ΚΥΡΙΑΚΗ 12/05/2024

 

                                        

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ                    12-5-2024

«Ω καλή απιστία του Θωμά»

 

Την πρώτη μέρα της αναστάσεως αγαπητοί αδελφοί, και ενώ ήταν οι μαθητές του Χριστού συγκεντρωμένοι σε ένα μεγάλο δωμάτιο με κλειστές τις πόρτες « δια τον φόβον των Ιουδαίων», παρουσιάζεται ο Χριστός ανάμεσά τους.  Τους δίνει την ειρήνη και την χαρά Του και ταυτόχρονα τους δείχνει τα τρυπημένα χέρια του και την λογχευμένη πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια αυτό που τους διαβεβαίωναν οι Μυροφόρες γυναίκες. Δυσπιστούσαν στις πληροφορίες των γυναικών, και γι’ αυτό τους επέπληξε ο Χριστός. Επιπλέον, την ίδια στιγμή ο Χριστός έκανε κάτι πολύ σημαντικό που θα συνόδευε τους μαθητές σε όλη τους τη ζωή και όχι μόνον αυτούς, αλλά και τους διαδόχους τους σε όλους τους αιώνες. Ο αναστημένος Κύριος, τους φύσηξε στο πρόσωπο και τους είπε: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται». Από τώρα και εξής οι μαθητές και όλοι οι διάδοχοί τους μέχρι της συντελείας του αιώνος, θα μπορούν να συγχωρούν τις αμαρτίες των ανθρώπων . 

Το πόσο σημαντικό είναι αυτό, φαίνεται από το ότι μέχρις εκείνη την στιγμή όσα σφάλματα και όσα αμαρτήματα έκαναν οι άνθρωποι, παρέμεναν άλυτα. Τους συνόδευαν σ’ όλη τους τη ζωή και τα έπαιρναν μαζί τους και στον τάφο . Γι’ αυτό ήλθε ο Χριστός στον κόσμο, γι’ αυτό έγινε άνθρωπος, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες των ανθρώπων και έτσι καθαροί να μπορούν να επιστρέψουν εκεί από όπου τους έδιωξε η αμαρτία. Θα μπορούσαμε να πούμε  ότι η μεγαλύτερη δωρεά που  έκανε ο Χριστός στην ανθρωπότητα, είναι αυτή η εξουσία που έδωσε στους Αποστόλους και εκείνοι στους διαδόχους τους Αρχιερείς και Ιερείς, να μπορούν να συγχωρούν αμαρτίες.          

Βέβαια Εκείνος έσβησε τις αμαρτίες των ανθρώπων με το αίμα της σταυρικής θυσίας Του, αλλά έδωσε και το προνόμιο στους συνεχιστές του έργου Του, να επιτελούν κι εκείνοι την αναίμακτη σταυρική του θυσία, για  να μπορούν όσοι συμμετάσχουν σ’ αυτήν, όσοι κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων, να ενώνονται οργανικά και πραγματικά μαζί Του με αποτέλεσμα να καθαρίζονται.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτού του γεγονότος αγαπητοί αδελφοί. Υπάρχουν άνθρωποι κοντά μας, που πήραν την εξουσία από τον Χριστό να σβήνουν τις ακαθαρσίες της ψυχής μας. Να  εξαλείφουν τις αμαρτίες μας. Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας, Αρχιερείς – Ιερείς, που μπορούν να επιτελούν τα μυστήρια της εξομολογήσεως και της Θ. Κοινωνίας με τα οποία ο Χριστός καθαρίζει τις ψυχές των ανθρώπων και τους δίνει την δυνατότητα καθαροί να απολαμβάνουν ήδη από αυτήν την ζωή, τους καρπούς της Βασιλείας του Θεού. Και επιπλέον την βάσιμη ελπίδα ότι θα είναι αιώνια ευτυχισμένοι μετά τη Β’ Παρουσία. Βέβαια για να τα ζήσεις αυτά και να τα απολαύσεις, χρειάζεται  πίστη και μάλιστα δυνατή πίστη. Όταν αφήσεις να φωλιάσει μέσα στη ψυχή σου η δυσπιστία και η αμφιβολία, τότε θα πάθεις αυτό που έπαθε ο Θωμάς.                                                                

Ο Θωμάς την πρώτη Κυριακή που ήλθε ο Χριστός στο υπερώο, δεν ήταν εκεί. Όσα κι αν του έλεγαν οι συμμαθητές του, ότι ο Χριστός αναστήθηκε, αυτός έμενε μελαγχολικός και λυπημένος, επαναλαμβάνοντας το: «Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ,τὸν τύπον τῶν ἥλων,καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων,καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω.»   

Δυστυχισμένος και μια ζωή λυπημένος είναι αυτός που ζητάει σώνει και καλά να προσεγγίσει με τις αισθήσεις του, τα μυστήρια της πίστεώς μας! Ο απόστολος Παύλος μάς λέει ότι πίστη είναι το να ελπίζεις σε πράγματα που δεν τα βλέπεις. Από τη στιγμή που βλέπεις ή ακούς ή αγγίζεις κάτι , δεν είναι πίστη είναι γνώση. Η πίστη είναι ένα σκαλοπάτι πάνω από τη γνώση. Ευλογημένος είναι αυτός που γνωρίζει αυτά που μπορεί να γνωρίσει και πιστεύει σ’ αυτά που δεν μπορεί να γνωρίσει. Όταν σε διαβεβαιώνουν οι δέκα συμμαθητές  σου, ότι είδαν αναστημένο τον διδάσκαλο. Όταν έρχονται αλαφιασμένες οι Μυροφόρες και σου λένε ότι ο τάφος είναι άδειος, μας πληροφόρησαν οι Άγγελοι ότι αναστήθηκε. Τον είδε η Μαρία στον κήπο και έπεσε να τον προσκυνήσει. Όταν μέσα στη νύχτα επιστρέφουν στα Ιεροσόλυμα από  το χωριό τους, την Εμμαούς, ο Λουκάς και ο Κλεόπας και σου λένε ότι μιλούσαν μαζί του σ΄ όλη τη διαδρομή και ότι στο τραπέζι που κάθισε ευλόγησε τον άρτο όπως τον ευλογούσε όταν ήταν μαζί μας, ότι τότε άνοιξαν τα μάτια τους και τον αναγνώρισαν αλλά «ἄφαντος ἐγένετο ἀπ' αὐτῶν.». Όταν έχεις τέτοιες πληροφορίες από γνωστά και έμπιστα πρόσωπα, πως εσύ ακόμη επιμένεις στην δυσπιστία σου;

          Εάν αυτή την περίπτωση την βγάλουμε έξω από το σχέδιο του Θεού, θα μπορούσαμε εύκολα να χαρακτηρίσουμε τον Θωμά άπιστο. Οι άγιοι πατέρες μας όμως και μεταξύ αυτών ο Ιερός Χρυσόστομος, προσεγγίζουν την περίπτωση με πολλή κατανόηση και αγάπη και τον δικαιολογούν για δύο λόγους. Πρώτα φαίνεται ότι η περίπτωση του Θωμά εντάσσεται στο σχέδιο του Θεού για να επιβεβαιωθεί περισσότερο το γεγονός της Αναστάσεως. Δεν ήταν λοιπόν αποκύημα της φαντασίας των 10 (δέκα) μαθητών, αφού τους εμφανίζεται και δεύτερη φορά με τον ίδιο τρόπο. Μάλιστα αυτή τη φορά καλεί τον Θωμά να αγγίξει τα τραύματά του για να μη μείνει ούτε σ’ αυτόν ούτε στους υπόλοιπους καμία αμφιβολία ότι είναι αναστημένος ο αγαπημένος διδάσκαλος τους και ότι αφού εμφανίζεται με τέτοιο μυστηριώδη τρόπο δεν είναι απλός άνθρωπος αναστημένος, αλλά ο νικητής του θανάτου, ο θεάνθρωπος. Σ’ αυτό το ασφαλές συμπέρασμα κατέληξε και ο μέχρι πριν λίγο άπιστος Θωμάς, γι’ αυτό όταν είπε ο Χριστός, μη γίνεσαι άπιστος αλλά πιστός, αναφώνησε και είπε «ο Κύριός μου και ο Θεός μου».

          Η δεύτερη αιτία για την οποία δείχνουν κατανόηση στην συμπεριφορά του Θωμά οι πατέρες και οι ιεροί υμνογράφοι, είναι το ότι δεν βλέπουν στον απόστολο πεισματική απιστία. Βλέπουν μια επιφανειακή αμφιβολία και μια κρυφή επιθυμία και ελπίδα μέσα στην καρδιά του Θωμά που περιμένει με αγωνία να είναι αληθινές όλες οι πληροφορίες που του δίνουν τα αγαπημένα του πρόσωπα για τον Κύριό του. Αυτό που είπε στον Χριστό «ο Κύριος μου και ο Θεός μου» δείχνει πόσο περίμενε την ευκαιρία να το φωνάξει.

          Και επειδή έχουν οι άγιοι πατέρες μας υπ’ όψη τους αυτές τις δύο δικαιολογίες, ονομάζουν την απιστία του καλή. «Ω καλή απιστία του Θωμά» ψάλλουμε.

          Αγαπητοί αδελφοί. Όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους ακόμη και εμείς οι χριστιανοί, ζούμε την περίπτωση του Θωμά. Όλοι μέσα μας φιλοξενούμε έναν Θωμά! Θες από κακή πληροφόρηση. Θες από άγνοια στα θέματα της πίστεώς μας. Θες από το ότι δεν μελετάμε σωστά και με πολλή προσοχή το Ευαγγέλιο. Τις περισσότερες φορές παρασυρόμενοι από τις λαθεμένες γνώμες των ανίδεων συνανθρώπων μας. Ή το συνηθέστερο από κακούς λογισμούς που βάζει στο μυαλό μας ο διάβολος. Φωλιάζει και στη δική μας την καρδιά η αμφιβολία και η απιστία για τον Χριστό μας.

          Μακάρι να ισχύουν και για μας οι δύο δικαιολογίες που συναντήσαμε στον Θωμά. Τότε και η δική μας απιστία θα χαρακτηριστεί ως καλή και θα ισχύει πλήρως αυτό που έχουν πει οι άγιοι πατέρες για τον απόστολο. «Ω καλή απιστία του Θωμά»!