ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20/08/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΜΑΤΘ. ΙΗ’ 23-35) 20/08/2023

        Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί, απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους χριστιανούς. Βρίσκει όμως εφαρμογή περισσότερο σε μας που εκκλησιαζόμαστε.

        Είναι μια παραβολή που για να την κατανοήσουμε καλύτερα, πρέπει να ανατρέξουμε σε δύο στίχους του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου που προηγούνται. Ερωτά ο Απ. Παύλος τον Χριστό: Πόσες φορές να με στεναχωρήσει ο αδελφός μου και εγώ να τον συγχωρήσω; Ο Χριστός του απάντησε, άπειρες φορές και αν σε στεναχωρήσει, άπειρες φορές πρέπει να τον συγχωρήσεις. Και για να το καταλάβετε καλύτερα, ακούστε την παραβολή που θα σας πω.

        Ήταν ένας βασιλιάς που λογαριάστηκε με τους δούλους του, να μάθει πόσα του χρωστάνε ή πόσα τους χρωστάει. Ένας δούλος βρέθηκε να του χρωστάει μύρια τάλαντα. Ένα αμύθητο αξίας ποσό. Διέταξε λοιπόν ο βασιλιάς να τον πουλήσουν αυτόν και την οικογένειά του για να πάρει τα χρήματα που του χρωστούσε. Ο δούλος εκείνος έπεσε στα γόνατα και παρεκάλεσε τον βασιλιά να του δώσει χρόνο να δουλέψει να τον ξεχρεώσει. Ο βασιλιάς όμως συγκινήθηκε από την συμπεριφορά του δούλου του και του χάρισε όλο εκείνο το μεγάλο χρέος του. Ο αχάριστος όμως εκείνος δούλος, όταν βγήκε έξω, βρήκε κάποιον συνάδελφό του, κάποιον σύνδουλό του που του χρωστούσε εκατό δηνάρια, ένα μικρό ποσό. Αφού τον απείλησε να τον πνίξει, τελικά τον έβαλε στη φυλακή μέχρι να τον ξεπληρώσει. Όταν ο βασιλιάς πληροφορήθηκε το γεγονός, κάλεσε πίσω εκείνον τον σκληρό και αχάριστο δούλο και αφού τον ήλεγξε αυστηρά, τον παρέδωσε στους βασανιστές και τον έβαλε στη φυλακή, μέχρι να ξεπληρώσει όλο το χρέος. Και καταλήγει η παραβολή: Έτσι θα κάνει και ο Θεός σε όλους εκείνους που δεν συγχωρούν τους συνανθρώπους τους.

        Είπαμε στην αρχή αγαπητοί αδελφοί, ότι αυτή η παραβολή ταιριάζει περισσότερο σε μας που εκκλησιαζόμαστε. Γιατί τί κάνουμε μέσα στην Λειτουργία; Από την αρχή μέχρι το τέλος λέμε και ξαναλέμε το «Κύριε ἐλέησον» δηλαδή, Θεέ μας συγχώρησέ μας, ελέησέ μας. Και ο Θεός όχι μόνο μας συγχωρεί, αλλά και μας αξιώνει να ενωθούμε με το Πανάχραντο Σώμα Του και το Πανάγιο Αίμα Του. Κάποια στιγμή, ανεβασμένοι πνευματικά του ζητούμε: «Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.» Ναι, Κύριε συγχώρησε όλες τις αμαρτίες μας, τις μικρές και τις μεγάλες. Ναι, Κύριε με το Πανάγιο Αίμα Σου, ξέπλυνε όλα τα αμαρτήματά μας. Και στο «Πάτερ ἡμῶν» του λέμε " Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ". Πριν κοινωνήσουμε λέμε στον Χριστό «Ἐλέησόν με καὶ συγχώρησὸν μοι τὰ παραπτώματά μου, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια, τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἔργῳ, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ.» Και όταν ο ιερέας βάζει τις μερίδες μας στο Άγιο Ποτήριο, επαναλαμβάνει πολλές φορές «Ἀπόπλυνον, Κύριε, τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων δούλων σου.»

        Να γιατί είπαμε ότι η παραβολή των μυρίων ταλάντων απευθύνεται σε μας που εκκλησιαζόμαστε. Γιατί εμείς ζητάμε επανειλημμένα από τον Θεό μέσα στη Θεία Λειτουργία να μας συγχωρήσει. Εκείνος μας συγχωρεί και μετατρέπεται σε άρτο και οίνο για να μπορέσουμε να Τον κοινωνήσουμε. Μας σβήνει όλο το χρέος. Μας συγχωρεί όλες τις αμαρτίες! Αμαρτωλοί μπαίνουμε, καθαροί βγαίνουμε από το ναό! Όπως χωρίς χρέος έφυγε και εκείνος ο αχάριστος δούλος. Θα ήταν ευχής έργο, να μην συναντούσε εκείνον τον σύνδουλο, που του χρωστούσε το μηδαμινό ποσό! Όμως δε γίνεται. Αν δεν τον συναντούσε εκείνη την στιγμή, θα τον συναντούσε άλλη μέρα και θα έκανε τα ίδια, γιατί η φιλανθρωπία του καλού βασιλιά, δεν τον άγγιξε, δεν τον άλλαξε. Το ίδιο δυστυχώς παθαίνουμε και εμείς αγαπητοί αδελφοί. Κουβαλάμε μέσα στο ναό, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, τον κακό εαυτό μας. Φαίνεται ο κακός εαυτός μας, δεν μας αφήνει να προσέξουμε αυτά που λέγονται και αυτά που γίνονται εκεί. Δυστυχώς όταν φεύγουμε από τον ναό, δεν μας έχουν αγγίξει τα θεοφώτιστα λόγια του Μυστηρίου.

         Γράφει σχετικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: «Η περίπτωση χριστιανών που φεύγουν από την εκκλησία με το μίσος και την εκδίκηση, φανερώνει ότι δεν έχουν λειτουργηθεί. Έμειναν λίγες ώρες στον ναό, χωρίς να καταλάβουν τίποτε». Και επί πλέον ο ίδιος προτρέπει: Μέσα στην Λειτουργία «να κάνουμε προσπάθεια, να νιώθουμε το έλεος του Θεού». Όταν δεν μας αγγίζουν τα λόγια της Θείας Λειτουργίας, τότε όταν βγούμε από τον ναό θα κάνουμε ό,τι έκανε ο κακός δούλος της παραβολής. Όταν δεν καταλάβουμε ότι ο Θεός μας συγχώρησε το πλήθος των δικών μας αμαρτιών, επόμενο είναι και εμείς να μην συγχωρούμε τα μικρά σφάλματα που κάνουν σε εμάς οι συνάνθρωποί μας. Σωστά λέει ένας άγιος ότι: Σ' όλη μας τη ζωή πρέπει να ζούμε, σαν να είμαστε στη Θεία Λειτουργία. Να ζούμε τη Λειτουργία μετά την Θεία Λειτουργία!

Αμήν.