ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30/03/2025

 

Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μάρκου Θ’ 17-31)   30/03/2025

        Πολλά διδάγματα ξεπηδούν από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί. Εμείς με την βοήθεια του Θεού, θα σταθούμε σε ένα που βγαίνει από την ερώτηση που έκανε ο Χριστός στον πατέρα του δαιμονισμένου παιδιού και από την απάντηση που έδωσε ο πατέρας στον Χριστό.

        Ήταν ένας πατέρας που βίωνε ένα δράμα στο σπίτι του. Το παλληκαράκι του ήταν δαιμονισμένο. Τα 3 χρόνια που ήταν ο Χριστός στη γη, είχε σκυλιάσει ο δαίμονας και ταλαιπωρούσε πολλούς ανθρώπους. Ο πονεμένος λοιπόν αυτός πατέρας, πήρε το παιδί του να το πάει στον Χριστό να το θεραπεύσει. Ο Χριστός όμως με τους τρεις μαθητές του είχε ανέβει στο όρος Θαβώρ, όπου έγινε η Μεταμόρφωση. Πήγε λοιπόν στους υπόλοιπους 9 μαθητές και ζήτησε βοήθεια. Μα αυτοί δεν μπόρεσαν να τον βοηθήσουν και να διώξουν το δαιμόνιο από το παιδί.

Εκείνη ακριβώς την ώρα κατέβηκε ο Χριστός από το Όρος της Μεταμορφώσεως. Τον πήρε είδηση ο πατέρας και έτρεξε. Κρατώντας το δαιμονισμένο παιδί, παρακάλεσε τον Χριστό να βοηθήσει το παιδί και όλη την οικογένεια η οποία ταλαιπωρείτο από αυτό το δράμα. Στο παράπονο του πατέρα ότι οι μαθητές δεν μπόρεσαν να διώξουν το δαιμόνιο, ο Χριστός απάντησε με μια ερώτηση: "Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ;"
Πόσα χρόνια ταλαιπωρείται το παιδί; Και ο πατέρας απάντησε: "Παιδιόθεν", δηλαδή πολλά χρόνια. Από τότε που ήταν παιδάκι. Ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτο πνεύμα να βγει από το παιδί και έπιασε το παλληκάρι από το χέρι και το παρέδωσε στον πατέρα του. Και επειδή μαζεύτηκε πολύς κόσμος, ο Χριστός διέκοψε την συζήτηση.

        Να υποθέσουμε ότι αν συνέχιζε, θα ρωτούσε τον πατέρα: Τρία χρόνια ακούς ότι ελευθερώνω τους ανθρώπους από τα δαιμόνια, δεν έπρεπε και συ να φέρεις το παιδί σου νωρίτερα, αφού βασανίζεστε όλοι από την απελπιστική κατάστασή του;

Εγείρεται εδώ ένα θέμα αγαπητοί αδελφοί. Από ποια ηλικία πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά μας κοντά στο Χριστό; Όλοι οι φωτισμένοι άνθρωποι λένε ότι από την πρώτη μέρα της γεννήσεώς του, το παιδί πρέπει να βλέπει τους γονείς του να ζουν χριστιανικά, για να εμπεδωθεί μέσα του η χριστιανική συμπεριφορά. Μαζί με πολλούς αγίους, ο Ιερός Χρυσόστομος διδάσκει ότι η μητέρα μαζί με το γάλα της, πρέπει να τροφοδοτεί και την ψυχή του παιδιού με πνευματική τροφή. Ορισμένοι λένε ότι να αφήσουμε το παιδί να μεγαλώσει για να επιλέξει μόνο του, αν θέλει ή δεν θέλει να ακολουθήσει το δρόμο του Χριστού. Σ’ αυτούς απαντάει ένας Ρώσος Ιεράρχης που έγραψε το βιβλίο "Μητέρα πρόσεχε", ότι όταν το παιδί ξεπεράσει τα 3 χρόνια του είναι αργά πια να το χειραγωγήσεις. Κάποιος άλλος επισημαίνει κάτι πιο σοβαρό, ότι αν θέλεις να παιδαγωγήσεις σωστά ένα παιδί, πρέπει να αρχίσεις να το παιδαγωγείς 20 χρόνια πριν τη γέννησή του, δηλαδή να παιδαγωγήσεις τους γονείς του πριν γεννήσουν το παιδί!

        Εμείς σαν χριστιανοί γονείς, ας προβληματιστούμε σήμερα από την ερώτηση του Χριστού και την απάντηση του πατέρα. Ας έχουμε τα παιδιά μας κοντά στον Χριστό, από σήμερα που ακούσαμε αυτόν τον προβληματισμό. Να μάθουμε τα παιδιά μας με το δικό μας παράδειγμα, να εμπιστεύονται όλη τους τη ζωή στην προστασία του Θεού. Πρακτικά να μάθουμε τα παιδιά μας, να κάνουν σωστά τον σταυρό τους. Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς μεγάλα παιδιά να μην ξέρουν να κάνουν το σημείο του Σταυρού. Να μάθουν τα παιδιά από μας, ότι αρχίζουμε και τελειώνουμε την ημέρα μας με προσευχή. Καμία πρωτοβουλία τους να μην αρχίζει χωρίς το "πρώτα ο Θεός" και να τελειώνει χωρίς το "δόξα σοι ο Θεός". Είναι λυπηρό όλη η οικογένεια να αρχίζει και να τελειώνει το φαγητό χωρίς προσευχή. Να μάθουμε τα παιδιά μας ότι ο εκκλησιασμός είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Η Θεία Κοινωνία είναι το σπουδαιότερο γνώρισμα ενός χριστιανού. Να τιμούν τις νηστείες που ορίζει η Εκκλησία. Είναι καθήκον των γονέων προς τα παιδιά. Να τα μάθουμε να εναποθέτουν τα σφάλματά τους στο επιτραχήλι του πνευματικού. Αυτά και τόσα άλλα χριστιανικά πράγματα, πρέπει να μάθει ο γονιός στο παιδί του. Να μάθουν τα παιδιά μας ότι χωρίς Χριστό η ζωή είναι ένα χάος!

Αμήν!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30/03/2025 Δ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ( Μαρκ. θ΄, 17-31)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἂνθρωπος τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ λέγων. Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. Καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. Καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων. Καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν. Καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ' εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ' ἡμᾶς. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. Καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγων αὐτῷ· Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφὸν, ἐγὼ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν. Καὶ κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν ἐξῆλθε, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν. Ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήσας αὐτὸν τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη. Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτόν κατ' ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ· ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Μετάφραση

Εκεῖνο τόν καιρό, κάποιος ἂνθρωπος πλησίασε τόν Ἰησοῦ καί τοῦ εἶπε: «Διδάσκαλε, ἔφερα σ΄ ἐσένα τό γιό μου, γιατί ἔχει μέσα του δαιμονικό πνεῦμα πού τόν κάνει ἄλαλο.Κάθε φορά πού τόν πιάνει, τόν ρίχνει κάτω καί τότε βγάζει ἀφρούς, τρίζει τά δόντια καί μένει ξερός. Εἶπα στούς μαθητές σου νά διώξουν αὐτό τό πνεῦμα, ἀλλά δέν μπόρεσαν». «Ἄπιστη γενιά!» ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς. «Ὡς πότε θά εἶμαι μαζί σας; Πόσον καιρό ἀκόμη θά σᾶς ἀνέχομαι; Φέρτε μου ἐδῶ τό παιδί». Ἐκεῖνοι τοῦ τό ἔφεραν. Μόλις τό πνεῦμα εἶδε τόν Ἰησοῦ, ἀμέσως τάραξε τό παιδί, κι ἐκεῖνο ἔπεσε καταγῆς καί κυλιόταν βγάζοντας ἀφρούς. «Πόσο καιρός εἶναι πού τοῦ συμβαίνει αὐτό;» ρώτησε ὁ Ἰησοῦς τόν πατέρα τοῦ παιδιοῦ. Ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Ἀπό μικρό παιδί. Πολλές φορές μάλιστα καί στή φωτιά τόν ἔριξε καί στά νερά γιά νά τόν ἐξολοθρέψει. Ἀλλά ἄν μπορεῖς νά κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας καί βοήθησέ μας». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε τοῦτο: «Ἐάν μπορεῖς νά πιστέψεις, ὅλα εἶναι δυνατά γι΄ αὐτόν πού πιστεύει». Ἀμέσως τότε φώναξε δυνατά ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ καί εἶπε μέ δάκρυα: «Πιστεύω Κύριε! Ἀλλά βοήθησέ με, γιατί ἡ πίστη μου δέν εἶναι δυνατή». Βλέποντας ὁ Ἰησοῦς ὅτι συγκεντρώνεται κόσμος, πρόσταξε τό δαιμονικό πνεῦμα μ΄ αὐτά τά λόγια: «Ἄλαλο καί κουφό πνεῦμα, ἐγώ σέ διατάζω: βγές ἀπ΄ αὐτόν καί μήν ξαναμπεῖς πιά μέσα του». Βγῆκε τότε τό πνεῦμα, ἀφοῦ κραύγασε δυνατά καί συντάραξε τό παιδί. Ἐκεῖνο ἔμεινε ἀναίσθητο, ἔτσι πού πολλοί ἔλεγαν ὅτι πέθανε. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τό ἔπιασε ἀπό τό χέρι του, τό σήκωσε, κι αὐτό στάθηκε ὄρθιο. Ὅταν μπῆκε ὁ Ἰησοῦς στό σπίτι, τόν ρώτησαν οἱ μαθητές του ἰδιαιτέρως: «Γιατί ἐμεῖς δέν μπορέσαμε νά βγάλουμε αὐτό τό δαιμονικό πνεῦμα;» Κι ἐκεῖνος τούς ἀπάντησε: «Αὐτό τό δαιμονικό γένος δέν μπορεῖ κανείς νά τό βγάλει μέ τίποτε ἄλλο παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία». Ἔφυγαν ἀπό ΄κεῖ καί προχωροῦσαν διασχίζοντας τή Γαλιλλαία. Δέν ἤθελε ὁ Ἰησοῦς νά μάθει κανείς ὅτι περνοῦσε ἀπό ΄κεῖ, γιατί δίδασκε τούς μαθητές του καί τούς ἔλεγε: «Ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου θά παραδοθεῖ σέ χέρια ἀνθρώπων, πού θά τόν θανατώσουν· τήν τρίτη ὅμως ἡμέρα μετά τό θάνατό του θ΄ ἀναστηθεῖ».

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23/03/2025 - ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

                                 

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μάρκου Η’ 34 – Θ’ 1) 23/03/2025

        «Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήση τόν κόσμον ὄλον, και ζημιωθῆ τήν ψυχήν αὐτοῦ;»

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, η λέξη ψυχή ακούγεται 4 φορές. Μας δίνεται λοιπόν η ευκαιρία σήμερα να διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις σχετικά με την ψυχή μας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στην Αγία Γραφή η λέξη ψυχή έχει δύο έννοιες. Άλλοτε χρησιμοποιείται για να δηλώσει την ζωή του ανθρώπου και άλλοτε χρησιμοποιείται για να δηλώσει το πνευματικό, το αθάνατο μέρος του ανθρώπου. Ο άνθρωπος αποτελείται από το θνητό μέρος του, που είναι το σώμα, και το αθάνατο μέρος, που είναι το πνεύμα, που πολλές φορές το λέμε ψυχή. Εμείς, σ' αυτή τη μικρή μας αναφορά στο Ευαγγέλιο της ημέρας, λέγοντας ψυχή θα εννοούμε το αθάνατο μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης.

        Ακούσαμε το Χριστό μας σήμερα να λέει στους μαθητές του και σ' όλους που Τον ακολουθούσαν: "Σε τι θα ωφεληθεί ένας άνθρωπος, εάν έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει όλα τα πράγματα του κόσμου, αλλά να χάσει την αθάνατη ψυχή του; Έστω κι αν έχει τόσα χρήματα που να μπορεί να αγοράσει όλη τη δημιουργία και να την κάνει δική του, τί όφελος θα έχει αφού όλα αυτά είναι πρόσκαιρα και μια μέρα θα τα χάσει;"

        Η αθάνατη ψυχή του κάθε ανθρώπου και του πιο ασήμαντου, έχει πιο μεγάλη αξία απ' όλο τον υλικό κόσμο, αφού αυτή δεν θα πεθάνει ποτέ. Και συνεχίζει να ρωτά ο Χριστός: Αν υποθέσουμε ότι ένας χάνει την ψυχή του, με τι αντάλλαγμα είναι δυνατόν να την αγοράσει και να την ξανακάνει δική του;

        Τα λόγια του αυτά ο Χριστός τα επικύρωσε και τα προσυπέγραψε, επάνω στο Γολγοθά. Για την ψυχή ενός ληστή έγινε άνθρωπος. Για την ψυχή του κάθε αμαρτωλού, έχυσε το αίμα του επάνω στον Σταυρό. Αυτά βέβαια ισχύουν γι' αυτούς που πιστεύουν πως ο άνθρωπος έχει ψυχή αθάνατη. Υπάρχουν άραγε άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν έχουν μέσα τους κάτι που θα μείνει αθάνατο - αιώνιο; Εάν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, τότε αυτοί μόνοι τους υποτιμούν τον εαυτό τους και τον κατεβάζουν στην τάξη των άλλων δημιουργημάτων που αποτελούνται μόνο από ύλη. Αυτοί που νομίζουν ότι δεν έχουν μέσα τους την αθάνατη ψυχή, υποβιβάζουν τον εαυτό τους στην τάξη των άψυχων ζώων. Δεν φαίνεται όμως να το καλοπιστεύουν, γιατί αν τους πεις ζώα, θα ορμίσουν να σε φάνε. Αν τολμήσεις να πεις κάποιον γαϊδούρι, δεν θα το δεχθεί με κανέναν τρόπο. Αν κάποιον που φωνάζει, τον ονομάσεις σκύλο που γαυγίζει άγρια, οπωσδήποτε θα παρεξηγηθεί. Μα έτσι έμμεσα δείχνει ότι δεν πιστεύει πως είναι ένα τυχαίο δημιούργημα σαν τα άλλα. Θεωρεί ότι είναι κάτι παραπάνω. Αυτό το κάτι παραπάνω είναι ότι έχει μέσα του την αθάνατη ψυχή, έστω κι αν από εγωισμό δεν θέλει να το ομολογήσει.

        Γεννάται όμως ένα ερώτημα: Πότε ο άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος, όταν πιστεύει πως μέσα του έχει ένα αθάνατο κομμάτι, την ψυχή ή όταν πιστεύει πως όλα τελειώνουν στο «Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσει;» Πάντως εξετάζοντας κανείς την πανανθρώπινη ιστορία και την προσωπική του πορεία, από τότε που γεννήθηκε μέχρι σήμερα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το να πιστεύει στην ύπαρξη της ψυχής του, το να πιστεύει στην αθανασία της ψυχής του, το να πιστεύει σε όλα αυτά που δίδαξε ο Χριστός για την αιωνιότητα, είναι μεγάλο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο. Η πίστη είναι δώρο που μόνο ο Θεός μπορεί να το δώσει στον καθένα μας. Αν έχουμε πάρει το ανεκτίμητο αυτό δώρο από το Θεό, την πίστη, μόνο τότε θα καταλάβουμε και την ερώτηση του Χριστού: «Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήση τόν κόσμον ὄλον, και ζημιωθῆ την ψυχήν αὐτοῦ;»

Αμήν!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23/03/2025 Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

 

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Μαρτίου 2025

17 Μαρτίου, 2025

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Μαρτίου 2025, Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ. η΄ 34-θ΄1)

34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυ­χὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐ­­μοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗ­τος σώσει αὐτήν. 36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρω­πον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀν­­­τάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγί­ων.

1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

34 Τότε ὁ Ἰησοῦς κάλεσε τά πλήθη τοῦ λαοῦ μαζί μέ τούς μαθητές του καί τούς εἶπε: Ἐκεῖνος πού θέλει νά γίνει δικός μου καί νά μέ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, ἄς διακόψει κάθε φιλία καί σχέση μέ τόν διεφθαρμένο ἀπ’ τήν ἁμαρτία ἑαυτό του κι ἄς πάρει τή σταθερή ἀπόφαση νά ὑποστεῖ γιά μένα ὄχι μόνο κάθε θλίψη καί δοκιμασία, ἀλλά ἀκόμα καί θάνατο σταυρικό, καί τότε ἄς μέ ἀκολουθεῖ μιμούμενος τό παράδειγμά μου. 35 Καί μή διστάσει κανείς νά κάνει τίς θυσίες αὐτές. Δι­ότι ὅποιος θέλει νά σώσει τή ζωή του, θά χάσει τήν πνευματική, εὐτυχισμένη καί αἰώνια ζωή. Ὅποιος ὅμως χάσει καί θυσιάσει τή ζωή του γιά τήν ὁμολογία καί τήν ὑπακοή του σέ μένα καί τό εὐαγγέλιό μου, αὐτός θά σώσει τήν ψυχή του στή μέλλουσα ζωή, ὅπου θά κερδίσει τήν αἰώνια εὐτυχία. 36 Κι ἐκείνη ἡ σωτηρία εἶναι τό πᾶν. Διότι τί θά ὠφελήσει τόν ἄνθρωπο, ἐάν κερδίσει ὅλον αὐτόν τόν ὑλικό κόσμο, καί στό τέλος χάσει τήν ψυχή του; Διότι ἡ ψυχή του, πού εἶναι πνευματική καί αἰώνια, δέν συγκρίνεται μέ κανένα ἀπ’ τά ὑλικά ἀγαθά τοῦ φθαρτοῦ κόσμου. 37 Ἤ, ἐάν ἕνας ἄνθρωπος χάσει τήν ψυχή του, τί μπο­ρεῖ νά δώσει ὡς ἀντάλλαγμα γιά νά τήν ἐξαγοράσει ἀπ’ τήν αἰώνια ἀπώλεια; 38 Κι ἀσφαλῶς θά χάσει τήν ψυχή του ἐκεῖνος πού δέν θά ὑποστεῖ γιά μένα τίς θυσίες αὐτές. Διότι ὁποιοσδήποτε ντραπεῖ ἐμένα καί τά λόγια μου ἐπηρεασμένος ἀπ’ τίς περιφρονήσεις καί τούς χλευ­ασμούς τῶν ἀνθρώπων τῆς γενιᾶς αὐτῆς πού ἀποστά­τησε ἀπ’ τόν πνευματικό της νυμφίο καί εἶναι ἁμαρτωλή, αὐτόν θά τόν ντραπεῖ καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου καί θά τόν ἀποκηρύξει ὡς ξέ­νο, ὅταν θά ἔλθει μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους περιβεβλημένος μέ τή δόξα τοῦ Πατρός του.

1 Τούς ἔλεγε ἀκόμη: Σᾶς λέω ἀληθινά ὅτι ὑπάρχουν μερικοί ἀπ’ αὐτούς πού στέκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δέν θά γευθοῦν θάνατο προτοῦ νά δοῦν μετά τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά καταλύεται ἡ παλαιά θεία τάξη καί διαθήκη μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ ναοῦ της καί μέ τόν διασκορπισμό τοῦ Ἰσραήλ· γιά νά θεμελιωθεῖ μέ δύναμη ἀκαταγώνιστη καί ὑπερφυσική ἡ νέα θεία τάξη στόν κόσμο, τήν ὁποία θά ἐκπροσωπεῖ ἡ Ἐκκλησία ὡς ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάνω στή γῆ.

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16/03/2025

  

ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ  (Μάρκου Β’ 1-12) 16/04/2025

        Το σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, αναφέρεται σε ένα θαύμα που έκανε ο Ιησούς, στην πόλη Καπερναούμ. Θεράπευσε ένα παράλυτο που τον έφεραν στο σπίτι όπου δίδασκε ο Χριστός. Είναι άξιον παρατηρήσεως ότι ούτε ο παράλυτος, ούτε αυτοί που τον κουβάλησαν, παρακάλεσαν το Χριστό να τον κάνει καλά. Κι όμως ο Χριστός τον θεράπευσε και πνευματικά συγχωρώντας τις αμαρτίες του, και σωματικά, αφού του είπε να πάει στο σπίτι του με τα πόδια του, σηκώνοντας στους ώμους του και το κρεβάτι του!

        Χωρίς κανείς να τον παρακαλέσει, ο Χριστός έκανε αυτό που έπρεπε. Ευεργέτησε τον παράλυτο άνθρωπο, χωρίς να χρειαστεί αυτός να τον θερμοπαρακαλέσει για τη λύση του συγκεκριμένου προβλήματός του. Αυτό μας συμβουλεύει να κάνουμε και εμείς, ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Πορφύριος. Αντί άλλου κηρύγματος σήμερα, θα ακούσουμε τι μας συμβουλεύει σχετικά με τις προσευχές μας, ο Άγιος Πορφύριος.

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

        Να μην εκβιάζομε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ' τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κλπ., ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένομε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε, κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει και ο Θεός τα "μυστικά" Του. Εφόσον πιστεύομε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη;

        Να προσευχόμαστε απλά και απαλά, χωρίς πάθος και εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. Όπως λέγει ο απόστολος Παύλος, «...οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανής ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δε γυμνά καί τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ». Εμείς να μην επιμένομε, η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν' αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να το αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί, όσο το κυνηγάμε, τόσο αυτό απομακρύνεται. Άρα, λοιπόν, υπομονή και πίστη και γαλήνη. Και αν το ξεχάσομε εμείς, ο Κύριος ποτέ δεν ξεχνάει και, αν είναι για το καλό μας, θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι όταν πρέπει.

        Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν»; Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωση σας με το Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δως μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, "Κύριε Ιησού, ελέησόν με". Δε χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από εμάς για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από εμάς και μας παρέχει την αγάπη Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού, αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.

        Να μην επιμένουμε λοιπόν να ζητάμε από το Θεό αυτό που θέλουμε εμείς, γιατί είναι σαν να λέμε να γίνει το δικό μας το θέλημα και όχι το θέλημα του Θεού. Να μην υποδεικνύουμε στο Θεό τι θέλουμε να μας δώσει, αυτό είναι αναίδεια! Στην επικοινωνία μας με το Θεό να του λέμε: "Κύριε γεννηθήτω το θέλημά Σου" και Εκείνος θα μας δώσει αυτό που μας χρειάζεται. Αυτό έκανε και στον παράλυτο της Καπερναούμ. Χωρίς να του υποδείξει ο ασθενής, ο Χριστός του έδωσε αυτό που του χρειαζόταν. Πρώτον τη θεραπεία της ψυχής και μετά τη θεραπεία του σώματος.Αμήν!  

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16/03/2025 Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

                                            

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Β´ 1 - 12

1 Καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς Καπερναοὺμ δι’ ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. 2 καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. 4 καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 6 ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· 7 Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; 8 καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 10 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - λέγει τῷ παραλυτικῷ· 11 Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι Οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Β´ 1 - 12

1 Καὶ ὕστερα ἀπὸ μερικὰς ἡμέρας ἐμβῆκε πάλιν εἰς τὴν Καπερναούμ· καὶ ἔγινε γνωστόν, ὅτι εἶναι εἰς κάποιαν οἰκίαν. 2 Καὶ ἀμέσως ἐμαζεύθησαν πολλοί, ὥστε ἀφοῦ ἐγέμισεν ἡ οἰκία, νὰ μὴ χωροῦν πλέον τὸν λαὸν οὔτε τὰ πλησίον τῆς θύρας μέρη. Καὶ τοὺς ἐδίδασκε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. 3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ ἔφεραν κάποιον παραλυτικόν, ποὺ τὸν ἐσήκωναν ἐπάνω εἰς κρεββάτι τέσσαρες. 4 Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἠμποροῦσαν ἐξ αἰτίας τοῦ πλήθους τοῦ λαοῦ νὰ τὸν πλησιάσουν, ἐξεσκέπασαν τὴν σκέπην εἰς τὸ μέρος, ὅπου ὁ Κύριος εὑρίσκετο καί, ἀφοῦ ἤνοιξαν τρῦπαν, ἔρριψαν κάτω σιγὰ τὸ κρεββάτι, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἦτο ἑξαπλωμενος ὁ παραλυτικός. 5 Ὅταν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὴν πίστιν, ποὺ εἶχαν καὶ ὁ παραλυτικὸς καὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸν ἔφεραν, λέγει εἰς τὸν παραλυτικόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς ἀνησυχίαν, μήπως αἱ ἁμαρτίαι του γίνουν ἐμπόδιον εἰς τὴν θεραπείαν του· τέκνον, σοῦ ἔχουν συγχωρηθῇ αἱ ἁμαρτίαι σου, αἱ ὁποῖαι εἶναι καὶ ἡ αἰτία τῆς σωματικῆς σου παραλύσεως. 6 Ἦσαν δὲ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐκάθηντο ἐκεῖ καὶ διελογίζοντο εἰς τὸ ἐσωτερικόν των καὶ εἰς τὰς διανοίας των· 7 Διατὶ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὁμιλεῖ ἔτσι καὶ ἐκστομίζει βλασφημίας; Ποῖος ἄλλος ἠμπορεῖ νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας, παρὰ μόνον ἕνας, ὁ Θεός; 8 Καὶ ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς ἀντελήφθη ὑπερφυσικῶς μὲ τὸ φωτιζόμενον ἀπὸ τὴν θεότητά του πνεῦμα του, ὅτι αὐτοὶ διαλογίζονται μέσα τους ἔτσι, καὶ τοὺς εἶπε· Διατὶ δέχεσθε καὶ κυκλοφορεῖτε τέτοιους λογισμοὺς μέσα εἰς τὰς καρδίας σας; 9 Τί εἶναι εὐκολώτερον, τὸ νὰ εἴπω εἰς τὸν παραλυτικὸν εἶναι συγχωρημέναι αἱ ἁμαρτίαι σου ἢ νὰ τοῦ εἴπω, σήκω καὶ πάρε εἰς τὸν ὦμον σου τὸ κρεββάτι σου καὶ περιπάτει; Σεῖς θεωρεῖτε δυσκολώτερον τὸ τελευταῖον τοῦτο. 10 Διὰ νὰ μάθετε λοιπόν, ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Μεσσίας, ὁ μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τῆς ἀνθρωπότητος, ὁ ὁποῖος θὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν ἐπὶ τῶν νεφελῶν ὡς Κριτὴς ἔνδοξος, ἔχει ἐξουσίαν νὰ συγχωρῇ ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - τότε ὁ Κύριος λέγει εἰς τὸν παραλυτικόν· 11 Εἰς σέ, ποὺ πιστεύεις, ὁμιλῶ· σήκω καὶ πάρε εἰς τὸν ὦμον σου τὸ κρεββάτι σου καὶ πήγαινε εἰς τὸν οἶκον σου. 12 Καὶ ἐσηκώθη ἀμέσως καὶ ἀφοῦ ἐπῆρε τὸ κρεββάτι του ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ σπίτι ἐκεῖνο ἐμπρὸς εἰς ὅλους, ὥστε τὸν εἶδαν μὲ τὰ μάτια των καὶ κατεπλάγησαν ὅλοι καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν λέγοντες, ὅτι ποτὲ ἕως τώρα δὲν εἴδαμεν ἔτσι, παραλυτικὸς μὲ μίαν προσταγὴν νὰ σηκώνεται ἀμέσως ὑγιὴς καὶ νὰ περιπατῇ.

ΚΥΡΗΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 09/03/2025

                                                   

Κυριακή της Ορθοδοξίας        09/03/2025

Η σημερινή ημέρα ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Σαν σήμερα το 787μ.Χ. οι Άγιοι Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, καταδίκασαν όλες τις κακοδοξίες, όλες τις αιρέσεις, που δίδασκαν λανθασμένες διδασκαλίες για το πρόσωπο του Χριστού και κυρίως για το ότι αληθινά έγινε άνθρωπος. Οι Άγιοι Πατέρες καθιέρωσαν τις ορθές διδασκαλίες για το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό. Απεφάνθησαν ότι ο Ιησούς Χριστός μπορεί και πρέπει να εικονίζεται ως άνθρωπος, αφού πήρε από την Παναγία Παρθένο ολόκληρη την ανθρωπινή φύση. Δεν εικονίζεται ως Θεός, εικονίζεται ως άνθρωπος. Αυτό είναι μια τρανότατη ομολογία ότι ο Χριστός γενόμενος άνθρωπος, πήρε πάνω του όλους τους ανθρώπους για να τους σώσει. Αν απαγορεύεται να εικονίζεται ως άνθρωπος, τότε δεν πιστεύουμε στην ανθρωπότητά Του και επομένως δεν μπορούμε να ενωθούμε μαζί Του και άρα δεν θα σωθούμε. Μόνο η ένωση μας με το ανθρώπινο -αναστημένο- σώμα του Χριστού, εξασφαλίζει τη σωτηρία μας. Με την Ανάληψή Του μας ανεβάζει στους ουρανούς, μας καθιστά πολίτες της Βασιλείας Του. Μας θεώνει. Αυτός είναι ο απώτερος σκοπός της ενανθρωπήσεως του Χριστού. Εικονίζοντάς Τον λοιπόν ως άνθρωπο, και προσκυνώντας την εικόνα Του, ομολογούμε την πίστη μας σ’ Αυτόν ως Θεάνθρωπο. Όταν προσκυνούμε τις εικόνες, δεν προσκυνούμε το ξύλο και τα χρώματα. Η προσκύνησή μας ανάγεται στο εικονιζόμενο πρόσωπο, γράφει ο Μέγας Βασίλειος, και αυτό μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Μετά θα λατρεύουμε και θα προσκυνούμε τον Χριστό, πρόσωπο προς πρόσωπο. Όταν φιλάς τη φωτογραφία του παιδιού σου που λείπει, δεν φιλάς το χαρτί, φιλάς νοητά το παιδί σου. Απόδειξη, το ότι όταν έλθει το παιδί σου, φιλάς το παιδί σου και όχι τη φωτογραφία του.

Πολλοί χριστιανοί, εκείνη την εποχή, φοβούμενοι μην πέσουν στην ειδωλολατρία, καταπολέμησαν με πάθος αυτούς που προσκυνούσαν τις εικόνες. Τις πετούσαν στη θάλασσα. Χρειάστηκαν αγώνες 200 χρόνων για να επικρατήσει η ορθή διδασκαλία των Αγίων Πατέρων περί των εικόνων. Αυτοί που υπερασπιζόντουσαν την προσκύνηση των αγίων εικόνων, δεν υπερασπιζόντουσαν τα ξύλα και τα χρώματα, αλλά την δογματική διδασκαλία περί της ενανθρωπήσεως του Χριστού.

Σήμερα όμως δεν γιορτάζουμε μόνο την αναστήλωση των αγίων εικόνων, υπερασπιζόμαστε και όλα τα δόγματα, όλη τη διδασκαλία της Εκκλησίας, που κάθε φορά απαγγέλουμε με το σύμβολο της πίστεως μας, με το ΄΄Πιστεύω΄΄. Πάντοτε, όπως και σήμερα, ο διάβολος προσπαθεί να νοθεύσει την αληθινή διδασκαλία περί του Θεού, για να γκρεμίζει έτσι τις ψυχές των ανθρώπων στην απώλεια. Κατά καιρούς φύτρωναν οι διάφοροι Αιρετικοί, εγωιστές και πεισματάρηδες, οι οποίοι διέδιδαν δικές τους διδασκαλίες και παρέσυραν μαζί τους στην απώλεια, χιλιάδες χριστιανούς, που δεν ήταν καλά στηριγμένοι στην πίστη. Μαζεύονταν τότε οι Άγιοι Πατέρες, έκαναν τις Οικουμενικές Συνόδους και καθόριζαν επακριβώς την ορθή πίστη, την Ορθοδοξία. Και πάλι φύτρωνε κάποιος κακόδοξος αιρετικός και αναστάτωνε την Εκκλησία. Αυτό φαίνεται ότι θα γίνεται μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία όμως, έχει οριοθετήσει όλη της την διδασκαλία περί της ορθής πίστεως και δεν δικαιολογείται πλέον κανείς να παρασύρεται από τη μία ή την άλλη αίρεση. Για να μην παρασύρεται κανείς χρειάζονται τα εξής:

1^ον Να γνωρίζει καλά την διδασκαλία της Εκκλησίας στα βασικά της σημεία. Για την Αγία Τριάδα. Για τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Για την Παναγία. Για τη Θεία Κοινωνία. Για τους Αγίους. Για την ψυχή και την αθανασία της. Για τη Δευτέρα Παρουσία. Για την αιώνια βασιλεία του Θεού. Και γενικά, όλες τις αλήθειες που βρίσκονται στην Αγία Γραφή και στην Ιερά παράδοση για τον Δημιουργό, τα δημιουργήματα και το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων.

Και 2^ον  Όχι μόνο να γνωρίζει, αλλά και να ζει σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας. Οδηγός στη ζωή του να είναι το Ευαγγέλιο και οι βίοι των αγίων που εφήρμοσαν το Ευαγγέλιο στη ζωή τους.

Το κυριότερο απ’ όλα είναι να έχει συνεχή επικοινωνία με τον Χριστό δια της προσευχής. Ο χριστιανός αναφέρεται συνεχώς στον Χριστό και για τα ευχάριστα γεγονότα της ζωής του και για τα δυσάρεστα. Και για τα εύκολα και για τα δύσκολα. Για τα μικρά αλλά και για τα μεγάλα. Στο κέντρο της ζωής του χριστιανού είναι ο Χριστός. Είναι όπως λέμε «Χριστοκεντρικός». Η χριστιανική ζωή δεν διδάσκεται τόσο, όσο βιώνεται. Ο χριστιανός αποκτάει εμπειρία στη σχέση του με τον Χριστό. Όπως ο Απόστολος Παύλος, φτάνει στο σημείο να λέει ότι ο Χριστός ζει μέσα μου και εγώ μέσα στο Χριστό. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός.» Ο καθένας ζει και βιώνει την προσωπική του σχέση με τον Χριστό, με έναν τρόπο που είναι αποκλειστικά δικός του! Όπως μας περιγράφει σήμερα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο Απόστολος Ανδρέας βρήκε τον Χριστό με το δικό του τον τρόπο και ο φίλος του ο Φίλιππος πάλι, εντελώς με τον δικό του τρόπο. Στον ένα έκανε θαύμα ο Χριστός για να γνωριστούνε, στον άλλον δεν χρειάστηκε θαύμα. Μόνο που Τον είδε και Τον άκουσε, πίστεψε πως ήταν ο Μεσσίας που περίμενε, ο Σωτήρας του κόσμου. Όσοι είναι οι χριστιανοί, τόσοι είναι και οι τρόποι συνάντησης με το Χριστό!

Όλη αυτή η διαδικασία της συνάντησης με τον Χριστό και της βιωματικής σχέσης του πιστού με τον Χριστό, πρέπει να γίνεται μέσα στα μυστήρια και τη ζωή της Εκκλησίας, γιατί αλλιώς καραδοκεί ο διάβολος και πολύ γρήγορα μπορεί να μας ρίξει στην αγκαλιά κάποιας αίρεσης. Οι Πατέρες της Εκκλησίας με τη ζωή τους και τη διδασκαλία τους, μας προφυλάσσουν να μη βρεθούμε έξω από τη μάντρα και μας κατασπαράξει κάποιος λύκος.

Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και σήμερα πάμπολλες αιρέσεις προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την αληθινή πίστη και να αποπροσανατολίσουν τους χριστιανούς. Οι Ιεχωβάδες, οι Πεντηκοστιανοί, οι Παπικοί και πολλές άλλες αιρέσεις ζουν και βασιλεύουν στην Ορθόδοξη πατρίδα μας. Εκμεταλλεύονται το ότι οι ορθόδοξοι δεν ενδιαφέρονται πολύ για την ορθή πίστη τους και διεισδύουν στο ορθόδοξο ποίμνιο, αρπάζοντας όποιον βρουν χλιαρό και αδιάφορο. Και είναι πολύ σοβαρό αυτό το ατόπημα. Το να είσαι αμαρτωλός, κλέφτης, φονιάς, πόρνος ανήθικος, υπάρχει ελπίδα να μετανοήσεις και να σωθείς. Εάν πέσεις όμως στα δίχτυα κάποιας αιρέσεως, δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας. Βγαίνεις έξω από το κοπάδι, το ποίμνιο της Εκκλησίας και σε κατασπαράζει ο λύκος, ο διάβολος.

Η σημερινή ημέρας της Ορθοδοξίας λοιπόν, μας τονίζει ότι πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα στην πίστη μας. Προσηλωμένοι αδιάλειπτα στο Χριστό. Με τη θερμή προσευχή. Με τον τακτικό εκκλησιασμό μας. Με τη συνεχή Θεία Κοινωνία. Όχι μόνο να γνωρίζουμε αλλά και να βιώνουμε την Ορθοδοξία μας!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 09/03/2025 Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 44 - 52

44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· Πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναήλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψῃ. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 44 - 52

                             ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ                                  

44 Τὴν ἄλλην ἡμέραν ἀπεφάσισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ ἀναχωρήσῃ εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει τὸν Φίλιππον καὶ τοῦ λέγει· Ἀκολούθησέ με εἰς τὸ ταξίδιον, τὸ ὁποῖον πρόκειται νὰ κάμω. 45 Ἦτο δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ τὴν Βησθαϊδά, ἀπὸ τὴν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέου καὶ τοῦ Πέτρου. 46 Εὑρίσκει ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐκεῖνον, διὰ τὸν ὁποῖον ἔγραψεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν νόμον καὶ τὸν ὁποῖον προανήγγειλαν οἱ προφῆται, τὸν εὑρήκαμεν. Καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ, καὶ κατάγεται ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ. 47 Ἀλλ’ ὁ Ναθαναὴλ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ, τὸ κακὸ καὶ ἄσημον αὐτὸ χωριό, μπορεῖ νὰ βγῇ τίποτε καλόν; Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Φίλιππος· Ἔλα καὶ ὅταν τὸν ἴδῃς μὲ τὰ μάτια σου, θὰ πεισθῇς. 48 Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ νὰ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει δι’ αὐτόν· Νὰ ἕνας γνήσιος καὶ πραγματικὸς Ἰσραηλίτης, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχει πονηρία καὶ ἀνειλικρίνεια, ἀλλ’ ὁ ὁποῖος μὲ εὐθύτητα ποθεῖ νὰ ἀνεύρῃ τὴν ἀλήθειαν. 49 Λέγει εἰς αὐτὸν ὁ Ναθαναήλ· Ἀπὸ ποὺ μὲ γνωρίζεις; Καὶ πῶς εἶσαι πληροφορημένος περὶ τῆς εἰλικρινείας τῶν ἀποκρύφων σκέψεων καὶ ἐλατηρίων μου; Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ τοῦ εἶπε· Προτοῦ νὰ σὲ φωνάξῃ ὁ Φίλιππος, ὅταν μακρὰν ἀπὸ κάθε μάτι ἀνθρώπου ἦσο κάτω ἀπὸ τὴν συκῆν καὶ προσηύχεσο, ἐγὼ μὲ τὸ ὑπερφυσικὸν καὶ θεῖον μάτι μου σὲ εἶδα. 50 Ἀπεκρίθη τότε ὁ Ναθαναὴλ καὶ τοῦ εἶπε· Διδάσκαλε, πράγματι σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἐπεριμέναμε σύμφωνα μὲ τὰς προφητείας. 51 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ τοῦ εἶπεν· Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα, ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴν συκῆν, πιστεύεις; Θὰ ἴδῃς μεγαλύτερα καὶ θαυμαστότερα ἀπὸ αὐτά. 52 Καὶ λέγει εἰς αὐτόν· Ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ σᾶς διαβεβαιῶ, ὅτι ἀπὸ τώρα, ποὺ ἤνοιξε κατὰ τὴν βάπτισίν μου ὁ οὐρανός, θὰ τὸν ἴδετε καὶ σεῖς ἀνοιγμένον καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ να ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν ἐπὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος καὶ ὡς υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μοναδικὸς ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καὶ πρόκειται νὰ ἔλθῃ πάλιν κριτὴς ἔνδοξος καθήμενος ἐπὶ τῶν νεφελῶν. Θὰ ἀνεβαίνουν δὲ καὶ θὰ κατεβαίνουν οἱ ἄγγελοι διὰ νὰ ὑπηρετοῦν αὐτὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν του

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 02/03/2025

                                             

   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ (ΜΑΤΘ. ΣΤ΄14-21)     02-03-2025

 

Από αύριο αρχίζει η Μεγάλη Σαρακοστή αγαπητοί αδελφοί. Η Εκκλησία μας, με το Ευαγγέλιο που όρισε να διαβάζεται σήμερα, μας υποδεικνύει να προσέξουμε τρία πράγματα, για να βιώσουμε σωστά την περίοδο που αρχίζει από αύριο.

Τα τρία αυτά σημεία είναι τα εξής:

Πρώτον να έχουμε καθαρή καρδιά. Να μην κρατάμε κακία σε κανέναν. Να συγχωρούμε πρόθυμα τα λάθη που κάνουν σε μας οι συνάνθρωποί μας, για να συγχωρήσει και ο Θεός τα δικά μας αμαρτήματα.

Το δεύτερο πράγμα που χρειάζεται να προσέξουμε είναι η νηστεία. Μέσα στο μυαλό των πολλών ανθρώπων, έχει μπει η ιδέα ότι είναι δύσκολο-ακατόρθωτο πράγμα η νηστεία. Και όμως είναι πράγμα εύκολο. Οι γιατροί πολλές φορές μας ζητάνε να κάνουμε πιο μεγάλη και πιο δύσκολη νηστεία και την κάνουμε. Όλα βρίσκονται στο μυαλό του ανθρώπου. Όταν συμφωνήσει το μυαλό μας, είναι πολύ εύκολο να μη φάμε κρέας, γάλα, αυγά, ψάρια, επί σαράντα ημέρες! Ορισμένοι άνθρωποι δεν τρώνε κρέας σε όλη τους τη ζωή, και δεν παθαίνουν τίποτα. Έχουν συμφωνήσει με το μυαλό τους, ότι δεν τρώνε κρέας και αυτό είναι όλο. Σκοπός είναι να αποδεσμευθεί το μυαλό από τις τροφές, για να δοθεί στην προσευχή. Στην καρδιακή προσευχή! Η γαστριμαργία απορροφά κυριολεκτικά τη φροντίδα όλη,  του μυαλού και της καρδιάς.

Το τρίτο πράγμα που πρέπει να προσέξουμε αυτές τις μέρες, είναι να μην περάσει από το μυαλό μας, ότι η ευτυχία και η ευδαιμονία του ανθρώπου, ευρίσκεται στα πολλά αγαθά υλικά αγαθά! Να αποφύγουμε δηλαδή την φιλαργυρία. Η αληθινή ευτυχία του ανθρώπου ευρίσκεται στο να εμπιστεύεται όλη του τη ζωή στην προστασία και τη βοήθεια του Θεού. Είναι σε όλους γνωστό, ότι τα υλικά αγαθά δεν εγγυούνται την ευτυχία. Πόσοι και πόσοι πλούσιοι πεθαίνουν στη ψάθα! Όταν έναν άνθρωπο τον χτυπήσει η αρρώστια, όσα χρήματα και να έχει, του είναι άχρηστα. Ο πιο πλούσιος άνθρωπος και αν είσαι, δεν μπορείς να φέρεις πίσω το παιδί σου που χάθηκε. Τα πολλά αγαθά, όσα πολλά κι αν έχεις, κάποια στιγμή διαπιστώνεις, ότι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Τις πιο πολλές φορές φεύγουν από σένα και πηγαίνουν για να κάνουν δυστυχισμένο κάποιον άλλον. Εκείνο που μένει μόνιμα σε σένα, είναι η παρηγοριά, η συντροφιά και η σιγουριά που χαρίζει, η γνωριμία σου με τον Χριστό. Και τίποτα να μην έχεις, αν έχεις την συντροφιά του Χριστού, δεν θα θέλεις τίποτε άλλο.

Αυτά τα τρία πράγματα να επιδιώξουμε να επιτύχουμε αυτή τη Μεγάλη Σαρακοστή αδελφοί. Ας αφιερώσουμε όμως λίγο χρόνο στο πρώτο. Τις μέρες της Σαρακοστής, ο Ιερέας θα μας καλέσει από την Ωραία Πύλη, περισσότερες φορές να κοινωνήσουμε. Σάββατο-Κυριακή-Τετάρτη-Παρασκευή. Όμως για να βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, θα πρέπει η καρδιά μας να είναι καθαρή, όπως μας συμβουλεύουν οι Άγιοι μας. Πολλοί  χριστιανοί λανθασμένα πιστεύουν πως η προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία, περιορίζεται στη νηστεία-στην αποχή από ορισμένα φαγητά. Δεν είναι όμως έτσι. Η αληθινή προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία ευρίσκεται στο να καθαρίσουμε την καρδιά μας από την κακία, την εκδίκηση, τον φθόνο, την ζήλια. Προετοιμάζεσαι σωστά για να κοινωνήσεις, όταν με αγάπη μιλάς με όλους τους ανθρώπους. Όταν καταφέρνεις τον εαυτό σου να συγχωρεί όλους εκείνους που τυχόν σε έβλαψαν. Προετοιμάζεσαι σωστά για τη Θεία Κοινωνία, όταν με ειλικρίνεια και με αποφασιστικότητα καταλήγεις στο επιτραχήλι του πνευματικού και πετάς μακριά, όποιο σκουπιδάκι, μικρό ή μεγάλο, βρίσκεις μέσα στην καρδιά σου.

Η ένωσή μας με τον Χριστό δια της Θείας Κοινωνίας, ας είναι ο πρωταρχικός στόχος μας, αυτή τη Σαρακοστή. Για να κοινωνούμε σωστά, ας προσέχουμε αυτά τα τρία πράγματα που μας είπε σήμερα το Ευαγγέλιο.

Να συγχωρούμε και να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας.

Να τηρούμε τις νηστείες που ορίζει η Εκκλησία μας και,

Να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας στον Θεό και όχι στα υλικά αγαθά.  Αμήν!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 02/03/2025

                                          

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. στ΄ 14-21)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Μετάφραση

Εἶπε ὁ Κύριος: «Ἂν συγχωρήσετε τούς ἀνθρώπους γιά τά παραπτώματά τους, θά σᾶς συγχωρήσει κι ἐσᾶς ὁ οὐράνιος Πατέρας σας. Ἄν ὅμως δέν συγχωρήσετε στούς ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, οὔτε κι ὁ Πατέρας σας θά συγχωρήσει τά δικά σας παραπτώματα». «Ὅταν νη-στεύετε, νά μή γίνεστε σκυθρωποί, ὅπως οἱ ὑποκριτές, πού παραμορφώνουν τήν ὄψη τους γιά νά δείξουν στούς ἀνθρώπους πώς νηστεύουν. Σᾶς βεβαιώνω πώς ἔτσι ἔχουν κιόλας λάβει τήν ἀνταμοιβή τους. Ἐσύ, ἀντίθετα, ὅταν νηστεύεις, περιποιήσου τά μαλλιά σου καί νίψε τό πρόσωπό σου, γιά νά μή φανεῖ στούς ἀνθρώπους ἡ νηστεία σου, ἀλλά στόν Πατέρα σου, πού βλέπει τίς κρυφές πράξεις· καί ὁ Πατέρας σου, πού βλέπει τίς κρυφές πράξεις, θά σοῦ τό ἀνταποδώσει φανερά». «Μή μαζεύετε θησαυρούς πάνω στή γῆ, ὅπου τούς ἀφανίζει ὁ σκόρος καί ἡ σκουριά, κι ὅπου οἱ κλέφτες κάνουν διαρρήξεις καί τούς κλέβουν. Ἀντίθετα, νά μαζεύετε θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου δέν τούς ἀφανίζουν οὔτε ὁ σκόρος οὔτε ἡ σκουριά, κι ὅπου οἱ κλέφτες δέν κάνουν διαρρήξεις καί δέν τούς κλέβουν. Γιατί ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σας».