ΚΥΡΙΑΚΗ
H’
ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΙΔ’ 14-22) 03-08-2025
Το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί,
μας φέρνει πολύ κοντά στην Θεία Λειτουργία και μάλιστα στα λόγια που λέει ο ιερέας,
όταν τεμαχίζει το επί της Αγίας Τράπεζας Σώμα του Χριστού και λέγει: «…ὁ πάντοτε
ἐσθιόμενος καί μηδέποτε δαπανόμενος». Εξάλλου οι Άγιοι Πατέρες μας
διδάσκουν ότι το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων στην έρημο, προεικονίζει το
μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Κάποια μέρα, λοιπόν, ο
Χριστός με τους μαθητές του πήγαν στην έρημο, στο απέναντι μέρος της λίμνης με
το πλοιάριο. Πολύς κόσμος, μόλις έμαθε αυτή την κίνηση του Χριστού, έτρεξε γύρω-γύρω
από την στεριά και περιτριγύριζε τον Χριστό. Ο Χριστός άδραξε την ευκαιρία και
τους μιλούσε. Τους έλεγε τα θελκτικά, θεϊκά Του λόγια. Τόσο σαγηνεύτηκε ο
κόσμος από την διδασκαλία Του που δεν πρόσεξαν ότι βράδιασε. Ανέλαβαν οι
μαθητές να υπενθυμίσουν στον Χριστό, ότι όλος αυτός ο κόσμος ήταν νηστικός. Εντύπωση
κάνει σε αυτό το σημείο, ότι απορροφήθηκαν τόσο πολύ από το θείο κήρυγμα, που
ξέχασαν και την πείνα τους ακόμη. Οι μαθητές είπαν στον Χριστό να σταματήσει να
μιλάει στον κόσμο, για να πάνε στα γύρω χωριά να προμηθευτούν φαγητό. Ο Χριστός
τους απάντησε: δεν έχουν ανάγκη να τρέχουν στα χωριά, δώστε τους εσείς να φάνε.
Οι μαθητές διαμαρτυρήθηκαν ότι έχουν μόνο 5 άρτους και 2 ψάρια. Ο Διδάσκαλός
τους, τους λέει, φέρτε ό,τι έχετε εδώ και χωρίστε τον κόσμο σε ομάδες. Έτσι και
έγινε. Εκείνος ύψωσε τα χέρια του, ευλόγησε και στη συνέχεια έδινε φαγητό στους
μαθητές και οι μαθητές στον κόσμο. Το φαγητό δεν τελείωνε! Πήραν όλοι! Και όχι
μόνο χόρτασαν όλοι, αλλά στο τέλος, έδωσε εντολές ο Χριστός στους μαθητές, να
μαζέψουν και τα περισσεύματα.
Είπαμε στην αρχή,
αγαπητοί αδελφοί, στην σημερινή Ευαγγελική Περικοπή, προεικονίζεται η Θεία
Λειτουργία. Όντως στο πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας, υπάρχει η ανάγνωση των
αγιογραφικών κειμένων. Δηλαδή, όπως ο Χριστός τότε δίδαξε το πλήθος εκείνο των
διψασμένων ανθρώπων, έτσι και η Εκκλησία, στην αρχή της Θείας Λειτουργίας, μας
χορταίνει πρώτα πνευματικά με τα λόγια της Αγίας Γραφής, το Αποστολικό και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Μετά
ρίχνει μια ματιά προς τα πάνω «ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν» προς τον Θεόν
Πατέρα. «Εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ
μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις». Αυτά τα λόγια της περικοπής, δεν μας θυμίζουν ακριβώς
αυτό που γίνεται στη Θεία Λειτουργία; Η Αγία Τριάδα ευλογεί τα προσφερόμενα από
τους ιερείς. Και αυτά, αφού μεταβληθούν σε σώμα και αίμα Χριστού, ο ιερέας που
είναι σταλμένος από τον Θεό, τα δίνει στους πιστούς που συμμετέχουν στο
μυστήριο. Στη Θεία Λειτουργία, βλέπουμε νοητά αυτό που έγινε στην έρημο. Ο
Χριστός ευλογεί και πολλαπλασιάζει. Οι ιερείς αντιπροσωπεύουν τους μαθητές,
αναλαμβάνουν να μοιράσουν τα ευλογηθέντα στους πιστούς.
Είναι φρόνιμο να κάνουμε
κάποιες σκέψεις σε αυτό το σημείο: πρώτον, να αναλογιστούμε με πόση προσοχή παρακολουθούσαν
τα λόγια του Χριστού, οι άνθρωποι εκείνοι που συγκεντρώθηκαν στην έρημο! Μας
ελέγχουν και μας διδάσκουν με πόση προσοχή, πρέπει και εμείς να παρακολουθούμε αυτά
που λέγονται και γίνονται κάθε φορά που συμμετέχουμε στην Θεία Λειτουργία. Εκείνοι
δεν πρόσεξαν ότι η ώρα πέρασε και νύχτωσε. Και ακόμη ξέχασαν την πείνα τους.
Εμείς τουλάχιστον να ξεχάσουμε τις δουλειές μας και τις άλλες υποχρεώσεις μας,
όταν βρισκόμαστε μέσα στην Εκκλησία. «Πᾶσαν την βιωτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν». Το
δεύτερο που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι: Μπορεί το μυαλό μας να φανταστεί κάποιον
από αυτούς που βρέθηκαν εκείνο το απόγευμα στην έρημο να αρνηθεί να πάρει από
τους μαθητές την ευλογημένη τροφή που τους μοίραζαν; Εάν εκείνοι πήραν με χαρά
το ευλογημένο ψωμί «Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν», με πόση
λαχτάρα και κατάνυξη, πρέπει να σπεύδουμε εμείς να κοινωνήσουμε και να πάρουμε από
το χέρι του ιερέως, που εκείνη τη στιγμή είναι ένας από τους μαθητές, όχι απλώς
ευλογημένο ψωμί, το Αντίδωρο, αλλά το ίδιο το Σώμα του Χριστού;
Ο Χριστός και οι μαθητές, μας λένε μέσα στη Θεία
Λειτουργία, να φροντίζουμε να παίρνουμε το «δώρον» όχι μόνο το «αντίδωρον».
