ΚΥΡΙΑΚΗ 15/09/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΎΨΩΣΗ (ΜΑΡΚ. Η’ 34 – Θ’ 1)  15-09-2024

        Στο σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, ακούστηκαν κάποια λόγια, που πρέπει να τα προσέξουμε πολύ και να μας προβληματίσουν.

        Ο Χριστός με την Ανάληψή Του, κάθησε στα δεξιά του Θεού Πατρός και πρεσβεύει για όλους μας. Πρεσβεύει να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας και να ζούμε αιώνια κοντά στο Θεό. Εάν σταματήσει να μεσολαβεί για μας, θα ζήσουμε μετά το θάνατό μας και κυρίως μετά τη Δευτέρα Παρουσία, στο σκοτάδι. Μακριά από το φως και την αγάπη του Θεού Πατέρα. Αυτό είναι το σωτήριο έργο του Χριστού που το επιτελεί πάντοτε, μα κυρίως κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Ευρίσκεται ως Θεός και άνθρωπος, ανάμεσα σε μας και στην τριαδική θεότητα. Είναι ο αιώνιος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Όμως σήμερα μας δήλωσε πολύ καθαρά ότι αν κάποιος από σας ντροπιαστεί να ομολογήσει την πίστη του και την αγάπη του σε Μένα, θα παύσω και Εγώ να πρεσβεύω για την σωτηρία του στο Θεό Πατέρα μου. Βέβαια πιο συγκεκριμένα είπε ότι όποιος ντροπιαστεί σ' αυτή τη ζωή να ομολογήσει ότι λατρεύει Εμένα σαν τον μόνον αληθινόν Θεόν και ότι στη ζωή του εφαρμόζει τα λόγια μου, το Ευαγγέλιο μου, τότε και εγώ θα τον αποκηρύξω σαν ξένο και όχι δικό μου, όταν έλθω κατά τη Δευτέρα Παρουσία, με όλη τη θεϊκή μου δόξα, συνοδευόμενος από τους Αγίους Αγγέλους.

        Με τα λόγια του αυτά ο Χριστός, αγαπητοί αδελφοί, τοποθέτησε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Είπε δηλαδή, ότι δεν μπορείς να είσαι άλλοτε χριστιανός και άλλοτε όχι. Όποτε σε συμφέρει να δηλώνεις την χριστιανική σου ιδιότητα και όποτε δεν σε βολεύει να σφυρίζεις αδιάφορα ή και να το παίζεις άθεος! Να εκκλησιάζεσαι όταν καταλαβαίνεις ότι έτσι θα κερδίσεις τους επαίνους των απλών χριστιανών και όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε μη θρησκευόμενους ανθρώπους να κάνεις πως δεν γνωρίζεις το Χριστό.

        Όταν ο άνθρωπος πιστεύει στο Χριστό και αγαπάει το Χριστό, όπου κι αν βρίσκεται είναι χριστιανός. Και όταν είναι μόνος του και όταν περιστοιχίζεται από άλλους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, δεν παύει να δηλώνει ότι πιστεύει πως ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Και όταν καταπολεμείται η πίστη στο Χριστό, δεν διστάζει να ομολογεί ότι εκείνος πιστεύει στο Χριστό. Ο πιο δύσκολος αντίπαλός μας είναι ο κακός εαυτός μας. Και σ' αυτόν ο χριστιανός δηλώνει με όση δύναμη έχει, ότι ακόμη και πάνω από τον εαυτό του έχει την αγάπη του Χριστού. Τι και αν ο κακός εαυτός μας, παρακινούμενος από τον διάβολο, μας σπρώχνει να απαρνηθούμε το Χριστό και να ζήσουμε κοσμικά; Εμείς ποτέ δεν θα του κάνουμε το χατίρι. Παρακαλούμε τον Χριστό να μας βοηθήσει να νεκρώσουμε τις αμαρτωλές επιθυμίες μας και να ζήσουμε όπως θέλει Εκείνος. Οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι γείτονες, οι συγγενείς, θα μάθουν ότι αγαπάμε τον Χριστό, πάνω από όλους τους ανθρώπους και πάνω απ' όλα τα γήινα πράγματα! Ακόμα κι όταν απειλείται η ζωή μας, επειδή πιστεύουμε στον Χριστό, δεν το βάζουμε κάτω! Όπως οι Άγιοι. Προ πάντων οι Μάρτυρες. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι θα προδώσουν τον Χριστό. Οι Άγιοί μας, πάντοτε άκουγαν τα λόγια που ακούσαμε σήμερα, ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει μεγαλύτερη αξία απ' όλα τα πράγματα του κόσμου. «Τί γαρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὐτοῦ;» Και γνωρίζει ο χριστιανός ότι ζημιώνεται η ψυχή του, όταν απαρνείται την πίστη στον Χριστό.

        Αγαπητοί, είναι όντως δύσκολο στην πράξη να ομολογείς την πίστη σου στον Χριστό. Όμως πρέπει να ενστερνιστούμε την αλήθεια ότι μόνο κοντά στο Χριστό υπάρχει η αληθινή χαρά και ευλογία. Όλες οι χαρές που μπορεί να απολαύσει ο άνθρωπος μακριά από τον Χριστό, είναι πρόσκαιρες και επιπόλαιες. Χωρίς πίστη στο Χριστό αυτό που νομίζεις ότι είναι χαρά, αργά ή γρήγορα, θα διαπιστώσεις ότι ήταν ένα ωραίο όνειρο, που έσβησε μόλις χάραξε η ημέρα. Για να έχουμε όμως αυτές τις πνευματικές χαρές, όχι μόνο σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή, αλλά και στην άλλη την αιώνια, πρέπει να αποκτήσουμε το θάρρος και τη δύναμη να ομολογούμε την πίστη μας στο Χριστό, όπου χρειάζεται. Να μην ντρεπόμαστε για το ότι είμαστε χριστιανοί. Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα καλά και θεάρεστα πράγματα προέρχονται από Εκείνον που πιστεύουμε και αγαπάμε με όλη μας την καρδιά, το Χριστό. Εκείνος θα μας βοηθάει πάντα να τον ομολογούμε "έμπροσθεν των ανθρώπων" ή με το παράδειγμα μας ή με τα λόγια μας. Η ζωή μας ολόκληρη θα μαρτυρεί ότι είμαστε οπαδοί Εκείνου. Όταν εμείς έτσι Τον ομολογούμε, θα έλθει η ώρα που και Εκείνος, θα μας αναγνωρίσει μπροστά στο Θεό Πατέρα Του και ενώπιον των Αγγέλων, των Αγίων, ότι είμαστε δικοί Του.

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 08/09/2024

                                             

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (ΙΩΑΝ. Γ’ 13-17)  08-09-2024

        Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, μας μεταφέρει στην Παλαιά Διαθήκη. Τότε που άγρια φίδια γέμισαν την κατασκήνωση των αχάριστων Εβραίων και όποιον δάγκωναν τον θανάτωναν. Κατέφυγαν λοιπόν στον Μωυσή και τον παρακάλεσαν να προσευχηθεί στο Θεό, για να τους γλυτώσει από τα δηλητηριώδη φίδια.

        Ο Θεός απάντησε στο Μωυσή και του υπέδειξε τη λύση. Θα κατασκευάσεις ένα χάλκινο φίδι. Θα το δέσεις επάνω σε ένα κοντάρι και θα το υψώσεις σε τέτοιο μέρος που να φαίνεται από όλα τα μέρη του στρατοπέδου. Θα πεις στην συνέχεια στους συμπατριώτες σου, μόλις τους δαγκώνει κάποιο φίδι, να στρέφουν το βλέμμα τους στο υψωμένο φίδι κι έτσι θα διαφεύγουν το θάνατο.

        Το γεγονός αυτό της Παλαιάς Διαθήκης, το υπενθύμισε ο Χριστός στον άρχοντα Νικόδημο και του επεσήμανε, ότι το ίδιο θα γίνει και με τον Υιό του ανθρώπου. Θα Τον υψώσουν, θα Τον θανατώσουν στον Σταυρό κι όποιος προσβλέπει προς Εκείνον θα θεραπεύεται από τα θανατηφόρα δαγκώματα της αμαρτίας. Η Εκκλησία, μας υπενθυμίζει το γεγονός αυτό αυτές τις ημέρες που πλησιάζει η εορτή της υψώσεως του Σταυρού. Γράφει σχετικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: «Το χάλκινο φίδι είναι τύπος του Εσταυρωμένου Χριστού. Όπως εκείνο είχε μεν σχήμα φιδιού, δεν είχε όμως δηλητήριο, έτσι κι ο Χριστός είχε μεν σώμα ανθρώπινο, αλλά δεν είχε την αμαρτία. Οι Ισραηλίτες έβλεπαν το χάλκινο φίδι και εθεραπεύοντο από τα δαγκώματα των πραγματικών φιδιών. Οι χριστιανοί βλέπουν τον Εσταυρωμένο Κύριο, λαμβάνουν την Χάρη και θεραπεύονται από τα δαγκώματα των νοητών φιδιών, των πονηρών πνευμάτων.»

        Ο Εσταυρωμένος, μας χαρίζει υγεία πνευματική, κάθαρση ψυχική, αιώνια ζωή, ειρήνη. Και συνεχίζει ο Σεβασμιότατος: «Ο Σταυρός του Χριστού είναι μεγάλη δύναμη, ενέκρωσε το κράτος του διαβόλου και διά της δυνάμεώς του, νικούσε όλες τις δυνάμεις του πονηρού». Όχι τυχαία μας βάζουν τον στίχο: ««Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου.»

Θα ρωτήσει κάποιος: Μα το ξύλο έχει δύναμη για να μας οδηγήσει στην σωτηρία; Τη δύναμη του ο Σταυρός την αντλεί από Εκείνον που θανατώθηκε πάνω του. Τον Σταυρό δεν θα τον δούμε μόνο του. Πάντοτε πάνω του είναι σταυρωμένος ο Χριστός. Στην ορθόδοξη παράδοση, ούτε την Μ. Παρασκευή κατά την αποκαθήλωση, χωρίζεται το σώμα από τον Σταυρό. Σε πολλά μοναστήρια, ο Χριστός είναι ζωγραφισμένος πάνω στο ξύλο του Σταυρού! Σημειώνουμε πάλι από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου. «Επομένως, ο Σταυρός δεν είναι ένα μαγικό όργανο, αλλά η ζωοποιός δύναμις των θείων ενεργειών». Έτσι εξηγείται ότι η σφράγιση διά του Σταυρού είναι το απαραίτητο γνώρισμα όλων των μυστηριακών τελετών της Εκκλησίας. Π.χ. το νερό της κολυμβήθρας αγιάζεται διά της καθόδου του Παναγίου Πνεύματος και διά της σχηματίσεως του Σταυρού. Το ίδιο γίνεται και στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Στο «Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ», ο ιερέας σφραγίζει τα Δώρα και μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Το ίδιο γίνεται σε όλα τα μυστήρια.

         Επίσης, να σημειώσουμε ότι κάνουμε το σημείο του Σταυρού πάνω μας. Αυτό το κάνουμε για πολλούς λόγους. Πρώτον, σφραγίζουμε έτσι την ευγνωμοσύνη μας στο Χριστό που σταυρώθηκε για το χατίρι μας, για να ξεπλύνει τις αμαρτίες μας. Δεύτερον, κάνοντας τον Σταυρό μας, ζητάμε τη χάρη Του και τη δύναμη Του, για να νικήσουμε τα πάθη μας. Τρίτον, κάνουμε τον Σταυρό μας, για να σταυρώσουμε και να εξουδετερώσουμε τους πονηρούς λογισμούς που μας ταλαιπωρούν. Τέταρτον, κάνοντας τον Σταυρό μας, εκφράζουμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα. Ενωμένα τα δύο δάκτυλά μας, δηλώνουν την πίστη μας στο ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, τη Θεία και την ανθρώπινη. Και πέμπτον, με το σημείο του Σταυρού που κάνουμε δηλώνουμε ότι γνωρίζουμε πως η ζωή μας θα έχει δυσκολίες και μεγάλα εμπόδια που θα συνθέτουν το δικό μας Σταυρό για την αγάπη του Χριστού. Αυτά γράφει για τον Σταυρό ο Άγιος της Ναυπάκτου. Ο δε Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας συμβουλεύει όταν κάνουμε τον σταυρό μας να λέμε μυστικά: «Χριστέ εσύ που ήσουν στους ουρανούς και κατέβηκες στη γη για να μας σώσεις, στη δευτέρα παρουσία σε παρακαλούμε να μας βάλεις στα δεξιά σου και μη μας βάλεις στα αριστερά σου». 

        Και όταν προσκυνάμε τις εικόνες των Αγίων, κάνουμε τον σταυρό μας και ομολογούμε ότι κι εμείς θα προσπαθήσουμε να αγιάσουμε, σηκώνοντας τον σταυρό μας όπως εκείνοι. Ο Σταυρός αγαπητοί αδελφοί, πρέπει να είναι το μοναδικό μας στόλισμα. Ας μην κρεμάμε πάνω μας οτιδήποτε άλλο. Κανένα κόσμημα να μην αντικαθιστά στο στήθος μας τον Σταυρό του Κυρίου μας.