ΚΥΡΙΑΚΗ 29/12/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (ΜΑΤ. Β’ 13-23)

 

        Το σημερινό Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί, μας λέει ότι ο Θεός προστατεύει αυτούς που Τον πιστεύουν και Τον αγαπούν. Τους δείχνει να ακολουθήσουν στη ζωή τους έναν άλλο δρόμο που τους οδηγεί στην σωτηρία.

        Όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο, και ο Χριστός σαν άνθρωπος, είχε την ανάγκη της προστασίας εκ μέρους του Θεού. Γι’ αυτό μαθαίνουμε από το Ευαγγέλιο ότι επιστράτευσε ο Θεός τον Ιωσήφ, για να είναι προστάτης της Παναγίας και του μικρού Ιησού. Επιπλέον βλέπουμε, ότι επιστρατεύει τον Άγγελο Γαβριήλ να τους ειδοποιήσει ότι κινδυνεύει από τον Ηρώδη,  γι’ αυτό τους στέλνει στην Αίγυπτο. Ακόμη, από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μαθαίνουμε, ότι ο Θεός προστατεύει και τους Μάγους. Οι Μάγοι πιστεύουν ότι αυτός που γεννιέται στην Βηθλεέμ είναι αληθινός Θεός, γι’ αυτό έρχονται να Τον προσκυνήσουν. Είναι κι αυτοί άνθρωποι του Θεού. Και αυτούς τους προστατεύει, υποδεικνύοντάς τους στην επιστροφή για τις πατρίδες τους, να μην περάσουν από τον Ηρώδη που θέλει να κάνει κακό και στο νεογέννητο παιδί και σ' αυτούς. Μάλιστα ο Ευαγγελιστής λέει τη χαρακτηριστική φράση "δι' ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν." Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να ακολουθήσει άλλο δρόμο στη ζωή του, από τον συνηθισμένο. Το δρόμο που του υποδεικνύει ο Θεός!

        Λέγαμε την προηγούμενη Κυριακή αγαπητοί αδελφοί, ότι ο κόσμος, οι πολλοί άνθρωποι, δεν ακολουθούν στη ζωή τους το δρόμο του Θεού, γι' αυτό ο κόσμος δεν πηγαίνει καλά. Παντού έχει επικρατήσει το κακό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν λογαριάζουν το Θεό. Δεν υπολογίζουν το Ευαγγέλιο. Δεν έχουν βάλει το Χριστό στο κέντρο της ζωής τους. Όλα τα θέματά τους ακόμη κι αυτά που έχουν σχέση με την ψυχή τους, προσπαθούν να τα λύσουν με τη λογική τους. Σπάνια, σπανιότατα, θα βρεις άνθρωπο να αναρωτιέται, αν οι πράξεις του, αν οι σκέψεις του, αν οι προγραμματισμοί του, συμφωνούν με το θέλημα του Θεού. Οι πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Στις γνώσεις τους. Στη λογική τους. Η τηλεόραση και τώρα τελευταία το ίντερνετ, τα πανάκριβα κινητά τους, κατευθύνουν τη ζωή τους. Ό,τι τροφή τους δίνουν αυτά, την καταπίνουν αμάσητη. Χωρίς να αναρωτηθούν, ποιος τα λέει, ποιος τα γράφει αυτά. Ξεγελιούνται τις περισσότερες φορές, από τα μεγάλα και φανταχτερά πτυχία που έχει αυτός που τους ταΐζει. Παρατηρείται το φαινόμενο, ο σημερινός άνθρωπος να θέλει να γίνει ανώτερος, τέλειος, μόνος του. Με τις δικές του δυνάμεις. Είναι έτοιμος να δεχθεί ασυζητητί, αυτά που του προσφέρουν οι λεγόμενοι "πνευματικοί άνθρωποι". Δυστυχώς, δεν βλέπουμε ή δεν μας αφήνουν να δούμε, ότι όσο την κοινωνία την καθοδηγούν άνθρωποι χωρίς Θεό, πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Και όλο αυτό γίνεται γιατί ο άνθρωπος έχει διώξει το Θεό από τη ζωή του και νομίζει πως θα διορθώσει την κατάσταση μόνος του.

        Ας μη νομίσουμε αγαπητοί αδελφοί, ότι και εμείς που εκκλησιαζόμαστε τακτικά, δεν έχουμε προσβληθεί από αυτήν την καταστροφική αρρώστια.

        Το σημερινό Ευαγγέλιο μας λέει, ότι αν θέλουμε να σωθούμε, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια "άλλη οδό". Όχι τον συνηθισμένο δρόμο που ακολουθούν οι πολλοί. Εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας υποδεικνύει ο Θεός. Τον Ιωσήφ και την Παναγία τους ειδοποίησε ο Άγγελος να πάνε στην Αίγυπτο. Τους Μάγους τους ειδοποίησε ο Θεός να μην περάσουν από το δρόμο που περνούν οι πολλοί για να πάνε στην πατρίδα τους σώοι. Εμάς μας λέει: Να ακολουθήσετε στη ζωή σας, σαν άτομα, σαν οικογένειες, σαν κοινωνία, το δρόμο που σας δείχνω με το Ευαγγέλιό μου, αν θέλετε να δείτε άσπρη μέρα.

Αμήν! 

ΤΕΤΑΡΤΗ 25/12/2024 - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

                                         

                                             Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ Μήτηρ Παρθένος.

Τὶ μεῖζον ἄλλο καινὸν εἶδεν ἡ κτίσις;
Παρθενικὴ Μαρίη Θεὸν εἰκάδι γείνατο πέμπτη.

Στις 25 Δεκεμβρίου η αγία Εκκλησία μας γιορτάζει το μεγάλο και ανερμήνευτο γεγονός της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού από την Υπεραγία Θεοτόκο.

Μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ και ενώ πλησίαζε ο καιρός να τελειώσουν οι εννιά μήνες από την υπερφυσική σύλληψη του Χριστού στην παρθενική της μήτρα, ο Καίσαρ Αύγουστος διέταξε απογραφή του πληθυσμού του ρωμαϊκού κράτους. Τότε ο Ιωσήφ μαζί με τη Θεοτόκο, ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ, για να απογραφούν εκεί. Έτσι ξεκίνησαν από την Ναζαρέτ και ύστερα από κοπιαστικό ταξίδι έφτασαν στην Βηθλεέμ, όπου επειδή είχε συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου δεν κατάφεραν να βρουν κατάλυμα, παρά μόνο ένα φτωχικό σπήλαιο. Εκεί η Θεοτόκος γέννησε τον Κύριο Ιησού Χριστό και σπαργάνωσε σαν βρέφος τον Κτίστη των απάντων. Έπειτα Τον έβαλε επάνω στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι «ἔμελλε νὰ ἐλευθέρωση ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ἀλογίαν», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Από τότε, όλοι οι πιστοί χριστιανοί με χαρά ψάλλουν τον ύμνο των αγγέλων εκείνης της νύκτας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (βλ. Ευαγγέλιο Λουκά, Β' 1-20). Δόξα δηλαδή, ας είναι στο θεό, που βρίσκεται στα ύψιστα μέρη του ουρανού και στη γη ολόκληρη, που είναι ταραγμένη από την αμαρτία ας βασιλεύσει η θεία ειρήνη, διότι ο Θεός έδειξε την αγάπη Του στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση του Υιού Του.

Να σημειώσουμε εδώ, ότι η γιορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 25η Δεκεμβρίου του 397 μ.Χ. επί πατριαρχείας Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κατ' άλλους ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος, χώρισε τις δύο γιορτές των Φώτων και των Χριστουγέννων, οι οποίες παλιότερα γίνονταν την ίδια μέρα, δηλαδή την 6η Ιανουαρίου.

ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

ΚΥΡΙΑΚΗ 22/12/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (ΜΑΤΘ. Α’ 1-21) 22/12/2024     

Το σχέδιο που κατέστρωσε η αγάπη του Θεού προκειμένου να φέρει πίσω στον παράδεισο τον άνθρωπο που απομακρύνθηκε απ' Αυτόν, περιγράφει η ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί αδελφοί. Πώς χρησιμοποίησε τόσους ανθρώπους, προκειμένου να γίνει ο ίδιος άνθρωπος, να πάρει πάνω του ολόκληρη την ανθρωπότητα, για να την εξαγνίσει, να την συγχωρήσει μ' αυτόν τον τρόπο και να την σώσει.

        Στο τέλος της περικοπής, περιγράφεται ο διάλογος που είχε ο προστάτης της Παναγίας, ο Ιωσήφ, με τον αρχάγγελο Γαβριήλ, σχετικά με την σύλληψη εκ πνεύματος Αγίου και την εντολή να δοθεί στο νεογέννητο το όνομα Ιησούς, που σημαίνει σωτήρας.

        Εμείς θα σταθούμε σ' αυτό το τελευταίο, αγαπητοί αδελφοί, γιατί είναι άκρως απαραίτητο να δεχθεί όλη η ανθρωπότητα ως σωτήρα της τον Χριστό, γιατί δεν πάμε καλά. Μα καθόλου καλά! Όλοι διαπιστώνουμε ότι στην κοινωνία έχει επικρατήσει το κακό. Για το τίποτε ο άλλος παίρνει το όπλο, το μαχαίρι και σκοτώνει αδιακρίτως, παιδιά, γυναίκες, άνδρες. Τα ανδρόγυνα χωρίζουν έτσι στα καλά καθούμενα. Αν μπορεί κανείς να τα ονομάσει ανδρόγυνα! Απλώς συζούν χωρίς να ντρέπονται. Κάνουν παιδιά. Ξαναπαντρεύονται και τα παιδιά ψάχνουν να βρουν ποιοι είναι οι γονείς τους. Οι χωρισμένοι γονείς απορούν, πώς τα παιδιά τους καταλήγουν στα ναρκωτικά, ή στη φυλακή. Τα παιδιά σκοτώνουν έτσι για το τίποτα τα άλλα παιδιά. Στέλνεις το παιδί σου να μάθει γράμματα και φοβάσαι μη σου το φέρουν μαχαιρωμένο ή νεκρό. Οι φυλακές, όσο και να τις μεγαλώνουν, γεμίζουν γρήγορα από παραβατικούς ανθρώπους. Όσο και να έχεις δυνατή φαντασία, δεν μπορείς να περιγράψεις αυτό που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία.

        Όλοι πιστοί και άπιστοι, χριστιανοί και μη χριστιανοί, αρκούμαστε στο να περιγράφουμε μόνο το τί συμβαίνει. Το λυπηρό είναι ότι αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο, πιστεύουν πως θα διορθώσουν αυτήν την κατάσταση με ανθρώπινα μέσα. Επιστρατεύουν τα επιτεύγματα της επιστήμης, για να ρυθμίσουν τις σχέσεις των ανθρώπων. Οι πολλοί νομίζουν πως το θέμα είναι ψυχολογικό. Γι' αυτό έχουν γεμίσει τα σχολεία και τα ιδρύματα με ψυχολόγους. Αγωνίζονται κι αυτοί να βοηθήσουν, αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς εφαρμόζουν γενικούς κανόνες, αγνοώντας πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή προσωπικότητα και χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση. Και κυρίως, ο πολύς κόσμος δεν έμαθε ότι για να ισορροπήσει και να ηρεμήσει η κοινωνία είναι άκρως απαραίτητο να μπει ο Χριστός μέσα στον κάθε άνθρωπο. Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να ενωθεί ο άνθρωπος με το Θεό. Ο Χριστός είναι ενωμένος με το Θεό. Όποιος ενώνεται με το Θεό, δεν είναι δυνατόν να κάνει το κακό. Κι αν για διάφορους λόγους πέφτει σε παραπτώματα, μετανοεί και τα διορθώνει.

        Δύο πιθανότητες υπάρχουν. Ή θα έχουμε κοινωνία με Χριστό ή θα έχουμε κοινωνία χωρίς Χριστό. Τί θα πει κοινωνία χωρίς Χριστό, το ζούμε όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί "Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται". Η άλλη πιθανότητα είναι να έχουμε κοινωνία που να έχει στο κέντρο της το Χριστό και το Ευαγγέλιό Του. Και σ' αυτήν τη δεύτερη περίπτωση δεν θα είναι όλα αγγελικά, γιατί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και θα κάνουν λάθη. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Όταν έχουμε το Χριστό στο κέντρο της ζωής μας, τα λάθη θα είναι μικρότερα και λιγότερα. Και το κυριότερο, όποιος έχει στο κέντρο της ζωής του το Χριστό και λάθος να κάνει, καταφεύγει σε Εκείνον και ξαναρχίζει από την αρχή αφήνοντας πίσω τα λάθη του.

        Αδελφοί, ο Χριστός ήλθε στη γη, έγινε άνθρωπος, για να οδηγήσει τον άνθρωπο καινούριο στη Βασιλεία Του. Περιμένει να Του το ζητήσουμε και να Του αναθέσουμε να κάνει την κοινωνία καινούρια. Η κοινωνία των ανθρώπων θα σωθεί, μόνο αν γίνει Χριστοκεντρική. Όσο απομακρυνόμαστε από το Χριστό, τόσο θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Αμήν!

ΚΥΡΙΑΚΗ 15/12/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ (Λουκά ΙΔ’ 16-24)    15/12/2024

        Για ένα μεγάλο δείπνο μάς μίλησε σήμερα το Ευαγγέλιο αγαπητοί αδελφοί. Για ένα δείπνο που συμβόλιζε τη Θεία Κοινωνία. Σ' αυτό το δείπνο ήταν πολλοί καλεσμένοι, μα όταν ο υπηρέτης του οικοδεσπότη πήγε να τους ειδοποιήσει ότι όλα ήταν έτοιμα, πολλοί απ’ αυτούς έψαχναν να βρουν μια δικαιολογία για να μην ανταποκριθούν στην πρόσκληση. Ο ένας είπε ότι αγόρασα ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το ερευνήσω καλά, «Ἀγρόν ἠγόρασα». Ο άλλος είπε: Αγόρασα 5 ζευγάρια βόδια και θέλω να τα δοκιμάσω στο αλέτρι. «Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε». Και ο τρίτος:  Παντρεύτηκα κι οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να έλθω στο τραπέζι. «Γυναῖκα…».

        Είπαμε αγαπητοί αδελφοί ότι το δείπνο του σημερινού Ευαγγελίου συμβολίζει τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία. Ο οικοδεσπότης είναι ο ίδιος ο Θεός. Παραθέτει για φαγητό, το σώμα και το αίμα του ίδιου του Υιού του, του ενανθρωπήσαντος Χριστού. Υπηρέτης είναι ο κάθε ιερέας, που προσκαλεί τους πιστούς της ενορίας του με το: "Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί αγάπης προσέλθετε". Πόσο λυπηρό είναι να διαπιστώσει κανείς ότι όπως τότε, έτσι και τώρα, πολλοί από τους πιστούς ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες, για να μην κοινωνήσουν! Να μην εκκλησιασθούν. «Ἀγρόν ἠγόρασα», λένε πολλοί. Δηλαδή, έχω πολλές δουλειές και δεν μου μένει χρόνος για να εκκλησιασθώ και για να ετοιμασθώ να κοινωνήσω. Αναγκάζομαι να δουλεύω και τις Κυριακές για να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου. Στέκει όμως αυτή η δικαιολογία; Σε συμφέρει να δουλεύεις συνέχεια χωρίς να ξεκουράζεις το σώμα σου; Ήξεραν οι προπάτορές μας, γνώριζαν, ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του μια ψυχή κι ότι αυτή η ψυχή έχει ανάγκη από πνευματική τροφή, όπως έχει το σώμα ανάγκη από υλική τροφή.

        Το πρόβλημα όμως είναι μάλλον βαθύτερο. Πολλοί δεν έρχονται στην Εκκλησία από άγνοια. Δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν γευτεί, τα ευεργετικά οφέλη του εκκλησιασμού. Δεν γνωρίζουν ότι από τη Θεία Λειτουργία παίρνουμε δυνάμεις που μας χρειάζονται για το βεβαρυμμένο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας. Δεν έχουν πάρει στα σοβαρά αυτό που λένε οι εκκλησιαζόμενοι, ότι στην Εκκλησία δεν κουράζεσαι, αλλά ξεκουράζεσαι. Ότι κατά ένα ανεξήγητο τρόπο, η συμμετοχή σου στη Θεία Λειτουργία είναι το γέμισμα της μπαταρίας του οργανισμού σου, για την υπόλοιπη ζωή σου. Ο τακτικός εκκλησιασμός και η συχνή συμμετοχή μας στη Θεία Κοινωνία είναι ένα θέμα που πρέπει να το ξανασυζητήσουμε σοβαρά με τον εαυτό μας!

        Μια άλλη ομάδα χριστιανών απορρίπτουν την πρόσκληση του Θεού, γιατί επηρεάζονται από την αρνητική περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα. Το τί λέει ο Κόσμος! Το τί λέει ο πολύς κόσμος το πληροφορείται ο νους μας, το μαθαίνουμε από τις 5 αισθήσεις μας. Κατά τους Άγιους Πατέρες μας, τα 5 ζεύγη βοών της παραβολής, αναφέρονται στις 5 αισθήσεις του σώματός μας. Αν δεν τις ελέγξει ο άνθρωπος θα του μεταφέρουν λάθος μηνύματα από το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και θα τον προδιαθέσουν αρνητικά ως προς τον εκκλησιασμό και πολύ περισσότερο ως προς τη Θεία Κοινωνία.

        Η τρίτη ομάδα αυτών που δεν εκκλησιάζονται, προβάλλουν σαν δικαιολογία, το ότι παντρεύτηκαν και δεν μπορούν να εκκλησιαστούν. Αυτοί συγχέουν τα πράγματα, γιατί η Εκκλησία, όχι μόνο δεν θεωρεί το γάμο και την οικογένεια σαν εμπόδιο για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία, αλλά αντίθετα προτρέπει τους γονείς να μετατρέψουν το σπίτι τους σε Εκκλησία, την "κατ' οίκον Εκκλησία". Είναι λάθος οι αγαπητικές σχέσεις των συζύγων και της οικογένειας να θεωρούνται εμπόδια για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία. Μέσα από τον εκκλησιασμό και την κοινή Θεία Κοινωνία των συζύγων και της χριστιανικής οικογένειας, διοχετεύεται η Ευλογία του Θεού σε όλα τα μέλη της οικογένειας.

        Αγαπητοί αδελφοί, αυτές κι όλες τις άλλες δικαιολογίες που προβάλλονται σαν εμπόδια για τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία, εμείς να τις παραμερίζουμε και να είμαστε τακτικά στην Εκκλησία, γιατί από τον τακτικό εκκλησιασμό μας, μόνο οφέλη θα πάρουμε. Κυρίως, με τον τακτικό εκκλησιασμό μας, βάζουμε σ' όλη τη ζωή μας, την Ευλογία του Θεού. Αμήν! 

ΚΥΡΙΑΚΗ 08/12/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι’ ΛΟΥΚΑ         (ΛΟΥΚΑ ΙΓ’ 10-17)                  08/12/2024

Μια αρρωστημένη γυναίκα, μας καλεί να μιμηθούμε σήμερα το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί αδελφοί. Μια συγκύπτουσα. Μια γυναίκα που επί 18 χρόνια δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθια. Παρά την αρρώστια της όμως η συγκύπτουσα, δεν παρέλειπε να πηγαίνει στην Εκκλησία. Στην συναγωγή. Εκεί παρακολουθούσε με προσοχή το κήρυγμα και συμμετείχε στην κοινή προσευχή. Η άθλια σωματική της κατάσταση, δεν κατάφερε να της αλλάξει τις θρησκευτικές της συνήθειες.

        Είπαμε ότι για όλους μας, η γυναίκα αυτή είναι φωτεινό παράδειγμα. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν πρέπει να μας εμποδίσει από το να πηγαίνουμε στην Εκκλησία μας. Έχουμε να ωφεληθούμε τα μέγιστα, όταν συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία. Μέσα στο ναό ερχόμαστε σε επικοινωνία με τους Αγγέλους και τους Αγίους. Μέσα στο ναό, κατά τη Θεία Λειτουργία, μας δίνεται η δυνατότητα να ενωθούμε με τον ίδιο το Χριστό, διά της Θείας Κοινωνίας. Όταν συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία, ενωνόμαστε με όλους τους χριστιανούς. Ζώντες και νεκρούς. Μέσα στη Θεία Λειτουργία δίνεται η δυνατότητα να βοηθήσουμε εκείνους που έφυγαν. Από εμάς τους ζωντανούς, περιμένουν να τους μνημονεύσουμε. Εκείνοι δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, αφού « ἐν τῷ ᾍδη οὐκ ἔστιν μετάνοια». Περιμένουν πώς και πώς εμείς να παρακαλέσουμε το Θεό γι' αυτούς. Εδώ φαίνεται αν αγαπάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Τον παππού σου και τη γιαγιά σου. Αν αναφέρεις τα ονόματά τους μέσα στη Θεία Λειτουργία. Αν τους βοηθάς τώρα που σ' έχουν ανάγκη. Και όταν μάθει το παιδί σου, ότι μνημονεύεις τους γονείς σου, θα σε μνημονεύει κι εκείνο όταν φύγεις για τον ουρανό.

        Μέσα στο ναό κατά τη Θεία Λειτουργία, δημιουργείται μια ατμόσφαιρα αγάπης και αλληλεγγύης μεταξύ αυτών που έφυγαν νωρίτερα και αυτών που έμειναν πίσω για να φύγουν αργότερα. Βέβαια αυτά δεν τα ήξερε η δυστυχισμένη εκείνη γυναίκα, γιατί δεν είχε ακόμα θυσιαστεί ο Χριστός. Δεν είχε γίνει η πρώτη Λειτουργία. Όμως γι' αυτή την γυναίκα έγινε μια εξαίρεση. Πηγαίνοντας στην Συναγωγή το Σάββατο που ήταν ο Χριστός, δεν άκουσε μόνο κήρυγμα, δεν έψαλλε μόνο με όλους μαζί το Αλληλούια. Αλλά πήρε και κάτι που δεν πήραν οι άλλοι. Πήρε μεγάλο μερίδιο από τη χάρη του Χριστού. Ο Χριστός έβαλε τα χέρια Του επάνω στην κυρτωμένη ράχη της κι αμέσως έγινε καλά. «Ἐπέθηκαν αὐτῷ τὰς χεῖρας, καὶ παραχρῆμα ανωρθώθει καὶ ἐδόξαζε τὸν θεὸν».

        Θεωρούμε μεγάλο πράγμα αυτό που έγινε εκείνο το Σάββατο στην Συναγωγή, αγαπητοί αδελφοί. Ασυγκρίτως όμως μεγαλύτερα πράγματα γίνονται κατά τη Θεία Λειτουργία. Ο ιερέας υψώνει το χέρι του πάνω από το Άγιο Δισκάριο και αμέσως το ψωμί γίνεται σώμα Χριστού. Και υψώνει το χέρι του πάνω από το Άγιο Ποτήριο και το κρασί γίνεται αίμα Χριστού. Εκεί θεραπεύθηκε η κύρτωση της συγκύπτουσας, εδώ καθαρίζονται οι αρρωστημένες ψυχές από τις αμαρτίες τους. Εκεί πήρε παράταση η επί γης ζωή της άρρωστης γυναίκας, εδώ χαρίζεται αιώνια ζωή, αφού κοινωνάμε «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον». Εκεί το χέρι του Χριστού άγγιξε το άρρωστο σώμα της συγκύπτουσας. Εδώ προσκυνάμε το χέρι του ιερέως όταν παίρνουμε αντίδωρο και μέσα στις φλέβες εκείνου του χεριού, κυκλοφορεί το αίμα του Χριστού, αφού ο ιερέας έχει κοινωνήσει πρώτος μπροστά στην Αγία Τράπεζα.  

        Καμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει μεταξύ της Εβραϊκής Συναγωγής και του Ορθόδοξου ναού, αγαπητοί αδελφοί. Είμαστε λοιπόν αδικαιολόγητοι, εάν με την παραμικρή δυσκολία, χάνουμε τον εκκλησιασμό μας. Η συγκύπτουσα, από τα βάθη των αιώνων, μας φωνάζει: Εάν εγώ ξεπερνούσα κάθε Σάββατο, όλες τις δυσκολίες και πήγαινα στην συναγωγή για να ακούσω το κήρυγμα και να υμνώ το Θεό, εσείς τί πρέπει να κάνετε, για να μη χάνετε τις τόσες δωρεές που δίνει η Θεία Λειτουργία;

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 01/12/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ’ ΛΟΥΚΑ       1/12/2024

«Και παραχρήμα ανέβλεψε και ηκολούθει αυτώ δοξάζων τον Θεόν»

 Λογικό και  φυσιολογικό είναι το να ευχαριστεί κανείς, αυτόν που του κάνει μια ευεργεσία, αγαπητοί αδελφοί. Αφύσικο, εγωιστικό και μεγάλη αχαριστία είναι, το να μην λες ένα ευχαριστώ σ’ αυτόν που σε ευεργέτησε.

Ένας κάτοικος της πόλεως Ιεριχώ έχασε το φως του, μας διηγήθηκε σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Ήταν τυφλός. Και μη μπορώντας να εξασφαλίσει τα προς το ζην, αναγκαζόταν να κάθεται στην άκρη του δρόμου με απλωμένο το χέρι ζητώντας βοήθεια από τους περαστικούς. Φαίνεται ότι όταν είχε το φως του, διάβαζε την Αγία Γραφή και σύχναζε στις Συναγωγές, γι’ αυτό περίμενε κι αυτός με αγωνία, όπως όλοι οι Εβραίοι, τον ερχομό του Μεσσία. Γνώριζε πως ο Σωτήρας του κόσμου θα είναι απόγονος του Δαυίδ και ότι θα εφαρμόζονταν πάνω του  οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτόν τον τελευταίο καιρό, του λέγανε πως κάποιος μεγάλος προφήτης περιερχόταν τις πόλεις και τα χωριά και κήρυττε με ένα διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που δίδασκαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι και ότι έκανε και πολλά θαύματα. Θεράπευε τους αρρώστους και ανάσταινε ακόμη και νεκρούς. Όσο άκουγε αυτές τις πληροφορίες ο τυφλός, φούντωνε μέσα του η πίστη ότι αυτός είναι που περίμενε, ο Μεσσίας.

Σήμερα λοιπόν που άκουγε γύρω του πολύ θόρυβο και μια παράξενη φασαρία, ρώτησε: Τί συμβαίνει; «Τι είη ταύτα;» Τον πληροφόρησαν, ότι περνάει από τον δρόμο που βρίσκεται κι αυτός, «Ο Ιησούς ο Ναζωραίος». Αυθόρμητα έβαλε τις φωνές. Κανένας δεν μπορούσε να τον σταματήσει. «Ιησού, υιέ Δαυίδ, ελέησόν με.» Η λαχτάρα του να ξαναβρεί το φως του και η χαρά του ότι αξιώνεται να γνωρίσει τον Σωτήρα του κόσμου, του έδινε περισσότερη δύναμη. Πολλοί προσπαθούσαν να σταματήσουν τις φωνές του, μα εκείνος «πολλώ μάλλον έκραζε, Υιέ Δαυίδ, ελέησόν με.»

Ο Χριστός, μέσα από τις φωνές όλου εκείνου του πλήθους και τη φασαρία, ξεχώρισε την ικετευτική κραυγή του τυφλού. Προτρέπει να τον φέρουν κοντά Του και τον ρωτάει: «Τι σοι θέλεις ποιήσω;» «Κύριε, ίνα αναβλέψω», απαντάει ο τυφλός. «Ανάβλεψον» του λέει ο Χριστός. Το θαύμα έγινε, ο τυφλός αμέσως ξαναβρήκε το φως του.

Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ακολουθήσει τον ευεργέτη του  και να απευθύνει δόξα στο Θεό. Μα και όλος ο κόσμος που είδε το θαύμα, δόξαζε και υμνούσε τον Θεό. «Και πας ο λαός ιδών, έδωκεν αίνον τω Θεώ.» Το φυσικό και λογικό αυτό είναι. Να δοξάζεις το Θεό, όταν βλέπεις μπροστά σου να γίνεται ένα ολοζώντανο θαύμα. Όλοι μας, αγαπητοί αδελφοί, εάν εξετάσουμε καλά τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω που μας περιβάλλει, θα οδηγηθούμε στο να δοξάζουμε συνέχεια το Θεό. Όταν έχουμε ανοιχτά τα μάτια της ψυχής μας και βλέπουμε τα θαυμάσια δημιουργήματα που υπάρχουν γύρω μας. Εάν κάνουμε μια αναδρομή στη ζωή μας, γεμάτοι ευγνωμοσύνη θα αναφωνούμε κάθε ώρα και στιγμή: «Δόξα σοι ο Θεός». Μέσα σ’ αυτές τις λίγες λέξεις, περικλείεται η βαθειά πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό. Μ’ αυτές τις τέσσερις λέξεις, ευχαριστούμε τον Θεό μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας. Με το χιλιοειπωμένο αυτό «Δόξα τω Θεώ», εκφράζουμε τη θερμή αγάπη μας στο Θεό. Οι λέξεις αυτές δεν βγαίνουν από το μυαλό μας και τη λογική μας, αλλά από την καρδιά μας. Αυτή η έκφραση, δεν αφήνει την καρδιά να ψυχρανθεί. Όπως η μηχανή κρυώνει όταν σβήσει, έτσι και η καρδιά ψυχραίνεται όταν δεν είναι προσηλωμένη στον Θεό με τη δοξολογία και τη ευχαριστία. Αυτοί που μόνο παρακαλούν το Θεό, παραμένουν χλιαροί. Αυτοί που δεν ευχαριστούν και δεν δοξολογούν τον Θεό, όλα τα προσεγγίζουν με τη λογική, με την ψυχρή λογική. Και λίγο-λίγο η λογική διώχνει την πίστη. Και όταν φύγει η πίστη, τότε ο άνθρωπος παραιτείται από κάθε πνευματικό, αφού τα πνευματικά είναι πάνω από τη λογική.

Η λογική δεν σε βοηθάει να συναντήσεις το Θεό. Και εάν δε βρεις το Θεό, δεν μπορείς να εξηγήσεις αυτά που γίνονται γύρω σου. Ούτε μπορείς να φτάσεις στο δημιουργό. Αν δεν φθάσεις στο δημιουργό, πώς θα πεις το «Δόξα τω Θεώ;» Τότε βάζεις στη θέση του Θεού έναν άλλο θεό, την τύχη! Μα έτσι δημιουργείς μέσα σου χίλιες δυο αναπάντητες ερωτήσεις. Ερωτήσεις στις οποίες κανείς δεν μπορεί να σου δώσει απάντηση.

Ένα «Δόξα τω Θεώ» γεμίζει την ψυχή σου με ηρεμία και γαλήνη. Και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής, λύνονται με τη δοξολογία και ευχαριστία στο Θεό. Γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους ταλαιπωρημένους, κατάκοιτους και πονεμένους, να είναι πιο χαρούμενοι και από τους υγιείς που πηγαίνουν δήθεν να τους παρηγορήσουν. Πόσοι άνθρωποι στενοχωρημένοι και προβληματισμένοι, δεν επισκέπτονται ασθενείς και κατάκοιτους για να εισπράξουν παρηγοριά και ξεκούραση; Πόσοι Χριστιανοί δεν επισκέπτονταν τον άγιο Πορφύριο, καρκινοπαθή και κατάκοιτο, για να πάρουν την ευχή του και να γαληνέψουν από τα φουρτουνιασμένα κύματα της ζωής που τους βασάνιζαν! Πόσα παιδιά και εγγόνια δεν καταφεύγουν στους γέροντες και ανήμπορους παππούδες, για να ακούσουν το «Δόξα σοι ο Θεός» από τα χείλη τους και να παρηγορηθούν!

Αγαπητοί αδελφοί. Ο τυφλός της Ιεριχούς μάς δίνει σήμερα ένα σημαντικό μάθημα. Να μάθουμε να διακρίνουμε παντού το χέρι του Θεού, να θαυμάζουμε τα δημιουργήματά Του και τα θαύματά Του και να αναφωνούμε «Δόξα τω Θεώ». Οι λέξεις αυτές να μη λείπουν ποτέ από τα χείλη μας και από την καρδιά μας.

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 24/11/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ  (Λουκά ΙΗ’ 18-27)                 24/11/2024

 

Πολλά πράγματα δίδαξαν οι γονείς του νεαρού που πλησίασε σήμερα τον Χριστό αγαπητοί αδελφοί. Από μικρό παιδί, δηλαδή από τους γονείς μου, έμαθα όλα αυτά που μου λες, απάντησε στον Χριστό ο νεαρός. «Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου».

Είναι σαν να ακούμε ένα παιδί της εποχής μας. Οι σημερινοί γονείς φροντίζουν με πολλή σπουδή να δώσουν στα παιδιά τους όσο γίνεται περισσότερα πράγματα. Βέβαια τα περισσότερα από αυτά είναι άχρηστα και πολλά είναι και επιζήμια. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε και πολύ για το αν είναι χρήσιμα αυτά που δίνουμε στα παιδιά μας. Αρκεί να τους δώσουμε πολλά. Μην τυχόν ο γείτονας πηγαίνει το παιδί του σε κάποια δραστηριότητα που δεν πήγαμε εμείς το παιδί. Οι γονείς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι γείτονες, όλοι επιστρατεύονται και βρίσκονται στους δρόμους με τα μηχανάκια και τα αυτοκίνητά τους για να τα προλάβουν όλα.

Σπάνια ο γονιός ή ο παππούς και η γιαγιά αναρωτιούνται, σε τί θα ωφελήσει το παιδί αυτό που με τόσο κόπο προσπαθούν να του μάθουν. Πολύ δε περισσότερο δεν προβληματίζονται μήπως βλάπτουν το παιδί κάποια πράγματα που πληρώνουν από το υστέρημά τους, για να του δώσουν.

Ο Χριστός μας, για να έρθουμε πάλι στο περιεχόμενο του Ευαγγελίου, άκουσε την απάντηση του νεαρού, ότι όλα τα πήρε από τους γονείς του, αλλά θέλησε να τον προβληματίσει και του είπε: «Ἔτι ἕν σοι λείπει…». Κάτι σου λείπει. Δεν σου έμαθαν οι γονείς να στηρίζεις όλη σου τη ζωή στο Θεό και όχι στα κοσμικά εφόδια.

Αυτό ακριβώς θα έλεγε και σε μας ο Κύριος αγαπητοί αδελφοί. Στο κάθε παιδί της εποχής μας θα έλεγε : «Ἔτι ἕν σοι λείπει…».Κάτι σου λείπει.

Τι είναι λοιπόν εκείνο το κάτι που οι σημερινοί γονείς δεν δίνουν στα παιδιά τους;

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι στα παιδιά μας περνάμε το μήνυμα πως θα είναι επιτυχημένα μέλη της κοινωνίας και ευτυχισμένοι άνθρωποι, εάν γνωρίζουν πολλά πράγματα. Χωρίς να το θέλουμε τους περνάμε λάθος μήνυμα. Επιτυχημένα και ευτυχισμένα θα είναι, εάν εναποθέσουν την προστασία της ζωής τους στο Θεό. Όλα τα πράγματα να τα επιτύχεις στη ζωή σου, θα μοιάζεις με ένα ξερό φύλλο που ο άνεμος το πηγαίνει εδώ κι εκεί, αν δεν είσαι αγκυροβολημένος στην πίστη, στην ελπίδα και στην αγάπη του Θεού. Όταν παιδί μου το βράδυ θα μείνεις μόνος, μόνον ο Θεός μπορεί να σου κάνει παρέα. Και στις δύσκολες ημέρες της αρρώστιας και της αδυναμίας όλοι σε εγκαταλείπουν εκτός από το Θεό.

«Ἔτι ἕν σοι λείπει…» Καλά είναι όλα τα άλλα που μαθαίνεις αλλά αν δεν μάθεις να λες πριν από κάθε σου πρωτοβουλία και πριν να ξεκινήσεις το πρωί για τη δουλειά σου «Πρώτα ο Θεός» τότε κάτι σου λείπει. Μπροστά ο Θεός και πίσω εσύ.

«Ἔτι ἕν σοι λείπει…» Ότι επιτύχεις στη ζωή σου παιδί μου, το πετυχαίνεις επειδή ο Θεός σου έδωσε τα χαρίσματα και τα ταλέντα που έχεις. Γι’ αυτό άκουσε τον Άγιο Παΐσιο που σε συμβουλεύει: «Να μη λείπει από το στόμα σου και από την καρδιά σου το “Δόξα σοι ο Θεός”»

Μεγάλη η ευθύνη μας απέναντι στα παιδιά μας αγαπητοί αδελφοί. Μήπως τους στερούμε αυτό που θα έπρεπε πρώτο να τους δώσουμε; Μήπως η κοινωνία χάλασε γιατί δεν δείχνουμε στα παιδιά μας το Θεό;

ΚΥΡΙΑΚΗ 17/11/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκά ΙΒ’ 16-21)   17-11-2024

 

Για να καταλάβουμε καλύτερα την παραβολή του άφρονα πλουσίου, που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί, είναι χρήσιμο να μάθουμε τι είπε ο Χριστός στους ακροατές του, πριν τους πει αυτήν την παραβολή. Τους είπε: να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας. Το να επιζητάς να αποκτάς πολλά υλικά αγαθά, περισσότερα από αυτά που σου χρειάζονται, δεν θα σε κάνει πιο χαρούμενο. Τα πολλά πλούτη δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στον άνθρωπο, ούτε μακροζωία ούτε ευχάριστη ζωή.

Αφού είπε λοιπόν ο Χριστός αυτά για την αποφυγή της πλεονεξίας, στη συνέχεια είπε και την παραβολή του άφρονα πλουσίου. Αυτός ο άνθρωπος νόμιζε ότι εάν μάζευε πολλά αγαθά, θα ζούσε πολλά χρόνια και θα ήταν ευτυχισμένος. Αφού συγκέντρωσε λοιπόν στις αποθήκες του άφθονα πλούτη, είπε στην ψυχή του: «Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθά, φάγε, πίε, εὐφραίνου.» Στον εαυτό του τα είπε αυτά. Τώρα απόλαυσε όσο θέλεις. Έχεις όλες τις προϋποθέσεις. Είπε όμως στον εαυτό του και κάτι άλλο, λες και είχε υπογράψει κανένα συμβόλαιο με το χάρο. «Ἒχεις πολλὰ ἀγαθὰ εἰς ἔτη πολλά.» Τα υλικά αγαθά που έχουμε μαζέψει θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε πολλά χρόνια.

Πόσο έξω έπεσε στους υπολογισμούς του, μας το λέει στη συνέχεια η παραβολή. Το ίδιο βράδυ, ο χάρος ξέχασε τη συμφωνία και τον επισκέφθηκε. Ο Θεός, που γελάει όταν ο άνθρωπος κάνει τέτοια προγράμματα, λέει στον άφρονα πλούσιο: αυτήν την ώρα φεύγεις από αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, αυτά που ετοίμασες σε ποιόν ανήκουν; Αυτά θα πάθουν και όλοι εκείνοι που συγκεντρώνουν πολλά υλικά πράγματα χωρίς να προβληματίζονται αν ο αγώνας τους είναι σύμφωνος με το θέλημα του Θεού.

Η πλεονεξία λοιπόν αγαπητοί αδελφοί, δεν εξασφαλίζει στον άνθρωπο, ούτε τη μακροζωία, ούτε την ευτυχία. Όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας πολλές περιπτώσεις που το επιβεβαιώνουν αυτό. Επιγραμματικά ας αναφέρουμε μερικές. Πότε ένα παιδί είναι ευτυχισμένο; Όταν μεγαλώνει σαν μοναχοπαίδι βουτηγμένο μέσα στα πλούτη των γονέων του, ή όταν μεγαλώνει μέσα σε μια πολύτεκνη οικογένεια; Έχουμε παρατηρήσει ότι αν πάρουμε ένα πανάκριβο παιχνίδι σε ένα παιδί, γρήγορα θα το παρατήσει και θα τρέξει έξω στο χώμα να παίξει με τις πετρούλες και τα κονσερβοκούτια.

Ακόμη, ποιος κοιμάται πιο ήσυχος και ήρεμος, ο πάμπλουτος που φοβάται μην τον σκοτώσουν και τον ληστέψουν ή αυτός που έχει τα απαραίτητα για να ζήσει στο φτωχικό σπιτάκι του με την οικογένεια του;

Ένας Δεσπότης έλεγε από άμβωνος: να σας δώσω όσα χρήματα έχω, για να μου δώσετε μια ώρα ύπνου τη νύχτα.

Το Ευαγγέλιο λέει: χαίρεσαι περισσότερο όταν δίνεις, παρά όταν παίρνεις. Εσείς σ’ αυτά που είπαμε, προσθέστε και αυτά τα παραδείγματα που έχετε στο μυαλό σας.

Ας μάθουμε λοιπόν όλοι μας αυτό δεν έμαθε ο άφρων πλούσιος της παραβολής: τα πολλά υλικά αγαθά δεν εξασφαλίζουν ούτε την μακροζωία, ούτε την ευτυχία!

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 10/11/2024

                                                  

ΚΥΡΙΑΚΗ Η’ ΛΟΥΚΑ      12/11/2024

Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη

          Σήμερα ακούσαμε αγαπητοί αδελφοί την υπέροχη παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Κάποιος άνθρωπος λέει ο Χριστός, κατέβαινε από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ. Στο δρόμο έπεσε σε ενέδρα ληστών, οι οποίοι αφού του πήραν ό,τι είχε πάνω του, ακόμα και τα ρούχα του, τον ξυλοκόπησαν και τον άφησαν στη μέση του δρόμου μισοπεθαμένο. Πέρασαν από κει ένας ιερέας κι ένας διάκονος των Ιουδαίων, μα δεν του έδωσαν σημασία. Αργότερα πέρασε ένας Σαμαρείτης που είχε μέσα του πολλή αγάπη για τον συνάνθρωπό του, τον περιποιήθηκε όσο μπορούσε, τον ανέβασε στο ζώο του και τον μετέφερε στο πρώτο πανδοχείο που βρήκε στο δρόμο του. Πλήρωσε με δύο δηνάρια τον πανδοχέα για να τον περιποιηθεί και να τον φιλοξενήσει μέχρι να γίνει καλά. Έφυγε για τον προορισμό του και υποσχέθηκε ότι στην επιστροφή θα πληρώσει και τα υπόλοιπα χρήματα που θα χρειαστούν για την περιποίηση του πληγωμένου ανθρώπου. Αυτή είναι με λίγα λόγια η παραβολή του καλού Σαμαρείτη.

Αλλά γιατί ο Χριστός είπε αυτήν την παραβολή; Δύο διδάγματα ήθελε να αφήσει σε όλους μας αγαπητοί αδελφοί με την παραβολή αυτή ο Χριστός. Το ένα πολύ φανερό και το άλλο κρυμμένο τόσο, που χρειάστηκε να έλθουν αργότερα οι φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα πατέρες μας, για να μας το φανερώσουν.

Το πρώτο δίδαγμα είναι ότι πρέπει να μην αδιαφορούμε για τον συνάνθρωπό μας, προ πάντων όταν βρίσκεται σε κάποια δυσκολία. Αυτό που έκαναν οι δύο Ιουδαίοι κληρικοί, ήταν απαράδεκτο. Είδαν πεσμένο στο δρόμο ημιθανή τον συνάνθρωπό τους και φρόντισαν να απομακρυνθούν γρήγορα. Δεν συγκινήθηκαν ούτε από την συμφορά που τον βρήκε ούτε από τα βογκητά του. Είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς από εμάς τον εαυτό του στη θέση αυτών των δύο άσπλαχνων ανθρώπων; Όταν σκέπτεσαι ότι ο γείτονάς σου, ο αδελφός σου  υποφέρει και ενώ μπορείς να βοηθήσεις, δεν βοηθάς, πώς θα κοιμηθείς ήσυχος το βράδυ; Η συνείδησή σου θα σε αφήσει να ηρεμήσεις; Δεν θα βλέπεις στον ύπνο σου συνέχεια τα θλιμμένα πονεμένα μάτια του να σε βλέπουν ικετευτικά; Πώς θα μπορέσεις να ησυχάσεις, όταν σκέπτεσαι ότι τα παιδάκια του γείτονά σου κοιμούνται νηστικά γιατί δεν έχουν οι γονείς τους να τους δώσουν λίγο γάλα; Πώς θα μπορέσεις να απολαύσεις την ζεστασιά του σπιτιού σου το χειμώνα, όταν ξέρεις ότι κάποια οικογένεια, δεν έχει σκεπάσματα και ζεστά ρούχα, ενώ η αποθήκη σου είναι γεμάτη από ρούχα που μπορούν να ζεστάνουν πολλούς φτωχούς ανθρώπους; Αυτά κι άλλα πολλά ήθελε να πει με την παραβολή του ο Χριστός στον νομικό που πήγε κοροϊδευτικά να τον ρωτήσει, «Τι πρέπει να κάνω για να κερδίσω τον παράδεισο;» και με αρκετή δόση υπερηφάνειας, που νόμιζε ότι τα ήξερε όλα, ξαναρωτάει: «Kαι ποιος είναι ο πλησίον μου;»  Ζητιάνοι, φτωχοί, άρρωστοι, πονεμένοι γύρω του και ρωτούσε ποιος είναι ο πλησίον του! Έτσι συμβαίνει δυστυχώς. Όταν ο άνθρωπος είναι βολεμένος, δεν βλέπει γύρω του. Μόνο τον εαυτό του βλέπει. Εκείνος να καλοπερνάει κι ας υποφέρουν γύρω του οι υπόλοιποι. Φροντίζει να μην τους βλέπει και να μην μαθαίνει τη δυστυχία τους και τις δυσκολίες τους, για να μη του χαλάνε τη διάθεση και το βόλεμά του. Ο πρώτος λόγος λοιπόν για τον οποίο είπε ο Χριστός την παραβολή του καλού Σαμαρείτη, ήταν να ταρακουνήσει τον νομικό που ενδιαφερόταν δήθεν για τον παράδεισο και όλους μας βεβαίως και  να μας πει να βγούμε από το φίλαυτο καβούκι μας και να ρίξουμε μια ματιά στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας. Μήπως πονάνε; Μήπως πεινάνε; Μήπως κρυώνουν; Μήπως έχουν ανάγκη να τους πούμε μια καλή κουβέντα; Μήπως ζητάνε έναν άνθρωπο να τους ακούσει; Ο κάθε άνθρωπος είναι πλησίον μας!

Ο Χριστός όμως δεν είπε αυτήν την παραβολή για να συνετίσει μόνο τον νομικό. Είχε κι ένα άλλο στόχο που για να τον μάθουμε έπρεπε να περάσουν τρεις αιώνες μέχρι να έλθει ο θεοφώτιστος Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, για να τον αποκρυπτογραφήσει. Κατά τον μεγάλο αυτό πατέρα της Εκκλησίας μας, μέσα σ’ αυτήν την παραβολή κρύβεται όλο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Ερμηνεύοντας λοιπόν αλληγορικά την παραβολή ο Ιερός Χρυσόστομος λέει ότι η Ιερουσαλήμ εικονίζει τον ουρανό, την ζωή του ανθρώπου στον παράδεισο, η Ιεριχώ συμβολίζει τον κοσμικό τρόπο ζωής στον οποίο ξέπεσε ο άνθρωπος μετά την παρακοή, γι’ αυτό κυριαρχείται από τον διάβολο, ο οποίος τον γεμίζει με μώλωπες, με πληγές, αμαρτίες. Ο Θεός όμως δεν επέτρεψε στον διάβολο να τον θανατώσει, γιατί αποβλέπει τελικά στην σωτηρία του, αφού «Θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι». Ο ιερεύς που πέρασε εικονίζει τους ιερείς Μωυσή – Ααρών – Σαμουήλ που μπορεί να έκαναν θαύματα, αλλά δεν είχαν την αποστολή και τη δυνατότητα της σωτηρίας του ανθρώπου. Το ίδιο και ο Λευίτης που συμβολίζει τους προφήτες, που ούτε αυτοί με τις διδασκαλίες τους έσωσαν τον πληγωμένο, αφού και οι δύο ήταν σαν αυτόν αμαρτωλοί. Ο Σαμαρείτης συμβολίζει τον Ιησού Χριστό, που έγινε άνθρωπος επί τούτου, για να σώσει  τον πληγωμένο από την αμαρτία και τον διάβολο, άνθρωπο. Το λάδι και το κρασί που τα ανακάτεψε για να θεραπεύσει τις πληγές, είναι η ένωση της Θείας και της ανθρώπινης φύσης Του. Η ένωση του Αγίου Πνεύματος με το τίμιο Αίμα της Σταυρικής θυσίας Του συντελεί στην σωτηρία του ανθρώπου. Στο πρόσωπο του πανδοχέα ο Ιερός πατέρας βλέπει τον Απόστολο Παύλο που μαζί με τους άλλους Αποστόλους και τους ιερείς της Καινής Διαθήκης, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για την θεραπεία των τραυματισμένων, από τον διάβολο, αμαρτωλών ανθρώπων μέσα στο πανδοχείο, δηλαδή μέσα στην Εκκλησία με τα μυστήριά της. Τα δύο δηνάρια που έδωσε ο καλός Σαμαρείτης στον πανδοχέα, είναι οι δύο Διαθήκες, η Παλαιά και η Καινή, με τη διδασκαλία των οποίων γίνεται η περιποίηση – η θεραπεία των αμαρτωλών. Αν χρειαστεί, ο πανδοχέας και οι συνεργάτες του, που υπηρετούν στην Εκκλησία, θα δουλέψουν και παραπάνω, διαθέτοντας όλες τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις τους. Θα τους ξεπληρώσει ο καλός Σαμαρείτης ο Χριστός, όταν θα ξαναέλθει στη Δευτέρα Παρουσία Του.

Αξιοσημείωτο είναι κατά τον Ιερό πατέρα, το ότι στο πανδοχείο, στην Εκκλησία, γίνονται δεχτοί όλοι. Όσο βαριά κι αν είναι η κατάστασή τους, όσο μεγάλες κι αν είναι οι πληγές τους. Η Εκκλησία πάντα θα θεραπεύει με το κρασί της, που είναι ο στυφτικός λόγος του Ευαγγελίου και με το λάδι, που είναι ο γεμάτος αγάπη και καλοσύνη θεραπευτικός λόγος του Χριστού. Μέσα στην Εκκλησία ο άνθρωπος βρίσκει πάντα την παρηγοριά και τη θεραπεία.

Αγαπητοί αδελφοί, αυτή είναι η παραβολή του καλού Σαμαρείτη, που μαζί με την παραβολή του Ασώτου, μας δίνουν την σιγουριά ότι όσο αμαρτωλοί, όσο πληγωμένοι κι αν είμαστε, ο Χριστός μας, ο καλός Σαμαρείτης, θα βρει τον τρόπο να μας θεραπεύσει, για να ζούμε κοντά Του, αιώνια στη Βασιλεία Του.   

Αμήν.     

ΚΥΡΙΑΚΗ 03/11/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΛΟΥΚΑ  (ΛΟΥΚΑ ΙΣΤ΄ 19-31)  03/11/2024

        Είναι πολύ σημαντική η παραβολή που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί. Και είναι σημαντική γιατί μας ανοίγει ένα μικρό παραθυράκι για να δούμε τι γίνεται στην άλλη ζωή.

        Μας παρουσιάζει ο Χριστός δύο ανθρώπους και μας λέει πώς ζούσαν στην επί γης ζωή τους και πώς είναι τώρα στην άλλη - στην αιώνια ζωή. Ο ένας απ' αυτούς ήταν άπιστος. Ζούσε με τέτοιο τρόπο που έδειχνε καθαρά ότι αδιαφορούσε για το τι θα γίνει μετά το θάνατο. Ο άλλος υπέμενε με καρτερία τις δυσκολίες της εδώ ζωής, με την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι στην άλλη ζωή θα ήταν διαφορετικά.

        Και όντως, ο άπιστος και αδιάφορος, στην άλλη ζωή βρέθηκε προ εκπλήξεων. Εκείνος ζούσε μέσα στο σκοτάδι και στον "τόπο της βασάνου", όπως ομολογούσε ο ίδιος, ενώ έβλεπε τον περιφρονημένο και υπομονετικό φτωχό Λάζαρο, να βρίσκεται στις αγκάλες του πατριάρχη Αβραάμ, μέσα στο άπλετο φως που σκορπούσε παντού η παρουσία του Θεού.

        Εντύπωση μας κάνει η απάντηση που πήρε από τον Αβραάμ, όταν του ζήτησε να στείλει πίσω τον ευτυχισμένο Λάζαρο για να ειδοποιήσει τους πέντε αδελφούς του που και αυτοί ζούσαν όπως εκείνος. Απολάμβαναν όλες τις αμαρτωλές χαρές αυτής της ζωής, χωρίς να πιστεύουν στις Άγιες Γραφές και χωρίς να βάζουν καν στο μυαλό τους ότι υπάρχει κι άλλη ζωή.

Είπε ο Αβραάμ στον ταλαίπωρο πλούσιο: 

Δεν έχουν ανάγκη οι αδελφοί σου να τους εμφανισθεί κάποιος αναστημένος νεκρός για να τους δώσει συμβουλές. Εκείνο που τους χρειάζεται είναι να μελετήσουν τις Αγίες Γραφές και να τις εφαρμόσουν στη ζωή τους.

"Εἰ Μωϋσέως καί τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδέ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ, πεισθήσονται " (Λουκά ΙΣΤ΄ 31)

Και είναι πολύ σημαντική η απάντηση αυτή του Αβραάμ για όλους μας αγαπητοί αδελφοί, γιατί μας λέει ότι για να κερδίσουμε και μεις την ολόφωτη αιώνια ζωή κοντά στο Χριστό και όλους τους Αγίους, πρέπει να μελετούμε και να εφαρμόζουμε την Αγία Γραφή στη ζωή μας.

        Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι είναι δεδομένο πως επειδή δεν είμαστε πλούσιοι σαν τον πλούσιο της παραβολής, θα πάμε οπωσδήποτε στην Βασιλεία του Θεού.

        Ακόμη ορισμένοι λένε ότι ο Θεός δεν μας έδωσε πολλά στοιχεία σχετικά με την άλλη ζωή. Από την παραβολή που ακούσαμε σήμερα μαθαίνουμε όσα είναι απαραίτητα. Το Ευαγγέλιο περιέχει όλα εκείνα που χρειάζονται να γνωρίζουμε, για να εξασφαλίσουμε την αιωνιότητα. 

        Το πρόβλημα πού βρίσκεται;

Στο να έχουμε το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να μάθουμε και να εφαρμόσουμε αυτά που διδάσκει η Αγία Γραφή. Ένα άλλο σοβαρό θέμα είναι στο αν πιστεύουμε σ' αυτά που είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Απορροφημένοι από τις ηδονές και τις φροντίδες της επί γης ζωής, μήπως ξεχνάμε πως έχουμε μέσα μας και μια αθάνατη ψυχή; Μήπως με τη μεγάλη εμπιστοσύνη που έχουμε στο μυαλό μας , στη λογική μας και στην εξυπνάδα μας, δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου για το μετά;  Μήπως βλέποντας την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογικής επιστήμης, νομίζουμε πως όλα θα λυθούν στα εργαστήρια των επιστημόνων; Μήπως έχουμε γεμίσει το μυαλό μας με τόσες πολλές γνώσεις που δεν έχουμε αφήσει καθόλου χώρο για ό,τι πνευματικό, ωφέλιμο και χρήσιμο για την άλλη ζωή; Θα μου πείτε και ποιός πιστεύει στην άλλη ζωή;  Έτσι νομίζουμε! Όλοι πιστεύουν. Κανένας δεν θέλει αυτό που λέγεται νεκροταφείο να είναι το τέλος. Για παρατηρείστε ότι όλοι μιλάμε στους νεκρούς μας σαν να είναι ζωντανοί την ώρα που είναι στο φέρετρο. Όλοι μας ακούμε στις κηδείες να λένε τα ορφανά παιδιά στους νεκρούς γονείς τους: Πού μας αφήνετε ορφανούς; Ακούμε στις κηδείες, όταν φεύγει ο ένας από τους δύο αγαπημένους συζύγους: Γιατί φεύγεις και μ' αφήνεις μόνο; Πόσοι κάνουν παράπονο ότι ο πατέρας τους, η μητέρα τους δεν ήλθε στον ύπνο τους να τους μιλήσει! Όλα αυτά και χίλια δυο άλλα δείχνουν πως όλοι πιστεύουν στην άλλη ζωή. Το θέμα είναι πιστεύουν σωστά;

        Η αλήθεια για την άλλη ζωή βρίσκεται στις λέξεις και τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Ας ακούσουμε λοιπόν και ας υπακούσουμε στην απάντηση που έδωσε ο Αβραάμ στον πλούσιο της σημερινής παραβολής:

" Ἔχουσι Μωϋσέα καί τούς προφήτας, ἀκουσάτωσαν αὐτῶν ". Όποιος έχει ερωτηματικά για τη ψυχή, για το θάνατο, για την μετά θάνατον ζωή, ας καταφύγει στις Άγιες Γραφές. Εκεί θα βρει την απάντηση!

        Τέλος, ας πούμε στο Χριστό μας ένα μεγάλο ευχαριστώ, που μας είπε αυτή την παραβολή!

Την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λάζαρου!  

ΚΥΡΙΑΚΗ 27/10/2024

                                         

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ ΛΟΥΚΑ      (Λουκά Η’ 41-56)    27/10/2024

 

Και τα δύο θαύματα που μας διηγήθηκε σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς αγαπητοί αδελφοί, έγιναν επειδή πίστευαν στην θεότητα του Ιησού Χριστού, αυτοί που τον πλησίασαν. Με πολλή πίστη άγγιξε το ρούχο του Χριστού η γυναίκα που επί δώδεκα χρόνια την ταλαιπωρούσαν οι αιμορραγίες και έγινε αμέσως καλά. Σταμάτησαν οι αιμορραγίες και ο Χριστός βράβευσε την πίστη της λέγοντάς της: «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.»

Με πολλή πίστη πλησίασε τον Χριστό και ο αρχισυνάγωγος που είχε άρρωστο το κοριτσάκι του για να ζητήσει να το θεραπεύσει. Αυτός όμως πέρασε και αρκετές δοκιμασίες. Δοκιμάστηκε η πίστη του, όταν ήλθαν οι υπηρέτες και του είπαν: « Μην κουβαλάς τον Διδάσκαλο άδικα στο σπίτι σου, γιατί το κοριτσάκι σου πέθανε». Τον πρόλαβε όμως εκείνη τη στιγμή ο Χριστός για να μη καταρρεύσει λέγοντάς του: «Άσε αυτούς να λένε ότι θέλουν, εσύ μόνο να πιστεύεις ότι είμαι ο Θεός και όταν έρθω στο σπίτι σου όλα θα αλλάξουν». Δοκιμάστηκε ακόμη η πίστη του αρχισυνάγωγου και όταν έφτασε μαζί με το Χριστό στο σπίτι του, γιατί όλοι, η γυναίκα του και οι συγγενείς του, του έλεγαν ότι το παιδί είναι νεκρό, και άδικα ελπίζει στη δύναμη του Χριστού. Μάλιστα κορόιδευαν το Χριστό όταν Εκείνος επέμενε ότι το παιδί δεν πέθανε αλλά κοιμάται. Να το δίλλημα του Ιαείρου: να πιστέψει στη θεότητα του Χριστού ή στις μαρτυρίες των συγγενών; Φαίνεται ότι πρυτάνευσε το πρώτο. Πίστεψε στη θεότητα του Χριστού. Με συγκίνηση ακούει το πρόσταγμα του Χριστού προς το νεκρό παιδί : «Ταλιθὰ κοῦ μι», κορίτσι μου σήκω επάνω. Με πολλή μεγάλη χαρά παίρνει στην αγκαλιά του το αναστημένο κοριτσάκι του!

Και τα δύο θαύματα που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί αδελφοί, στηρίχθηκαν πάνω στην πίστη. Μα τί είναι η πίστη; Όλοι οι άνθρωποι λίγο-πολύ πιστεύουν. Κάπου πιστεύουν. Είναι τόσο αδύναμος ο άνθρωπος, που κάποια στιγμή υποχρεώνεται να πιστέψει ότι πάνω από τις μηδαμινές δυνάμεις του υπάρχει κάποια άλλη πανίσχυρη δύναμη που ελέγχει και κυβερνά και κατευθύνει τα πάντα. Αυτήν λοιπόν την πίστη, σε κάποια ανώτερη δύναμη, ζητάει από μας ο Χριστός; Την πίστη σε αυτή την ανωτέρα δύναμη εννοούσε όταν έλεγε στη θεραπευμένη αιμορροούσα γυναίκα: «Ὓπαγε, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε»; Όταν έλεγε στον Ιάειρο: «Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε», πίστευε στην αόριστη ανωτέρα δύναμη του έλεγε; Όχι βέβαια.

Πίστη σημαίνει, να έχω βεβαιότητα ότι ο Χριστός είναι ο Θεός δια του οποίου δημιουργήθηκαν τα πάντα. Αγγίζει μόνο το άκρο του φορέματός του η αιμορροούσα και είναι απόλυτα βέβαιη ότι θα σταματήσει η αιμορραγία της. Πιστεύει και ο αρχισυνάγωγος ότι όντως το νεκρό παιδί του κοιμάται, αφού το λέει ο Χριστός, και ότι κάπου εκεί βρίσκεται και το πνεύμα του παιδιού και θα ακούσει το κάλεσμα του Χριστού.

Πιστεύει ότι το σώμα είναι το κλουβί και το πνεύμα είναι το πουλί. Εκείνος που το έβαλε μέσα, εκείνος θα το ξαναγυρίσει πίσω.

Αυτήν την συγκεκριμένη πίστη ζητάει από εμάς ο Θεός.

Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/10/2024

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ (η’ 27-39)             20/10/2024

 

            'Ολοι οι άνθρωποι που ζουν πάνω στη γη, αγαπητοί αδελφοί, έρχονται αναγκαστικά σε επαφή με 6 υπαρκτά πράγματα.

            Αξιολογικά τα τοποθετούμε σ' αυτήν την σειρά:

1ον : Εμεί οι επί της γης άνθρωποι ερχόμαστε σε επικοινωνία με το Θεό. Για μας τους χριστιανούς ο Θεός είναι τρισιπόστατος και Τον ονομάζουμε και Τον πιστεύουμε ως Αγία Τριάδα.

2ον : Ερχόμαστε σε επικοινωνία με τους Αγγέλους, αφού πάνω κι από τα ασώματα αυτά δημιουργήματα, τοποθετήσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο.

3ον : Στο χώρο των πνευμάτων υπάρχουν και οι άγιοι με τους οποίους οι πιστοί έρχονται συνεχώς σε επικοινωνία.

4ον : Σε συνεχή επικοινωνία είμαστε και με τους άλλους ανθρώπους, αλλά...

5ον : Και με όλα τα δημιουργήματα του Θεού.

6ον : Υποχρεωτικά όμως βρισκόμαστε στην ανάγκη να έχουμε σχέσεις και με τους δαίμονες, όχι επειδή εμείς θέλουμε να πηγαίνουμε προς αυτούς, αλλά αυτοί έρχονται σε εμάς και αγωνίζονται να μας αποσπάσουν από την επικοινωνία μας με το Θεό και τα άλλα δημιουργήματα του.

            Το περιεχόμενο του σημερινού Ευαγγελίου, μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε με τα πονηρά πνεύματα, που τα ονομάζουμε δαιμόνια. Αυτά που ακούσαμε σήμερα, απαντούν σ΄αυτoύς που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο διάβολος είναι υπαρκτό πρόσωπο, που η κύρια δουλειά του είναι να κάνει κακό στους ανθρώπους.

 Στην πόλη των Γεργεσών μεγάλο πλήθος δαιμόνων ταλαιπωρούσαν και βασάνιζαν έναν άνθρωπο. Αυτόν τον άνθρωπο πλησίασε ο Χριστός με τους Αποστόλους του και διέταξε το πλήθος των δαιμόνων να βγει από τον συγκεκριμένο άνθρωπο και να μπει στο κοπάδι των χοίρων που έβοσκαν εκεί κοντά, με αποτέλεσμα όλο το κοπάδι να πέσει στη λίμνη και να πνιγεί. Αυτό το γεγονός το είδαν οι βοσκοί του κοπαδιού και πληροφόρησαν τα αφεντικά τους. Αυτοί βγήκαν από την πόλη Γέργεσα, ήλθαν κοντά στον ελεύθερο πλέον άνθρωπο και αντί να καλέσουν το Χριστό να ευλογήσει την πόλη τους, εκείνοι τον έδιωξαν. Ο Χριστός μπήκε στο πλοίο και έφυγε. Αυτοί έχασαν τη χάρη και την ευλογία του Χριστού, που ήλθε τόσο κοντά τους και Τον απομάκρυναν.

            Εμείς αγαπητοί αδελφοί, δεν θα ακολουθήσουμε του Γεργεσινούς στο φοβερό λάθος τους. Αντίθετα, θα καλούμε συνέχεια το Χριστό να μας ελευθερώνει από τις επιθέσεις του διαβόλου.

Η πιο μεγάλη χαρά για το χριστιανό είναι να έχει συνεχή επικοινωνία με το Χριστό. Να αγαπά το Χριστό και να νοιώθει την αγάπη του Χριστού. Αυτό εξοργίζει το διάβολο και με κάθε τρόπο επιδιώκει να μπαίνει ανάμεσα στο Χριστό και τα αγαπημένα του παιδιά, τους ανθρώπους.

            Είναι αλήθεια πως είναι πολύ δυνατός. Εμείς μόνοι μας, δεν μπορούμε να τον διώξουμε. Καταφεύγουμε λοιπόν στο Χριστό και Τον παρακαλούμε, όπως έδιωξε το πλήθος των δαιμόνων από το δυστυχισμένο εκείνο δαιμονισμένο της πόλης των Γεργεσινών, να διώξει και από πάνω μας το διάβολο που τόσο μας βασανίζει, με τους πονηρούς λογισμούς, με τα πάθη και τις εφάμαρτες επιθυμίες. Μόνοι μας είμαστε αδύναμοι μπροστά στο διάβολο. Ενωμένοι με το Χριστό γινόμαστε παντοδύναμοι.

            Οι άγιοι μάς συμβουλεύουν: Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις του διαβόλου, να κάνουμε συνέχεια σωστά τον σταυρό μας. Να εκκλησιαζόμαστε τακτικά και σωστά. Να κοινωνούμε συνεχώς. Ο Άγιος Παίσιος μας συμβουλεύει: Για να αντιμετωπίζετε με επιτυχία τις επιθέσεις του πονηρού να μη λείπει από το στόμα σας το "Δόξα σοι ο Θεός".

ΚΥΡΙΑΚΗ 13/10/2024

 

 ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ  13/10/2024

        Η σημερινή μέρα αγαπητοί αδελφοί, λέγεται Κυριακή του σπορέως, γιατί κατ' αυτήν διαβάζεται η παραβολή που παρομοιάζει το Χριστό σαν σποριά που σπέρνει τον σπόρο Του, το λόγο Του, στις ψυχές των ανθρώπων.

        Αυτή την εντολή έδωσε και στους Αποστόλους Του και στους διαδόχους των Αποστόλων, να διαδώσουν το λόγο Του - το Ευαγγέλιο Του, σε όλο τον κόσμο.

        Όλοι οι άνθρωποι αγαπητοί αδελφοί και αυτοί που εκκλησιάζονται ακόμη, δεν δέχονται πάντοτε με χαρά το λόγο του Θεού. Ο μεγαλύτερος ρήτορας της Εκκλησίας, ο χρυσορρύμων Χρυσόστομος, προσπαθώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο αυτό, οι χριστιανοί να μην είναι πρόθυμοι να ακούσουν το Λόγο του Θεού, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτοί που δεν θέλουν να ακούσουν το κήρυγμα είναι αυτοί που δεν έχουν τη διάθεση να μετανοήσουν και να προσαρμόσουν τη ζωή τους, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού!

        Ο π. Σεβαστιανός Τοπάλης στην Φλώρινα σημειώνει ότι είναι μεγάλη επιτυχία του διαβόλου, όταν καταφέρει στο διπλανό κάθισμα ενός που θέλει να ακούσει το κήρυγμα, να βάλει να καθίσει κάποιον που δεν ενδιαφέρεται για το Λόγο του Θεού. Υπάρχουν εκκλησιαζόμενοι, σημειώνει άλλος ομιλητής, που μόλις αρχίσει το κήρυγμα στη Θ.Λειτουργία, σηκώνονται και φεύγουν.

Ο Απόστολος Παύλος όμως έλεγε ότι είναι εσωτερική μου ανάγκη να λέγω σε όλους σας το μήνυμα του Ευαγγελίου. Και κατέληγε "Οὐαί δέ μοί ἐστιν ἐάν μή εὐαγγελίζομαι" .(Α' Κορ. Θ'16) Δηλαδή, αλίμονο σε μένα εάν αθετώντας την υποχρέωση μου δεν κηρύττω το Ευαγγέλιο.

        Ο ίδιος απόστολος θα ρωτήσει: Πώς θα πιστέψουν στον αληθινό Θεό οι άνθρωποι, εάν δεν ακούσουν και δεν μάθουν από το κήρυγμα, ποιός είναι αυτός ο αληθινός Θεός;

Ο άγιος Ιωάννης που αναφέραμε προηγουμένως, έλεγε στους ακροατές του: "Σας κηρύττω όχι για να αρέσω στον εαυτό μου και σε σας. Έχω βαθειά μέσα μου την πίστη ότι όσο αναπνέω και θέλει ο Θεός να ζω στον παρόντα βίο, πρέπει να εκπληρώνω τη διακονία μου αυτή, του διδασκάλου, είτε με ακούει κάποιος, είτε όχι". Και παρακάτω σημειώνει: "Ο κήρυκας του Ευαγγελίου πριν πει μια λέξη στο λαό, λέγει χίλιες προσευχές μέσα του με μια αγωνία, πώς να αρέσει στο Θεό κι όχι πώς να αρέσει στους ανθρώπους."

        Το κήρυγμα αγαπητοί αδελφοί είναι το κάλεσμα του Θεού προς τους ανθρώπους. Για να έλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, πρέπει ο καθένας μας στο κάλεσμα αυτό του Θεού, να προσθέσει την καλή του προαίρεση και την επιθυμία του για την σωτηρία της ψυχής του.

        Αγαπητοί αδελφοί, θα τελειώσουμε αυτό το μικρό λογύδριο με την προτροπή του μεγάλου αποστόλου Παύλου που περιέχεται στην πρώτη επιστολή του στον Τιμόθεο. "Ἀδελφοί, προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν " γράφει. Και μείς σας παρακαλούμε να προσεύχεσθε για μας, που τολμούμε να λέμε δυο λόγια χριστιανικά (την ώρα του κηρύγματος), μέσα στη Θ.Λειτουργία.

'ΈΝΑΡΞΗ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2024-2025

 Με πολλή χαρά, περιμένουμε τα μικρά και μεγαλύτερα παιδιά στις συντροφιές μας!

Παιχνίδι, τραγούδι, κατασκευές, εκδρομές, μα πάνω απ'όλα ο λόγος του Κυρίου μας κι η γνωριμία μαζί Του, θα είναι μερικά από αυτά που θα μας απασχολήσουν και αυτή την κατηχητική μας χρονιά!

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!