ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 05/05/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 05/05/2024
«Ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν»

 

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας είπε σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, ότι ο Λόγος, δηλαδή το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, έγινε άνθρωπος και έζησε ανάμεσά μας. Γιατί άραγε χρειάστηκε να γίνει ο Θεός άνθρωπος;

   Ο άνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εικόνα Θεού» για να ανέβει στο «καθ’ ομοίωσιν», να ζει αιώνια κοντά στο Θεό. Ο διάβολος όμως ζήλεψε αυτήν την πορεία του ανθρώπου και φρόντισε να τον απομακρύνει από τον Θεό. Τον παρέσυρε λοιπόν στην αμαρτία, στην παρακοή του θείου θελήματος. Αποτέλεσμα αυτής της παρακοής ήταν να μπει στην ζωή του ανθρώπου ο θάνατος. Αν δεν έπεφτε στην αμαρτία ο άνθρωπος, δεν θα χρειαζόταν να πεθάνει  ο Χριστός. Θα γινόταν οπωσδήποτε άνθρωπος, θα θέωνε τον άνθρωπο προσλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση, αλλά δεν θα χρειαζόταν να υποστεί τον επώδυνο και εξευτελιστικό σταυρικό θάνατο. Η υπερβολική αγάπη του Θεού προς το πλάσμα του το έκανε αυτό!

   Χρειάστηκε λοιπόν να παραμερίσει ο Χριστός τα τρία εμπόδια που ορθώθηκαν ανάμεσα στον άνθρωπο και στον Θεό. Και αυτά είναι: Ο διάβολος, η αμαρτία και ο θάνατος. Φέροντας πάνω του ο Χριστός την ανθρώπινη φύση, πάλεψε και νίκησε και τους τρείς αυτούς εχθρούς του ανθρώπου. Κατατρόπωσε τον διάβολο και του έδειξε πόσο μικρός και αδύναμος είναι μπροστά στο Θεό. Με όπλο τον Σταυρό και μεις τώρα μπορούμε να πολεμήσουμε τον διάβολο.  «Όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας. Φρίττει γαρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν…» ψάλλουμε.

   Το δεύτερο εμπόδιο για να φτάσουμε στον προορισμό μας είναι το παιδί του διαβόλου, η αμαρτία. Και αυτήν έσβησε ο Χριστός ξεπλένοντάς μας με το Πανάγιο αίμα της Σταυρικής του θυσίας. Τώρα, εάν μετανοημένος ο άνθρωπος καταφύγει στην εξομολόγηση και στην συνέχεια στην Θεία Κοινωνία, καθαρίζεται από τις αμαρτίες του. Εάν κοινωνήσουμε με καθαρή καρδιά και αμέσως πεθάνουμε, θα βρεθούμε στην αγκαλιά του Θεού, ενωμένοι με τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

   Νίκησε λοιπόν ο Χριστός τον διάβολο, παραμέρισε και την αμαρτία. Του απομένει ακόμη να ελευθερώσει τον άνθρωπο από το εγγόνι του διαβόλου, το παιδί της αμαρτίας, που είναι ο θάνατος. Με τον δικό του θάνατο, ελευθέρωσε εμάς από τον θάνατο. Ο Κύριος έπαθε και πέθανε, εξ’ ονόματος όλων των ανθρώπων. Ανέστησε το σώμα του, που ήταν ανθρώπινο σώμα και έδωσε έτσι την δυνατότητα να ανασταίνονται όλα τα ανθρώπινα σώματα. Όλοι οι άνθρωποι.

   Οι ψυχές των ανθρώπων δεν πεθαίνουν. Απλώς αποχωρούν από το σώμα τους, αφήνοντάς το νεκρό, και περιμένουν την Β΄ Παρουσία για να ξαναενωθούν μαζί του αιώνια.

   Αυτό το ανεπανάληπτο γεγονός της Θεϊκής αγάπης, γιορτάζουμε σήμερα αγαπητοί Αδελφοί. Το χαρμόσυνο μήνυμα της δικής μας ανάστασης. Μέχρι την ώρα του θανάτου του Χριστού, ο Θάνατος ήταν το φοβερότερο γεγονός της ζωής του ανθρώπου. Με τη ανάσταση του Χριστού, εκδιώχθηκε αυτός ο φόβος. Όσοι πιστεύουν ακράδαντα στον Χριστό, όχι μόνο δεν φοβούνται τον θάνατο, αλλά τον περιμένουν για να τους φέρει κοντά στον Χριστό. Γράφει προς τους Φιλιππισίους ο απ. Παύλος:

«Το ότι ζω σ’ αυτήν τη ζωή, είναι χαρά μου γιατί ζω την καινούργια ζωή, όπως θέλει ο Χριστός. Αλλά και το να πεθάνω είναι κέρδος, αφού ο θάνατος θα με ενώσει με τον Χριστό» (Φιλ/ους Α΄21)

   Η πίστη στην ανάσταση του Χριστού διώχνει από την ψυχή του Χριστιανού κάθε ίχνος φόβου και απελπισίας. Γεμίζει την ψυχή με ελπίδα και χαρά. Με ελπίδα ότι θα απολαμβάνει αιώνια όλα τα αγαθά της Βασιλείας του Θεού. Το σώμα ενωμένο με την ψυχή του, θα συναντηθεί με όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα. Με τους γονείς του. Με τα παιδιά του. Με τους φίλους του. Θα ζει παρέα με τους αγίους και θα δοξολογεί ακατάπαυστα μαζί με τους Αγγέλους το όνομα του Άγιου Θεού. Η χαρά του Χριστιανού ευρίσκεται στο ότι η αθάνατη ψυχή του θα ενωθεί με το αναστημένο σώμα του. Η ψυχή είναι ερωτευμένη με το δικό της σώμα. Θα είναι απερίγραπτη η χαρά της, όταν ξαναενωθεί μαζί του, την ώρα της κοινής αναστάσεως.

   Η χαρά της σημερινής μέρας αγαπητοί αδελφοί είναι καθαρά πνευματική. Είναι πολύ λίγο να γιορτάζεις το Πάσχα, με το μυαλό σου προσηλωμένο στα υλικά φαγητά. Η πνευματική τροφή, έχει ανυπολόγιστη αξία. Η τροφή που σε ενώνει με τον Χριστό και σε γεμίζει με την ελπίδα της δικής σου αναστάσεως. Και η τροφή αυτή είναι η Θεία Κοινωνία. Πόση άγνοια έχουν αυτοί που περιμένουν να χαρούν το Πάσχα με τα ευχάριστα φαγητά!

   Όταν πιστεύεις στις πληροφορίες που σου δίνει ο Χριστός, για την Β΄ Παρουσία, για την μετά θάνατον ζωή, για την ανάσταση όλων των ανθρώπων, τότε δεν ρωτάς το πώς και το πότε θα γίνουν όλα αυτά. Ζεις γεμάτος ελπίδα και λες: ας γίνουν όπως και όποτε θέλει ο Θεός.

   Και αν σε ρωτήσει κανείς, γιατί δεν έρχεται κάποιος από τους νεκρούς να μας πληροφορήσει για όλα αυτά; Του απαντάς με τα λόγια του κ. Γιάννη: Δεν έρχεται κανείς από τους νεκρούς πίσω, γιατί εκεί που είναι περνάνε τόσο καλά, που δεν θέλουν με κανένα τρόπο να επιστρέψουν.

   Εμείς λέμε στους νεκρούς μας: Περιμένετε. Ερχόμαστε και μείς εκεί, γιατί ο Χριστός με την ανάστασή του, μας έδωσε την δυνατότητα να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή όλοι θα ξανασυναντηθούμε, αφού ο

«Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»

          

                                            «Χριστός Ανέστη»