ΚΥΡΙΑΚΗ
Z’
ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ.
Θ’ 27-35)
23-7-2023
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος
μας περιγράφει το πώς θεραπεύτηκαν τρεις άνθρωποι, αγαπητοί αδελφοί. Δύο τυφλοί
και ένας κουφός. Αξίζει να προσέξουμε πως οι δύο τυφλοί καλούσαν τον Χριστό σε
βοήθεια. Χρησιμοποίησαν τις λέξεις με τις οποίες, έως και σήμερα, επικαλούμαστε
τον Χριστό. Αυτό δείχνει ότι την μικρή προσευχούλα που μας δίδαξαν να λέμε οι
Άγιοι Πατέρες μας, την πήραν από το Ευαγγέλιο. Στην πόλη Καπερναούμ βρισκόμαστε.
Μετά το θαύμα του Χριστού να αναστήσει το νεκρό κορίτσι του Ιαείρου, τον
ακολούθησαν δύο τυφλοί που φώναζαν πίσω Του: «Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ, ἐλέησον ἡμᾶς».
Όταν οι τυφλοί δήλωσαν ότι πιστεύουν στην παντοδυναμία του Χριστού, Εκείνος άγγιξε
τα μάτια τους και αμέσως άνοιξαν. Δεν πρόλαβαν να φύγουν οι δύο θεραπευθέντες τυφλοί
και έφεραν στον Χριστό έναν κωφάλαλο. Αυτός είχε δαιμόνιο και αυτό του
προξενούσε την αρρώστια του. Το δαιμόνιο έφυγε φαίνεται, μόλις κατάλαβε την
παρουσία του Χριστού και αμέσως ο κωφάλαλος άρχισε να μιλάει. Ο κόσμος έμεινε εκστατικός
και δοξολογούσε τον Θεό. Το ότι ο Χριστός έκανε συνέχεια θαύματα το μαρτυρούν όλοι
που τα παρακολουθούσαν και το σημειώνει στη συνέχεια και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.
Εμείς εδώ θα
αφιερώσουμε λίγα λεπτά για να αναφερθούμε στην επίκληση των δύο τυφλών. Ζητούσαν,
είπαμε, βοήθεια από τον Χριστό με τις λέξεις που και εμείς επαναλαμβάνουμε συνέχεια.
Για την μικρή αυτή προσευχή, που λέγεται και ευχή, ο Άγιος Πορφύριος λέει: «για
να έλθει ο Χριστός μέσα μας όταν τον επικαλούμαστε με το ‘Κύριε Ιησού Χριστέ,
ελέησόν με’, πρέπει η καρδιά να είναι καθαρή. Να μην έχει κανένα εμπόδιο. Να
είναι ελεύθερη από μίσος, από εγωισμό, από κακία. Πρέπει να τον αγαπάμε και να
μας αγαπάει. Κι αν όμως έχουμε μέσα μας κάποιο κατάκριμα, πάλι υπάρχει κάποιο
μυστικό. Και το μυστικό είναι να ζητήσουμε συγνώμη ή να το πούμε στον πνευματικό».
Όταν μιλάμε με τον
Χριστό με την προσευχή των τυφλών, να έχουμε στην καρδιά μας και την πίστη των
τυφλών, για να εισακουστεί η προσευχή μας. Ο Χριστός τους ρώτησε: «Πιστεύετε ότι
είμαι ο Θεός και επομένως μπορώ να σας κάνω αυτό που ζητάτε;» Και οι δύο με μια
φωνή απάντησαν: «Πιστεύουμε». Αμέσως έγινε το θαύμα: «Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί».
Για να έλθει και σε μας η Χάρη του Χριστού, πρέπει μέσα μας να φωλιάζει η
πίστη. Για την μικρή αυτή προσευχή συμπληρώνει ο Άγιος : «Είναι αρκετό να λέμε ‘Κύριε
Ιησού Χριστέ, ελέησόν με’. Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις
διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και
μας παρέχει την αγάπη Του. Να θυμόμαστε ότι την μικρή αυτή επίκληση,
χρησιμοποίησε και άλλος τυφλός στην Ιεριχώ. Να γνωρίζουμε, πρέπει, ότι ο σύγχρονός
μας Άγιος Παΐσιος συνιστούσε να μη λείπει από το στόμα μας η μικρή αυτή
προσευχή του τυφλού, αλλά κάπου σημειώνει ότι ο γέροντας Τύχων έλεγε πως εάν το
‘Κύριε ελέησον’ κοστίζει 100 δραχμές, το ‘Δόξα σοι ο Θεός’ κοστίζει 1000 δραχμές.
Να τι γράφει ο Άγιος. Πάντα να έχεις στο στόμα σου το γλυκύτατο όνομα του
Ιησού, για να γλυκαίνεται η ψυχή σου…
Μεγάλη υπόθεση να
περνάς ολόκληρη την ημέρα με την ευχή. Αρχίζεις την ημέρα σου με την ευχή, στη
συνέχεια κάνεις την εργασία σου λέγοντας την ευχή και έτσι αγιάζεται ότι κάνεις,
αγιάζονται και όσοι συμμετέχουν σε αυτό που κάνεις. Όταν λ.χ. μαγειρεύεις και λες
την ευχή, αγιάζεται το φαγητό που κάνεις, αγιάζονται και όσοι το τρώνε. Να τι
λέγει ο άλλος σύγχρονός μας Άγιος για την ευχή. «Οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν
ως πιο αποτελεσματική την μονολόγιστη ευχή, το ‘Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με’.
Το κλειδί για την πνευματική ζωή του χριστιανού είναι η ευχή. Αξία έχει να λες
την ευχή με τρυφερότητα ψυχής, με αγάπη στον Χριστό, με λαχτάρα, και τότε δεν
θα σου φαίνεται κουραστική. Όπως όταν λες «μητέρα μου», «πατέρα μου» και
νιώθεις πλήρη ανάπαυση».
Και συνεχίζει ο Άγιος Πορφύριος : «Σημασία
στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω
και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στον Θεό, με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μια
νύχτα ολόκληρη να προσεύχεται κι ο άλλος μονάχα πέντε λεπτά, κι αυτή η προσευχή
των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι».
Αδελφοί μου, οι δύο
τυφλοί της Καπερναούμ, μας έδωσαν σήμερα την αφορμή, να ανατρέξουμε στους
Αγίους μας και να ακούσουμε τις συμβουλές τους για την μικρούλα προσευχή. «Κύριε
Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ας τις θέσουμε σε εφαρμογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου