ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25/06/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΣΤ’ 22-33)        25-06-2023

«Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ».

Με αυτά τα λόγια τελειώνει το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί. Με την προτροπή αυτή, δίνει αμέσως άλλο περιεχόμενο στην προσευχή μας ο Χριστός. Συνηθίζουμε στην επικοινωνία μας με τον Θεό συνέχεια να Του ζητούμε. Του ζητούμε υλικά αγαθά. Του ζητούμε επιτυχίες για αυτήν την ζωή. Του ζητούμε πράγματα για μας, για τα παιδιά μας, για τους γνωστούς μας. Συνήθως ζητάμε από τον Θεό για τους εαυτούς μας και για τους δικούς μας ανθρώπους, επιτυχίες σε αυτή την ζωή, υγεία. Γενικά, θέλουμε να μας χαρίσει ο Θεός αυτά που χρειάζονται για να είμαστε ευτυχισμένοι σε αυτήν την ζωή. Και πολλές φορές ζητάμε πράγματα τα οποία θα τροφοδοτήσουν τον εγωισμό μας. Θέλουμε να είμαστε κάτι παραπάνω από τους άλλους, και αυτό το ζητάμε επίμονα από τον Θεό. Μάλιστα πολλές φορές θέλουμε να κερδίσουμε ένα δικαστήριο εναντίον του αδελφού μας, ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι άδικο. Δηλαδή θέλουμε να ευλογήσει ο Θεός, ακόμη και την αδικία μας. Άλλες φορές του ζητάμε να έχουμε την υγεία μας, για να μπορούμε να συνεχίσουμε την αμαρτωλή ζωή μας. Πολλοί ζητούν από τον Θεό να βάλει η ομάδα τους γκολ, για να τροφοδοτήσουν τον φανατισμό τους. Δηλαδή ταιριάζει απόλυτα και σε μας αυτό που είπε ο Χριστός στους δυο μαθητές Του: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε».

Σήμερα ακούσαμε στο Ευαγγέλιο να μας λέει ο Χριστός: Πρώτα να ζητάτε την σωτηρία της ψυχής σας, και όλα τα άλλα αφήστε τα στον Θεό. Όταν ρώτησαν τον Άγιο Πορφύριο «Εσύ γιατί δεν ζητάς από τον Χριστό να σε κάνει καλά;» Απάντησε: «Εγώ συνέχεια παρακαλώ τον Θεό να συγχωρέσει τις αμαρτίες μου για να σωθεί η ψυχή μου. Όλα τα υπόλοιπα είναι δική του δουλειά.» Εάν σε αυτά που ακούσαμε σήμερα, προσθέσουμε και το «Πάτερ ἡμῶν» και ειδικά το «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου», θα καταλάβουμε καλύτερα αυτό που είπαμε στην αρχή. Ότι αλλάζει αμέσως το περιεχόμενο της προσευχής μας. Θα παύσουμε να υποδεικνύουμε στον Θεό τι θέλουμε να μας κάνει. Εάν λέμε εμείς στον Θεό τι θέλουμε είναι σαν να του λέμε «Γενηθήτω το θέλημά μου». Εκείνος ξέρει καλύτερα από μας τι είναι το αληθινό συμφέρον μας. Τι χρειαζόμαστε για να σωθεί η ψυχή μας. Όταν συνέχεια επαναλαμβάνουμε το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», ακριβώς μέσα στο ελέησόν με, είναι το συγχώρεσέ με, προκειμένου να με οδηγήσεις στην σωτηρία.

Ο Άγιος Παΐσιος απαντώντας σε μοναχή, δίνει και την άλλη διάσταση της προσευχής. Εκείνην της Δοξολογίας και της Ευχαριστίας. Λέει χαρακτηριστικά: « Το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ να μην λείπει ποτέ από τα χείλη σας. Εγώ όταν πονάω, το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ έχω για χάπι του πόνου. Τίποτε άλλο δεν με πιάνει. Το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ είναι ανώτερο από όλα και από το ‘Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με’. Έλεγε ο παπά-Τύχων: «Το ‘Κύριε ελέησον’ έχει εκατό δραχμές, το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ έχει χίλιες δραχμές.» Είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό. Ήθελε να πει ότι ο άνθρωπος ζητάει το έλεος του Θεού από ανάγκη, ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο, και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα, να λέμε το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ όχι μόνο όταν είμαστε καλά, αλλά και όταν περνάμε δοκιμασίες, γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός, για φάρμακα της ψυχής.

Να επανέλθουμε πάλι στο Ευαγγέλιο και να πούμε ότι είναι φρόνιμο και χριστιανικό, να παύσουμε να είμαστε συνέχεια ζήτουλες απέναντι στον Θεό. Να ζητάμε, αλλά τι; Να μας δίνει εκείνα που χρειάζονται για να σωθεί η ψυχή μας. Για να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Και να μην παύσουμε ποτέ να Τον ευχαριστούμε. Να λέμε το ‘Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με’, αλλά να μην παραλείπουμε και το ‘Δόξα σοι ο Θεός. Να θυμόμαστε και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που άφησε την τελευταία του πνοή, γονατιστός μπροστά στην Αγία Τράπεζα λέγοντας: «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν».

 Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18/06/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ B’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. Δ’ 18-23)     18-6-2023

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μάς περιγράφει πώς ο Χριστός στην αρχή της επί γης δράσεώς Του κάλεσε τους πρώτους μαθητές Του, τους πρώτους Αποστόλους. Για το θέμα αυτό θα αφήσουμε να μας ομιλήσει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς. Λέγει ο Άγιος:

Αν ο Χριστός ενεργούσε σύμφωνα με τον τρόπο των ανθρώπων, δεν θα είχε διαλέξει για Αποστόλους Του δώδεκα ψαράδες, αλλά μάλλον δώδεκα βασιλιάδες της γης. Αν ήθελε να έχει άμεση επιτυχία στο έργο Του και να δρέψει τους καρπούς των αγώνων Του, με την ακατανίκητη δύναμή Του θα είχε διαλέξει δώδεκα από τους πιο δυνατούς βασιλιάδες του κόσμου, για να τους κάνει οπαδούς και Αποστόλους Του. Σκέψου απλά πως θα μπορούσε αμέσως ο Χριστός σε μια στιγμή να γίνει γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο. Πόσο γρήγορα θα διαδιδόταν τότε η διδασκαλία Του! Πώς θα εξαφανίζονταν τα είδωλα εν ριπή οφθαλμού με ένα αυτοκρατορικό διάταγμα! Πώς θα μετατρέπονταν όλοι οι ειδωλολατρικοί ναοί σε χριστιανικούς! Πώς θα σταματούσαν αμέσως οι θυσίες ζώων στους θεούς και τους καπνούς από τις θυσίες θα αντικαθιστούσαν τα θυμιάματα! Σκέψου πόσο εύκολα η Εκκλησία του ενός Θεού θα είχε ιδρυθεί για την εξυπηρέτηση ολόκληρης της ανθρωπότητας! Ο Χριστός χωρίς να χρειαζόταν να υποφέρει και να πάθει θα καταλάμβανε τον πρώτο και μοναδικό αυτοκρατορικό θρόνο κι από κει θα κυβερνούσε όλους τους λαούς της γης, ολόκληρο τον κόσμο από ανατολή σε δύση κι από το βορρά ως το νότο, με αντιπροσώπους Του τους δώδεκα υποτελείς βασιλιάδες. Χωρίς να χρειαστεί να πάθει, οι σκληροτράχηλοι Ιουδαίοι θα αναγνώριζαν το Χριστό ως βασιλιά και τον αναμενόμενο Μεσσία και θα τον προσκυνούσαν.

Πόσο σοφό ήταν το να ξεκινήσει από τα χαμηλά ο Κύριος και όχι από την κορυφή. Πόσο σοφό ήταν να αρχίσει την οικοδομή της βασιλείας Του όχι με βασιλείς, αλλά με ψαράδες. Πόσο καλό, πόσο σωτήριο ήταν για μας που ζούμε δυο χιλιάδες χρόνια από τη γέννησή Του, το ότι δεν απέβλεψε στην τελική επιτυχία του έργου Του, ούτε και στο να θερίσει τους καρπούς των αγώνων Του όσο ζούσε.

Αν ο Κύριος είχε ενεργήσει όπως οι άνθρωποι είναι αλήθεια πως θα τον είχαν δοξάσει πολύ νωρίτερα οι άνθρωποι εμείς όμως δεν θα είχαμε σωθεί. Δεν Τον ενδιέφερε η δόξα των ανθρώπων, ο ήχος των ποιμενικών αυλών που σήμερα ακούγονται και αύριο ρίχνονται στη φωτιά. Εκείνο που Τον ενδιέφερε ήταν η σωτηρία των ανθρώπων. Δεν ήρθε στους ανθρώπους όπως κάνει κάποιος γίγαντας σε τσίρκο, για να δείξει τη δύναμη και τις ικανότητές του, να απολαύσει το χειροκρότημα των θεατών. Ήρθε σαν φίλος σε εμάς, σαν γιατρός σε θεραπευτήριο, για να μας επισκεφθεί, να συνομιλήσει με τον καθένα μας και να μας προσφέρει συμβουλές και θεραπεία. Είναι επομένως πολύ καλό για όλη την ανθρωπότητα από τότε που ξεκίνησε ο κόσμος ως τη συντέλεια, το γεγονός ότι ο Κύριος ενήργησε με θεϊκό τρόπο. Διάλεξε για Αποστόλους Του, όχι δώδεκα τρανούς βασιλιάδες ,μα δώδεκα άσημους ψαράδες.

Όλοι εμείς που πεινούμε και διψούμε για την δικαιοσύνη και την αγάπη Του, εμείς που ψαρεύουμε μάταια με την ψυχή μας, σαν δίχτυα στη θάλασσα αυτού του κόσμου, ας ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου Ιησού. Μας καλεί τώρα, όπως τότε τους ψαράδες στη θάλασσα της Γαλιλαίας: «Ἀκολούθει μοι». Μόλις ακούσουμε τη φωνή αυτή, ας μη διστάσουμε ούτε στιγμή. Ας παρατήσουμε όλες τις παλιές δουλειές και τις παλιές αγάπες και ας τον ακολουθήσουμε. Ο Χριστός είναι ο αληθινός μας Φίλος και Θεραπευτής. Όλοι οι άλλοι είναι είτε ανόητοι είτε απατεώνες.

Προσέξτε! Δεν μας καλεί ως βασιλιάδες ή ποιμένες, ως πλούσιους ή φτωχούς, ως σοφούς ή αμαθείς, αλλά ως άνδρες και γυναίκες άρρωστους, αδύναμους. Οι αρρώστιες και οι αδυναμίες μας προέρχονται από την αμαρτία. Για αυτό ας προσκυνήσουμε τον Κύριο Ιησού και ας κραυγάσουμε σ’ Εκείνον, όπως έκαναν τόσοι άρρωστοι κι αδύναμοι άνθρωποι εκείνο τον καιρό: «Κύριε Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό! Συγχώρεσέ με, Κύριε, συγχώρεσε τις αμέτρητες αμαρτίες μου. Καθάρισέ με με τη δύναμή Σου, ζωοποίησέ με με τον ζωοποιό άρτο Σου, είσελθε στα εσώτατα βάθη της ψυχής μου ως καθαρός και ζωογόνος αέρας σε σκοτεινό δωμάτιο. Κι εγώ τότε θα γιατρευτώ. Θα γιατρευτώ και θα γίνω καλά, θα ζήσω!»

Αυτά μας γράφει για την σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Άγιος Νικόλαος. Εμείς ας δοξάσουμε και ας ευχαριστήσουμε τον Χριστό μας, που για συνεργάτες Του διάλεξε και κάλεσε απλούς ανθρώπους, γιατί έτσι είμαστε και εμείς καλεσμένοι και σε μας απευθύνεται η πρόσκλησή Του: «Δεῦτε ὀπίσω μου».

Αμήν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11/06/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ A’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΓ.ΠΑΝΤΩΝ)    11-6-2023

 

Κυριακή των Αγίων Πάντων σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, και η εκκλησία μάς κάλεσε να τιμήσουμε όλους τους Αγίους της. Τους ανθρώπους της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, που έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Πολλά είναι τα κοινά σημεία που συνδέουν τα εκατομμύρια των ανθρώπων του Θεού. Όμως εμείς σήμερα στη γιορτή τους, θα σταθούμε σε ένα από αυτά. Στο ότι όλοι έβαλαν σαν στόχο της ζωής τους πώς να μεταφέρουν το μήνυμα της μόνης αληθινής πίστεως σε όλο τον κόσμο. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, έσπερνε τον λόγο του Ευαγγελίου, σε ένα, σε δύο, σε πολλούς ανθρώπους και μάλιστα ειδωλολάτρες. Ανθρώπους που πίστευαν στα ξόανα, στα ξύλινα, μαρμάρινα ή χρυσά ομοιώματα ψεύτικων και ανύπαρκτων Θεών.

Αυτοί οι άνθρωποι όταν έρχονταν σε επαφή με κάποιον άγιο, όταν γνώριζαν κάποιον άνθρωπο του αληθινού Θεού, απομακρύνονταν από το ψέμα. Υιοθετούσαν την αλήθεια. Άφηναν το σκοτάδι και έμπαιναν στο φως του Χριστού. Και γεννάται το ερώτημα. Ποιο ήταν το κοινό γνώρισμα των Αγίων που σαγήνευε τους ειδωλολάτρες και τους έκανε Χριστιανούς; Μάλιστα δε, τόσο θερμούς, που άφηναν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τα παιδιά τους, τα υπάρχοντά τους και δινόντουσαν ολόκληροι, ψυχή τε και σώματι στην καινούργια αυτή πίστη. Στην πίστη του Χριστού. Ακούσαμε σήμερα τον Χριστό να μας λέει:  «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Αυτά τα γνωρίσματα αποκτούσαν οι ειδωλολάτρες μόλις γνώριζαν έναν άγιο Του Θεού άνθρωπο. Επομένως οι Άγιοι είχαν μέσα τους κάποια ανεξήγητα, πανίσχυρη δύναμη, που όχι μόνο τραβούσε τον άπιστο από το σκοτάδι της απιστίας του, αλλά και τον μετέτρεπε σε πανίσχυρο στο να κατορθώνει αυτά που λέει το Ευαγγέλιο. Αυτή τη δύναμη που είχαν και έχουν οι Άγιοι, δεν είναι δική τους. Με τις δικές τους δυνάμεις δεν θα κατόρθωναν να αναμορφώσουν και να αναγεννήσουν όλη την ανθρωπότητα. Η δύναμη που έχουν οι Άγιοι είναι του Θεού. Ο Θεός είναι πάντα μαζί τους και τους χρησιμοποιεί σαν όργανά Του, προκειμένου να αναγεννήσει, να φέρει κοντά Του όλον τον κόσμο και τελικά να τον σώσει. Όταν ο Χριστός έστειλε τους Αποστόλους, να οργώσουν όλον τον κόσμο και να σπείρουν τον σπόρο του Ευαγγελίου παντού τους είπε: «Ιδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Πηγαίνετε και εγώ θα είμαι μαζί σας μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Δεν ήταν μόνον μαζί με τους Αποστόλους και τους Αγίους εκείνης της εποχής, αλλά με όλους τους Αγίους όλων των εποχών, μέχρι της συντέλειας του κόσμου. Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο διαβάζουμε ότι, μπορεί οι Απόστολοι και οι Άγιοι να κηρύττουν τον Λόγο, όμως Εκείνος έρχεται πίσω από αυτούς και τον επικυρώνει με κάποιο θαύμα. «Ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες, ἐκήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντος, διὰ τῶν ἐπακολουθούντων σημείων.» Συνεργούσε ο Κύριος στην πνευματική τους σπορά και κυρίως επιβεβαίωνε τα λόγια τους με κάποιο θαύμα. Αυτό φαίνεται καθαρά στη ζωή και στην δραστηριότητα του Αποστόλου Παύλου. Το κήρυγμά του το επισφράγιζε πάντα ο Κύριος με κάποιο θαύμα.

Μήπως όμως το ίδιο δεν γίνεται και σήμερα; Πώς γίνεται πιστευτή η διδασκαλία του Αγίου Νεκταρίου, γιατί αποδεχόμαστε ασυζητητί την διδασκαλία του Αγίου Πορφυρίου, του Αγίου Παϊσίου; Ακριβώς γιατί έρχεται και την προσυπογράφει ο Χριστός με κάποιο θαύμα!

Έτσι εξηγείται, αγαπητοί αδελφοί, πώς κατάφεραν να αναμορφώσουν όλη την ανθρώπινη κοινωνία, λίγοι άνθρωποι. Άνθρωποι χωρίς κοσμική εξουσία. Κοσμικά αξιώματα. Χωρίς πλούτη και διάφορα άλλα μέσα. Οι Άγιοι αναγέννησαν και αναγεννούν το ανθρώπινο γένος μέχρι τη συντέλεια του αιώνος, γιατί έχουν μαζί τους την ευλογία του Θεού. Μπροστά τους ανοίγει δρόμους και πίσω προσυπογράφει με θαύματα τα λόγια τους και την δραστηριότητά τους.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 04/06/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ιωάννη Ζ’ 37-52, Η’12) 4-6-2023

 

Στο σημερινό Ευαγγέλιο δεσπόζει η πρόσκληση του Χριστού, αγαπητοί αδελφοί: «Όποιος διψάει για τα πνευματικά αγαθά και για εσωτερική γαλήνη, ας έλθει σε μένα και εγώ θα θεραπεύσω αυτή του την δίψα.» «Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».

Είναι φυσικό ο κάθε άνθρωπος, να έχει τον πόθο για κάτι ανώτερο. Όλοι οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, ολιγογράμματοι και επιστήμονες, πτωχοί και πλούσιοι, διαπιστώνουν ότι σε αυτήν την επί γης ζωή τους, πάντα είναι ανικανοποίητοι. Ζητάνε κάτι άλλο από την καθημερινότητά τους, προπάντων αυτούς τους τελευταίους καιρούς, το έχουμε πάρει απόφαση ότι η ζωή δεν πρόκειται να μας χαρίσει κάτι καλύτερο. Με πικρία διαπιστώνουμε όλοι, ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Το ότι όλοι έχουμε τον πόθο για κάτι καλύτερο, για κάτι ανώτερο, είναι δεδομένο. Το θέμα ευρίσκεται στο, από πού περιμένουμε να έλθει αυτό το καλύτερο. Η επιστήμη μάς απογοητεύει, γιατί προοδεύει μάλλον για τον εαυτό της. Η επιστήμη για την επιστήμη. Σε σπάνιες περιπτώσεις τίθεται στην υπηρεσία των ανθρώπων. Πολλές φορές μπορεί να θυσιαστούν χιλιάδες άνθρωποι, για να φανεί ότι πέτυχε κάποιο πείραμά της. Η εξυπνάδα των ανθρώπων, ξοδεύεται περισσότερο στο να φτιάχνει όπλα για να σκοτώνει άλλους ανθρώπους. Μπορεί να λιμοκτονεί ο μισός πληθυσμός της γης, για να φτιάξουν μερικοί διαστημικά λεωφορεία, να κάνουν διακοπές στο φεγγάρι. Λες και η ανθρωπότητα έχει κατάρα, να ζει σε κάθε εποχή την κατασκευή και ενός πύργου της Βαβέλ.

Αδελφοί μου, μόνο κοντά στον Χριστό ευρίσκεται το αληθινό καλό. Εκείνος που βρίσκει την πραγματική αλήθεια, αναπαύεται. Και την αλήθεια μόνο ο Χριστός μπορεί να μας την δώσει. Γιατί μόνον Εκείνος είναι η αλήθεια. Όσο κανείς απομακρύνεται από τον Χριστό, μοιραία βυθίζεται στο σκοτάδι και στο ψέμα. Όποιος πλησιάζει τον Χριστό με πίστη, ανοίγουν τα μάτια της ψυχής του και βλέπει αυτά που υπάρχουν πραγματικά. Όταν μέσα σου βασιλεύει η πίστη και η αγάπη στον Χριστό, βλέπεις καθαρά, ποιος είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Ποια είναι η αρχή. Ποιο είναι το τέλος. Ποιος επέτρεψε να βρίσκεσαι στη ζωή. Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως σου. Ποιος είναι ο προορισμός σου. Πως θα φθάσεις στο στόχο σου. Όταν δεν έχεις μέσα σου την πίστη στον Χριστό, είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα ολοσκότεινο δωμάτιο. Μόλις πιστέψεις στον Χριστό, είναι σαν κάποιος ή και εσύ ο ίδιος, να πάτησες τον διακόπτη και να γέμισε το δωμάτιο και συ ολόκληρος από φως. Το Φως του Χριστού. Όχι τυχαία ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου».

Όταν δεν είσαι Χριστοκεντρικός, όταν δεν γυρνάει η ζωή σου γύρω από τον Χριστό, μοιάζεις με την πέτρα που είναι δεμένη σε ένα σχοινί και πηγαίνει όπου την πηγαίνει ο ένας και ο άλλος. Όταν όμως το σχοινί είναι δεμένο στον Χριστό με την πίστη, γυρνάς γύρω από τον Χριστό, με την σιγουριά του Χριστού. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει πίστη στον Χριστό, μοιάζει με το πλοίο που δεν έχει έρμα, είναι ανερμάτιστο. Δεν έχει βάρος κάτω στα σπλάχνα του για να μην το παραδέρνει ο δυνατός αέρας. Όποιος δεν πιστεύει στον Χριστό, μοιάζει με τον τυφλό που δεν ξέρει πότε είναι μέρα και πότε είναι νύχτα. Ποιο είναι το μπροστά και ποιο είναι το πίσω. Ο άνθρωπος που δεν ξεδιψάει από την καθαρή πηγή του Χριστού, προσπαθεί να θεραπεύσει την δίψα του με θολά, ακάθαρτα νερά.

Ο Χριστός, σαν Θεός, γνωρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι διψούν από φως, από αλήθεια, από σιγουριά, διψούν από γαλήνη, γι’ αυτό όλους μάς προσκαλεί να προστρέχουμε σε Εκείνον.«Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».

Αμήν.