ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 06/07/2025

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. Η’ 5-13)             6-7-2025

        Το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί, μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για κάποια αρετή που είναι απαραίτητο να έχουμε οι χριστιανοί. Για την μητέρα των αρετών, όπως την ονομάζουν οι Άγιοι πατέρες μας. Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα την αρετή αυτή την βρίσκουμε σε έναν ειδωλολάτρη, αξιωματικό – εκατόνταρχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αυτός ο βαθμοφόρος στρατιωτικός, είχε την αρετή της ταπείνωσης. Ενώ αυτός ο άνθρωπος είχε υπό την εξουσία του και υπό τις διαταγές του εκατό στρατιώτες, δεν είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Ενώ στα μέρη εκείνα ήταν κατακτητής, δεν έδειξε υπεροψία προς τον Χριστό, που σαν Ιουδαίος ήταν υπό τις διαταγές του.

Σε δύο σημεία φαίνεται η μεγάλη ταπείνωση αυτού του ανθρώπου. Στο σπίτι του είχε ένα δούλο. Εκείνη την εποχή οι δούλοι δεν είχαν κανένα δικαίωμα. Θεωρούνταν άβουλα πράγματα, που τα αφεντικά τους, τους έκαναν ότι ήθελαν. Και να τους θανατώσουν μπορούσαν. Και να τους πουλήσουν, χωρίς να δώσουν λόγο σε κανέναν. Παρόλα αυτά ο εκατόνταρχος της Καπερναούμ, για τον οποίο κάνουμε λόγο, ενώ ο δούλος του ήταν άρρωστος, όχι μόνο δεν αδιαφόρησε για αυτόν, αλλά έτρεξε να ενδιαφερθεί για να γίνει καλά . Ένας ισχυρός αξιωματούχος, ενδιαφέρεται για έναν δούλο! Στο ενδιαφέρον αυτό, φαίνεται καθαρά, όχι μόνον η αγάπη που είχε ο άνθρωπος αυτός, αλλά και η ταπείνωσή του, να κατεβαίνει στο επίπεδο του δούλου και να ενδιαφέρεται για αυτόν. Για την υγεία του. Η μεγάλη αρετή όμως του Εκατόνταρχου, φαίνεται στη συνάντηση και στη σχέση του με τον Χριστό. Πηγαίνει λοιπόν, στον Χριστό και τι ζητάει; Αυτός, ο κατακτητής, ο αρχηγός εκατό στρατιωτών, πλησιάζει έναν Ιουδαίο και τον παρακαλεί. «Προσῆλθεν αὐτῷ Ἑκατόνταρχος, παρακαλῶν αὐτὸν», παρακαλεί για την υγεία του δούλου του. Είναι παράλυτος και θέλει να τον βοηθήσει. Το μέγεθος όμως της αρετής ταπείνωσης του εκατόνταρχου φαίνεται στην συνέχεια του περιστατικού. Λέει ο Χριστός, με την αγάπη και την προθυμία που Τον διέκρινε: Εγώ θα έρθω στο σπίτι σου και θα τον κάνω καλά. Ακούστε την απάντηση του εκατόνταρχου. Ακούστε και θαυμάστε. Στο σημείο αυτό ειπώθηκε μια φράση από τον εκατόνταρχο που πέρασε στην ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως και έμεινε παροιμιώδης στους αιώνες:  «Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς».

Πώς να έρθεις εσύ στο σπίτι μου, δεν είμαι άξιος για να έλθεις εσύ στο σπίτι μου, μόνον πες με λόγια αυτό που θέλεις να γίνει και είμαι βέβαιος πως αυτό που θα πεις, θα γίνει. Ο Χριστός θαύμασε την πίστη και την ταπείνωση αυτού του ανθρώπου και κάλεσε αυτούς που τον ακολουθούσαν να τον μιμηθούν. Μεγάλη η πίστη του εκατόνταρχου, αγαπητοί αδελφοί, μεγάλη όμως και η ταπείνωσή του. Και μόνο που εκδήλωσε την πίστη του στον αληθινό Θεό, αυτός που ήταν ειδωλολάτρης, δείχνει την βαθειά του ταπείνωση. Πότε όμως εδραιώθηκε η ταπεινή αυτή γνώμη για τον εαυτό του, πότε πίστεψε ότι ήταν ανάξιος να υποδεχτεί τον Χριστό σπίτι του; Όταν είδε τον Χριστό. Όταν γνώρισε τον Χριστό.

Για να αποκτήσουμε την μητέρα των αρετών, την ταπείνωση, αγαπητοί αδελφοί, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον Χριστό. Αν δεν κατοικήσει μέσα μας ο Χριστός, απλώς θα ταπεινολογούμε. Θα λέμε ότι δεν είμαστε τίποτα. Ότι είμαστε κατώτεροι από τους άλλους, αλλά δεν θα το πιστεύουμε στ’ αλήθεια. Άλλο ταπεινός και άλλο ταπεινολόγος. Όταν μπει το φως του Χριστού μέσα μας, θα δούμε την πνευματική φτώχεια μας και θα γίνουμε ταπεινοί όχι ταπεινολόγοι.

Ο εκατόνταρχος επειδή ήταν ταπεινός έδειξε αγάπη στον συνάνθρωπό του και ειδικά στον παράλυτο δούλο του. Επειδή ήταν ταπεινός κατέφυγε για βοήθεια στον υπήκοό του Ιησού Χριστό. Η ταπείνωσή του του έδωσε την δύναμη να περιφρονήσει την θρησκεία του, την ειδωλολατρία, και να πιστέψει στον μόνο αληθινό Θεό, τον Χριστό. Δηλαδή και εδώ φαίνεται καθαρά ότι η αρετή της ταπείνωσης γέννησε τις αρετές της αγάπης και της πίστεως. Επειδή ο εκατόνταρχος ήταν ταπεινός είπε την παροιμιώδη φράση που λέμε και εμείς προτού να υποδεχτούμε τον Χριστό μέσα μας με την Θεία Κοινωνία.

«Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 06/07/2025 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

                                            

   

Ευαγγέλιο (Ματθ. η΄ 5-13)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσελθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ' ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσιν καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῷ· Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. Καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.

 Μετάφραση

Εκεῖνο τόν καιρό, μόλις μπῆκε ὁ Ἰησοῦς στήν Καπερνα-ούμ, τόν πλησίασε ἕνας ἑκατόνταρχος καί τόν παρακαλοῦσε μ΄ αὐτά τά λόγια: «Κύριε, ὁ δοῦλος μου εἶναι κατάκοιτος στό σπίτι, παράλυτος, καί ὑποφέρει φοβερά». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ λέει: «Ἐγώ θά ἔρθω καί θά τόν θεραπεύσω». Ὁ ἑκατόνταρχος τοῦ ἀποκρίθηκε: «Κύριε, δέν εἶμαι ἄξιος νά σέ δεχτῶ στό σπίτι μου· πές ὅμως ἕνα λόγο, καί θά γιατρευτεῖ ὁ δοῦλος μου. Εἶμαι κι ἐγώ ἄνθρωπος κάτω ἀπό ἐξουσία, καί ἔχω στρατιῶτες στή διοίκησή μου· λέω στόν ἕνα «Πήγαινε» καί πηγαίνει, καί στόν ἄλλο «ἔλα» καί ἔρχεται, καί στό δοῦλο μου «κάνε αὐτό» καί τό κάνει». Ὅταν τόν ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς, θαύμασε καί εἶπε σ΄ ὅσους τόν ἀκολουθοῦσαν: «Σᾶς βεβαιώνω πώς τόση πίστη οὔτε ἀνάμεσα στούς Ἰσραηλίτες δέ βρῆκα. Καί σᾶς λέω, πώς θά ΄ρθουν πολλοί ἀπό ἀνατολή καί δύση καί θά καθίσουν μαζί μέ τόν Ἀβραάμ, τό Ἰσαάκ καί τόν Ἰακώβ στό τραπέζι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐνῶ οἱ κληρονόμοι τῆς βασιλείας θά πεταχτοῦν ἔξω στό σκοτάδι· ἐκεῖ θά κλαῖνε, καί θά τρίζουν τά δόντια τους». Ὕστερα εἶπε στόν ἑκατόνταρχο ὁ Ἰησοῦς:  «Πήγαινε, κι ἄς γίνει αὐτό πού πίστεψες». Καί γιατρεύτηκε ὁ δοῦλος ἐκείνη τήν ὥρα.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 29/06/2025

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025 - ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

 

            Σήμερα αγαπητοί αδελφοί, γιορτάζουν οι δύο πρωτοκορυφαίοι απόστολοι: o απόστολος Πέτρος και ο απόστολος Παύλος.

Και οι δύο δαπάνησαν την ζωή τους προκειμένου να φέρουν το μήνυμα της πίστεως στην θεότητα του Χριστού, σ' όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

            Ο Χριστός κάποια στιγμή ρώτησε τους μαθητές Του: "Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;" "Οι άνθρωποι τι λένε για μένα; Ποιος είμαι;"

Και οι μαθητές του απάντησαν: Λένε ότι είσαι ένας από τους προφήτες που αναστήθηκε. Τότε ο Χριστός ρώτησε ευθέως τους μαθητές: "Υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;" Εσείς ποιος λέγετε ότι είμαι; Τότε εκ μέρους όλων των μαθητών απάντησε ο απόστολος Πέτρος και είπε: "Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος." Εσύ είσαι ο Χριστός ο γιος του ζωντανού και αληθινού Θεού! Ο Χριστός του είπε: Πάνω σ' αυτήν την ομολογία σου ότι είμαι ο Υιός του Θεού, θα οικοδομήσω την Εκκλησία μας.

            Και ο απόστολος Παύλος αγαπητοί αδελφοί, γύρισε όλο τον κόσμο, ίδρυε Εκκλησίες και τις οικοδομούσε πάνω σ' αυτήν την πίστη: 'Οτι ο Χριστός είναι Θεός. Σαν Θεός αναστήθηκε από τους νεκρούς, για να δηλώσει ότι και εμείς θα αναστηθούμε. Αναστήθηκε ο Χριστός και μου φανερώθηκε ολοζώντανος, λέει ο απόστολος Παύλος, όταν πήγαινα στη Δαμασκό, για να συλλάβω πιστούς χριστιανούς και να τους φυλακίσω. 'Ιδρυσε Εκκλησίες στην Μικρά Ασία, στην Ελλάδα και τις θεμελίωνε πάνω στην πίστη, ότι ο Χριστός είναι Θεός!

Οποιοσδήποτε θέλει να λέγεται χριστιανός, πρέπει να έχει αυτήν την πίστη. Ο ίδιος ο Χριστός είπε: Για να έχετε ζωήν αιώνιο σαν εμένα, πρέπει να ενωθείτε με εμένα διά της Θείας Κοινωνίας. "'Οποιος τρώγει το σώμα μου και πίνει το αίμα μου, αυτός μένει ενωμένος με εμένα και έχει ζωήν αιώνιον". Να πιστεύουμε λοιπόν, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, για να σώσει τους αμαρτωλούς ανθρώπους, δηλαδή όλους εμάς. Να πιστεύουμε ακόμη ότι αυτό που μας προσφέρει ο ιερέας με τη Θ. Κοινωνία είναι το πανάχραντο σώμα και αίμα του Χριστού. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να λέμε πριν προσέλθουμε στη Θ. Κοινωνία: "Πιστεύω Κύριε και ομολογώ ότι Συ ει αληθώς ο Υιός του Θεού του ζώντος... 'Ετι πιστεύω ότι τούτο εστί το άχραντο σώμα Σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον αίμα Σου..."

            Το ερώτημα είναι: Η πίστη είναι κατόρθωμα δικό μας ή είναι δώρο του Θεού; Οι απόστολοι έλεγαν: "Κύριε πρόσθες ημίν πίστιν..." Κύριε, πρόσθεσέ μας πίστη! H Αγία Μαρίνα όταν σερνόταν στο σημείο του μαρτυρίου και του αποκεφαλισμού της, έλεγε: "Κύριε δώσε μου πίστη". Επομένως, η πίστη φαίνεται ότι είναι δωρεά του Θεού. Γι' αυτό και εμείς ας ζητούμε από το Χριστό μας αυτό που είχαν σε μεγάλο βαθμό οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος που γιορτάζουν σήμερα.

"Κύριε δώσε μας πίστη!"

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 29/06/2025 - ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ & ΠΑΥΛΟΥ

 

 Εὐαγγέλιο (Ματθ. ιστ΄ 13-19)

 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;  Οἱ δὲ εἶπον· Οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἰερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. Λέγει αὐτοῖς· Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; Ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ' ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. Καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Μετάφραση

Eκεῖνο τον καιρό, ὃταν ἦρθε ὁ Ἰησοῦς στά μέρη τῆς Καισάρειας τοῦ Φιλίππου, ρώτησε τούς μαθητές του: «Ποιός λένε οἱ ἄνθρωποι πώς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου;» Αὐτοί ἀπάντησαν:  «Ἄλλοι λένε πώς εἶναι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ἄλλοι ὁ Ἠλίας, ἄλλοι ὁ Ἱερεμίας ἤ ἕνας ἀπό τούς προφῆτες». «Ἐσεῖς, ποιός λέτε πώς εἶμαι;» τούς λέει. Ὁ Σίμων Πέτρος ἀπάντησε: «Ἐσύ εἶσαι ὁ Μεσσίας, ὁ Υἱός τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ». Τότε ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀποκρίθηκε: «Μακάριος εἶσαι, Σίμων, γιέ τοῦ Ἰωνά, γιατί αὐτό δέ σοῦ τό ἀποκάλυψε ἄνθρωπος, ἀλλά ὁ οὐράνιος Πατέρας μου. Κι ἐγώ λέω σ΄ ἐσένα πώς ἐσύ εἶσαι ὁ Πέτρος, καί πάνω σ΄ αὐτή τήν πέτρα θά οἰκοδομήσω τήν ἐκκλησία μου, καί δέ θά τήν κατανικήσουν οἱ δυνάμεις τοῦ ἅδη. Θά σοῦ δώσω τά κλειδιά πού ἀνοίγουν τήν πόρτα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καί ὅτι κρατήσεις ἀσυγχώρητο στή γῆ θά εἶναι ἀσυγχώρητο καί στούς οὐρανούς· καί ὅτι συγχωρήσεις στή γῆ θά εἶναι συγχωρημένο καί στούς οὐρανούς».

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22/06/2025

                                                

ΚΥΡΙΑΚΗ B’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. Δ’ 18-23)     22-6-2025

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μάς περιγράφει πώς ο Χριστός στην αρχή της επί γης δράσεώς Του κάλεσε τους πρώτους μαθητές Του, τους πρώτους Αποστόλους. Για το θέμα αυτό θα αφήσουμε να μας ομιλήσει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς. Λέγει ο Άγιος:

Αν ο Χριστός ενεργούσε σύμφωνα με τον τρόπο των ανθρώπων, δεν θα είχε διαλέξει για Αποστόλους Του δώδεκα ψαράδες, αλλά μάλλον δώδεκα βασιλιάδες της γης. Αν ήθελε να έχει άμεση επιτυχία στο έργο Του και να δρέψει τους καρπούς των αγώνων Του, με την ακατανίκητη δύναμή Του θα είχε διαλέξει δώδεκα από τους πιο δυνατούς βασιλιάδες του κόσμου, για να τους κάνει οπαδούς και Αποστόλους Του. Σκέψου απλά πως θα μπορούσε αμέσως ο Χριστός σε μια στιγμή να γίνει γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο. Πόσο γρήγορα θα διαδιδόταν τότε η διδασκαλία Του! Πώς θα εξαφανίζονταν τα είδωλα εν ριπή οφθαλμού με ένα αυτοκρατορικό διάταγμα! Πώς θα μετατρέπονταν όλοι οι ειδωλολατρικοί ναοί σε χριστιανικούς! Πώς θα σταματούσαν αμέσως οι θυσίες ζώων στους θεούς και τους καπνούς από τις θυσίες θα αντικαθιστούσαν τα θυμιάματα! Σκέψου πόσο εύκολα η Εκκλησία του ενός Θεού θα είχε ιδρυθεί για την εξυπηρέτηση ολόκληρης της ανθρωπότητας! Ο Χριστός χωρίς να χρειαζόταν να υποφέρει και να πάθει θα καταλάμβανε τον πρώτο και μοναδικό αυτοκρατορικό θρόνο κι από κει θα κυβερνούσε όλους τους λαούς της γης, ολόκληρο τον κόσμο από ανατολή σε δύση κι από το βορρά ως το νότο, με αντιπροσώπους Του τους δώδεκα υποτελείς βασιλιάδες. Χωρίς να χρειαστεί να πάθει, οι σκληροτράχηλοι Ιουδαίοι θα αναγνώριζαν το Χριστό ως βασιλιά και τον αναμενόμενο Μεσσία και θα τον προσκυνούσαν.

Πόσο σοφό ήταν το να ξεκινήσει από τα χαμηλά ο Κύριος και όχι από την κορυφή. Πόσο σοφό ήταν να αρχίσει την οικοδομή της βασιλείας Του όχι με βασιλείς, αλλά με ψαράδες. Πόσο καλό, πόσο σωτήριο ήταν για μας που ζούμε δυο χιλιάδες χρόνια από τη γέννησή Του, το ότι δεν απέβλεψε στην τελική επιτυχία του έργου Του, ούτε και στο να θερίσει τους καρπούς των αγώνων Του όσο ζούσε.

Αν ο Κύριος είχε ενεργήσει όπως οι άνθρωποι είναι αλήθεια πως θα τον είχαν δοξάσει πολύ νωρίτερα οι άνθρωποι εμείς όμως δεν θα είχαμε σωθεί. Δεν Τον ενδιέφερε η δόξα των ανθρώπων, ο ήχος των ποιμενικών αυλών που σήμερα ακούγονται και αύριο ρίχνονται στη φωτιά. Εκείνο που Τον ενδιέφερε ήταν η σωτηρία των ανθρώπων. Δεν ήρθε στους ανθρώπους όπως κάνει κάποιος γίγαντας σε τσίρκο, για να δείξει τη δύναμη και τις ικανότητές του, να απολαύσει το χειροκρότημα των θεατών. Ήρθε σαν φίλος σε εμάς, σαν γιατρός σε θεραπευτήριο, για να μας επισκεφθεί, να συνομιλήσει με τον καθένα μας και να μας προσφέρει συμβουλές και θεραπεία. Είναι επομένως πολύ καλό για όλη την ανθρωπότητα από τότε που ξεκίνησε ο κόσμος ως τη συντέλεια, το γεγονός ότι ο Κύριος ενήργησε με θεϊκό τρόπο. Διάλεξε για Αποστόλους Του, όχι δώδεκα τρανούς βασιλιάδες ,μα δώδεκα άσημους ψαράδες.

Όλοι εμείς που πεινούμε και διψούμε για την δικαιοσύνη και την αγάπη Του, εμείς που ψαρεύουμε μάταια με την ψυχή μας, σαν δίχτυα στη θάλασσα αυτού του κόσμου, ας ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου Ιησού. Μας καλεί τώρα, όπως τότε τους ψαράδες στη θάλασσα της Γαλιλαίας: «Ἀκολούθει μοι». Μόλις ακούσουμε τη φωνή αυτή, ας μη διστάσουμε ούτε στιγμή. Ας παρατήσουμε όλες τις παλιές δουλειές και τις παλιές αγάπες και ας τον ακολουθήσουμε. Ο Χριστός είναι ο αληθινός μας Φίλος και Θεραπευτής. Όλοι οι άλλοι είναι είτε ανόητοι είτε απατεώνες.

Προσέξτε! Δεν μας καλεί ως βασιλιάδες ή ποιμένες, ως πλούσιους ή φτωχούς, ως σοφούς ή αμαθείς, αλλά ως άνδρες και γυναίκες άρρωστους, αδύναμους. Οι αρρώστιες και οι αδυναμίες μας προέρχονται από την αμαρτία. Για αυτό ας προσκυνήσουμε τον Κύριο Ιησού και ας κραυγάσουμε σ’ Εκείνον, όπως έκαναν τόσοι άρρωστοι κι αδύναμοι άνθρωποι εκείνο τον καιρό: «Κύριε Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό! Συγχώρεσέ με, Κύριε, συγχώρεσε τις αμέτρητες αμαρτίες μου. Καθάρισέ με με τη δύναμή Σου, ζωοποίησέ με με τον ζωοποιό άρτο Σου, είσελθε στα εσώτατα βάθη της ψυχής μου ως καθαρός και ζωογόνος αέρας σε σκοτεινό δωμάτιο. Κι εγώ τότε θα γιατρευτώ. Θα γιατρευτώ και θα γίνω καλά, θα ζήσω!»

Αυτά μας γράφει για την σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Άγιος Νικόλαος. Εμείς ας δοξάσουμε και ας ευχαριστήσουμε τον Χριστό μας, που για συνεργάτες Του διάλεξε και κάλεσε απλούς ανθρώπους, γιατί έτσι είμαστε και εμείς καλεσμένοι και σε μας απευθύνεται η πρόσκλησή Του: «Δεῦτε ὀπίσω μου».

Αμήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22/06/2025 - ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 - 23

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 - 23

18 Ἐνῷ δὲ ἐπεριπάτει πλησίον τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας, εἶδε δύο ἀδελφούς, τὸν Σίμωνα, ποὺ μὲ τὸ ὄνομα, τὸ ὁποῖον τοῦ ἔδωκεν ὁ Κύριος, λέγεται Πέτρος, καὶ τὸν Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν του, οἱ ὁποῖοι ἔρριπταν δίκτυον εἱς τὴν θάλασσαν, διότι ἦσαν ψαράδες. 19 Καὶ λέγει εἰς αὐτούς· Ἀκολουθήσατέ με καὶ θὰ σᾶς κάμω ἱκανοὺς νὰ ψαρεύετε ἀντὶ ψαριῶν ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους μὲ τὸ δίκτυον τοῦ κηρύγματος θὰ ἑλκύετε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 20 Αὐτοὶ δὲ ἀμέσως ἄφησαν τὰ δίκτυα καὶ τὸν ἠκολούθησαν. 21 Καὶ ἀφοῦ ἐπροχώρησεν ἀπ’ ἐκεῖ, εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, τὸν Ἰάκωβον τὸν υἱὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν ἀδελφόν του, νὰ ἐτοιμάζουν τὰ δίκτυά τους μέσα εἰς τὸ πλοῖον μαζὶ μὲ τὸν πατέρα τους Ζεβεδαῖον.Καὶ τοὺς ἐκάλεσεν. 22 Αὐτοὶ δὲ παρευθὺς ἄφησαν τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα τους καὶ τὸν ἠκολούθησαν. 23 Καὶ περιώδευεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς διδάσκων εἰς τὰς συναγωγάς των, ὅπου κάθε Σάββατον ἐμαζεύοντο οἱ Ἑβραῖοι, διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν ἀνάγνωσιν τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ νὰ προσευχηθοῦν.Καὶ ἐκεῖ ἐκήρυττε τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα, ὅτι ἐπλησίαζεν ὁ χρόνος τῆς πνευματικῆς βασιλείας, ποὺ θὰ ἔφερεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀπολύτρωσιν καὶ χαράν· καὶ ἐθεράπευε κάθε εἶδος ἀσθένειαν καὶ ἀδιαθεσίαν μεταξὺ τοῦ λαοῦ.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 15/06/20205 - ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ                                          15/6/2025

 

Τα τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα που είχαν όλοι οι άγιοι που γιορτάζουν σήμερα, περιέχει το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε πριν λίγο αγαπητοί αδελφοί. Τα γνωρίσματα που πρέπει να έχει και κάθε άνθρωπος που θέλει να λέγεται Χριστιανός.

          Ο ίδιος ο Χριστός μιλάει και λέει για να σας δεχτώ και να σας παρουσιάσω μπροστά σαν δικούς μου μπροστά στον Ουράνιο Πατέρα μου, θα πρέπει και σεις ανά πάσα στιγμή να ομολογείτε μπροστά στους ανθρώπους ότι είστε δικοί μου. Αυτό έκαναν οι Άγιοι Πάντες. Δεν δίσταζαν να βροντοφωνάζουν μπροστά στους Εβραίους, μπροστά στους ειδωλολάτρες, μπροστά σε άρχοντες και απλούς ανθρώπους, ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Τους απειλούσαν, τους βασάνιζαν, τους έπαιρναν τις περιουσίες τους, τους ειρωνευόντουσαν, αλλά δεν μπορούσαν να ξεριζώσουν μέσα από την καρδιά τους την πίστη του Χριστού. Τους έκαιγαν, τους αποκεφάλιζαν και εκείνοι άφηναν την τελευταία τους πνοή, με την ομολογία «Χριστιανός εἰμί».

Οι Άγιοι Πάντες έκαναν και κάτι άλλο. Κάτι που είναι παραπάνω από την πίστη. Αγάπησαν το Χριστό. Όλοι οι Άγιοι, όλων των εποχών δίνουν την καρδιά τους στο Χριστό γιατί αυτό τους ζητάει Εκείνος! «Υιέ μου δος μοι σην καρδίαν.» δώσε μου την καρδιά σου, την αγάπη σου. Μπορείς και πρέπει να αγαπάς όλους τους ανθρώπους και όλη την δημιουργία. Όχι όμως παραπάνω από μένα. Η αγάπη των Χριστιανών προς το Χριστό, είναι ένα κλικ, ένα σκαλοπατάκι παραπάνω από όλες τις άλλες αγάπες. Ο ίδιος καθόρισε αυτήν την διαφορά, βάζοντας  στα λόγια του τη μικρή λεξούλα «ὐπέρ». «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Ζητάει όχι την αποκλειστικότητα, αλλά την προτεραιότητα της αγάπης μας.

Το τρίτο πράγμα που ζητάει ο Χριστός από τους οπαδούς του, είναι το να Τον ακολουθούν. Τι σημαίνει αυτό; Οι άγιοι ακολουθούν στη ζωή τους το παράδειγμα του Χριστού. Με κάθε λεπτομέρεια αντιγράφουν τη ζωή του Χριστού. Ζητούν τη βοήθειά Του για να μπορέσουν να εφαρμόσουν στην καθημερινότητά τους, τις εντολές του Ευαγγελίου Του. Δεν ρωτούν και δεν συμβουλεύονται τον ένα και τον άλλον, αλλά καταφεύγουν στο Ιερό Βιβλίο, για να  πάρουν απάντηση στους προβληματισμούς τους.

          Δεν επηρεάζονται από τις διδασκαλίες και τις θεωρίες άλλων θρησκειών και μη Χριστιανών ανθρώπων. Η προσευχή και η μελέτη της Αγίας Γραφής, είναι οι πηγές από τις οποίες παίρνουν τις πληροφορίες που θέλουν. Ο Εκκλησιασμός, η Εξομολόγηση, η Θεία Κοινωνία είναι η συνεχής τροφοδοσία της ψυχής τους. Το φως του Χριστού φωτίζει το είναι τους, και δεν έχουν ανάγκη να φωτιστούν από τις πυγολαμπίδες της ανθρώπινης διανόησης και επιστήμης.

          Το φως του Χριστού δείχνει πάντα το σωστό δρόμο. Οι Άγιοι ξεδιψούν από το ζωογόνο νερό της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και δεν έχουν ανάγκη να καταφεύγουν στα θολά νερά της ανθρώπινης διανόησης. Γι’ αυτό ποτέ δεν απογοητεύονται. Η αλήθεια είναι μία και αυτή είναι η αλήθεια του Χριστού.

          Αγαπητοί αδελφοί. Η Εκκλησία σήμερα στρέφει την προσοχή μας στη μνήμη των Αγίων της. Των Αγίων όλων των αιώνων. Μαρτύρων, Ομολογητών, Οσίων, Ασκητών, Ιεραρχών. Γνωστών και αγνώστων, και μας καλεί να τους μιμηθούμε σε όλα τα σημεία της ζωής τους και κυρίως σ’ αυτά τα τρία που μας επισημαίνει το σημερινό Ευαγγέλιο. Στο ότι ομολογούν την πίστη τους στο Χριστό μπροστά στους ανθρώπους χωρίς να ντρέπονται και να δειλιάζουν. Στο ότι αγαπούν τον Χριστό πάνω απ’ όλους τους ανθρώπους  και πάνω απ’ όλα τα πράγματα, και, στο ότι αγωνίζονται να εφαρμόζουν στη ζωή τους τις εντολές του Ευαγγελίου και να μιμούνται το παράδειγμα του Χριστού.

          Τα τρία αυτά αγωνίσματα: η ομολογία της Χριστιανικής πίστεως, η καρδιακή αγάπη του Χριστού, και , η μίμηση του Χριστού, εκ πρώτης όψεως φαίνονται δύσκολα, έως και αδύνατα. Με τη βοήθεια όμως του Χριστού γίνονται εύκολα και κατορθωτά, αφού ο ίδιος μας είπε: «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστίν». Ο Χριστιανικός τρόπος ζωής είναι όχι μόνο κατορθωτός, αλλά και ευχάριστος. Όποιος μπει στο δρόμο της αγιότητας καταλαβαίνει το λόγο του Αποστόλου Παύλου, ότι τα κοσμικά πράγματα είναι άχρηστα σκουπίδια μπροστά στο χριστιανικό τρόπο ζωής. Είναι «σκύβαλα».

Αμήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 15/06/2025 - ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 32 - 33

32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 37 - 38

37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΘ´ 27 - 30

27 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; 28 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. 29 καὶ πᾶς ὅς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναίκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 32 - 33

32 Μὴ λογαριάζετε λοιπὸν τοὺς διωγμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους, ἀλλὰ λογαριάζετε τὰς μεγάλας ἀμοιβάς, ποὺ σᾶς περιμένουν.Καθένας ποὺ θὰ μὲ ὁμολογήσῃ ὡς Σωτῆρα του καὶ Θεόν του ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ καταδιώκουν τὴν πίστιν μου, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἑγὼ ὡς πιστὸν ἀκόλουθόν μου ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς. 33 Ἐκεῖνον δέ, ποὺ θὰ μὲ ἀρνηθῇ ὡς Θεάνθρωπον Σωτῆρα ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ἀρνηθῶ καὶ ἑγὼ καὶ δὲν θὰ τὸν ἀναγνωρίσω ὡς ἰδικόν μου ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 37 - 38

37 Ἐκεῖνος, ποὺ ἀγαπᾷ τὸν πατέρα του ἢ τὴν μητέρα του παραπάνω ἀπὸ ἑμέ, καὶ ἀρνεῖται ἐμὲ διὰ νὰ μὴ χωρισθῇ ἀπὸ τοὺς γονεῖς του, δὲν ἀξίζει γιὰ μένα.Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ ἀγαπᾷ τὸν υἱόν του ἢ τὴν θυγατέρα του παραπάνω ἀπὸ ἑμέ, δὲν εἶναι ἄξιος νὰ λέγεται μαθητής μου. 38 Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ δὲν παίρνει τὴν ἀπόφασιν νὰ ὑποστῇ θάνατον σταυρικὸν καὶ δὲν ἀκολουθεῖ μὲ τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν ὀπίσω μου μιμούμενος κατὰ πάντα τὸ παράδειγμά μου, δὲν ἀξίζει γιὰ μένα.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΘ´ 27 - 30

27 Τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος καὶ τοῦ εἶπεν· Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν ὅλα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν.Τί ἄραγε θὰ δοθῇ εἰς ἡμᾶς ὡς ἀμοιβή; 28 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοὺς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι σεῖς ποῦ μὲ ἀκολουθήσατε, ὅταν θὰ ξαναγεννηθῇ ὁ κόσμος καὶ θὰ ἔχῃ συντελεσθῇ ἡ ἐκ νεκρῶν ἀνάστασις, ὁπότε θὰ καθήσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἰς θρόνον λαμπρόν, ἀντάξιον τῆς δόξῃς του, θὰ καθήσετε καὶ σεῖς εἰς δώδεκα θρόνους δικάζοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. 29 Καὶ καθένας ποὺ ἀφῆκε σπίτια ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ παιδιὰ ἢ χωράφια διὰ νὰ μείνῃ ἐνωμένος καὶ νὰ μὴ χωρισθῇ ἀπὸ ἐμέ, θὰ λάβῃ πολλαπλὰ εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, θὰ κληρονομήσῃ δὲ καὶ τὴν αἰώνιον ζωήν. 30 Πολλοὶ δέ, ποὺ εἶναι εἰς τὸν κόσμον αὐτὸν πρῶτοι, θὰ εἶναι εἰς τὸν κόσμον τὸν μέλλοντα τελευταῖοι, καὶ πολλοὶ τελευταῖοι θὰ εἶναι ἐκεῖ πρῶτοι.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 08/06/2025 - ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ιωάννη Ζ’ 37-52, Η’12) 8-6-2025

 

Στο σημερινό Ευαγγέλιο δεσπόζει η πρόσκληση του Χριστού, αγαπητοί αδελφοί: «Όποιος διψάει για τα πνευματικά αγαθά και για εσωτερική γαλήνη, ας έλθει σε μένα και εγώ θα θεραπεύσω αυτή του την δίψα.» «Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».

Είναι φυσικό ο κάθε άνθρωπος, να έχει τον πόθο για κάτι ανώτερο. Όλοι οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, ολιγογράμματοι και επιστήμονες, πτωχοί και πλούσιοι, διαπιστώνουν ότι σε αυτήν την επί γης ζωή τους, πάντα είναι ανικανοποίητοι. Ζητάνε κάτι άλλο από την καθημερινότητά τους, προπάντων αυτούς τους τελευταίους καιρούς, το έχουμε πάρει απόφαση ότι η ζωή δεν πρόκειται να μας χαρίσει κάτι καλύτερο. Με πικρία διαπιστώνουμε όλοι, ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Το ότι όλοι έχουμε τον πόθο για κάτι καλύτερο, για κάτι ανώτερο, είναι δεδομένο. Το θέμα ευρίσκεται στο, από πού περιμένουμε να έλθει αυτό το καλύτερο. Η επιστήμη μάς απογοητεύει, γιατί προοδεύει μάλλον για τον εαυτό της. Η επιστήμη για την επιστήμη. Σε σπάνιες περιπτώσεις τίθεται στην υπηρεσία των ανθρώπων. Πολλές φορές μπορεί να θυσιαστούν χιλιάδες άνθρωποι, για να φανεί ότι πέτυχε κάποιο πείραμά της. Η εξυπνάδα των ανθρώπων, ξοδεύεται περισσότερο στο να φτιάχνει όπλα για να σκοτώνει άλλους ανθρώπους. Μπορεί να λιμοκτονεί ο μισός πληθυσμός της γης, για να φτιάξουν μερικοί διαστημικά λεωφορεία, να κάνουν διακοπές στο φεγγάρι. Λες και η ανθρωπότητα έχει κατάρα, να ζει σε κάθε εποχή την κατασκευή και ενός πύργου της Βαβέλ.

Αδελφοί μου, μόνο κοντά στον Χριστό ευρίσκεται το αληθινό καλό. Εκείνος που βρίσκει την πραγματική αλήθεια, αναπαύεται. Και την αλήθεια μόνο ο Χριστός μπορεί να μας την δώσει. Γιατί μόνον Εκείνος είναι η αλήθεια. Όσο κανείς απομακρύνεται από τον Χριστό, μοιραία βυθίζεται στο σκοτάδι και στο ψέμα. Όποιος πλησιάζει τον Χριστό με πίστη, ανοίγουν τα μάτια της ψυχής του και βλέπει αυτά που υπάρχουν πραγματικά. Όταν μέσα σου βασιλεύει η πίστη και η αγάπη στον Χριστό, βλέπεις καθαρά, ποιος είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Ποια είναι η αρχή. Ποιο είναι το τέλος. Ποιος επέτρεψε να βρίσκεσαι στη ζωή. Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως σου. Ποιος είναι ο προορισμός σου. Πως θα φθάσεις στο στόχο σου. Όταν δεν έχεις μέσα σου την πίστη στον Χριστό, είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα ολοσκότεινο δωμάτιο. Μόλις πιστέψεις στον Χριστό, είναι σαν κάποιος ή και εσύ ο ίδιος, να πάτησες τον διακόπτη και να γέμισε το δωμάτιο και συ ολόκληρος από φως. Το Φως του Χριστού. Όχι τυχαία ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου».

Όταν δεν είσαι Χριστοκεντρικός, όταν δεν γυρνάει η ζωή σου γύρω από τον Χριστό, μοιάζεις με την πέτρα που είναι δεμένη σε ένα σχοινί και πηγαίνει όπου την πηγαίνει ο ένας και ο άλλος. Όταν όμως το σχοινί είναι δεμένο στον Χριστό με την πίστη, γυρνάς γύρω από τον Χριστό, με την σιγουριά του Χριστού. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει πίστη στον Χριστό, μοιάζει με το πλοίο που δεν έχει έρμα, είναι ανερμάτιστο. Δεν έχει βάρος κάτω στα σπλάχνα του για να μην το παραδέρνει ο δυνατός αέρας. Όποιος δεν πιστεύει στον Χριστό, μοιάζει με τον τυφλό που δεν ξέρει πότε είναι μέρα και πότε είναι νύχτα. Ποιο είναι το μπροστά και ποιο είναι το πίσω. Ο άνθρωπος που δεν ξεδιψάει από την καθαρή πηγή του Χριστού, προσπαθεί να θεραπεύσει την δίψα του με θολά, ακάθαρτα νερά.

Ο Χριστός, σαν Θεός, γνωρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι διψούν από φως, από αλήθεια, από σιγουριά, διψούν από γαλήνη, γι’ αυτό όλους μάς προσκαλεί να προστρέχουμε σε Εκείνον.«Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».

Αμήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ζ´ 37 - 52

37 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. 40 πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. 44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας. 45 Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. 47 ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; 48 μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; 49 ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! 50 λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτὸν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· 51 Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; 52 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Η´ 12 - 12

12 Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ζ´ 37 - 52

37 Κατὰ τὴν τελευταίαν δὲ καὶ ἐπισημοτέραν ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς ἔστεκεν ὄρθιος ὁ Ἰησοῦς καὶ μὲ ζωηρὰν φωνὴν εἶπεν· Ἐὰν κανεὶς αἰσθάνεται πόθον καὶ δίψαν ὄχι δι’ ἀγαθὰ ὑλικὰ καὶ φθαρτά, ἀλλὰ διὰ τὴν ἐσωτερικὴν γαλήνην καὶ τὴν μακαριότητα τῆς θείας ζωῆς, ἂς ἔρχεται πρὸς ἐμὲ διὰ τῆς πίστεως καὶ ἂς πίνῃ ἐλεύθερα. Πλησίον μου θὰ ἰκανοποιηθοῦν ὅλοι οἱ εὐγενεῖς του πόθοι καὶ θὰ εὕρῃ ἀνάπαυσιν ἡ ψυχή του. 38 Ἀπὸ τὴν καρδίαν καὶ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς ἐκείνου, ποὺ πιστεύει εἰς ἐμέ, σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους τῆς Γραφῆς, θὰ τρέξουν ποταμοὶ ὕδατος, ποὺ θὰ εἶναι πάντα τρεχούμενο, διὰ νὰ ποτίζεται ὄχι μόνον ὁ ἴδιος, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι, ποὺ ἔρχονται εἰς σχέσιν μὲ αὐτόν. 39 Τοὺς λόγους δὲ αὐτοὺς εἶπεν ὁ Κύριος διὰ τὸ Πνεῦμα, τὸ ὁποῖον ἔμελλον μετὰ τὴν ἀνάληψίν του εἰς τοὺς οὐρανοὺς νὰ λαμβάνουν ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἐπίστευον εἰς αὐτόν. Διότι εἶχον μὲν δοθῇ προτήτερα χαρίσματα προφητικὰ καὶ θαυματουργικὰ εἰς ἄνδρας δικαίους καὶ προφήτας, ἀλλ’ ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ ἀναγεννᾷ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μεταδίδει εἰς αὐτοὺς τὴν θείαν καὶ μακαρίαν ζωήν, δὲν εἶχε δοθῇ εἰς κανένα. Καὶ δὲν εἶχε δοθῇ ἡ χάρις αὐτὴ τοῦ Πνεύματος, διότι ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶχεν ἀκόμη δοξασθῆ διὰ τοῦ παθήματος καὶ τῆς ἀναλήψεώς του. 40 Πολλοὶ λοιπὸν ἀπὸ τὸν λαόν, οἱ ὁποῖοι ἤκουσαν τοὺς λόγους αὐτούς, ποὺ ἐκήρυξεν ὁ Κύριος κατὰ τὴν διαρκειαν τῆς ἑορτῆς, ἔλεγον· Πράγματι αὐτὸς εἶναι ὁ προφήτης, ποὺ μᾶς προανήγγειλεν ὁ Μωϋσῆς. 41 Ἄλλοι ἔλεγον· Αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός. Ἄλλοι ἔλεγον· Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ὁ Χριστός· διότι μήπως ἔρχεται ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν Γαλιλαίαν; 42 Δὲν εἶπεν ἡ Γραφή, ὅτι ὁ Χριστὸς ἔρχεται ἀπὸ τὸ γένος τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀπὸ τὸ χωρίον Βηθλεέμ, ὅπου ἐγεννήθη καὶ ἐμεγαλωσεν ὁ Δαβίδ; 43 Προεκλήθη λοιπὸν διαίρεσις καὶ διαφωνία μεταξὺ τοῦ λαοῦ δι’ αὐτόν. 44 Μερικοὶ δὲ ἀπὸ αὐτοὺς ἤθελον νὰ τὸν συλλάβουν, ἀλλὰ κανεὶς δὲν ἐτόλμησε νὰ βάλῃ ἐπάνω του τὰς χεῖρας, καθ’ ὅσον ἀόρατος δύναμις συνεκράτει καὶ παρημπόδιζεν αὐτούς. 45 Ἐπειδὴ λοιπὸν κανεὶς δὲν ἠδύνατο νὰ τὸν συλλάβῃ, ἦλθαν εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ εἰς τοὺς Φαρισαίους οἱ ὑπηρέται, χωρὶς νὰ κάμουν τίποτε. Καὶ εἶπον εἰς αὐτοὺς ἐκεῖνοι· Διατὶ δὲν τὸν ἐφέρατε, ἀφοῦ καὶ δημοσίᾳ ἐνεφανίσθη καὶ πολλοὶ ἀπὸ τὸ πλῆθος μὲ δυσμένειαν τὸν ἤκουαν καὶ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ σᾶς βοηθήσουν διὰ νὰ μὴ σᾶς διαφύγῃ; 46 Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Ποτὲ ἄλλοτε δὲν ἐδίδαξεν ἄλλος ἄνθρωπος μὲ τόσην σοφίαν καὶ δύναμιν καὶ χάριν, μὲ ὅσην διδάσκει ὁ ἄνθρωπος αὐτός. 47 Ὕστερα λοιπὸν ἀπὸ τὴν ἀνέλπιστον αὐτὴν ἀπάντησιν τῶν ὑπηρετῶν ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτοὺς οἰ Φαρισαῖοι· Μήπως καὶ σεῖς, ποὺ εἶσθε πάντοτε πλησίον μας καὶ ἀκούετε τὴν διδασκαλίαν μας, ἔχετε πλανηθῇ ἀπὸ αὐτόν, ὅπως τὰ ἀμαθῆ πλήθη τοῦ λαοῦ; 48 Μήπως ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας, μόνους ἁρμοδίους νὰ κρίνουν ἐπὶ θρησκευτικῶν ζητημάτων, ἢ ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄγρυπνοι φύλακες τῶν παραδόσεων καὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως; 49 Κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἐπίστευσεν, ἀλλὰ μόνον ὁ ὄχλος αὐτός, ποὺ δὲν ἠξεύρει τὸν νόμον καὶ δι’ αὐτὸ εἶναι καταραμένοι. 50 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Νικόδημος, ἐκεῖνος ποὺ ἦλθεν εἰς τὸν Ἰησοῦν ἐν καιρῷ νυκτὸς καὶ ὁ ὁποῖος ἦτο ἕνας ἀπὸ αὐτούς, διότι ἦτο καὶ αὐτὸς μέλος τοῦ συνεδρίου. 51 Μήπως ὁ νόμος μας καταδικάζει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν δὲν τὸν ἀκούσῃ προτήτερα ὁ δικαστής, ποὺ ἐκπροσωπεῖ τὸν νόμον καὶ μάθῃ ἀπὸ τὴν ἀπολογίαν του τί ἀξιοκατάκριτον καὶ ἀξιόποινον ἔκαμε; 52 Ἀπεκρίθησαν ἐκεῖνοι καὶ τοῦ εἶπαν· Μήπως καὶ σὺ εἶσαι ἀπὸ τὴν Γαλιλαίαν; Ἐξέτασε καὶ εὔκολα θὰ ἴδῃς καὶ θὰ πεισθῇς ἀπὸ τὰ πράγματα ὅτι προφήτης ἀπὸ τὴν Γαλιλαίαν δὲν ἔχει βγῇ ἕως τώρα.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Η´ 12 - 12

12 Πάλιν λοιπὸν ὡμίλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπεν· Ἐγὼ εἶμαι τὸ φῶς ὄχι μόνον τῶν Ἰουδαίων, ἀλλ’ ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου. Ἐκεῖνος ποὺ μὲ ἀκολουθεῖ μὲ πλήρῃ ἐμπιστοσύνην καὶ ἐλπίδα καὶ μὲ πρόθυμον ὑπακοὴν εἰς τοὺς λόγους μου, δὲν θὰ περιπατήσῃ οὔτε θὰ εὑρεθῇ ποτὲ εἰς τὸ σκότος τῆς πλάνης καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ θὰ ἔχῃ μέσα του τὸ ζωηφόρον καὶ πνευματικὸν φῶς, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀληθινὴν ζωήν, τὸν Θεόν.