφέρονται στις 5 αισθήσεις του σώματός μας. Αν δεν τις ελέγξει ο άνθρωπος θα του μεταφέρουν λάθος μηνύματα από το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και θα τον προδιαθέσουν αρνητικά ως προς τον εκκλησιασμό και πολύ περισσότερο ως προς τη Θεία Κοινωνία.

        Η τρίτη ομάδα αυτών που δεν εκκλησιάζονται, προβάλλουν σαν δικαιολογία, το ότι παντρεύτηκαν και δεν μπορούν να εκκλησιαστούν. Αυτοί συγχέουν τα πράγματα, γιατί η Εκκλησία, όχι μόνο δεν θεωρεί το γάμο και την οικογένεια σαν εμπόδιο για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία, αλλά αντίθετα προτρέπει τους γονείς να μετατρέψουν το σπίτι τους σε Εκκλησία, την "κατ' οίκον Εκκλησία". Είναι λάθος οι αγαπητικές σχέσεις των συζύγων και της οικογένειας να θεωρούνται εμπόδια για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία. Μέσα από τον εκκλησιασμό και την κοινή Θεία Κοινωνία των συζύγων και της χριστιανικής οικογένειας, διοχετεύεται η Ευλογία του Θεού σε όλα τα μέλη της οικογένειας.

        Αγαπητοί αδελφοί, αυτές κι όλες τις άλλες δικαιολογίες που προβάλλονται σαν εμπόδια για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία, εμείς να τις παραμερίζουμε και να είμαστε τακτικά στην Εκκλησία, γιατί από τον τακτικό εκκλησιασμό μας, μόνο οφέλη θα πάρουμε. Κυρίως, με τον τακτικό εκκλησιασμό μας, βάζουμε σ' όλη τη ζωή μας, την Ευλογία του Θεού. Αμήν! 

ΚΥΡΙΑΚΗ 10/12/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι’ ΛΟΥΚΑ         (ΛΟΥΚΑ ΙΓ’ 10-17)                  10/12/2023

Μια αρρωστημένη γυναίκα, μας καλεί να μιμηθούμε σήμερα το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί αδελφοί. Μια συγκύπτουσα. Μια γυναίκα που επί 18 χρόνια δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθια. Παρά την αρρώστια της όμως η συγκύπτουσα, δεν παρέλειπε να πηγαίνει στην Εκκλησία. Στην συναγωγή. Εκεί παρακολουθούσε με προσοχή το κήρυγμα και συμμετείχε στην κοινή προσευχή. Η άθλια σωματική της κατάσταση, δεν κατάφερε να της αλλάξει τις θρησκευτικές της συνήθειες.

        Είπαμε ότι για όλους μας, η γυναίκα αυτή είναι φωτεινό παράδειγμα. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν πρέπει να μας εμποδίσει από το να πηγαίνουμε στην Εκκλησία μας. Έχουμε να ωφεληθούμε τα μέγιστα, όταν συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία. Μέσα στο ναό ερχόμαστε σε επικοινωνία με τους Αγγέλους και τους Αγίους. Μέσα στο ναό, κατά τη Θεία Λειτουργία, μας δίνεται η δυνατότητα να ενωθούμε με τον ίδιο το Χριστό, διά της Θείας Κοινωνίας. Όταν συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία, ενωνόμαστε με όλους τους χριστιανούς. Ζώντες και νεκρούς. Μέσα στη Θεία Λειτουργία δίνεται η δυνατότητα να βοηθήσουμε εκείνους που έφυγαν. Από εμάς τους ζωντανούς, περιμένουν να τους μνημονεύσουμε. Εκείνοι δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, αφού « ἐν τῷ ᾍδη οὐκ ἔστιν μετάνοια». Περιμένουν πώς και πώς εμείς να παρακαλέσουμε το Θεό γι' αυτούς. Εδώ φαίνεται αν αγαπάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Τον παππού σου και τη γιαγιά σου. Αν αναφέρεις τα ονόματά τους μέσα στη Θεία Λειτουργία. Αν τους βοηθάς τώρα που σ' έχουν ανάγκη. Και όταν μάθει το παιδί σου, ότι μνημονεύεις τους γονείς σου, θα σε μνημονεύει κι εκείνο όταν φύγεις για τον ουρανό.

        Μέσα στο ναό κατά τη Θεία Λειτουργία, δημιουργείται μια ατμόσφαιρα αγάπης και αλληλεγγύης μεταξύ αυτών που έφυγαν νωρίτερα και αυτών που έμειναν πίσω για να φύγουν αργότερα. Βέβαια αυτά δεν τα ήξερε η δυστυχισμένη εκείνη γυναίκα, γιατί δεν είχε ακόμα θυσιαστεί ο Χριστός. Δεν είχε γίνει η πρώτη Λειτουργία. Όμως γι' αυτή την γυναίκα έγινε μια εξαίρεση. Πηγαίνοντας στην Συναγωγή το Σάββατο που ήταν ο Χριστός, δεν άκουσε μόνο κήρυγμα, δεν έψαλλε μόνο με όλους μαζί το Αλληλούια. Αλλά πήρε και κάτι που δεν πήραν οι άλλοι. Πήρε μεγάλο μερίδιο από τη χάρη του Χριστού. Ο Χριστός έβαλε τα χέρια Του επάνω στην κυρτωμένη ράχη της κι αμέσως έγινε καλά. «Ἐπέθηκαν αὐτῷ τὰς χεῖρας, καὶ παραχρῆμα ανωρθώθει καὶ ἐδόξαζε τὸν θεὸν».

        Θεωρούμε μεγάλο πράγμα αυτό που έγινε εκείνο το Σάββατο στην Συναγωγή, αγαπητοί αδελφοί. Ασυγκρίτως όμως μεγαλύτερα πράγματα γίνονται κατά τη Θεία Λειτουργία. Ο ιερέας υψώνει το χέρι του πάνω από το Άγιο Δισκάριο και αμέσως το ψωμί γίνεται σώμα Χριστού. Και υψώνει το χέρι του πάνω από το Άγιο Ποτήριο και το κρασί γίνεται αίμα Χριστού. Εκεί θεραπεύθηκε η κύρτωση της συγκύπτουσας, εδώ καθαρίζονται οι αρρωστημένες ψυχές από τις αμαρτίες τους. Εκεί πήρε παράταση η επί γης ζωή της άρρωστης γυναίκας, εδώ χαρίζεται αιώνια ζωή, αφού κοινωνάμε «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον». Εκεί το χέρι του Χριστού άγγιξε το άρρωστο σώμα της συγκύπτουσας. Εδώ προσκυνάμε το χέρι του ιερέως όταν παίρνουμε αντίδωρο και μέσα στις φλέβες εκείνου του χεριού, κυκλοφορεί το αίμα του Χριστού, αφού ο ιερέας έχει κοινωνήσει πρώτος μπροστά στην Αγία Τράπεζα.  

        Καμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει μεταξύ της Εβραϊκής Συναγωγής και του Ορθόδοξου ναού, αγαπητοί αδελφοί. Είμαστε λοιπόν αδικαιολόγητοι, εάν με την παραμικρή δυσκολία, χάνουμε τον εκκλησιασμό μας. Η συγκύπτουσα, από τα βάθη των αιώνων, μας φωνάζει: Εάν εγώ ξεπερνούσα κάθε Σάββατο, όλες τις δυσκολίες και πήγαινα στην συναγωγή για να ακούσω το κήρυγμα και να υμνώ το Θεό, εσείς τί πρέπει να κάνετε, για να μη χάνετε τις τόσες δωρεές που δίνει η Θεία Λειτουργία;

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26/11/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ  (Λουκά ΙΗ’ 18-27)                 26/11/2023

 

Πολλά πράγματα δίδαξαν οι γονείς του νεαρού που πλησίασε σήμερα τον Χριστό αγαπητοί αδελφοί. Από μικρό παιδί, δηλαδή από τους γονείς μου, έμαθα όλα αυτά που μου λες, απάντησε στον Χριστό ο νεαρός. «Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου».

Είναι σαν να ακούμε ένα παιδί της εποχής μας. Οι σημερινοί γονείς φροντίζουν με πολλή σπουδή να δώσουν στα παιδιά τους όσο γίνεται περισσότερα πράγματα. Βέβαια τα περισσότερα από αυτά είναι άχρηστα και πολλά είναι και επιζήμια. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε και πολύ για το αν είναι χρήσιμα αυτά που δίνουμε στα παιδιά μας. Αρκεί να τους δώσουμε πολλά. Μην τυχόν ο γείτονας πηγαίνει το παιδί του σε κάποια δραστηριότητα που δεν πήγαμε εμείς το παιδί. Οι γονείς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι γείτονες, όλοι επιστρατεύονται και βρίσκονται στους δρόμους με τα μηχανάκια και τα αυτοκίνητά τους για να τα προλάβουν όλα.

Σπάνια ο γονιός ή ο παππούς και η γιαγιά αναρωτιούνται, σε τί θα ωφελήσει το παιδί αυτό που με τόσο κόπο προσπαθούν να του μάθουν. Πολύ δε περισσότερο δεν προβληματίζονται μήπως βλάπτουν το παιδί κάποια πράγματα που πληρώνουν από το υστέρημά τους, για να του δώσουν.

Ο Χριστός μας, για να έρθουμε πάλι στο περιεχόμενο του Ευαγγελίου, άκουσε την απάντηση του νεαρού, ότι όλα τα πήρε από τους γονείς του, αλλά θέλησε να τον προβληματίσει και του είπε: «Ἔτι ἕν σοι λείπει…». Κάτι σου λείπει. Δεν σου έμαθαν οι γονείς να στηρίζεις όλη σου τη ζωή στο Θεό και όχι στα κοσμικά εφόδια.

Αυτό ακριβώς θα έλεγε και σε μας ο Κύριος αγαπητοί αδελφοί. Στο κάθε παιδί της εποχής μας θα έλεγε : «Ἔτι ἕν σοι λείπει…».Κάτι σου λείπει.

Τι είναι λοιπόν εκείνο το κάτι που οι σημερινοί γονείς δεν δίνουν στα παιδιά τους;

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι στα παιδιά μας περνάμε το μήνυμα πως θα είναι επιτυχημένα μέλη της κοινωνίας και ευτυχισμένοι άνθρωποι, εάν γνωρίζουν πολλά πράγματα. Χωρίς να το θέλουμε τους περνάμε λάθος μήνυμα. Επιτυχημένα και ευτυχισμένα θα είναι, εάν εναποθέσουν την προστασία της ζωής τους στο Θεό. Όλα τα πράγματα να τα επιτύχεις στη ζωή σου, θα μοιάζεις με ένα ξερό φύλλο που ο άνεμος το πηγαίνει εδώ κι εκεί, αν δεν είσαι αγκυροβολημένος στην πίστη, στην ελπίδα και στην αγάπη του Θεού. Όταν παιδί μου το βράδυ θα μείνεις μόνος, μόνον ο Θεός μπορεί να σου κάνει παρέα. Και στις δύσκολες ημέρες της αρρώστιας και της αδυναμίας όλοι σε εγκαταλείπουν εκτός από το Θεό.

«Ἔτι ἕν σοι λείπει…» Καλά είναι όλα τα άλλα που μαθαίνεις αλλά αν δεν μάθεις να λες πριν από κάθε σου πρωτοβουλία και πριν να ξεκινήσεις το πρωί για τη δουλειά σου «Πρώτα ο Θεός» τότε κάτι σου λείπει. Μπροστά ο Θεός και πίσω εσύ.

«Ἔτι ἕν σοι λείπει…» Ότι επιτύχεις στη ζωή σου παιδί μου, το πετυχαίνεις επειδή ο Θεός σου έδωσε τα χαρίσματα και τα ταλέντα που έχεις. Γι’ αυτό άκουσε τον Άγιο Παΐσιο που σε συμβουλεύει: «Να μη λείπει από το στόμα σου και από την καρδιά σου το “Δόξα σοι ο Θεός”»

Μεγάλη η ευθύνη μας απέναντι στα παιδιά μας αγαπητοί αδελφοί. Μήπως τους στερούμε αυτό που θα έπρεπε πρώτο να τους δώσουμε; Μήπως η κοινωνία χάλασε γιατί δεν δείχνουμε στα παιδιά μας το Θεό;

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19/11/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκά ΙΒ’ 16-21)   19-11-2023

 

Για να καταλάβουμε καλύτερα την παραβολή του άφρονα πλουσίου, που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί, είναι χρήσιμο να μάθουμε τι είπε ο Χριστός στους ακροατές του, πριν τους πει αυτήν την παραβολή. Τους είπε: να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας. Το να επιζητάς να αποκτάς πολλά υλικά αγαθά, περισσότερα από αυτά που σου χρειάζονται, δεν θα σε κάνει πιο χαρούμενο. Τα πολλά πλούτη δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στον άνθρωπο, ούτε μακροζωία ούτε ευχάριστη ζωή.

Αφού είπε λοιπόν ο Χριστός αυτά για την αποφυγή της πλεονεξίας, στη συνέχεια είπε και την παραβολή του άφρονα πλουσίου. Αυτός ο άνθρωπος νόμιζε ότι εάν μάζευε πολλά αγαθά, θα ζούσε πολλά χρόνια και θα ήταν ευτυχισμένος. Αφού συγκέντρωσε λοιπόν στις αποθήκες του άφθονα πλούτη, είπε στην ψυχή του: «Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθά, φάγε, πίε, εὐφραίνου.» Στον εαυτό του τα είπε αυτά. Τώρα απόλαυσε όσο θέλεις. Έχεις όλες τις προϋποθέσεις. Είπε όμως στον εαυτό του και κάτι άλλο, λες και είχε υπογράψει κανένα συμβόλαιο με το χάρο. «Ἒχεις πολλὰ ἀγαθὰ εἰς ἔτη πολλά.» Τα υλικά αγαθά που έχουμε μαζέψει θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε πολλά χρόνια.

Πόσο έξω έπεσε στους υπολογισμούς του, μας το λέει στη συνέχεια η παραβολή. Το ίδιο βράδυ, ο χάρος ξέχασε τη συμφωνία και τον επισκέφθηκε. Ο Θεός, που γελάει όταν ο άνθρωπος κάνει τέτοια προγράμματα, λέει στον άφρονα πλούσιο: αυτήν την ώρα φεύγεις από αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, αυτά που ετοίμασες σε ποιόν ανήκουν; Αυτά θα πάθουν και όλοι εκείνοι που συγκεντρώνουν πολλά υλικά πράγματα χωρίς να προβληματίζονται αν ο αγώνας τους είναι σύμφωνος με το θέλημα του Θεού.

Η πλεονεξία λοιπόν αγαπητοί αδελφοί, δεν εξασφαλίζει στον άνθρωπο, ούτε τη μακροζωία, ούτε την ευτυχία. Όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας πολλές περιπτώσεις που το επιβεβαιώνουν αυτό. Επιγραμματικά ας αναφέρουμε μερικές. Πότε ένα παιδί είναι ευτυχισμένο; Όταν μεγαλώνει σαν μοναχοπαίδι βουτηγμένο μέσα στα πλούτη των γονέων του, ή όταν μεγαλώνει μέσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια; Έχουμε παρατηρήσει ότι αν πάρουμε ένα πανάκριβο παιχνίδι σε ένα παιδί, γρήγορα θα το παρατήσει και θα τρέξει έξω στο χώμα να παίξει με τις πετρούλες και τα κονσερβοκούτια.

Ακόμη, ποιος κοιμάται πιο ήσυχος και ήρεμος, ο πάμπλουτος που φοβάται μην τον σκοτώσουν και τον ληστέψουν ή αυτός που έχει τα απαραίτητα για να ζήσει στο φτωχικό σπιτάκι του με την οικογένεια του;

Ένας Δεσπότης έλεγε από άμβωνος: να σας δώσω όσα χρήματα έχω, για να μου δώσετε μια ώρα ύπνου τη νύχτα.

Το Ευαγγέλιο λέει: χαίρεσαι περισσότερο όταν δίνεις, παρά όταν παίρνεις. Εσείς σ’ αυτά που είπαμε, προσθέστε και αυτά τα παραδείγματα που έχετε στο μυαλό σας.

Ας μάθουμε λοιπόν όλοι μας αυτό δεν έμαθε ο άφρων πλούσιος της παραβολής: τα πολλά υλικά αγαθά δεν εξασφαλίζουν ούτε την μακροζωία, ούτε την ευτυχία!

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12/11/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Η’ ΛΟΥΚΑ (Λουκά Ι’ 25-37)  12/11/2023

 

Με ειρωνικό ύφος ρώτησε ο νεαρός της Ευαγγελικής περικοπής τον Χριστό: «Τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»

Ο Χριστός αγαπητοί αδελφοί, σε όλη την επί γης ζωή του δίδασκε ότι εκτός από αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, υπάρχει και η μετά θάνατον ζωή που δεν έχει τέλος. Είναι αιώνια. Η μετά θάνατον ζωή είναι πιο βέβαιη και από την επί γης ζωή του ανθρώπου. Ο θάνατος είναι το πιο σίγουρο γεγονός της ζωής. Ο άνθρωπος αποτελείται από δυο συστατικά. Από το υλικό και από το πνευματικό. Και το μεν υλικό τελειώνει, τρόπον τινά, με τον θάνατο, το δε πνευματικό είναι αιώνιο, δεν τελειώνει ποτέ. Ο καθένας μας φέρει το θνητό σώμα του και την αθάνατη ψυχή του.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς σημειώνει, ότι ο νεαρός που πλησίασε σήμερα τον Χριστό, τον ρώτησε  ειρωνικά σχετικά με την αιώνια ζωή.

Και γεννάται εύλογα το ερώτημα: μπορούμε να παίζουμε με τα θέματα αυτά; Μπορούμε να ειρωνευόμαστε και να γελάμε όταν μιλάμε για την αθάνατη ψυχή μας; Όταν αναφερόμαστε στο τί γίνεται μετά το θάνατο του σώματος; Το πιο σοβαρό θέμα για κάθε άνθρωπο είναι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Έχουμε το δικαίωμα να γελάμε και να αστειευόμαστε όταν μιλάμε για αυτήν; Η σοβαρότητα και η ανωτερότητα του ανθρώπου φαίνεται από την στάση που παίρνει στο θέμα της ψυχής του. Τουλάχιστον με σεβασμό και δέος αντιμετωπίζει το θέμα του θανάτου και της μετά θάνατον ζωής. Σοφός δεν είναι εκείνος που ξέρει πολλά, αλλά εκείνος που ξέρει αυτά που πρέπει να ξέρει. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλοι σεβόμαστε κάποιον περισσότερο όταν είναι νεκρός, παρά όταν είναι ζωντανός. Σιωπηλά αναγνωρίζουμε ότι ο δρόμος προς την αιωνιότητα είναι για όλους ο ίδιος. «Δοῦλος γὰρ καὶ δεσπότης ὁμοῦ παρίστανται, βασιλεὺς καὶ στρατιώτης, πλούσιος καὶ πένης, ἐν ἀξιώματι ἴσῳ.»

Ο νεαρός του σημερινού Ευαγγελίου πήγε να πειράξει το Χριστό. Έδωσε όμως  την αφορμή στον Χριστό να πει μια από τις ωραιότερες παραβολές του Ευαγγελίου, την παραβολή του καλού Σαμαρείτη που όλοι λίγο-πολύ την γνωρίζουμε. Υπέδειξε στον νεαρό να μιμηθεί τον καλό Σαμαρείτη και να αποφύγει το κακό παράδειγμα των άλλων δύο που πέρασαν και δεν έδειξαν αγάπη στον πληγωμένο συνάνθρωπό τους. Στο τέλος με την απαιτούμενη σοβαρότητα του είπε: «Εάν θέλεις να κερδίσεις την αιώνια ζωή, να μιμείσαι στη ζωή σου, εκείνον που έδειξε αγάπη στον τραυματισμένο συνάνθρωπό του.»

«Πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.» Άφησε τις ειρωνείες και τις νεανικές επιπολαιότητες, και στοχάσου σοβαρά τα θέματα αυτά που έχουν σχέση με τη μετά θάνατον ζωή, με την αθάνατη ψυχή του ανθρώπου, με τη βασιλεία των ουρανών. Δεν είναι θέματα που μπορείς να τα προσεγγίζεις με προχειρότητα και ειρωνείες.

Τα ίδια θα έλεγε και σε μας ο Χριστός μας αγαπητοί αδελφοί. Υπάρχουν θέματα στη ζωή μας που πρέπει να τα προσεγγίζουμε με δέος και απόλυτο σεβασμό.

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 05/11/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΛΟΥΚΑ  (ΛΟΥΚΑ ΙΣΤ΄ 19-31)  05/11/2023

        Είναι πολύ σημαντική η παραβολή που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί. Και είναι σημαντική γιατί μας ανοίγει ένα μικρό παραθυράκι για να δούμε τι γίνεται στην άλλη ζωή.

        Μας παρουσιάζει ο Χριστός δύο ανθρώπους και μας λέει πώς ζούσαν στην επί γης ζωή τους και πώς είναι τώρα στην άλλη - στην αιώνια ζωή. Ο ένας απ' αυτούς ήταν άπιστος. Ζούσε με τέτοιο τρόπο που έδειχνε καθαρά ότι αδιαφορούσε για το τι θα γίνει μετά το θάνατο. Ο άλλος υπέμενε με καρτερία τις δυσκολίες της εδώ ζωής, με την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι στην άλλη ζωή θα ήταν διαφορετικά.

        Και όντως, ο άπιστος και αδιάφορος, στην άλλη ζωή βρέθηκε προ εκπλήξεων. Εκείνος ζούσε μέσα στο σκοτάδι και στον "τόπο της βασάνου", όπως ομολογούσε ο ίδιος, ενώ έβλεπε τον περιφρονημένο και υπομονετικό φτωχό Λάζαρο, να βρίσκεται στις αγκάλες του πατριάρχη Αβραάμ, μέσα στο άπλετο φως που σκορπούσε παντού η παρουσία του Θεού.

        Εντύπωση μας κάνει η απάντηση που πήρε από τον Αβραάμ, όταν του ζήτησε να στείλει πίσω τον ευτυχισμένο Λάζαρο για να ειδοποιήσει τους πέντε αδελφούς του που και αυτοί ζούσαν όπως εκείνος. Απολάμβαναν όλες τις αμαρτωλές χαρές αυτής της ζωής, χωρίς να πιστεύουν στις Άγιες Γραφές και χωρίς να βάζουν καν στο μυαλό τους ότι υπάρχει κι άλλη ζωή.

Είπε ο Αβραάμ στον ταλαίπωρο πλούσιο: 

Δεν έχουν ανάγκη οι αδελφοί σου να τους εμφανισθεί κάποιος αναστημένος νεκρός για να τους δώσει συμβουλές. Εκείνο που τους χρειάζεται είναι να μελετήσουν τις Αγίες Γραφές και να τις εφαρμόσουν στη ζωή τους.

"Εἰ Μωϋσέως καί τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδέ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ, πεισθήσονται " (Λουκά ΙΣΤ΄ 31)

Και είναι πολύ σημαντική η απάντηση αυτή του Αβραάμ για όλους μας αγαπητοί αδελφοί, γιατί μας λέει ότι για να κερδίσουμε και μεις την ολόφωτη αιώνια ζωή κοντά στο Χριστό και όλους τους Αγίους, πρέπει να μελετούμε και να εφαρμόζουμε την Αγία Γραφή στη ζωή μας.

        Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι είναι δεδομένο πως επειδή δεν είμαστε πλούσιοι σαν τον πλούσιο της παραβολής, θα πάμε οπωσδήποτε στην Βασιλεία του Θεού.

        Ακόμη ορισμένοι λένε ότι ο Θεός δεν μας έδωσε πολλά στοιχεία σχετικά με την άλλη ζωή. Από την παραβολή που ακούσαμε σήμερα μαθαίνουμε όσα είναι απαραίτητα. Το Ευαγγέλιο περιέχει όλα εκείνα που χρειάζονται να γνωρίζουμε, για να εξασφαλίσουμε την αιωνιότητα. 

        Το πρόβλημα πού βρίσκεται;

Στο να έχουμε το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να μάθουμε και να εφαρμόσουμε αυτά που διδάσκει η Αγία Γραφή. Ένα άλλο σοβαρό θέμα είναι στο αν πιστεύουμε σ' αυτά που είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Απορροφημένοι από τις ηδονές και τις φροντίδες της επί γης ζωής, μήπως ξεχνάμε πως έχουμε μέσα μας και μια αθάνατη ψυχή; Μήπως με τη μεγάλη εμπιστοσύνη που έχουμε στο μυαλό μας , στη λογική μας και στην εξυπνάδα μας, δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου για το μετά;  Μήπως βλέποντας την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογικής επιστήμης, νομίζουμε πως όλα θα λυθούν στα εργαστήρια των επιστημόνων; Μήπως έχουμε γεμίσει το μυαλό μας με τόσες πολλές γνώσεις που δεν έχουμε αφήσει καθόλου χώρο για ό,τι πνευματικό, ωφέλιμο και χρήσιμο για την άλλη ζωή; Θα μου πείτε και ποιός πιστεύει στην άλλη ζωή;  Έτσι νομίζουμε! Όλοι πιστεύουν. Κανένας δεν θέλει αυτό που λέγεται νεκροταφείο να είναι το τέλος. Για παρατηρείστε ότι όλοι μιλάμε στους νεκρούς μας σαν να είναι ζωντανοί την ώρα που είναι στο φέρετρο. Όλοι μας ακούμε στις κηδείες να λένε τα ορφανά παιδιά στους νεκρούς γονείς τους: Πού μας αφήνετε ορφανούς; Ακούμε στις κηδείες, όταν φεύγει ο ένας από τους δύο αγαπημένους συζύγους: Γιατί φεύγεις και μ' αφήνεις μόνο; Πόσοι κάνουν παράπονο ότι ο πατέρας τους, η μητέρα τους δεν ήλθε στον ύπνο τους να τους μιλήσει! Όλα αυτά και χίλια δυο άλλα δείχνουν πως όλοι πιστεύουν στην άλλη ζωή. Το θέμα είναι πιστεύουν σωστά;

        Η αλήθεια για την άλλη ζωή βρίσκεται στις λέξεις και τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Ας ακούσουμε λοιπόν και ας υπακούσουμε στην απάντηση που έδωσε ο Αβραάμ στον πλούσιο της σημερινής παραβολής:

" Ἔχουσι Μωϋσέα καί τούς προφήτας, ἀκουσάτωσαν αὐτῶν ". Όποιος έχει ερωτηματικά για τη ψυχή, για το θάνατο, για την μετά θάνατον ζωή, ας καταφύγει στις Άγιες Γραφές. Εκεί θα βρει την απάντηση!

        Τέλος, ας πούμε στο Χριστό μας ένα μεγάλο ευχαριστώ, που μας είπε αυτή την παραβολή!

Την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λάζαρου!  

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 29/10/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ ΛΟΥΚΑ      (Λουκά Η’ 41-56)    29/10/2023

 

Και τα δύο θαύματα που μας διηγήθηκε σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς αγαπητοί αδελφοί, έγιναν επειδή πίστευαν στην θεότητα του Ιησού Χριστού, αυτοί που τον πλησίασαν. Με πολλή πίστη άγγιξε το ρούχο του Χριστού η γυναίκα που επί δώδεκα χρόνια την ταλαιπωρούσαν οι αιμορραγίες και έγινε αμέσως καλά. Σταμάτησαν οι αιμορραγίες και ο Χριστός βράβευσε την πίστη της λέγοντάς της: «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.»

Με πολλή πίστη πλησίασε τον Χριστό και ο αρχισυνάγωγος που είχε άρρωστο το κοριτσάκι του για να ζητήσει να το θεραπεύσει. Αυτός όμως πέρασε και αρκετές δοκιμασίες. Δοκιμάστηκε η πίστη του, όταν ήλθαν οι υπηρέτες και του είπαν: « Μην κουβαλάς τον Διδάσκαλο άδικα στο σπίτι σου, γιατί το κοριτσάκι σου πέθανε». Τον πρόλαβε όμως εκείνη τη στιγμή ο Χριστός για να μη καταρρεύσει λέγοντάς του: «Άσε αυτούς να λένε ότι θέλουν, εσύ μόνο να πιστεύεις ότι είμαι ο Θεός και όταν έρθω στο σπίτι σου όλα θα αλλάξουν». Δοκιμάστηκε ακόμη η πίστη του αρχισυνάγωγου και όταν έφτασε μαζί με το Χριστό στο σπίτι του, γιατί όλοι, η γυναίκα του και οι συγγενείς του, του έλεγαν ότι το παιδί είναι νεκρό, και άδικα ελπίζει στη δύναμη του Χριστού. Μάλιστα κορόιδευαν το Χριστό όταν Εκείνος επέμενε ότι το παιδί δεν πέθανε αλλά κοιμάται. Να το δίλλημα του Ιαείρου: να πιστέψει στη θεότητα του Χριστού ή στις μαρτυρίες των συγγενών; Φαίνεται ότι πρυτάνευσε το πρώτο. Πίστεψε στη θεότητα του Χριστού. Με συγκίνηση ακούει το πρόσταγμα του Χριστού προς το νεκρό παιδί : «Ταλιθὰ κοῦ μι», κορίτσι μου σήκω επάνω. Με πολλή μεγάλη χαρά παίρνει στην αγκαλιά του το αναστημένο κοριτσάκι του!

Και τα δύο θαύματα που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί, στηρίχθηκαν πάνω στην πίστη. Μα τί είναι η πίστη; Όλοι οι άνθρωποι λίγο-πολύ πιστεύουν. Κάπου πιστεύουν. Είναι τόσο αδύναμος ο άνθρωπος, που κάποια στιγμή υποχρεώνεται να πιστέψει ότι πάνω από τις μηδαμινές δυνάμεις του υπάρχει κάποια άλλη πανίσχυρη δύναμη που ελέγχει και κυβερνά και κατευθύνει τα πάντα. Αυτήν λοιπόν την πίστη, σε κάποια ανώτερη δύναμη, ζητάει από μας ο Χριστός; Την πίστη σε αυτή την ανωτέρα δύναμη εννοούσε όταν έλεγε στη θεραπευμένη αιμορροούσα γυναίκα: «Ὓπαγε, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε»; Όταν έλεγε στον Ιάειρο: «Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε», πίστευε στην αόριστη ανωτέρα δύναμη του έλεγε; Όχι βέβαια.

Πίστη σημαίνει, να έχω βεβαιότητα ότι ο Χριστός είναι ο Θεός δια του οποίου δημιουργήθηκαν τα πάντα. Αγγίζει μόνο το άκρο του φορέματός του η αιμορροούσα και είναι απόλυτα βέβαιη ότι θα σταματήσει η αιμορραγία της. Πιστεύει και ο αρχισυνάγωγος ότι όντως το νεκρό παιδί του κοιμάται, αφού το λέει ο Χριστός, και ότι κάπου εκεί βρίσκεται και το πνεύμα του παιδιού και θα ακούσει το κάλεσμα του Χριστού.

Πιστεύει ότι το σώμα είναι το κλουβί και το πνεύμα είναι το πουλί. Εκείνος που το έβαλε μέσα, εκείνος θα το ξαναγυρίσει πίσω.

Αυτήν την συγκεκριμένη πίστη ζητάει από εμάς ο Θεός.

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22/10/2023

 

        ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ                      22/10/2023

        Όλοι οι άνθρωποι που ζουν πάνω στη γη, αγαπητοί αδελφοί, έρχονται αναγκαστικά σε επαφή με 6 υπαρκτά πράγματα.

        Αξιολογικά τα τοποθετούμε σ' αυτήν την σειρά:

1ον : Εμείς οι επί της γης άνθρωποι ερχόμαστε σε επικοινωνία με το Θεό. Για μας τους χριστιανούς ο Θεός είναι τρισυπόστατος και Τον ονομάζουμε και Τον πιστεύουμε ως Αγία Τριάδα.

2ον : Ερχόμαστε σε επικοινωνία με τους Αγγέλους, αφού πάνω κι από τα ασώματα αυτά δημιουργήματα, τοποθετήσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο.

3ον : Στο χώρο των πνευμάτων υπάρχουν και οι άγιοι με τους οποίους οι πιστοί έρχονται συνεχώς σε επικοινωνία.

4ον : Σε συνεχή επικοινωνία είμαστε και με τους άλλους ανθρώπους, αλλά...

5ον : Και με όλα τα δημιουργήματα του Θεού.

6ον : Υποχρεωτικά όμως βρισκόμαστε στην ανάγκη να έχουμε σχέσεις και με τους δαίμονες, όχι επειδή εμείς θέλουμε να πηγαίνουμε προς αυτούς, αλλά αυτοί έρχονται σε εμάς και αγωνίζονται να μας αποσπάσουν από την επικοινωνία μας με το Θεό και τα άλλα δημιουργήματα του.

        Το περιεχόμενο του σημερινού Ευαγγελίου, μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε με τα πονηρά πνεύματα, που τα ονομάζουμε δαιμόνια. Αυτά που ακούσαμε σήμερα, απαντούν σ’ αυτούς που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο διάβολος είναι υπαρκτό πρόσωπο, που η κύρια δουλειά του είναι να κάνει κακό στους ανθρώπους.

 Στην πόλη των Γεργεσών μεγάλο πλήθος δαιμόνων ταλαιπωρούσαν και βασάνιζαν έναν άνθρωπο. Αυτόν τον άνθρωπο πλησίασε ο Χριστός με τους Αποστόλους Του και διέταξε το πλήθος των δαιμόνων να βγει από τον συγκεκριμένο άνθρωπο και να μπει στο κοπάδι των χοίρων που έβοσκαν εκεί κοντά, με αποτέλεσμα όλο το κοπάδι να πέσει στη λίμνη και να πνιγεί. Αυτό το γεγονός το είδαν οι βοσκοί του κοπαδιού και πληροφόρησαν τα αφεντικά τους. Αυτοί βγήκαν από την πόλη Γέργεσα, ήλθαν κοντά στον ελεύθερο πλέον άνθρωπο και αντί να καλέσουν το Χριστό να ευλογήσει την πόλη τους, εκείνοι τον έδιωξαν. Ο Χριστός μπήκε στο πλοίο και έφυγε. Αυτοί έχασαν τη χάρη και την ευλογία του Χριστού, που ήλθε τόσο κοντά τους και Τον απομάκρυναν.

        Εμείς αγαπητοί αδελφοί, δεν θα ακολουθήσουμε του Γεργεσηνούς στο φοβερό λάθος τους. Αντίθετα, θα καλούμε συνέχεια το Χριστό να μας ελευθερώνει από τις επιθέσεις του διαβόλου.

Η πιο μεγάλη χαρά για το χριστιανό είναι να έχει συνεχή επικοινωνία με το Χριστό. Να αγαπά το Χριστό και να νιώθει την αγάπη του Χριστού. Αυτό εξοργίζει το διάβολο και με κάθε τρόπο επιδιώκει να μπαίνει ανάμεσα στο Χριστό και τα αγαπημένα του παιδιά, τους ανθρώπους.

        Είναι αλήθεια πως είναι πολύ δυνατός. Εμείς μόνοι μας, δεν μπορούμε να τον διώξουμε. Καταφεύγουμε λοιπόν στο Χριστό και Τον παρακαλούμε, όπως έδιωξε το πλήθος των δαιμόνων από το δυστυχισμένο εκείνο δαιμονισμένο της πόλης των Γεργεσηνών, να διώξει και από πάνω μας το διάβολο που τόσο μας βασανίζει, με τους πονηρούς λογισμούς, με τα πάθη και τις εφάμαρτες επιθυμίες. Μόνοι μας είμαστε αδύναμοι μπροστά στο διάβολο. Ενωμένοι με το Χριστό γινόμαστε παντοδύναμοι.

        Οι άγιοι μάς συμβουλεύουν: Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις του διαβόλου, να κάνουμε συνέχεια σωστά τον σταυρό μας. Να εκκλησιαζόμαστε τακτικά και σωστά. Να κοινωνούμε συνεχώς. Ο Άγιος Παΐσιος μας συμβουλεύει: Για να αντιμετωπίζετε με επιτυχία τις επιθέσεις του πονηρού να μη λείπει από το στόμα σας το "Δόξα σοι ο Θεός".

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 24/09/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Α’ ΛΟΥΚΑ (ΛΟΥΚ. Ε’ 1-11)   24/09/2023

        Ακούγοντας κανείς το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί, αντιλαμβάνεται αμέσως το μήνυμα που εκπέμπει. Δηλαδή, ο καθένας μας θα είναι οπωσδήποτε κερδισμένος εάν στη ζωή του εφαρμόζει το θέλημα του Θεού κι όχι το θέλημα το δικό του.

        Πράγματι ο Απ. Πέτρος, στην αρχή κιόλας της γνωριμίας του με τον Χριστό, βρέθηκε στο δίλημμα: να εφαρμόσει αυτό που του υπαγόρευε το μυαλό του, η λογική του, η εμπειρία του ή αυτό που του είπε ο Χριστός;

        Ο Χριστός ανέβηκε στο ψαροκάικό του και μιλούσε από εκεί στα πλήθη για να φαίνεται καλύτερα. Ο Πέτρος και οι συνεργάτες του ξεμπέρδευαν τα άδεια δίχτυα τους. Όλη νύχτα πάλεψαν μα δεν έπιασαν τίποτα. Τώρα που είναι μέρα, ο Χριστός του λέει να ξαναρίξει τα δίχτυα του στη θάλασσα. Αυτό είναι αδιανόητο για έναν έμπειρο ψαρά σαν τον Πέτρο. Αλλά υπακούοντας στο θέλημα του Χριστού οδήγησε το πλοίο στα βαθιά νερά και ξανάριξαν τα δίχτυα στη θάλασσα. Αυτή τη φορά μέσα στο καΐκι ήταν κι ο Χριστός. Γέμισαν τα δίχτυα ψάρια. Τόσα πολλά, που φώναξαν στους συνεργάτες τους να φέρουν και το δικό τους ψαροκάικο. Και τα δύο πλοία γέμισαν από ψάρια. Ο Πέτρος βλέποντας το θαύμα, παρακάλεσε τον Χριστό να απομακρυνθεί απ' αυτόν γιατί ήταν πολύ αμαρτωλός άνθρωπος. Ο Χριστός τον καθησύχασε και του είπε ότι δεν θα του αλλάξει επάγγελμα, πάλι ψαράς θα είναι, αλλά θα ψαρεύει ανθρώπινες ψυχές και θα τις οδηγεί στην σωτηρία. Με προθυμία και ο Πέτρος και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης από την ώρα εκείνη ακολούθησαν τον Χριστό και έγιναν μαθητές Του, αφήνοντας πίσω ότι τους συνέδεε με τον κόσμο.

        Είπαμε αδελφοί μου ότι είναι πολύ φανερό το μήνυμα που βγαίνει από το σημερινό Ευαγγέλιο. Την πρώτη φορά που ο Πέτρος έριξε τα δίχτυα στη θάλασσα, δεν ήταν μαζί τους ο Χριστός. Δεν έπιασαν τίποτα. Τίποτα! Τη δεύτερη φορά στο καΐκι ήταν ο Χριστός και γέμισαν δύο πλοία με ψάρια. Τη δεύτερη φορά έκανε αυτό που του είπε ο Χριστός. Η δική του γνώμη ήταν ότι την ημέρα δεν πιάνονται τα ψάρια. Η διαταγή του Χριστού ήταν αντίθετη με τη λογική και την εμπειρία του. Επειδή όμως υπάκουσε στο θέλημα του Χριστού είχε το ευλογημένο αποτέλεσμα.

        Το σημερινό Ευαγγέλιο μιλάει σε όλους μας. Μας λέει ότι χωρίς την ευλογία του Χριστού, θα έχουμε πάντα αποτυχίες. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία μας, να αρχίζει με το "πρώτα ο Θεός". Όταν βρισκόμαστε στο δίλημμα ποιο θέλημα να εκτελέσουμε το δικό μας ή του Θεού, να προτιμούμε να κάνουμε αυτό που θέλει ο Θεός και όχι αυτό που θέλουμε εμείς. Όσο και να φαίνεται αντίθετο στη λογική μας, πάντα το θέλημα του Θεού είναι προς το συμφέρον μας. Εκείνος που τόσο μας αγαπάει, δεν θα επιτρέψει να γίνει κάτι που δεν θα μας είναι ωφέλιμο. Συνήθως εμείς οι άνθρωποι, παρακινούμαστε από τον εγωισμό μας και από την μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς. Για κανένα θέμα δεν ρωτάμε αν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Ή δεν λαμβάνουμε υπ' όψιν μας καθόλου το Θεό ή τα βάζουμε με Εκείνον και του κρατάμε και κακία, εάν δεν μας βοηθήσει να γίνει στη ζωή μας εκείνο που θέλουμε εμείς. Πολλές φορές του προσφέρουμε δήθεν κάποια υλικά πράγματα και έχουμε την απαίτηση να γίνεται πάντα το δικό μας το θέλημα, έστω κι αν στην προσευχή μας του λέμε «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου».

        Η προσεκτική μελέτη του σημερινού Ευαγγελίου, μας λέει ακόμη ότι για να μπορέσεις να προτάσσεις το θέλημα του Θεού στη ζωή σου, πρέπει να είσαι ταπεινός. Να αναγνωρίζεις ότι είσαι αμαρτωλός. Αυτή τη μεγάλη αρετή είχε ο Απόστολος Πέτρος. Όταν ο Χριστός μέσα στο καΐκι του αποκαλύφθηκε ποιος ήταν, με τη μεγάλη ψαριά, αμέσως γονάτισε και είπε στον Χριστό: Δεν είμαι άξιος να είμαι κοντά σου, είμαι αμαρτωλός. Και αυτό το είπε μπροστά σε όλους τους συνεργάτες του που ήταν μέσα στο ψαροκάικο του. Να φανταστούμε πόσο ταπεινός ήταν! Χωρίς ταπείνωση, δεν μπορείς να πεις: Κύριε, επειδή το λες εσύ, θα βάλω τα δίχτυα μέρα μεσημέρι. Χωρίς ταπείνωση, δεν είναι εύκολο να πεις το «Πάτερ ἡμῶν» και το «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου».

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17/09/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΎΨΩΣΗ (ΜΑΡΚ. Η’ 34 – Θ’ 1)  17-09-2023

        Στο σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, ακούστηκαν κάποια λόγια, που πρέπει να τα προσέξουμε πολύ και να μας προβληματίσουν.

        Ο Χριστός με την Ανάληψή Του, κάθησε στα δεξιά του Θεού Πατρός και πρεσβεύει για όλους μας. Πρεσβεύει να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας και να ζούμε αιώνια κοντά στο Θεό. Εάν σταματήσει να μεσολαβεί για μας, θα ζήσουμε μετά το θάνατό μας και κυρίως μετά τη Δευτέρα Παρουσία, στο σκοτάδι. Μακριά από το φως και την αγάπη του Θεού Πατέρα. Αυτό είναι το σωτήριο έργο του Χριστού που το επιτελεί πάντοτε, μα κυρίως κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Ευρίσκεται ως Θεός και άνθρωπος, ανάμεσα σε μας και στην τριαδική θεότητα. Είναι ο αιώνιος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Όμως σήμερα μας δήλωσε πολύ καθαρά ότι αν κάποιος από σας ντροπιαστεί να ομολογήσει την πίστη του και την αγάπη του σε Μένα, θα παύσω και Εγώ να πρεσβεύω για την σωτηρία του στο Θεό Πατέρα μου. Βέβαια πιο συγκεκριμένα είπε ότι όποιος ντροπιαστεί σ' αυτή τη ζωή να ομολογήσει ότι λατρεύει Εμένα σαν τον μόνον αληθινόν Θεόν και ότι στη ζωή του εφαρμόζει τα λόγια μου, το Ευαγγέλιο μου, τότε και εγώ θα τον αποκηρύξω σαν ξένο και όχι δικό μου, όταν έλθω κατά τη Δευτέρα Παρουσία, με όλη τη θεϊκή μου δόξα, συνοδευόμενος από τους Αγίους Αγγέλους.

        Με τα λόγια του αυτά ο Χριστός, αγαπητοί αδελφοί, τοποθέτησε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Είπε δηλαδή, ότι δεν μπορείς να είσαι άλλοτε χριστιανός και άλλοτε όχι. Όποτε σε συμφέρει να δηλώνεις την χριστιανική σου ιδιότητα και όποτε δεν σε βολεύει να σφυρίζεις αδιάφορα ή και να το παίζεις άθεος! Να εκκλησιάζεσαι όταν καταλαβαίνεις ότι έτσι θα κερδίσεις τους επαίνους των απλών χριστιανών και όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε μη θρησκευόμενους ανθρώπους να κάνεις πως δεν γνωρίζεις το Χριστό.

        Όταν ο άνθρωπος πιστεύει στο Χριστό και αγαπάει το Χριστό, όπου κι αν βρίσκεται είναι χριστιανός. Και όταν είναι μόνος του και όταν περιστοιχίζεται από άλλους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, δεν παύει να δηλώνει ότι πιστεύει πως ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Και όταν καταπολεμείται η πίστη στο Χριστό, δεν διστάζει να ομολογεί ότι εκείνος πιστεύει στο Χριστό. Ο πιο δύσκολος αντίπαλός μας είναι ο κακός εαυτός μας. Και σ' αυτόν ο χριστιανός δηλώνει με όση δύναμη έχει, ότι ακόμη και πάνω από τον εαυτό του έχει την αγάπη του Χριστού. Τι και αν ο κακός εαυτός μας, παρακινούμενος από τον διάβολο, μας σπρώχνει να απαρνηθούμε το Χριστό και να ζήσουμε κοσμικά; Εμείς ποτέ δεν θα του κάνουμε το χατίρι. Παρακαλούμε τον Χριστό να μας βοηθήσει να νεκρώσουμε τις αμαρτωλές επιθυμίες μας και να ζήσουμε όπως θέλει Εκείνος. Οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι γείτονες, οι συγγενείς, θα μάθουν ότι αγαπάμε τον Χριστό, πάνω από όλους τους ανθρώπους και πάνω απ' όλα τα γήινα πράγματα! Ακόμα κι όταν απειλείται η ζωή μας, επειδή πιστεύουμε στον Χριστό, δεν το βάζουμε κάτω! Όπως οι Άγιοι. Προ πάντων οι Μάρτυρες. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι θα προδώσουν τον Χριστό. Οι Άγιοί μας, πάντοτε άκουγαν τα λόγια που ακούσαμε σήμερα, ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει μεγαλύτερη αξία απ' όλα τα πράγματα του κόσμου. «Τί γαρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὐτοῦ;» Και γνωρίζει ο χριστιανός ότι ζημιώνεται η ψυχή του, όταν απαρνείται την πίστη στον Χριστό.

        Αγαπητοί, είναι όντως δύσκολο στην πράξη να ομολογείς την πίστη σου στον Χριστό. Όμως πρέπει να ενστερνιστούμε την αλήθεια ότι μόνο κοντά στο Χριστό υπάρχει η αληθινή χαρά και ευλογία. Όλες οι χαρές που μπορεί να απολαύσει ο άνθρωπος μακριά από τον Χριστό, είναι πρόσκαιρες και επιπόλαιες. Χωρίς πίστη στο Χριστό αυτό που νομίζεις ότι είναι χαρά, αργά ή γρήγορα, θα διαπιστώσεις ότι ήταν ένα ωραίο όνειρο, που έσβησε μόλις χάραξε η ημέρα. Για να έχουμε όμως αυτές τις πνευματικές χαρές, όχι μόνο σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή, αλλά και στην άλλη την αιώνια, πρέπει να αποκτήσουμε το θάρρος και τη δύναμη να ομολογούμε την πίστη μας στο Χριστό, όπου χρειάζεται. Να μην ντρεπόμαστε για το ότι είμαστε χριστιανοί. Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα καλά και θεάρεστα πράγματα προέρχονται από Εκείνον που πιστεύουμε και αγαπάμε με όλη μας την καρδιά, το Χριστό. Εκείνος θα μας βοηθάει πάντα να τον ομολογούμε "έμπροσθεν των ανθρώπων" ή με το παράδειγμα μας ή με τα λόγια μας. Η ζωή μας ολόκληρη θα μαρτυρεί ότι είμαστε οπαδοί Εκείνου. Όταν εμείς έτσι Τον ομολογούμε, θα έλθει η ώρα που και Εκείνος, θα μας αναγνωρίσει μπροστά στο Θεό Πατέρα Του και ενώπιον των Αγγέλων, των Αγίων, ότι είμαστε δικοί Του.

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10/09/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (ΙΩΑΝ. Γ’ 13-17)  10-09-2023

        Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, μας μεταφέρει στην Παλαιά Διαθήκη. Τότε που άγρια φίδια γέμισαν την κατασκήνωση των αχάριστων Εβραίων και όποιον δάγκωναν τον θανάτωναν. Κατέφυγαν λοιπόν στον Μωυσή και τον παρακάλεσαν να προσευχηθεί στο Θεό, για να τους γλυτώσει από τα δηλητηριώδη φίδια.

        Ο Θεός απάντησε στο Μωυσή και του υπέδειξε τη λύση. Θα κατασκευάσεις ένα χάλκινο φίδι. Θα το δέσεις επάνω σε ένα κοντάρι και θα το υψώσεις σε τέτοιο μέρος που να φαίνεται από όλα τα μέρη του στρατοπέδου. Θα πεις στην συνέχεια στους συμπατριώτες σου, μόλις τους δαγκώνει κάποιο φίδι, να στρέφουν το βλέμμα τους στο υψωμένο φίδι κι έτσι θα διαφεύγουν το θάνατο.

        Το γεγονός αυτό της Παλαιάς Διαθήκης, το υπενθύμισε ο Χριστός στον άρχοντα Νικόδημο και του επεσήμανε, ότι το ίδιο θα γίνει και με τον Υιό του ανθρώπου. Θα Τον υψώσουν, θα Τον θανατώσουν στον Σταυρό κι όποιος προσβλέπει προς Εκείνον θα θεραπεύεται από τα θανατηφόρα δαγκώματα της αμαρτίας. Η Εκκλησία, μας υπενθυμίζει το γεγονός αυτό αυτές τις ημέρες που πλησιάζει η εορτή της υψώσεως του Σταυρού. Γράφει σχετικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: «Το χάλκινο φίδι είναι τύπος του Εσταυρωμένου Χριστού. Όπως εκείνο είχε μεν σχήμα φιδιού, δεν είχε όμως δηλητήριο, έτσι κι ο Χριστός είχε μεν σώμα ανθρώπινο, αλλά δεν είχε την αμαρτία. Οι Ισραηλίτες έβλεπαν το χάλκινο φίδι και εθεραπεύοντο από τα δαγκώματα των πραγματικών φιδιών. Οι χριστιανοί βλέπουν τον Εσταυρωμένο Κύριο, λαμβάνουν την Χάρη και θεραπεύονται από τα δαγκώματα των νοητών φιδιών, των πονηρών πνευμάτων.»

        Ο Εσταυρωμένος, μας χαρίζει υγεία πνευματική, κάθαρση ψυχική, αιώνια ζωή, ειρήνη. Και συνεχίζει ο Σεβασμιότατος: «Ο Σταυρός του Χριστού είναι μεγάλη δύναμη, ενέκρωσε το κράτος του διαβόλου και διά της δυνάμεώς του, νικούσε όλες τις δυνάμεις του πονηρού». Όχι τυχαία μας βάζουν τον στίχο: ««Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου.»

Θα ρωτήσει κάποιος: Μα το ξύλο έχει δύναμη για να μας οδηγήσει στην σωτηρία; Τη δύναμη του ο Σταυρός την αντλεί από Εκείνον που θανατώθηκε πάνω του. Τον Σταυρό δεν θα τον δούμε μόνο του. Πάντοτε πάνω του είναι σταυρωμένος ο Χριστός. Στην ορθόδοξη παράδοση, ούτε την Μ. Παρασκευή κατά την αποκαθήλωση, χωρίζεται το σώμα από τον Σταυρό. Σε πολλά μοναστήρια, ο Χριστός είναι ζωγραφισμένος πάνω στο ξύλο του Σταυρού! Σημειώνουμε πάλι από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου. «Επομένως, ο Σταυρός δεν είναι ένα μαγικό όργανο, αλλά η ζωοποιός δύναμις των θείων ενεργειών». Έτσι εξηγείται ότι η σφράγιση διά του Σταυρού είναι το απαραίτητο γνώρισμα όλων των μυστηριακών τελετών της Εκκλησίας. Π.χ. το νερό της κολυμβήθρας αγιάζεται διά της καθόδου του Παναγίου Πνεύματος και διά της σχηματίσεως του Σταυρού. Το ίδιο γίνεται και στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Στο «Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ», ο ιερέας σφραγίζει τα Δώρα και μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Το ίδιο γίνεται σε όλα τα μυστήρια.

         Επίσης, να σημειώσουμε ότι κάνουμε το σημείο του Σταυρού πάνω μας. Αυτό το κάνουμε για πολλούς λόγους. Πρώτον, σφραγίζουμε έτσι την ευγνωμοσύνη μας στο Χριστό που σταυρώθηκε για το χατίρι μας, για να ξεπλύνει τις αμαρτίες μας. Δεύτερον, κάνοντας τον Σταυρό μας, ζητάμε τη χάρη Του και τη δύναμη Του, για να νικήσουμε τα πάθη μας. Τρίτον, κάνουμε τον Σταυρό μας, για να σταυρώσουμε και να εξουδετερώσουμε τους πονηρούς λογισμούς που μας ταλαιπωρούν. Τέταρτον, κάνοντας τον Σταυρό μας, εκφράζουμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα. Ενωμένα τα δύο δάκτυλά μας, δηλώνουν την πίστη μας στο ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, τη Θεία και την ανθρώπινη. Και πέμπτον, με το σημείο του Σταυρού που κάνουμε δηλώνουμε ότι γνωρίζουμε πως η ζωή μας θα έχει δυσκολίες και μεγάλα εμπόδια που θα συνθέτουν το δικό μας Σταυρό για την αγάπη του Χριστού. Αυτά γράφει για τον Σταυρό ο Άγιος της Ναυπάκτου. Ο δε Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας συμβουλεύει όταν κάνουμε τον σταυρό μας να λέμε μυστικά: «Χριστέ εσύ που ήσουν στους ουρανούς και κατέβηκες στη γη για να μας σώσεις, στη δευτέρα παρουσία σε παρακαλούμε να μας βάλεις στα δεξιά σου και μη μας βάλεις στα αριστερά σου». 

        Και όταν προσκυνάμε τις εικόνες των Αγίων, κάνουμε τον σταυρό μας και ομολογούμε ότι κι εμείς θα προσπαθήσουμε να αγιάσουμε, σηκώνοντας τον σταυρό μας όπως εκείνοι. Ο Σταυρός αγαπητοί αδελφοί, πρέπει να είναι το μοναδικό μας στόλισμα. Ας μην κρεμάμε πάνω μας οτιδήποτε άλλο. Κανένα κόσμημα να μην αντικαθιστά στο στήθος μας τον Σταυρό του Κυρίου μας.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 03/09/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΚΑ’ 33-42)   03/09/2023

        Η παραβολή που μας είπε σήμερα ο Κύριος, αγαπητοί αδελφοί, αναφερόταν στην συμπεριφορά που θα έδειχναν οι Φαρισαίοι και οι Αρχιερείς απέναντί Του. Γι' αυτό όταν τελείωσε, έψαχναν να βρουν ευκαιρία να τον συλλάβουν και να τον θανατώσουν. Η παραβολή αυτή ονομάζεται παραβολή των κακών γεωργών.

        Ένας κτηματίας εφύτευσε αμπελώνα και ανέθεσε σε γεωργούς να τον καλλιεργήσουν. Όταν έφτασε ο καιρός να του αποδώσουν τους καρπούς, έστειλε τους δούλους του να πάρουν αυτά που έπρεπε να πάρουν. Όμως οι γεωργοί κακοί καθώς ήταν, συνέλαβαν τους δούλους και τους κακοποίησαν. Μερικούς τους θανάτωσαν κιόλας. Για δεύτερη φορά, ο οικοδεσπότης έστειλε άλλους δούλους, αλλά κι αυτοί είχαν την ίδια τύχη με τους προηγούμενους, παρά το ότι ήταν περισσότεροι. Την τρίτη φορά ο οικοδεσπότης έστειλε το γιο του να πάρει τους καρπούς με το σκεπτικό ότι θα ντραπούν το παιδί του. Έγινε όμως το αντίθετο. Όχι μόνο δεν τον ντράπηκαν οι γεωργοί, αλλά σκέφτηκαν πονηρά και εγκληματικά. Είπαν: Αυτός είναι κληρονόμος του αφεντικού, ελάτε όλοι μαζί να τον φονέψουμε, για να πάρουμε εμείς την κληρονομιά. Και όντως συνέλαβαν το παιδί, το οδήγησαν έξω από τον αμπελώνα και το φόνεψαν.

Αφού τελείωσε την διήγησή του ο Χριστός, ρώτησε το πλήθος: Μετά από αυτά που έγιναν, τι πρέπει να κάνει ο οικοδεσπότης; Εκείνοι απάντησαν: Αφού ήταν τόσο κακοί και συμπεριφέρθηκαν με τόση κακία πρέπει να τους πάρει τον αμπελώνα και να τον δώσει σε άλλους, που θα του αποδίδουν τους καρπούς στον καιρό τους.

        Η παραβολή είναι φως φανάρι ότι ειπώθηκε για τους Φαρισαίους και τους άλλους άρχοντες του Ισραηλίτικου λαού, που ενώ ο Θεός τους ανέθεσε ανά τους αιώνες να διδάσκουν το λαό και να τον οδηγούν στον αληθινό δρόμο της σωτηρίας, εκείνοι διαχρονικά απέρριπταν και ταλαιπωρούσαν τους απεσταλμένους του Θεού, τους προφήτες δηλαδή και μάλιστα πολλούς τους θανάτωσαν. Έτσι επρόκειτο να συλλάβουν και τον Υιό του Θεού, να τον οδηγήσουν έξω από την πόλη της Ιερουσαλήμ, στο λόφο του Γολγοθά, για να τον θανατώσουν με σταυρικό θάνατο. Θα έφθαναν σ' αυτό το έγκλημα, γιατί έβλεπαν ότι τους έπαιρνε την κληρονομιά, την αγάπη και τη λατρεία του λαού. Άρχισε ο λαός να βλέπει την ιδιοτελή συμπεριφορά των αρχόντων και όλο και περισσότερο πλησίαζε και αγαπούσε τον Χριστό. Με αποκορύφωμα την υποδοχή της Κυριακής των Βαΐων. Ήδη από τώρα συζητούσαν μεταξύ τους πώς να τον συλλάβουν. Φοβόντουσαν το λαό. Ειδάλλως θα τον είχαν φονεύσει γρηγορότερα. «Καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.»

        Το περιεχόμενο του σημερινού Ευαγγελίου, αγαπητοί αδελφοί, είναι κόλαφος για τους Εβραίους. Όμως είναι και παρακαταθήκη για μας τους Έλληνες, γεμάτη ευθύνες. Η απάντηση που έδωσε ο λαός στην ερώτηση του Χριστού «Τι να κάνει ο οικοδεσπότης;» κρύβει μέσα της μια μεγάλη αλήθεια που ενδεχομένως να μην την γνώριζε εκείνο το πλήθος. Απάντησε: «Να πάρει τον αμπελώνα από εκείνους τους γεωργούς και να τον δώσει σε άλλους εργάτες, που θα του αποδίδουν στον καιρό τους, τους καρπούς.» Ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι; Το υπονοεί παρακάτω ο Ιησούς λέγοντας ότι θα δοθεί σε κάποιο ειδωλολατρικό έθνος, που θα καλλιεργήσει τον αμπελώνα και θα αποδώσει τους καρπούς στο Θεό; «διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς.» Εδώ ο Χριστός δεν ονομάζει κατά λέξη το ελληνικό έθνος. Στο κατά Ιωάννη όμως Ευαγγέλιο, όταν ο Φίλιππος και ο Ανδρέας είπαν στο Χριστό ότι ζητούν να Τον γνωρίσουν Έλληνες, Εκείνος είπε: «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.» (Ιωαν. ΙΒ’ 23). 

        Στη φράση αυτή φαίνεται ότι η χάρη του Θεού θα χρησιμοποιήσει το ελληνικό έθνος, για να διαδοθεί σ' όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο του Χριστού. Όντως ο Θεός χρησιμοποίησε την ελληνική γλώσσα και την ελληνική σοφία, για να διατυπωθούν μέσω των Οικουμενικών Συνόδων τα υψηλά νοήματα της χριστιανικής διδασκαλίας. Χρησιμοποιήθηκε όμως και η πλούσια ελληνική ψυχή, για να φθάσει το μήνυμα του Χριστού ως τα πέρατα του κόσμου. Από την ημέρα της Πεντηκοστής και μετά ανατέθηκε στο ελληνικό έθνος, η υπόθεση του Ευαγγελίου. Η επί 400 χρόνια κατοχή, δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στη διάδοση του χριστιανισμού. Οι Έλληνες με το ζωντανό παράδειγμά τους, με το πλήθος των αγίων τους, με την ιεραποστολική τους φλόγα, μεταφέρουν από γενιά σε γενιά και από έθνος σε έθνος, το χριστιανισμό και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της γης. Από τότε που ειπώθηκε αυτή η παραβολή, έφυγε η ευθύνη από τους Ιουδαίους και ανατέθηκε σε εμάς τους Έλληνες να καλλιεργούμε τον αμπελώνα του Κυρίου και να αποδίδουμε τους καρπούς του, στον κατάλληλο καιρό τους.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27/08/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΙΘ’ 16-26)   27/08/2023

        Στο σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί, εμπεριέχεται μία φράση που αφορά όλους μας και θα πρέπει να την προσέξουμε πολύ.

        Η φράση αυτή ειπώθηκε από τον Χριστό προς τους μαθητές, οι οποίοι έκαναν την ερώτηση: «καὶ τίς δύναται σωθῆναι;» Οι μαθητές ρώτησαν το Χριστό "και ποιος μπορεί να σωθεί;", γιατί προηγουμένως έλαβε χώρα μια έντονη συζήτηση μεταξύ του Χριστού και ενός πλούσιου νέου, ο οποίος ρώτησε το Διδάσκαλο, τί πρέπει να κάνει για να ζει αιώνια. Για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ο Χριστός τού απάντησε ότι πρέπει να τηρεί τις εντολές του Μωσαϊκού νόμου. Ο νεαρός είχε έτοιμη την απάντηση. Όλες τις εντολές του νόμου, μου έμαθαν να τις τηρώ από μικρό παιδί οι γονείς μου. Χρειάζεται να κάνω και τίποτε άλλο; Ναι, ακόμη κάτι σου λείπει, του λέει ο Χριστός. Προσπάθησε να αποδεσμευτείς από τα πολλά υλικά αγαθά σου και έλα να με ακολουθήσεις, να γίνεις μαθητής μου. Ο νεαρός μόλις άκουσε την πρόταση του Χριστού, λυπήθηκε πολύ, γύρισε την πλάτη και έφυγε. «Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος.» Απευθύνθηκε τότε στους μαθητές του ο Χριστός και τους είπε: «Πόσο δύσκολο είναι ένας πλούσιος να μπει στην Βασιλεία των ουρανών. Είναι πιο εύκολο μια καμήλα να περάσει από την τρύπα που ανοίγει μια βελόνα, παρά να μπει στην Βασιλεία του Θεού ένας πλούσιος».

        Και συμπλήρωσε κοιτάζοντάς τους στα μάτια: «Αυτά που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, μπορεί να τα κάνει ο Θεός», «Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.» Αυτή είναι η πρόταση για την οποία κάναμε λόγο στην αρχή. Ότι δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, μπορεί να τα κάνει ο Θεός.

        Όντως ορισμένοι άνθρωποι ακόμη και χριστιανοί, έχουν την ιδέα ότι δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να εφαρμόσει στη ζωή του τις εντολές του Ευαγγελίου. Πολλοί από μας ενδεχομένως να πιστεύουν ότι είναι αδύνατον ανθρωπίνως, να συγχωρήσουν εκείνον που τους έκανε κάποιο κακό. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι δεν μπορούν με κανένα τρόπο να ανοίξουν την καρδιά τους στον εξομολόγο και να του περιγράψουν τις κακές πράξεις τους, τα άσχημα λόγια τους, τους αμαρτωλούς λογισμούς τους και να παρακαλέσουν μαζί το Θεό να τους συγχωρήσει. Δεν θέλουν να σκέπτονται ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε στο «Πάτερ ἡμῶν», το «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου» και το πιστεύουν αυτό. Δεν χωράει δηλαδή στο μυαλό τους ότι στη ζωή τους θα κάνουν ό,τι αρέσει στο Θεό κι όχι ό,τι αρέσει στον εαυτό τους. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι συμφέρει στη ζωή τους να γίνεται το θέλημα του Θεού κι όχι το δικό τους. Δεν μπορούν ή δεν ανέχονται ότι ο Θεός είναι πάνω από την επιστήμη και ό,τι γνωρίζει ο άνθρωπος, το γνωρίζει επειδή θέλει ο Θεός να αποκαλύπτονται στους ανθρώπους, ότι δεν είναι εμπόδια για την σωτηρία της ψυχής τους. Πολλοί και από τους λεγόμενους χριστιανούς, έχουν φτιάξει ένα Ευαγγέλιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους και δεν ανέχονται με κανέναν τρόπο το Ευαγγέλιο που τους διδάσκουν οι απεσταλμένοι του Θεού κι αυτό επειδή νομίζουν ότι το Ευαγγέλιο του Θεού δεν μπορούν να το εφαρμόσουν.

        Αυτά κι άλλα πολλά, όπως πιστεύουν οι μαθητές του Χριστού, δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν οι άνθρωποι. Σε όλους αυτούς και σε μας λέει: «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν». Όλα τα μπορούμε, αγαπητοί αδελφοί με τη βοήθεια του Θεού. Και αυτά που νομίζουμε ότι είναι αδύνατον να τα επιτύχουμε. Αρκεί να μην έρχονται σε αντίθεση με την διδασκαλία του Χριστού. Αρκεί να επικαλεσθούμε την χάρη του Θεού. Τότε όλα τα μπορούμε. Τότε μας ενισχύει η δύναμη του Θεού. Εμείς να θέσουμε σαν στόχο μας να ζήσουμε χριστιανικά. Στην επίτευξη του χριστιανικού στόχου μας, θα μας βοηθήσει ο Θεός. Γιατί ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς θα το κάνει ο Θεός.

Αμήν.