ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/09/2025

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Α’ ΛΟΥΚΑ (ΛΟΥΚ. Ε’ 1-11)   28/09/2025

        Ακούγοντας κανείς το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί, αντιλαμβάνεται αμέσως το μήνυμα που εκπέμπει. Δηλαδή, ο καθένας μας θα είναι οπωσδήποτε κερδισμένος εάν στη ζωή του εφαρμόζει το θέλημα του Θεού κι όχι το θέλημα το δικό του.

        Πράγματι ο Απ. Πέτρος, στην αρχή κιόλας της γνωριμίας του με τον Χριστό, βρέθηκε στο δίλημμα: να εφαρμόσει αυτό που του υπαγόρευε το μυαλό του, η λογική του, η εμπειρία του ή αυτό που του είπε ο Χριστός;

        Ο Χριστός ανέβηκε στο ψαροκάικό του και μιλούσε από εκεί στα πλήθη για να φαίνεται καλύτερα. Ο Πέτρος και οι συνεργάτες του ξεμπέρδευαν τα άδεια δίχτυα τους. Όλη νύχτα πάλεψαν μα δεν έπιασαν τίποτα. Τώρα που είναι μέρα, ο Χριστός του λέει να ξαναρίξει τα δίχτυα του στη θάλασσα. Αυτό είναι αδιανόητο για έναν έμπειρο ψαρά σαν τον Πέτρο. Αλλά υπακούοντας στο θέλημα του Χριστού οδήγησε το πλοίο στα βαθιά νερά και ξανάριξαν τα δίχτυα στη θάλασσα. Αυτή τη φορά μέσα στο καΐκι ήταν κι ο Χριστός. Γέμισαν τα δίχτυα ψάρια. Τόσα πολλά, που φώναξαν στους συνεργάτες τους να φέρουν και το δικό τους ψαροκάικο. Και τα δύο πλοία γέμισαν από ψάρια. Ο Πέτρος βλέποντας το θαύμα, παρακάλεσε τον Χριστό να απομακρυνθεί απ' αυτόν γιατί ήταν πολύ αμαρτωλός άνθρωπος. Ο Χριστός τον καθησύχασε και του είπε ότι δεν θα του αλλάξει επάγγελμα, πάλι ψαράς θα είναι, αλλά θα ψαρεύει ανθρώπινες ψυχές και θα τις οδηγεί στην σωτηρία. Με προθυμία και ο Πέτρος και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης από την ώρα εκείνη ακολούθησαν τον Χριστό και έγιναν μαθητές Του, αφήνοντας πίσω ότι τους συνέδεε με τον κόσμο.

        Είπαμε αδελφοί μου ότι είναι πολύ φανερό το μήνυμα που βγαίνει από το σημερινό Ευαγγέλιο. Την πρώτη φορά που ο Πέτρος έριξε τα δίχτυα στη θάλασσα, δεν ήταν μαζί τους ο Χριστός. Δεν έπιασαν τίποτα. Τίποτα! Τη δεύτερη φορά στο καΐκι ήταν ο Χριστός και γέμισαν δύο πλοία με ψάρια. Τη δεύτερη φορά έκανε αυτό που του είπε ο Χριστός. Η δική του γνώμη ήταν ότι την ημέρα δεν πιάνονται τα ψάρια. Η διαταγή του Χριστού ήταν αντίθετη με τη λογική και την εμπειρία του. Επειδή όμως υπάκουσε στο θέλημα του Χριστού είχε το ευλογημένο αποτέλεσμα.

        Το σημερινό Ευαγγέλιο μιλάει σε όλους μας. Μας λέει ότι χωρίς την ευλογία του Χριστού, θα έχουμε πάντα αποτυχίες. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία μας, να αρχίζει με το "πρώτα ο Θεός". Όταν βρισκόμαστε στο δίλημμα ποιο θέλημα να εκτελέσουμε το δικό μας ή του Θεού, να προτιμούμε να κάνουμε αυτό που θέλει ο Θεός και όχι αυτό που θέλουμε εμείς. Όσο και να φαίνεται αντίθετο στη λογική μας, πάντα το θέλημα του Θεού είναι προς το συμφέρον μας. Εκείνος που τόσο μας αγαπάει, δεν θα επιτρέψει να γίνει κάτι που δεν θα μας είναι ωφέλιμο. Συνήθως εμείς οι άνθρωποι, παρακινούμαστε από τον εγωισμό μας και από την μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς. Για κανένα θέμα δεν ρωτάμε αν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Ή δεν λαμβάνουμε υπ' όψιν μας καθόλου το Θεό ή τα βάζουμε με Εκείνον και του κρατάμε και κακία, εάν δεν μας βοηθήσει να γίνει στη ζωή μας εκείνο που θέλουμε εμείς. Πολλές φορές του προσφέρουμε δήθεν κάποια υλικά πράγματα και έχουμε την απαίτηση να γίνεται πάντα το δικό μας το θέλημα, έστω κι αν στην προσευχή μας του λέμε «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου».

        Η προσεκτική μελέτη του σημερινού Ευαγγελίου, μας λέει ακόμη ότι για να μπορέσεις να προτάσσεις το θέλημα του Θεού στη ζωή σου, πρέπει να είσαι ταπεινός. Να αναγνωρίζεις ότι είσαι αμαρτωλός. Αυτή τη μεγάλη αρετή είχε ο Απόστολος Πέτρος. Όταν ο Χριστός μέσα στο καΐκι του αποκαλύφθηκε ποιος ήταν, με τη μεγάλη ψαριά, αμέσως γονάτισε και είπε στον Χριστό: Δεν είμαι άξιος να είμαι κοντά σου, είμαι αμαρτωλός. Και αυτό το είπε μπροστά σε όλους τους συνεργάτες του που ήταν μέσα στο ψαροκάικο του. Να φανταστούμε πόσο ταπεινός ήταν! Χωρίς ταπείνωση, δεν μπορείς να πεις: Κύριε, επειδή το λες εσύ, θα βάλω τα δίχτυα μέρα μεσημέρι. Χωρίς ταπείνωση, δεν είναι εύκολο να πεις το «Πάτερ ἡμῶν» και το «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου».

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Σεπτεμβρίου 2025, Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 1-11)

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 1 - 11

1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ’ αὐτῶν ἀπέπλυνον τὰ δίκτυα. 3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 5 καὶ ἀποκριθεὶς Σίμων εἶπεν αὐτῷ· Ἐπιστάτα, δι’ ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 6 καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. 7 καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. 8 ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· Ἔξελθε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· 9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, 10 ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. 11 καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 1 - 11

1 Ενῷ δὲ τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ τὸν ἐπίεζαν καὶ τὸν ἐστρίμωναν διὰ νὰ ἀκούουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, συνέβη νὰ στέκεται αὐτὸς πλησίον τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. 2 Καὶ εἶδε δύο μικρὰ πλοῖα ἀραγμένα πλησίον τῆς λίμνης· οἱ ψαράδες δὲ εἶχαν βγῆ ἀπ’ αὐτὰ εἰς τὴν παραλίαν καὶ ἐπλεναν τὰ δίκτυα. 3 Ἀφοῦ δὲ ἐμβῆκεν εἰς ἐν ἀπὸ τὰ πλοῖα αὐτά, τὸ ὁποῖον ἦτο τοῦ Σίμωνος, παρεκάλεσεν αὐτὸν νὰ τὸ προχωρήσῃ ὀλίγον καὶ εἰς μικρὰν ἀπόστασιν ἀπὸ τὴν ξηράν. Καὶ ἀφοῦ ἐκάθισεν ἐδίδασκεν ἀπὸ μέσα ἀπὸ τὸ πλοῖον τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν παραλίαν. 4 Ὅταν δὲ ἔπαυσε νὰ ὁμιλῇ, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Φέρε πάλιν τὸ πλοῖον εἰς τὰ βαθειὰ νερὰ τῆς λίμνης καὶ ρίψατε τὰ δίκτυά σας διὰ νὰ πιάσετε ψάρια. 5 Καὶ ὁ Σίμων ἀπεκρίθη καὶ τοῦ εἶπε· Διδάσκαλε, ὅλην τὴν νύκτα ἐκοπιάσαμεν ρίπτοντες τὰ δίκτυα καὶ δὲν ἐπιάσαμεν τίποτε. Ἀλλ’ ἀφοῦ τὸ διατάσσεις, μὲ τελείαν πεποίθησιν καὶ ὑπακοὴν εἰς τὸν λόγον σου θὰ ρίψω τὸ δίκτυον. 6 Καὶ ἀφοῦ ἔκαμαν αὐτό, ἔκλεισαν μέσα εἰς τὸ δίκτυον πλῆθος πολὺ ψάρια. Καὶ ἤρχισε νὰ σπάζῃ τὸ δίκτυόν τους, ἐπειδὴ δὲν άντεῖχεν εἰς τὸ βάρος τοῦ πλήθους τῶν ψαριῶν. 7 Καὶ προσεκάλεσαν μὲ νεύματα τοὺς συνεταίρους των, ποὺ ἦσαν εἰς τὸ ἄλλο πλοῖον, νὰ ἔλθουν καὶ νὰ πιάσουν μαζὶ μὲ αὐτοὺς τὰ δίκτυα καὶ νὰ τοὺς βοηθήσουν διὰ νὰ τὰ σύρουν ἐπάνω. Καὶ ἦλθον καὶ ἐγέμισαν καὶ τὰ δύο πλοῖα τόσον πολύ, ὥστε ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ψαριῶν ἐκινδύνευαν ταῦτα νὰ βυθισθοῦν. 8 Ὅταν δὲ εἶδεν ὁ Σίμων Πέτρος τὸ πρωτοφανὲς αὐτὸ καὶ ἀνέλπιστον πλῆθος τῶν ψαριῶν, ἔπεσε κάτω εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπεν· Ἔβγα ἀπὸ τὸ πλοῖον μου καὶ φύγε ἀπὸ ἐμέ, Κύριε, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ σὲ ἔχω εἰς τὸ πλοῖον μου. 9 Καὶ εἶπε τοὺς λόγους αὐτοὺς ὁ Πέτρος, διότι μεγάλη ἔκπληξις κατέλαβε καὶ αὐτὸν καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἦσαν μαζί του, διὰ τὴν πρωτοφανῆ σύλληψιν τῶν ψαριῶν, τὰ ὁποῖα εἶχαν πιάσει, καὶ ἡ ὁποία μόνον ἀπὸ παρέμβασιν τῆς θείας δυνάμεως ἠδύνατο νὰ ἐξηγηθῇ. 10 Ὁμοίως δὲ κατέλαβεν ἔκπληξις καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην τοὺς υἱοὺς τοῦ Ζεβεδαίου, οἱ ὁποῖοι ἦσαν συνεταῖροι τοῦ Σίμωνος. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβεῖσαι· ἀπὸ τώρα, ποὺ σὲ καλῶ νὰ γίνῃς ἀπόστολός μου, θὰ ἑξακολουθῇς νὰ πιάνῃς ζωντανοὺς ὄχι ψάρια, ἀλλὰ ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους διὰ τοῦ κηρύγματός σου θὰ ὁδηγῇς εἰς τὴν σωτηρίαν. 11 Καὶ ἀφοῦ ἐπανέφεραν τὰ πλοῖα εἰς τὴν ξηράν, ἀφῆκαν τὰ πάντα, καὶ ψάρια δηλαδὴ καὶ δίκτυα καὶ πλοῖα, καὶ τὸν ἠκολούθησαν.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21/09/2025

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΎΨΩΣΗ (ΜΑΡΚ. Η’ 34 – Θ’ 1)  21-09-2025

        Στο σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, ακούστηκαν κάποια λόγια, που πρέπει να τα προσέξουμε πολύ και να μας προβληματίσουν.

        Ο Χριστός με την Ανάληψή Του, κάθησε στα δεξιά του Θεού Πατρός και πρεσβεύει για όλους μας. Πρεσβεύει να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας και να ζούμε αιώνια κοντά στο Θεό. Εάν σταματήσει να μεσολαβεί για μας, θα ζήσουμε μετά το θάνατό μας και κυρίως μετά τη Δευτέρα Παρουσία, στο σκοτάδι. Μακριά από το φως και την αγάπη του Θεού Πατέρα. Αυτό είναι το σωτήριο έργο του Χριστού που το επιτελεί πάντοτε, μα κυρίως κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Ευρίσκεται ως Θεός και άνθρωπος, ανάμεσα σε μας και στην τριαδική θεότητα. Είναι ο αιώνιος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Όμως σήμερα μας δήλωσε πολύ καθαρά ότι αν κάποιος από σας ντροπιαστεί να ομολογήσει την πίστη του και την αγάπη του σε Μένα, θα παύσω και Εγώ να πρεσβεύω για την σωτηρία του στο Θεό Πατέρα μου. Βέβαια πιο συγκεκριμένα είπε ότι όποιος ντροπιαστεί σ' αυτή τη ζωή να ομολογήσει ότι λατρεύει Εμένα σαν τον μόνον αληθινόν Θεόν και ότι στη ζωή του εφαρμόζει τα λόγια μου, το Ευαγγέλιο μου, τότε και εγώ θα τον αποκηρύξω σαν ξένο και όχι δικό μου, όταν έλθω κατά τη Δευτέρα Παρουσία, με όλη τη θεϊκή μου δόξα, συνοδευόμενος από τους Αγίους Αγγέλους.

        Με τα λόγια του αυτά ο Χριστός, αγαπητοί αδελφοί, τοποθέτησε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Είπε δηλαδή, ότι δεν μπορείς να είσαι άλλοτε χριστιανός και άλλοτε όχι. Όποτε σε συμφέρει να δηλώνεις την χριστιανική σου ιδιότητα και όποτε δεν σε βολεύει να σφυρίζεις αδιάφορα ή και να το παίζεις άθεος! Να εκκλησιάζεσαι όταν καταλαβαίνεις ότι έτσι θα κερδίσεις τους επαίνους των απλών χριστιανών και όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε μη θρησκευόμενους ανθρώπους να κάνεις πως δεν γνωρίζεις το Χριστό.

        Όταν ο άνθρωπος πιστεύει στο Χριστό και αγαπάει το Χριστό, όπου κι αν βρίσκεται είναι χριστιανός. Και όταν είναι μόνος του και όταν περιστοιχίζεται από άλλους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, δεν παύει να δηλώνει ότι πιστεύει πως ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Και όταν καταπολεμείται η πίστη στο Χριστό, δεν διστάζει να ομολογεί ότι εκείνος πιστεύει στο Χριστό. Ο πιο δύσκολος αντίπαλός μας είναι ο κακός εαυτός μας. Και σ' αυτόν ο χριστιανός δηλώνει με όση δύναμη έχει, ότι ακόμη και πάνω από τον εαυτό του έχει την αγάπη του Χριστού. Τι και αν ο κακός εαυτός μας, παρακινούμενος από τον διάβολο, μας σπρώχνει να απαρνηθούμε το Χριστό και να ζήσουμε κοσμικά; Εμείς ποτέ δεν θα του κάνουμε το χατίρι. Παρακαλούμε τον Χριστό να μας βοηθήσει να νεκρώσουμε τις αμαρτωλές επιθυμίες μας και να ζήσουμε όπως θέλει Εκείνος. Οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι γείτονες, οι συγγενείς, θα μάθουν ότι αγαπάμε τον Χριστό, πάνω από όλους τους ανθρώπους και πάνω απ' όλα τα γήινα πράγματα! Ακόμα κι όταν απειλείται η ζωή μας, επειδή πιστεύουμε στον Χριστό, δεν το βάζουμε κάτω! Όπως οι Άγιοι. Προ πάντων οι Μάρτυρες. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι θα προδώσουν τον Χριστό. Οι Άγιοί μας, πάντοτε άκουγαν τα λόγια που ακούσαμε σήμερα, ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει μεγαλύτερη αξία απ' όλα τα πράγματα του κόσμου. «Τί γαρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὐτοῦ;» Και γνωρίζει ο χριστιανός ότι ζημιώνεται η ψυχή του, όταν απαρνείται την πίστη στον Χριστό.

        Αγαπητοί, είναι όντως δύσκολο στην πράξη να ομολογείς την πίστη σου στον Χριστό. Όμως πρέπει να ενστερνιστούμε την αλήθεια ότι μόνο κοντά στο Χριστό υπάρχει η αληθινή χαρά και ευλογία. Όλες οι χαρές που μπορεί να απολαύσει ο άνθρωπος μακριά από τον Χριστό, είναι πρόσκαιρες και επιπόλαιες. Χωρίς πίστη στο Χριστό αυτό που νομίζεις ότι είναι χαρά, αργά ή γρήγορα, θα διαπιστώσεις ότι ήταν ένα ωραίο όνειρο, που έσβησε μόλις χάραξε η ημέρα. Για να έχουμε όμως αυτές τις πνευματικές χαρές, όχι μόνο σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή, αλλά και στην άλλη την αιώνια, πρέπει να αποκτήσουμε το θάρρος και τη δύναμη να ομολογούμε την πίστη μας στο Χριστό, όπου χρειάζεται. Να μην ντρεπόμαστε για το ότι είμαστε χριστιανοί. Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα καλά και θεάρεστα πράγματα προέρχονται από Εκείνον που πιστεύουμε και αγαπάμε με όλη μας την καρδιά, το Χριστό. Εκείνος θα μας βοηθάει πάντα να τον ομολογούμε "έμπροσθεν των ανθρώπων" ή με το παράδειγμα μας ή με τα λόγια μας. Η ζωή μας ολόκληρη θα μαρτυρεί ότι είμαστε οπαδοί Εκείνου. Όταν εμείς έτσι Τον ομολογούμε, θα έλθει η ώρα που και Εκείνος, θα μας αναγνωρίσει μπροστά στο Θεό Πατέρα Του και ενώπιον των Αγγέλων, των Αγίων, ότι είμαστε δικοί Του.

Αμήν.

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Σεπτεμβρίου 2025

 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Η´ 34 - 38

34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Θ´ 1 - 1

1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Η´ 34 - 38

34 Καὶ ἀφοῦ προσεκάλεσε τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του, εἶπεν εἰς αὐτούς· Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ γίνῃ ὀπαδός μου καὶ νὰ μὲ ἀκολουθῇ ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψῃ κάθε φιλίαν καὶ σχέσιν πρὸς τὸν διεφθαρμένον ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας ἑαυτόν του καὶ ἀς λάβῃ τὴν σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ὑποστῇ δ’ ἐμὲ ὄχι μόνον πᾶσαν θλῖψιν καὶ δοκιμασίαν, ἀλλὰ καὶ θάνατον σταυρικὸν ἀκόμη, καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθῇ μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου. 35 Μὴ διστάσῃ δὲ κανεὶς νὰ κάμῃ τὰς θυσίας αὐτάς. Διότι, ὅποιος θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του, θὰ χάσῃ τὴν πνευματικὴν καὶ μακαρίαν καὶ αἰωνίαν ζωήν. Ὅποιος ὅμως χάσῃ καὶ θυσιάσῃ τὴν ζωήν του διὰ τὴν ὁμολογίαν καὶ ὑπακοήν του εἰς ἐμὲ καὶ τὸ εὐαγγέλιόν μου, αὐτὸς θὰ σώσῃ τὴν ψυχήν του ἐν τῷ μέλλοντι βίῳ, ὅπου θὰ κερδήσῃ τὴν αἰωνίαν μακαριότητα. 36 Ἐκείνη δὲ ἡ σωτηρία εἶναι τὸ πᾶν. Διότι τί θὰ ὠφελήσῃ τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ ὅλον αὐτὸν τὸν ὑλικὸν κόσμον, καὶ εἰς τὸ τέλος χάσῃ τὴν ψυχήν του, ἡ ὁποία ὡς πνευματικὴ καὶ αἰώνια δὲν συγκρίνεται μὲ κανὲν ἀπὸ τὰ ὑλικὰ τοῦ φθαρτοῦ κόσμου ἀγαθά; 37 Ἢ ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος χάσῃ τὴν ψυχήν του, τί θὰ δώσῃ ὡς ἀντάλλαγμα, μὲ τὸ ὁποῖον θὰ ἑξαγοράσῃ αὐτὴν ἀπὸ τὴν αἰωνίαν ἀπώλειαν; 38 Ὁρισμένως δὲ θὰ χάσῃ τὴν ψυχήν του ἐκεῖνος, ποὺ δὲν θὰ ὑποστῇ δ’ ἐμὲ τὰς θυσίας αὐτάς. Διότι ὁποιοσδήποτε ἐντραπῇ ἐμὲ καὶ τοὺς λόγους μου ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ τὰς περιφρονήσεις καὶ τοὺς χλευασμοὺς τῶν ἀνθρώπων τῆς γενεᾶς αὐτῆς, ποὺ ἀπεστάτησεν ἀπὸ τὸν πνευματικόν της νυμφίον καὶ εἶναι ἁμαρτωλός, αὐτὸν θὰ τὸν ἐντραπῇ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ τὸν ἀποκηρύξῃ ὡς μὴ ἰδικόν του, ὅταν θὰ ἔλθῃ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους περιβεβλημένος τὴν δόξαν τοῦ Πατρός του.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Θ´ 1 - 1

1 Καὶ ἔλεγεν εἰς αὐτούς· Σᾶς λέγω ἀληθινά, ὅτι ὑπάρχουν μερικοὶ ἀπὸ αὐτούς, ποὺ στέκονται ἔδω, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ δοκιμάσουν θάνατον, προτοῦ νὰ ἴδουν, μετὰ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νὰ καταλύεται, μὲ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ των καὶ μὲ τὸν διασκορπισμὸν τοῦ Ἰσραήλ, ἡ Παλαιὰ θεία τάξις καὶ διαθήκη διὰ νὰ θεμελιωθῇ μὲ δύναμιν ἀκαταγώνιστον καὶ ὑπερφυσικὴν ἡ Νέα θεία τάξις ἐν τῷ κόσμῳ, τὴν ὁποίαν θὰ ἐκπροσωπῇ ἡ Ἐκκλησία ὡς ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

Ἡ Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Σεπτεμβρίου 2025

 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 6 - 11

6 καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἴδε ὁ ἄνθρωπος. ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον σταύρωσον αὐτὸν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 7 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν. 8 Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη, 9 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ· Πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. 10 λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· Ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ’ ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν δεδομένον σοι ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 13 - 20

13 ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, Ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· 14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς Ἰουδαίοις· Ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. 15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· Οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 16 τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. 17 Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὑτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται Ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, 18 ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ’ αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν. 19 ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. 20 τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον Ἑβραϊστί, Ἑλληνιστί, Ρωμαϊστί.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 25 - 28

25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 26 Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί αὐτοῦ· Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου, 27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια. 28 Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· Διψῶ.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 30 - 35

30 ὅτε οὖν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς εἶπε· Τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα. 31 Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν. 32 ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ· 33 ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, 34 ἀλλ’ εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ. 35 καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 6 - 11

6 Καὶ λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Ἴδε εἰς ποίαν ἀθλίαν κατάστασιν κατήντησεν ὁ ἄνθρωπος ! Ὅταν λοιπὸν τὸν εἶδαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται τοῦ συνεδρίου, ἐφώναξαν δυνατὰ καὶ εἶπαν· Σταύρωσε, σταύρωσε αὐτόν. Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Πάρτε τον σεῖς καὶ σταυρώσατέ τον· διότι ἐγὼ δὲν εὑρίσκω καμμίαν ἐνοχὴν εἰς αὐτὸν καὶ δὲν ἡμπορῶ νὰ τὸν σταυρώσω. 7 Ἐπειδὴ δὲ τὸ ρωμαϊκὸν κράτος συνήθιζε νὰ ἀναγνωρίζῃ τοὺς νόμους τῶν λαῶν, τοὺς ὁποίους ὑπεδούλωνεν, ὑπενθυμίζοντες τοῦτο εἰς τὸν Πιλᾶτον, ἀπεκρίθησαν εἰς αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμεῖς ἔχομεν νόμον καὶ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον μας πρέπει νὰ ἀποθάνῃ, διότι ἔκαμε τὸν ἑαυτόν του υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔτσι ἐβλασφήμησε κατὰ τοῦ Θεοῦ. 8 Ὅταν λοιπὸν ὁ Πιλᾶτος, ὁ ὁποῖος ὡς εἰδωλολάτρης ποὺ ἦτο, παρεδέχετο πολλοὺς θεοὺς καὶ ἡμιθέους, ἤκουσεν αὐτὸν τὸν λόγον, ὅτι δηλαδὴ ὁ Ἰησοῦς ἐθεώρει τὸν ἑαυτόν του υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἐτρόμαξε περισσότερον, φοβηθεῖς μήπως πράγματι ὁ Ἰησοῦς ἦτο υἱὸς κάποιου θεοῦ καὶ διὰ τῆς δυνάμεώς του ἐξολοθρεύσῃ αὐτόν. 9 Καὶ ἐμβῆκε πάλιν εἰς τὸ πραιτώριον καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἰησοῦν· Ἀπὸ ποὺ εἶσαι σύ; Κατάγεσαι ἀπὸ τὴν γῆν ἢ ἦλθες ἀπὸ τὸν οὐρανόν; Ὁ Ἰησοῦς ὅμως δὲν τοῦ ἔδωκεν ἀπάντησιν. 10 Κατόπιν λοιπὸν τῆς σιωπῆς αὐτῆς εἶπεν εἰς αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· Εἰς ἐμὲ δὲν ὁμιλεῖς; Δὲν ἡξεύρεις, ὅτι ἔχω ἐξουσίαν νὰ σὲ σταυρώσω καὶ ἔχω ἐξουσίαν νὰ σὲ ἀφήσω ἐλεύθερον; 11 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Δὲν θὰ εἶχες καμμίαν ἐξουσίαν ἐναντίον μου, ἐὰν δὲν σοῦ εἶχε δοθῆ ἡ ἐξουσία αὐτὴ ἀπ’ ἐπάνω, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Θεόν. Ἡ ἀνοχὴ τοῦ Θεοῦ σὲ κρατεῖ ἄρχοντα ἐπὶ τῆς δικαστικῆς ἕδρας, καὶ ἐπεφύλαξεν εἰς σὲ νὰ μὲ δικάσῃς. Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐξουσία αὐτὴ ἔχει δοθῆ εἰς σὲ ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ δὲν δύνασαι νὰ ἀποφύγῃς τὸ νὰ μὲ δικάσῃς, δι’ αὐτὸ ὁ Καϊάφας καὶ τὸ συνέδριον τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι μὲ παρέδωκαν ἐκ φθόνου καὶ μίσους εἰς σὲ καὶ σὲ πιέζουν νὰ μὲ καταδικάσῃς, ἔχουν μεγαλυτέραν ἁμαρτίαν ἀπὸ σέ, ὁ ὁποῖος ἐκ φόβου πρὸς αὐτοὺς καταχρᾶσαι τώρα τὴν ἐξουσίαν σου.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 13 - 20

13 Ὁ Πιλᾶτος λοιπὸν ὅταν ἤκουσε τοὺς τελευταίους τούτους λόγους, μὲ τοὺς ὁποίους οἱ Ἰουδαῖοι ἀνεγνώριζαν καθαρά, ὅτι βασιλέα των εἶχον τὸν Καίσαρα, ὠδήγησε τὸν Ἰησοῦν ἔξω ἀπὸ τὸ πραιτώριον καὶ αὐτὸς ἐκάθισε ἐπὶ τῆς δικαστικῆς του ἕδρας, ποὺ εἶχε τοποθετηθῇ πρόχειρα εἰς τὸν τόπον, ὁ ὁποῖος ἦτο στρωμένος μὲ πέτρας καὶ μωσαϊκὰ καὶ δι’ αὐτὸ ἐλέγετο εἰς μὲν τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν Λιθόστρωτον, εἰς τὴν ἑβραϊκὴν ὅμως ἐλέγετο λόγῳ τοῦ σχήματός του Γαββαθᾶ, ἤτοι ὕψωμα. 14 Ἦτο δὲ ἡ ἡμέρα τῆς παραμονῆς καὶ προετοιμασίας τοῦ Πάσχα, καὶ ἡ ὥρα ἦτο περίπου ἓξ ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς τοῦ ἡλίου, δηλαδὴ μεσημβρία. Καὶ λέγει ὁ Πιλᾶτος πρὸς τοὺς Ἰουδαίους· Ἰδοὺ εἰς ποίαν ἀθλιότητα καὶ καταφρόνησιν κατήντησεν ὁ βασιλεύς σας. 15 Αὐτοὶ ὅμως ἀντὶ νὰ κινηθοῦν εἰς συμπάθειαν καὶ οἶκτον, ἐφώναζαν δυνατά· Πάρε τον, πάρε τον, νὰ μὴ τὸν βλέπωμεν· σταύρωσέ τον. Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Τὸν βασιλέα σας νὰ σταυρώσω; Ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· Δὲν ἔχομεν βασιλέα ἄλλον παρὰ μόνον τὸν Καίσαρα. 16 Ὅταν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἠρνήθησαν ὄχι μόνον τὸν Μεσσίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν θεμελιώδη ἀρχὴν τῆς θεοκρατίας των, κατὰ τὴν ὁποίαν βασιλεύς των ἦτο μόνον ὁ Θεός, τότε ὁ Πιλᾶτος παρέδωκε τὸν Ἰησοῦν εἰς αὐτοὺς διὰ νὰ σταυρωθῇ. 17 Παρέλαβον δὲ οἱ στρατιῶται τὸν Ἰησοῦν, καὶ τὸν ὠδήγησαν νὰ τὸν σταυρώσουν. Καὶ αὐτὸς βαστάζων ἐπὶ τοῦ ὤμου τὸν σταυρόν του ἐβγῆκεν ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως εἰς κάποιον τοποθεσίαν, ποὺ λέγεται Κρανίου τόπος καὶ εἰς τὴν ἑβραϊκὴν γλῶσσαν λέγεται Γολγοθᾶ. 18 Ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτόν, καὶ μαζί του ἐσταύρωσαν ἄλλους δύο, ἀπὸ τὸ ἓν μέρος τὸν ἕνα καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τὸν ἄλλον, διὰ νὰ ἀτιμάσουν δὲ περισσότερον τὸν Ἰησοῦν ἔδωκαν εἰς αὐτὸν τὴν πρωτεύουσαν εἰς τὸ μέσον τῶν δύο κακούργων θέσιν. 19 Ἔγραψε δὲ καὶ ἐπιγραφὴν ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθεσεν αὐτὴν εἰς τὸ ἐπάνω μέρος τοῦ σταυροῦ. Ἦτο δὲ γραμμένον εἰς τὴν ἐπιγραφήν· Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. 20 Αὐτὴν λοιπὸν τὴν ἐπιγραφήν, ποὺ διεκήρυττεν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦτο βασιλεὺς τοῦ νέου Ἰσραὴλ τῆς χάριτος, τὴν ἀνέγνωσαν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, διότι ὁ τόπος, ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς, ἦτο πλησίον τῆς πόλεως. Καὶ τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιγραφῆς ἦτο γραμμένον εἰς τρεῖς γλώσσας, εἰς τὴν Ἑβραϊκήν, ποὺ ἦτο ἐθνικὴ γλῶσσα τῶν Ἑβραίων, εἰς τὴν Ἑλληνικήν, ποὺ ἦτο γλῶσσα διεθνής, καὶ εἰς τὴν Ρωμαϊκήν, ποὺ ἦτο ἡ ἐπίσημος γλῶσσα τοῦ Κράτους. Ἔτσι ἐδόθη εἰς τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιγραφῆς ὅσον τὸ δυνατὸν μεγαλυτέρα δημοσιότης.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 25 - 28

25 Καὶ οἱ μὲν στρατιῶται ἔκαμαν αὐτά. Ἔστεκαν δὲ κοντὰ εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ Ἰησοῦ ἡ μητέρα του καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητέρας του, ἡ Μαρία ἡ γυναῖκα τοῦ Κλωπᾶ καὶ ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 26 Ὁ Ἰησοῦς λοιπόν, ὅταν εἶδε τὴν μητέρα του καὶ τὸν μαθητήν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα, νὰ στέκεται ἐκεῖ πλησίον, λέγει εἰς τὴν μητέρα του· Γύναι, ἰδοὺ ποῖος ἀπὸ τώρα θὰ εἶναι ὁ υἱός σου. 27 Ἔπειτα λέγει εἰς τὸν μαθητήν· Ἰδοὺ ἡ μητέρα σου. Καὶ ἀπὸ τὴν ὥραν ἐκείνην τὴν ἐπῆρεν ὁ μαθητὴς εἰς τὸ κατάλυμά του. 28 Ὕστερα ἀπ’ αὐτό, ἀφοῦ ἐβεβαιώθη ὁ Ἰησοῦς, ὅτι ὅλα, ὅσα ἐπρόκειτο σύμφωνα μὲ τὰς προφητείας νὰ πάθῃ, εἶχαν πλέον συντελεσθῇ καὶ τελείως πληρωθῇ, διὰ νὰ ἐπαληθεύσῃ καθ’ ὅλα καὶ μέχρι τῆς τελευταίας λεπτομερείας ἡ Γραφή, εἶπε· Διψῶ.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 30 - 35

30 Ὅταν λοιπὸν ἐπῆρε τὸ ξίδι ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἔχουν πλέον τελειώσει ὅλα. Καὶ αἱ προφητεῖαι ὅλαι ἐπληρώθησαν, καὶ τὸ ἔργον μου ἔλαβεν αἴσιον πέρας καὶ τὰ ὅσα ἔπρεπε νὰ πάθω ἐτελείωσαν καὶ ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἐξησφαλίσθῃ πλήρως. Καὶ ἀφοῦ μόνος του ἀφῆκε τὴν κεφαλήν του νὰ γείρῃ πρὸς τὰ κάτω, παρέδωκεν ἐξουσιαστικῶς καὶ ὅταν αὐτὸς ἡθέλησε τὴν ψυχήν του εἰς τὸν Πατέρα του. 31 Ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Ἰουδαῖοι ἐλάμβανον τὰ μέτρα των, διὰ νὰ μὴ μείνουν ἐπάνω εἰς τὸν σταυρὸν νεκρὰ τὰ σώματα τῶν καταδίκων καὶ κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Σαββάτου. Ἐπειδὴ ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔγινεν ἡ σταύρωσις, ἦτο ἡμέρα προπαρασκευῆς καὶ προετοιμασίας ἐκτάκτου καὶ ἐξαιρετικῆς· διότι ἡ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου ἐκείνου, ποὺ θὰ ἤρχιζεν ἀπὸ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, ἦτο μεγάλη καὶ ἐπίσημος, ἐπειδὴ ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἦτο Σάββατον, συνέπιπτεν ἀκόμη καὶ ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Ἀπηγορεύετο δὲ ρητῶς εἰς τὸ Δευτερονόμιον νὰ διανυκτερεύσουν ἄταφα τὰ σώματα ἐπὶ τοῦ σταυροῦ. Παρεκάλεσαν λοιπὸν τὸν Πιλᾶτον νὰ διατάξῃ, ὅπως συντριβοῦν τὰ σκέλη τῶν καταδίκων, διὰ νὰ συντομευθῇ ἔτσι ὁ θάνατός των καὶ τοὺς σηκώσουν τὸ ταχύτερον ἀπὸ ἐκεῖ. 32 Ἦλθαν λοιπὸν οἱ στρατιῶται, διὰ νὰ συντρίψουν τὰ ὀστᾶ τῶν καταδίκων, καὶ τοῦ μὲν λῃστοῦ, τὸν ὁποῖον ἐπλησίασαν πρῶτον, ἔσπασαν τὰ σκέλη, καθὼς καὶ τοῦ ἄλλου λῃστοῦ, ποὺ ἐσταυρώθη μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν. 33 Ὅταν ὅμως ἦλθαν εἰς τὸν Ἰησοῦν, σὰν τὸν εἶδαν ὅτι ἦτο πλέον πεθαμένος, δὲν τοῦ ἔσπασαν τὰ σκέλη. 34 Ἀλλ’ ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας, διὰ νὰ διαπιστώσῃ βεβαιότερον τὸν θάνατόν του, τοῦ ἐκτύπησε τὴν πλευρὰν μὲ λόγχην καὶ ἀμέσως ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ τρυπηθὲν μέρος αἷμα καὶ ὕδωρ, φαινόμενον πρωτοφανὲς καὶ παράδοξον, διότι εἰς κάθε πεθαμένον τὸ αἷμα πήγνυται, ὅσον δὲ καὶ ἂν τὸν τρυπήσῃ κανείς, δὲν βγαίνει ποτὲ καθαρὸν αἷμα καὶ διαυγὲς ὕδωρ. 35 Τὸ γεγονὸς ὅμως αὐτὸ εἶναι ἀληθὲς καὶ βεβαία ἡ ὑπ’ αὐτοῦ σημαινομένη κάθαρσις τοῦ βαπτίσματος καὶ ὁ ἁγιασμὸς ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ Κυρίου, καὶ ἐκεῖνος, ποὺ τὸ εἶδε μὲ τὰ μάτια του, ἔδωκε μαρτυρίαν περὶ αὐτοῦ, καὶ ἡ μαρτυρία του εἶναι ἀληθινὴ καὶ δὲν ἔχει καμμίαν περὶ τούτου ἀμφιβολίαν ἐκεῖνος, ἀλλὰ ἡξεύρει καλά, ὅτι λέγει ἀλήθειαν. Καὶ ἔδωκε μαρτυρίαν τόσον περὶ τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, ὅσον καὶ περὶ τοῦ ὅτι δὲν ἔσπασαν τὰ σκέλη τοῦ Ἰησοῦ, ἀλλὰ μόνον τὴν πλευράν του ἐτρύπησαν, διὰ νὰ πιστεύσετε καὶ σεῖς, ὅτι ὁ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Χριστός, τὸν ὁποῖον προεκήρυξαν οἱ προφῆται.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 07/09/2025

                                            

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (Ιωάν. Γ! 13-17) 07-09-2025

            Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, μας μεταφέρει στην Παλαιά Διαθήκη. Τότε που άγρια φίδια γέμισαν την κατασκήνωση των αχάριστων Εβραίων και όποιον δάγκωναν τον θανάτωναν. Κατέφυγαν λοιπόν στον Μωυσή και τον παρακάλεσαν να προσευχηθεί στο Θεό, για να τους γλυτώσει από τα δηλητηριώδη φίδια.

            Ο Θεός απάντησε στο Μωυσή και του υπέδειξε τη λύση. Θα κατασκευάσεις ένα χάλκινο φίδι. Θα το δέσεις επάνω σε ένα κοντάρι και θα το υψώσεις σε τέτοιο μέρος που να φαίνεται από όλα τα μέρη του στρατοπέδου. Θα πεις στην συνέχεια στους συμπατριώτες σου, μόλις τους δαγκώνει κάποιο φίδι, να στρέφουν το βλέμμα τους στο υψωμένο φίδι κι έτσι θα διαφεύγουν το θάνατο.

            Το γεγονός αυτό της Παλαιάς Διαθήκης, το υπενθύμισε ο Χριστός στον άρχοντα Νικόδημο και του επεσήμανε, ότι το ίδιο θα γίνει και με τον Υιό του ανθρώπου. Θα τον υψώσουν, θα τον θανατώσουν στον Σταυρό κι όποιος προσβλέπει προς Εκείνον θα θεραπεύεται από τα θανατηφόρα δαγκώματα της αμαρτίας. Η Εκκλησία, μας υπενθυμίζει το γεγονός αυτό αυτές τις ημέρες που πλησιάζει η εορτή της υψώσεως του Σταυρού. Γράφει σχετικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: "Το χάλκινο φίδι είναι τύπος του εσταυρωμένου Χριστού. 'Οπως εκείνο είχε μεν σχήμα φιδιού, δεν είχε όμως δηλητήριο, έτσι κι ο Χριστός είχε μεν σώμα ανθρώπινο, αλλά δεν είχε την αμαρτία. Οι Ισραηλίτες έβλεπαν το χάλκινο φίδι και εθεραπεύοντο από τα δαγκώματα των πραγματικών φιδιών. Οι χριστιανοί βλέπουν τον Εσταυρωμένο Κύριο, λαμβάνουν την χάρη και θεραπεύονται από τα δαγκώματα των νοητών φιδιών, των πονηρών πνευμάτων.

            Ο Εσταυρωμένος, μας χαρίζει υγεία πνευματική, κάθαρση ψυχική, αιώνια ζωή, ειρήνη." Και συνεχίζει ο σεβασμίωτατος: "Ο Σταυρός του Χριστού είναι μεγάλη δύναμη, ενέκρωσε το κράτος του διαβόλου και διά της δυνάμεώς του, νικούσε όλες τις δυνάμεις του πονηρού". 'Οχι τυχαία μας βάζουν τον στίχο: "Σταυρέ του Χριστού σώσον ημάς τη δυνάμει σου." Θα ρωτήσει κάποιος: Μα το ξύλο έχει δύναμη για να μας οδηγήσει στην σωτηρία; Τη δύναμη του ο Σταυρός την αντλεί από Εκείνον που θανατώθηκε πάνω του. Τον Σταυρό δεν θα τον δούμε μόνο του. Πάντοτε πάνω του είναι σταυρωμένος ο Χριστός. Στην ορθόδοξη παράδοση, ούτε την Μ. Παρασκευή κατά την αποκαθήλωση, χωρίζεται το σώμα από τον Σταυρό. Σε πολλά μοναστήρια, ο Χριστός είναι ζωγραφισμένος πάνω στο ξύλο του Σταυρού! Σημειώνουμε πάλι από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου. "Επομένως, ο Σταυρός δεν είναι ένα μαγικό  όργανο, αλλά η ζωοποιός δύναμις των θείων ενεργειών". 'Eτσι εξηγείται ότι η σφράγιση διά του Σταυρού είναι το απαραίτητο γνώρισμα όλων των μυστηριακών τελετών της Εκκλησίας. Π.χ. το νερό της κολυμβήθρας αγιάζεται διά της καθόδου του Παναγίου Πνεύματος και διά της σχηματίσεως του Σταυρού. Το ίδιο γίνεται και στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Στο "μεταβάλων τω πνεύματι σου τω αγίω", ο ιερέας σφραγίζει τα Δώρα και μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Το ίδιο γίνεται σε όλα τα μυστήρια.

             Επίσης, να σημειώσουμε ότι κάνουμε το σημείο του Σταυρού πάνω μας. Αυτό το κάνουμε για πολλούς λόγους. Πρώτον, σφραγίζουμε έτσι την ευγνωμοσύνη μας στο Χριστό που σταυρώθηκε για το χατήρι μας, για να ξεπλύνει τις αμαρτίες μας. Δεύτερον, κάνοντας τον Σταυρό μας, ζητάμε τη χάρη Του και τη δύναμη Του, για να νικήσουμε τα πάθη μας. Τρίτον, κάνουμε τον Σταυρό μας, για να σταυρώσουμε και να εξουδετερώσουμε τους πονηρούς λογισμούς που μας ταλαιπωρούν. Τέταρτον, κάνοντας τον Σταυρό μας, εκφράζουμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα. Ενωμένα τα δύο δάκτυλά μας, δηλώνουν την πίστη μας στο ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, τη Θεία και την ανθρώπινη. Και πέμπτον, με το σημείο του Σταυρού που κάνουμε δηλώνουμε ότι γνωρίζουμε πως η ζωή μας θα έχει δυσκολίες και μεγάλα εμπόδια που θα συνθέτουν το δικό μας Σταυρό για την αγάπη του Χριστού. Αυτά γράφει για τον Σταυρό ο άγιος της Ναυπάκτου. Ο δε Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας συμβουλεύει: 'Οταν κάνουμε τον σταυρό μας να λέμε μυστικά: "Χριστέ εσύ που ήσουν στους ουρανούς και κατέβηκες στη γη για να μας σώσεις, στη δευτέρα παρουσία σε παρακαλούμε να μας βάλεις στα δεξιά σου και μη μας βάλεις στα αριστερά σου". 

            Και όταν προσκυνάμε τις εικόνες των αγίων, κάνουμε τον σταυρό μας και ομολογούμε ότι κι εμείς θα προσπαθήσουμε να αγιάσουμε, σηκώνοντας τον σταυρό μας όπως εκείνοι. Ο Σταυρός αγαπητοί αδελφοί, πρέπει να είναι το μοναδικό μας στόλισμα. Ας μην κρεμάμε πάνω μας οτιδήποτε άλλο. Κανένα κόσμημα να μην αντικαθιστά στο στήθος μας τον Σταυρό του Κυρίου μας.

Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Σεπτεμβρίου 2025 (Ἰω. γ΄ 13-17)

 ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ´ 13 - 17

13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὤν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ´ 13 - 17

13 Καὶ ὅμως μόνον ἀπὸ ἐμὲ θὰ μάθετε τὰ ἐπουράνια ταῦτα. Διότι κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν ἔχει ἀναβῇ εἰς τὸν οὐρανὸν διὰ νὰ μάθῃ τὰ ἐπουράνια καὶ νὰ σᾶς διδάξῃ περὶ αὐτῶν, παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποὺ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ ἔγινε διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, ἐνῷ τώρα εἶναι εἰς τὴν γῆν, ἐξακολουθεῖ ὡς πανταχοῦ παρὼν Θεός, νὰ εἶναι καὶ εἰς τὸν οὐρανόν. 14 Καὶ διὰ νὰ σοῦ ἀποκαλύψω καὶ ἄλλην ἄγνωστον καὶ ψυχοσωτήριον ἀλήθειαν, σοῦ λέγω· Ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωϋσῆς ἐκρέμασεν ὑψηλὰ τὸ χάλκινο φίδι, διὰ νὰ σώζωνται δι’ αὐτοῦ οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὰ θανατηφόρα δαγκώματα τῶν φιδιῶν τῆς ἐρήμου, ἔτσι σύμφωνα μὲ τὸ μυστηριῶδες σχέδιον τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ κρεμασθῇ ὑψηλὰ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου προσλαμβάνων τὸ ὁμοίωμα τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ μὴ ἔχων καμμίαν πραγματικὴν σχέσιν μὲ αὐτήν. 15 Καὶ θὰ ὑψωθῇ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, διὰ νὰ μὴ χαθῇ εἰς τὸν αἰώνιον θάνατον κανένας ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ πιστεύουν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 Μὴ σοῦ φαίνεται δὲ παράδοξον τὸ ὅτι πρόκειται διὰ τὴν σωτηρίαν σας νὰ ὑψωθῇ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Διότι τόσον πολὺ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἔζῃ εἰς τὴν ἁμαρτίαν, ὥστε παρέδωκεν εἰς θάνατον τὸν μονάκριβον Υἱόν του, διὰ νὰ μὴ χαθῇ εἰς αἰώνιον θάνατον καθένας, ποὺ πιστεύει εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 Διότι δὲν ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱόν του εἰς τὸ ἁμαρτωλὸν γένος τῶν ἀνθρώπων, διὰ νὰ κατακρίνῃ καὶ καταδικάσῃ τὸ γένος αὐτό, ὅπως φρονεῖτε σεῖς οἱ Ἰουδαῖοι περὶ τοῦ Μεσσίου, ὅτι θὰ σώσῃ μόνον τοὺς Ἰουδαίους καὶ θὰ κατακρίνῃ τὰ λοιπὰ ἔθνη. Ἀλλὰ τὸν ἀπέστειλε διὰ νὰ σωθῇ ὁλόκληρος ὁ κόσμος τῶν ἀνθρώπων δι’ αὐτοῦ.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 31/08/2025

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΙΘ’ 16-26)   31/08/2025

        Στο σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί, εμπεριέχεται μία φράση που αφορά όλους μας και θα πρέπει να την προσέξουμε πολύ.

        Η φράση αυτή ειπώθηκε από τον Χριστό προς τους μαθητές, οι οποίοι έκαναν την ερώτηση: «καὶ τίς δύναται σωθῆναι;» Οι μαθητές ρώτησαν το Χριστό "και ποιος μπορεί να σωθεί;", γιατί προηγουμένως έλαβε χώρα μια έντονη συζήτηση μεταξύ του Χριστού και ενός πλούσιου νέου, ο οποίος ρώτησε το Διδάσκαλο, τί πρέπει να κάνει για να ζει αιώνια. Για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ο Χριστός τού απάντησε ότι πρέπει να τηρεί τις εντολές του Μωσαϊκού νόμου. Ο νεαρός είχε έτοιμη την απάντηση. Όλες τις εντολές του νόμου, μου έμαθαν να τις τηρώ από μικρό παιδί οι γονείς μου. Χρειάζεται να κάνω και τίποτε άλλο; Ναι, ακόμη κάτι σου λείπει, του λέει ο Χριστός. Προσπάθησε να αποδεσμευτείς από τα πολλά υλικά αγαθά σου και έλα να με ακολουθήσεις, να γίνεις μαθητής μου. Ο νεαρός μόλις άκουσε την πρόταση του Χριστού, λυπήθηκε πολύ, γύρισε την πλάτη και έφυγε. «Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος.» Απευθύνθηκε τότε στους μαθητές του ο Χριστός και τους είπε: «Πόσο δύσκολο είναι ένας πλούσιος να μπει στην Βασιλεία των ουρανών. Είναι πιο εύκολο μια καμήλα να περάσει από την τρύπα που ανοίγει μια βελόνα, παρά να μπει στην Βασιλεία του Θεού ένας πλούσιος».

        Και συμπλήρωσε κοιτάζοντάς τους στα μάτια: «Αυτά που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, μπορεί να τα κάνει ο Θεός», «Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.» Αυτή είναι η πρόταση για την οποία κάναμε λόγο στην αρχή. Ό,τι δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, μπορεί να το κάνει ο Θεός.

        Όντως ορισμένοι άνθρωποι ακόμη και χριστιανοί, έχουν την ιδέα ότι δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να εφαρμόσει στη ζωή του τις εντολές του Ευαγγελίου. Πολλοί από μας ενδεχομένως να πιστεύουν ότι είναι αδύνατον ανθρωπίνως, να συγχωρήσουν εκείνον που τους έκανε κάποιο κακό. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι δεν μπορούν με κανένα τρόπο να ανοίξουν την καρδιά τους στον εξομολόγο και να του περιγράψουν τις κακές πράξεις τους, τα άσχημα λόγια τους, τους αμαρτωλούς λογισμούς τους και να παρακαλέσουν μαζί το Θεό να τους συγχωρήσει. Δεν θέλουν να σκέπτονται ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε στο «Πάτερ ἡμῶν», το «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου» και το πιστεύουν αυτό. Δεν χωράει δηλαδή στο μυαλό τους ότι στη ζωή τους θα κάνουν ό,τι αρέσει στο Θεό κι όχι ό,τι αρέσει στον εαυτό τους. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι συμφέρει στη ζωή τους να γίνεται το θέλημα του Θεού κι όχι το δικό τους. Δεν μπορούν ή δεν ανέχονται ότι ο Θεός είναι πάνω από την επιστήμη και ό,τι γνωρίζει ο άνθρωπος, το γνωρίζει επειδή θέλει ο Θεός να αποκαλύπτονται στους ανθρώπους, ότι δεν είναι εμπόδια για την σωτηρία της ψυχής τους. Πολλοί και από τους λεγόμενους χριστιανούς, έχουν φτιάξει ένα Ευαγγέλιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους και δεν ανέχονται με κανέναν τρόπο το Ευαγγέλιο που τους διδάσκουν οι απεσταλμένοι του Θεού κι αυτό επειδή νομίζουν ότι το Ευαγγέλιο του Θεού δεν μπορούν να το εφαρμόσουν.

        Αυτά κι άλλα πολλά, όπως πιστεύουν οι μαθητές του Χριστού, δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν οι άνθρωποι. Σε όλους αυτούς και σε μας λέει: «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν». Όλα τα μπορούμε, αγαπητοί αδελφοί με τη βοήθεια του Θεού. Και αυτά που νομίζουμε ότι είναι αδύνατον να τα επιτύχουμε. Αρκεί να μην έρχονται σε αντίθεση με την διδασκαλία του Χριστού. Αρκεί να επικαλεσθούμε την χάρη του Θεού. Τότε όλα τα μπορούμε. Τότε μας ενισχύει η δύναμη του Θεού. Εμείς να θέσουμε σαν στόχο μας να ζήσουμε χριστιανικά. Στην επίτευξη του χριστιανικού στόχου μας, θα μας βοηθήσει ο Θεός. Γιατί ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς θα το κάνει ο Θεός.

Αμήν.