ΚΥΡΙΑΚΗ 28/01/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ IE’ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ΙΘ’ 1-10)     28-01-2024

Ακούγοντας το σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, μας κάνει εντύπωση η ταπείνωση που έδειξε ο Ζακχαίος. Είχε περίοπτη θέση στην πόλη της Ιεριχούς. Ήταν αρχιτελώνης. Πλούσιος και δακτυλοδεικτούμενος. Παρόλα αυτά, μόλις άκουσε ότι ο Χριστός πρόκειται να περάσει από τα μέρη τους, κάτι σκίρτησε μέσα του. Ήλθαν στο μυαλό του όλες οι αδικίες που είχε κάνει στους συμπατριώτες του. Η συνείδησή του τον ενοχλούσε συνέχεια. Τώρα που έρχεται ο Χριστός στην πόλη τους, είναι ο καταλληλότερος χρόνος. Να ξεφορτωθεί τις τύψεις του. Ξεχνάει ποιος είναι. Ξεχνάει ποιάν ιδέα είχαν οι συμπολίτες του για αυτόν και επειδή ήταν κοντός στο ανάστημα, ανεβαίνει σε ένα δέντρο για να μπορεί να δει τον Χριστό που είναι περικυκλωμένος από κόσμο. Να το πρώτο στοιχείο της ταπείνωσής του. Δεν υπολογίζει τι θα πει ο κόσμος. Εκείνος ακούει μόνο την φωνή της συνειδήσεώς του που τον ενοχλεί.

Παραδόξως, ο Χριστός τον φωνάζει με το όνομά του και του ζητάει να Τον φιλοξενήσει στο σπίτι του. Εκεί στη διάρκεια της φιλοξενίας, φαίνεται και το υπόλοιπο κομμάτι της ταπείνωσης του Ζακχαίου. Όχι μόνο αναγνωρίζει τα λάθη του. Όχι μόνο τα ομολογεί, ταπεινώνοντας ακόμη περισσότερο τον εαυτό του, αλλά είναι πρόθυμος και δηλώνει ότι θα τα διορθώσει όλα επιστρέφοντας στους αδικημένους ανθρώπους, αυτά που τους πήρε παράνομα.

Το αποτέλεσμα: Άκουσε από τον Χριστό το «Σήμερον σωτηρία τῷ οἴκω τούτω ἐγένετο». Σώθηκε όλη η οικογένειά του και μπήκε στο σπίτι του η ευλογία του Θεού. Μεγάλη η αρετή της ταπείνωσης, αγαπητοί αδελφοί. Συνήθως οι άνθρωποι είναι εγωιστές και υπερήφανοι. Προ πάντων στην εποχή μας, ο εγωισμός θεωρείται κατόρθωμα, ενώ η ταπείνωση, μειονέκτημα. Ήδη από την παιδική του ηλικία ο άνθρωπος, μαθαίνει στο να τροφοδοτεί τον εαυτό του με τον εγωισμό. Αν δείξουμε λίγη προσοχή σε αυτά που προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης, θα διαπιστώσουμε ότι προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα στους ακροατές τους ότι φυσιολογικός και προοδευμένος άνθρωπος είναι ο εγωιστής. Είναι ανύπαρκτη η έννοια και η λέξη ταπείνωση. Στα σχολεία το ίδιο, θεωρείται η υπερηφάνεια και ο εγωισμός το κυριότερο στοιχείο του επιτυχημένου παιδιού. Φιλοσοφήστε λίγο τις σχέσεις μεταξύ των πολιτικών και των λεγομένων πνευματικών ανθρώπων. Επιτυχημένος είναι εκείνος που διαλαλεί τα κατορθώματά του. Πολλοί από τους πολέμους γίνονται, για ικανοποιηθεί ο εγωισμός κάποιων λεγομένων ηγετών. Συναγωνίζονται στο ποιος θα εξευτελίσει περισσότερο τον άλλον. Αλλά και μεταξύ των απλών και αφανών ανθρώπων, βασιλεύει ο εγωισμός και η υπερηφάνεια. Η πιο συνηθισμένη αιτία που οδηγεί τα ανδρόγυνα και τις οικογένειες σε διάλυση, είναι το πείσμα και ο εγωισμός. Γιατί να γίνει το δικό σου και όχι το δικό μου. Θα είχαν αποφευχθεί πολλά διαζύγια και πολλά δικαστήρια, αν μπορούσαν οι άνθρωποι να αρθρώσουν την λέξη ‘συγγνώμη’.

Η περίπτωση του Ζακχαίου μάς επιβεβαιώνει αυτό που λέει η Αγία Γραφή. Ότι στέλνεται πλούσια η Χάρις του Θεού, στους ταπεινούς και φεύγει μακριά από τους υπερήφανους και εγωιστές. Όταν μέσα στην καρδιά του Ζακχαίου φώλιασε η επιθυμία να γνωρίσει τον Χριστό και όταν ο Χριστός μπήκε στο σπίτι του, αμέσως διόρθωσε τα λάθη του και βασίλεψε γύρω του η Ευλογία του Θεού. Εάν και εμείς επιτρέψουμε στον Χριστό να φωτίσει το βάθος της καρδιάς μας, τότε θα δούμε τα λάθη μας, τις αδυναμίες μας, τις αμαρτίες μας και θα ταπεινωθούμε. Όταν θα ταπεινωθούμε θα προσελκύσουμε την Ευλογία του Θεού στην ζωή μας. Ο εγωιστής και υπερήφανος είναι πάντα ταραγμένος, γιατί φοβάται να μην γκρεμιστεί από το ύψος που μόνος του έχει ανεβάσει τον εαυτό του. Ο ταπεινός είναι ήρεμος και γαλήνιος γιατί έχει κατέβει μόνος του, αφού δεν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Να ευχαριστήσουμε τον Ζακχαίο που μας έδωσε το φωτεινό παράδειγμα της ταπείνωσης!!

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 21/01/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ   21-01-2024

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί  αδελφοί, μας διηγήθηκε την θεραπεία των δέκα λεπρών. Είναι αξιοσημείωτο ότι, όσο βρίσκονταν σε δύσκολη θέση οι δέκα αυτοί άνθρωποι, ήταν ενωμένοι. Και οι δέκα σήκωναν τις δυσκολίες της λέπρας. Και οι δέκα μαζί φώναζαν στον Χριστό που περνούσε εκείνη την ημέρα, κοντά από το λεπροκομείο «Ἰησοῦ, ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς». Μαζί και οι δέκα δέχθηκαν την ευεργετική ενέργεια του Χριστού και άκουσαν που είπε σε όλους «πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι». Δείξατε τα θεραπευμένα σώματά σας στους Ιερείς, για να πάρετε από αυτούς τα πιστοποιητικά υγείας, για να μπορέσετε να επιστρέψετε στα σπίτια σας, στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Όντως και οι δέκα έβλεπαν στο δρόμο της επιστροφής να πέφτουν από πάνω τους τα λέπια της λέπρας. Οι δέκα παρουσιάστηκαν μπροστά στους εκπροσώπους του μωσαϊκού νόμου και πήραν τη σχετική άδεια για να επιστρέψουν στις οικογένειές τους. Όμως σε ένα πράγμα δεν ήταν όλοι μαζί. Στο να ευχαριστήσουν  τον Ευεργέτη τους. Μόνο ένας από τους δέκα επέστρεψε. Επέστρεψε  για να ευχαριστήσει και να δοξολογήσει τον Θεό για την μεγάλη Του ευεργεσία. «Ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης», έπεσε στα πόδια Του Χριστού και τον ευχαριστούσε. Ο Χριστός είπε στον Δέκατο θεραπευθέντα λεπρό: Σήκω πάνω και πήγαινε στο σπίτι σου, η πίστη σου σε έσωσε. Εδώ τελειώνει το περιστατικό που μας περιέγραψε  ο Ευαγγελιστής Λουκάς ,με τους δέκα λεπρούς, αγαπητοί αδελφοί, εμείς θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε δύο σημεία.

Το πρώτο είναι το εξής: Ο Χριστός δεν ήξερε ότι οι εννέα θα συμπεριφερθούν με αχαριστία; Σαν Θεός που ήταν το ήξερε. Και όμως τους ευεργέτησε. Δηλαδή ενώ ήξερε τους ευεργέτησε. Το ίδιο δεν κάνει και με μας αγαπητοί αδελφοί; Δεν ξέρει ο Θεός ότι είμαστε αμαρτωλοί και αχάριστοι; Και όμως. Σε όλους μας στέλνει τη βροχή, για να μην πεθάνουμε από την δίψα. Για όλους μας ανατέλλει τον ήλιο. Σε όλους μας δίνει τον καθαρό αέρα. Σε όλους που Τον επικαλούνται σκορπάει τις ευεργεσίες Του, ενώ γνωρίζει καλά ποιοι είμαστε. Γνωρίζει πολύ καλά ότι μερικοί τον βλασφημούν κιόλας. Άλλοι τον αρνούνται. Οι πολλοί τον προσβάλλουν με την συμπεριφορά τους, παρόλα αυτά, δεν σταματάει όλους να τους ευεργετεί! Εδώ πάλι εγείρεται ένα άλλο ερώτημα: Γιατί οι εννέα λεπροί ξέχασαν τόσο γρήγορα τον ευεργέτη τους; Μήπως γιατί δεν πίστεψαν στο θαύμα; Μήπως η λογική τους, τους έλεγε ότι αυτό που έγινε, ήταν κάτι φυσικό; Μήπως και στην δική μας λογική, δεν χωράει πολλές φορές, ότι ο Θεός κρύβεται πίσω από όλα τα καλά που έχουμε; Όποιος πιστεύει ξέρει ότι, όχι μόνο όλα τα καλά, αλλά και όλα τα δυσάρεστα τα επιτρέπει ο Θεός, για τη δική μας  ωφέλεια. Το δεύτερο ερώτημα που δημιουργείται από την μελέτη της περικοπής, ευρίσκεται στις τελευταίες λέξεις: Είπε ο Χριστός στον γονατιστό ευγνώμονα θεραπευθέντα: «Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε». Δηλαδή: Οι υπόλοιποι εννέα θεραπεύθηκαν μόνο  κατά το σώμα, εσύ θεραπεύθηκες και κατά την ψυχή. Η πίστη που έδειξες ότι εγώ είμαι ο απεσταλμένος από τον Θεό και επέστρεψες να ευχαριστήσεις και να δοξολογήσεις τον Θεό, σου χάρισε και την σωτηρία της ψυχής σου. Η ευγνωμοσύνη και η ευχαριστία στον Θεό,  αγαπητοί αδελφοί, προσελκύει την χάρη και την ευλογία του Θεού.

Το να παρακαλούμε τον Θεό να μας ευεργετήσει, είναι ανθρώπινο. Το να ευχαριστούμε όμως τον Θεό για τις ευεργεσίες Του είναι κάτι παραπάνω. Όπως αυτός ο δέκατος λεπρός. Ας μην μένουμε μόνο στο να παρακαλούμε τον Θεό. Να προχωρούμε στο κάτι παραπάνω. Στο να  ευχαριστούμε και να δοξάζουμε τον Θεό, για να παίρνουμε και εμείς το κάτι παραπάνω: τη σωτηρία της ψυχής μας.   

ΚΥΡΙΑΚΗ 14/01/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (ΜΑΤΘ. Δ΄12-17) 14-01-2024

Στο σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας λέει, ότι όταν συνελήφθη ο Ιωάννης ο Πρόδρομος από τον Ηρώδη, άρχισε ο Χριστός την δημόσια δράση του, το θεϊκό  κήρυγμά του. Σαν ορμητήριό Του είχε την παραθαλάσσια πόλη Καπερναούμ. Στο μικρό μας αυτό κήρυγμα θα αναφερθούμε στην πρώτη λέξη με την οποία άρχισε να ομιλεί ο Κύριος. Και η πρώτη λέξη που είπε στο θεϊκό Του κήρυγμα ήταν η λέξη «Μετανοείτε». Δεν ζήτησε από τους ακροατές Του να γίνουν καλοί άνθρωποι .Δεν έγινε ο θεός άνθρωπος  για να φτιάξει  ένα μεγάλο καλοκομείο. Ο Χριστός   έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο. Να τον επαναφέρει εκεί από όπου ξέπεσε διαπράττοντας την αμαρτία. Για να σωθεί όμως ο άνθρωπος, πρέπει να μετανοήσει για τις αμαρτίες του. Οι αμαρτίες του τον απομάκρυναν από τον Θεό. Για φύγουν λοιπόν οι αμαρτίες, και να τις συγχωρέσει ο Θεός, είναι απαραίτητο ο άνθρωπος, να αναγνωρίσει τις αμαρτίες του και να ζητήσει από τον Θεό  να του τις συγχωρέσει.

Τί εννοούσε λοιπόν ο Χριστός όταν άρχιζε το κήρυγμα του, με την λέξη «Μετανοείτε»; Τι νόημα έχει στην  διδασκαλία της Εκκλησίας η λέξη «Μετάνοια»; Μετανοώ σημαίνει αλλάζω γνώμη. Μέχρι τώρα, για οποιοδήποτε θέμα είχα αυτή τη γνώμη. Όμως αναγνωρίζω ότι αυτή η γνώμη ήταν λάθος και τώρα κάνω άλλη σκέψη  και από την σκέψη πηγαίνω στην πράξη. Μέχρι τώρα ζούσα με έναν τρόπο που δεν συμφωνούσε  με το θέλημα του Θεού. Από τώρα και στο εξής θα σκέπτομαι, θα ομιλώ, θα ζω όπως θέλει ο Θεός. Όπως λέει το Ευαγγέλιο του Θεού. Αυτό θα πει μετανοώ.

Όμως σε αυτή μου την χριστιανική πορεία, έρχονται πολλά εμπόδια. Πρώτα – πρώτα ο κακός μου εαυτός. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την μετάνοια μου και για την πνευματική μου πορεία, είναι ο ίδιος μου ο κακός εαυτός. Μέσα μου κουβαλώ πολλές αντίθετες δυνάμεις. Εφάμαρτες επιθυμίες, που δεν τις πρόσεξα και τις άφησα να κάνουν βαθιές ρίζες. Πόσο δύσκολο είναι να νικήσει κανείς τον ίδιο του τον κακό εαυτό!! Έπειτα έρχεται και ο εχθρός  όλων  των ανθρώπων, που είναι  ο διάβολος. Αυτός που είναι μισόκαλος, που μισεί το καλό, έρχεται και με τους εφάμαρτους λογισμούς, ποτίζει και τροφοδοτεί τις κακές μου επιθυμίες. Με αποτέλεσμα αυτές αντί να μαραίνονται αντίθετα θεριεύουν και καταπνίγουν ότι καλό προσπαθώ να επιτύχω. Κάνω ένα βήμα προς τον Χριστό και ο διάβολος, αν του δώσω το δικαίωμα, με πηγαίνει δυο βήματα προς το μέρος του.

Το τρίτο εμπόδιο για την αληθινή μετάνοια είναι ο κόσμος. Ο πολύς κόσμος σήμερα ζει μακριά από τον Χριστό. Το καλό το λέει κακό και το άσπρο μαύρο. Το κοινωνικό περιβάλλον πολύ με εμποδίζει  να μετανοήσω και να ζήσω όπως θέλει ο Χριστός. Υπολογίζω πολύ στο τι θα πει ο κόσμος, γι’ αυτό δεν κάνω το σωτήριο βήμα προς τον Χριστό.

Και  όμως ο Χριστός έγινε άνθρωπος για αυτό. Να με βοηθήσει να ξεπεράσω και τα τρία εμπόδια. Ο Χριστός το θέλει και το μπορεί αυτό, αρκεί να του το ζητήσουμε. Αμέσως ,εν ριπή οφθαλμού, η Χάρη του Θεού θα εκμηδενίσει τα εμπόδια που αναφέραμε. Αρκεί εμείς να θέλουμε να μετανοήσουμε. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει Εκείνος. Μετανοείτε , λοιπόν «ἤγγικεν γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν».

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 31/12/2023

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (ΜΑΤ. Β’ 13-23)

 

        Το σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, μας λέει ότι ο Θεός προστατεύει αυτούς που Τον πιστεύουν και Τον αγαπούν. Τους δείχνει να ακολουθήσουν στη ζωή τους έναν άλλο δρόμο που τους οδηγεί στην σωτηρία.

        Όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο, και ο Χριστός σαν άνθρωπος, είχε την ανάγκη της προστασίας εκ μέρους του Θεού. Γι’ αυτό μαθαίνουμε από το Ευαγγέλιο ότι επιστράτευσε ο Θεός τον Ιωσήφ, για να είναι προστάτης της Παναγίας και του μικρού Ιησού. Επιπλέον βλέπουμε, ότι επιστρατεύει τον Άγγελο Γαβριήλ να τους ειδοποιήσει ότι κινδυνεύει από τον Ηρώδη,  γι’ αυτό τους στέλνει στην Αίγυπτο. Ακόμη, από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μαθαίνουμε, ότι ο Θεός προστατεύει και τους Μάγους. Οι Μάγοι πιστεύουν ότι αυτός που γεννιέται στην Βηθλεέμ είναι αληθινός Θεός, γι’ αυτό έρχονται να Τον προσκυνήσουν. Είναι κι αυτοί άνθρωποι του Θεού. Και αυτούς τους προστατεύει, υποδεικνύοντάς τους στην επιστροφή για τις πατρίδες τους, να μην περάσουν από τον Ηρώδη που θέλει να κάνει κακό και στο νεογέννητο παιδί και σ' αυτούς. Μάλιστα ο Ευαγγελιστής λέει τη χαρακτηριστική φράση "δι' ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν." Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να ακολουθήσει άλλο δρόμο στη ζωή του, από τον συνηθισμένο. Το δρόμο που του υποδεικνύει ο Θεός!

        Λέγαμε την προηγούμενη Κυριακή αγαπητοί αδελφοί, ότι ο κόσμος, οι πολλοί άνθρωποι, δεν ακολουθούν στη ζωή τους το δρόμο του Θεού, γι' αυτό ο κόσμος δεν πηγαίνει καλά. Παντού έχει επικρατήσει το κακό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν λογαριάζουν το Θεό. Δεν υπολογίζουν το Ευαγγέλιο. Δεν έχουν βάλει το Χριστό στο κέντρο της ζωής τους. Όλα τα θέματά τους ακόμη κι αυτά που έχουν σχέση με την ψυχή τους, προσπαθούν να τα λύσουν με τη λογική τους. Σπάνια, σπανιότατα, θα βρεις άνθρωπο να αναρωτιέται, αν οι πράξεις του, αν οι σκέψεις του, αν οι προγραμματισμοί του, συμφωνούν με το θέλημα του Θεού. Οι πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Στις γνώσεις τους. Στη λογική τους. Η τηλεόραση και τώρα τελευταία το ίντερνετ, τα πανάκριβα κινητά τους, κατευθύνουν τη ζωή τους. Ό,τι τροφή τους δίνουν αυτά, την καταπίνουν αμάσητη. Χωρίς να αναρωτηθούν, ποιος τα λέει, ποιος τα γράφει αυτά. Ξεγελιούνται τις περισσότερες φορές, από τα μεγάλα και φανταχτερά πτυχία που έχει αυτός που τους ταΐζει. Παρατηρείται το φαινόμενο, ο σημερινός άνθρωπος να θέλει να γίνει ανώτερος, τέλειος, μόνος του. Με τις δικές του δυνάμεις. Είναι έτοιμος να δεχθεί ασυζητητί, αυτά που του προσφέρουν οι λεγόμενοι "πνευματικοί άνθρωποι". Δυστυχώς, δεν βλέπουμε ή δεν μας αφήνουν να δούμε, ότι όσο την κοινωνία την καθοδηγούν άνθρωποι χωρίς Θεό, πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Και όλο αυτό γίνεται γιατί ο άνθρωπος έχει διώξει το Θεό από τη ζωή του και νομίζει πως θα διορθώσει την κατάσταση μόνος του.

        Ας μη νομίσουμε αγαπητοί αδελφοί, ότι και εμείς που εκκλησιαζόμαστε τακτικά, δεν έχουμε προσβληθεί από αυτήν την καταστροφική αρρώστια.

        Το σημερινό Ευαγγέλιο μας λέει, ότι αν θέλουμε να σωθούμε, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια "άλλη οδό". Όχι τον συνηθισμένο δρόμο που ακολουθούν οι πολλοί. Εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας υποδεικνύει ο Θεός. Τον Ιωσήφ και την Παναγία τους ειδοποίησε ο Άγγελος να πάνε στην Αίγυπτο. Τους Μάγους τους ειδοποίησε ο Θεός να μην περάσουν από το δρόμο που περνούν οι πολλοί για να πάνε στην πατρίδα τους σώοι. Εμάς μας λέει: Να ακολουθήσετε στη ζωή σας, σαν άτομα, σαν οικογένειες, σαν κοινωνία, το δρόμο που σας δείχνω με το Ευαγγέλιό μου, αν θέλετε να δείτε άσπρη μέρα.

Αμήν!