ΚΥΡΙΑΚΗ
ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ιωάννη
Ζ’ 37-52, Η’12)
4-6-2023
Στο σημερινό Ευαγγέλιο
δεσπόζει η πρόσκληση του Χριστού, αγαπητοί αδελφοί: «Όποιος διψάει για τα
πνευματικά αγαθά και για εσωτερική γαλήνη, ας έλθει σε μένα και εγώ θα
θεραπεύσω αυτή του την δίψα.» «Ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».
Είναι φυσικό ο κάθε
άνθρωπος, να έχει τον πόθο για κάτι ανώτερο. Όλοι οι άνθρωποι, μικροί και
μεγάλοι, ολιγογράμματοι και επιστήμονες, πτωχοί και πλούσιοι, διαπιστώνουν ότι
σε αυτήν την επί γης ζωή τους, πάντα είναι ανικανοποίητοι. Ζητάνε κάτι άλλο από
την καθημερινότητά τους, προπάντων αυτούς τους τελευταίους καιρούς, το έχουμε
πάρει απόφαση ότι η ζωή δεν πρόκειται να μας χαρίσει κάτι καλύτερο. Με πικρία
διαπιστώνουμε όλοι, ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Το ότι όλοι
έχουμε τον πόθο για κάτι καλύτερο, για κάτι ανώτερο, είναι δεδομένο. Το θέμα ευρίσκεται
στο, από πού περιμένουμε να έλθει αυτό το καλύτερο. Η επιστήμη μάς απογοητεύει,
γιατί προοδεύει μάλλον για τον εαυτό της. Η επιστήμη για την επιστήμη. Σε
σπάνιες περιπτώσεις τίθεται στην υπηρεσία των ανθρώπων. Πολλές φορές μπορεί να
θυσιαστούν χιλιάδες άνθρωποι, για να φανεί ότι πέτυχε κάποιο πείραμά της. Η
εξυπνάδα των ανθρώπων, ξοδεύεται περισσότερο στο να φτιάχνει όπλα για να
σκοτώνει άλλους ανθρώπους. Μπορεί να λιμοκτονεί ο μισός πληθυσμός της γης, για
να φτιάξουν μερικοί διαστημικά λεωφορεία, να κάνουν διακοπές στο φεγγάρι. Λες
και η ανθρωπότητα έχει κατάρα, να ζει σε κάθε εποχή την κατασκευή και ενός
πύργου της Βαβέλ.
Αδελφοί μου, μόνο κοντά
στον Χριστό ευρίσκεται το αληθινό καλό. Εκείνος που βρίσκει την πραγματική αλήθεια,
αναπαύεται. Και την αλήθεια μόνο ο Χριστός μπορεί να μας την δώσει. Γιατί μόνον
Εκείνος είναι η αλήθεια. Όσο κανείς απομακρύνεται από τον Χριστό, μοιραία
βυθίζεται στο σκοτάδι και στο ψέμα. Όποιος πλησιάζει τον Χριστό με πίστη, ανοίγουν
τα μάτια της ψυχής του και βλέπει αυτά που υπάρχουν πραγματικά. Όταν μέσα σου
βασιλεύει η πίστη και η αγάπη στον Χριστό, βλέπεις καθαρά, ποιος είναι ο
Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Ποια είναι η αρχή. Ποιο είναι το τέλος. Ποιος
επέτρεψε να βρίσκεσαι στη ζωή. Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως σου. Ποιος
είναι ο προορισμός σου. Πως θα φθάσεις στο στόχο σου. Όταν δεν έχεις μέσα σου την
πίστη στον Χριστό, είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα ολοσκότεινο δωμάτιο. Μόλις
πιστέψεις στον Χριστό, είναι σαν κάποιος ή και εσύ ο ίδιος, να πάτησες τον
διακόπτη και να γέμισε το δωμάτιο και συ ολόκληρος από φως. Το Φως του Χριστού.
Όχι τυχαία ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου».
Όταν δεν είσαι Χριστοκεντρικός,
όταν δεν γυρνάει η ζωή σου γύρω από τον Χριστό, μοιάζεις με την πέτρα που είναι
δεμένη σε ένα σχοινί και πηγαίνει όπου την πηγαίνει ο ένας και ο άλλος. Όταν
όμως το σχοινί είναι δεμένο στον Χριστό με την πίστη, γυρνάς γύρω από τον
Χριστό, με την σιγουριά του Χριστού. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει πίστη στον
Χριστό, μοιάζει με το πλοίο που δεν έχει έρμα, είναι ανερμάτιστο. Δεν έχει
βάρος κάτω στα σπλάχνα του για να μην το παραδέρνει ο δυνατός αέρας. Όποιος δεν
πιστεύει στον Χριστό, μοιάζει με τον τυφλό που δεν ξέρει πότε είναι μέρα και
πότε είναι νύχτα. Ποιο είναι το μπροστά και ποιο είναι το πίσω. Ο άνθρωπος που
δεν ξεδιψάει από την καθαρή πηγή του Χριστού, προσπαθεί να θεραπεύσει την δίψα
του με θολά, ακάθαρτα νερά.
Ο Χριστός, σαν Θεός,
γνωρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι διψούν από φως, από αλήθεια, από σιγουριά, διψούν
από γαλήνη, γι’ αυτό όλους μάς προσκαλεί να προστρέχουμε σε Εκείνον.«Ἐάν τις
διψᾷ ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω».
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου