ΚΥΡΙΑΚΗ 25/02/2024

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΛΟΥΚΑ ΙΗ’ 10-14)      25-02-2024

Ορισμένοι άνθρωποι από αυτούς που παρακολουθούσαν τον Χριστό, αγαπητοί αδελφοί, νόμιζαν ότι είναι δίκαιοι και ότι μπορούν γι’ αυτό να κατακρίνουν και να περιφρονούν τους άλλους που τους θεωρούσαν αμαρτωλούς. Σ’ αυτούς λοιπόν και κατ’ επέκταση σε όλους μας είπε την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου που ακούσαμε σήμερα.

Μπήκαν στο ναό για να προσευχηθούν δύο άνθρωποι. Ένας Φαρισαίος και ένας Τελώνης. Και οι δύο θα ήθελαν να εισακουστεί η προσευχή τους από τον Θεό. Δίνεται λοιπόν και σε μας η ευκαιρία να μάθουμε ποια στοιχεία πρέπει να έχει η προσευχή μας, για να είναι σωστή. Σωστή η επικοινωνία μας με τον Θεό. Γιατί δεν είναι αρκετό να κάνουμε ορισμένα πράγματα, πρέπει να τα κάνουμε και σωστά. Αξία, για παράδειγμα, έχει όχι μόνο να κοινωνάμε, αλλά να κοινωνάμε σωστά. Αξία έχει όχι απλώς να εκκλησιαζόμαστε, αλλά να εκκλησιαζόμαστε σωστά. Αξία έχει επίσης, όχι απλώς να προσευχόμαστε, αλλά να προσευχόμαστε σωστά. Γιατί και ο Φαρισαίος προσευχήθηκε αλλά δεν εισακούστηκε η προσευχή του, γιατί δεν προσευχήθηκε σωστά. Αράδιασε τις αρετές του μπροστά στο Θεό. Κατέκρινε όλο τον κόσμο και τον Τελώνη. Θεωρούσε τον Θεό ίσο με τον εαυτό του, γι’ αυτό προκάλεσε την αποστροφή του Θεού και όχι την αγάπη και την αναγνώρισή Του.

Αντίθετα του αμαρτωλού Τελώνη η προσευχή, έγινε δεχτή από τον Θεό, γιατί είχε τα γνωρίσματα εκείνα που θέλει ο Θεός να έχουμε όταν Του μιλάμε στην προσευχή μας.

Πρώτα-πρώτα ο Τελώνης πλησίασε τον Θεό με πολύ ταπείνωση. Μπήκε βαθειά μέσα στη ψυχή του και είδε πόσο λερωμένη είναι, και από τις πράξεις του και από τα λόγια του και από τους εφάμαρτους λογισμούς του. Όταν μιλούσε στον Θεό, είχε την επίγνωση της αμαρτωλότητας του, γι’ αυτό δεν έλεγε τίποτα άλλο, εκτός από το      «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ».

Μετανοημένος για τα λάθη της ζωής του, ζητούσε να τον συγχωρήσει ο Θεός. Βλέπουμε ακόμη στον Τελώνη, ότι δεν προσπαθούσε να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Ούτε σκεπτόταν εκείνη την ώρα της προσευχής του κανέναν άλλο, εκτός από τον αμαρτωλό εαυτό του. Αυτός που έχει επίγνωση της πνευματικής του κατάστασης, δεν έχει περιθώρια να ασχολείται με τους άλλους!

Γνώριζε ο Τελώνης, αντίθετα από τον Φαρισαίο, ότι εκείνο που φέρνει τον άνθρωπο κοντά στον Θεό, δεν είναι οι καλές πράξεις του, αλλά η μετάνοια για τις αμαρτίες του.

Ο Τελώνης στην συνομιλία του με τον Θεό, δεν ζητούσε κάτι που αυτός επιθυμούσε. Σαν άνθρωπος που ήταν, θα είχε πολλά να ζητήσει από τον Θεό και όμως δεν ζήτησε τίποτα. Ήξερε πως αν ζητούσε κάτι συγκεκριμένο, θα επενέβαινε στο θέλημα του Θεού. Όταν ζητούμε επίμονα κάτι από τον Θεό, είναι σαν να του λέμε να γίνει στη ζωή μας το θέλημα μας και όχι το δικό Του το θέλημα. Γι’ αυτό ο Τελώνης της παραβολής, ζητούσε μόνο από τον Θεό να του συγχωρήσει τις αμαρτίες, γιατί αυτές είναι το εμπόδιο που δεν μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε τον Θεό. Ο Θεός θέλει όλους τους ανθρώπους να τους αγκαλιάσει και να τους περιβάλλει με την αγάπη Του. Τον εμποδίζουν όμως οι αμαρτίες μας, που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε μας και σε Εκείνον. Ο μόνος που μπορεί να τις εξαλείψει-να τις συγχωρήσει- είναι ο Θεός. Αυτό ζητούσε επίμονα ο Τελώνης, να του συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες του. «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» επαναλάμβανε.

Αδελφοί, σήμερα ανοίγει το Τριώδιο. Η περίοδος που η Εκκλησία μας, μας καλεί να έχουμε περισσότερη και σωστότερη επικοινωνία με τον Θεό. Γι΄αυτό όρισε στην έναρξη του Τριωδίου, να ακούγεται η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Έτσι ώστε η προσευχή μας να γίνεται σωστότερα. Το παράδειγμα του Τελώνη μας διδάσκει ότι η προσέγγισή μας με τον Θεό, πρέπει να έχει τα γνωρίσματα της προσευχής του.