ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14/04/2024

 

Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μάρκου Θ’ 17-31)   14/04/2024

        Πολλά διδάγματα ξεπηδούν από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα αγαπητοί αδελφοί. Εμείς με την βοήθεια του Θεού, θα σταθούμε σε ένα που βγαίνει από την ερώτηση που έκανε ο Χριστός στον πατέρα του δαιμονισμένου παιδιού και από την απάντηση που έδωσε ο πατέρας στον Χριστό.

        Ήταν ένας πατέρας που βίωνε ένα δράμα στο σπίτι του. Το παλληκαράκι του ήταν δαιμονισμένο. Τα 3 χρόνια που ήταν ο Χριστός στη γη, είχε σκυλιάσει ο δαίμονας και ταλαιπωρούσε πολλούς ανθρώπους. Ο πονεμένος λοιπόν αυτός πατέρας, πήρε το παιδί του να το πάει στον Χριστό να το θεραπεύσει. Ο Χριστός όμως με τους τρεις μαθητές του είχε ανέβει στο όρος Θαβώρ, όπου έγινε η Μεταμόρφωση. Πήγε λοιπόν στους υπόλοιπους 9 μαθητές και ζήτησε βοήθεια. Μα αυτοί δεν μπόρεσαν να τον βοηθήσουν και να διώξουν το δαιμόνιο από το παιδί.

Εκείνη ακριβώς την ώρα κατέβηκε ο Χριστός από το Όρος της Μεταμορφώσεως. Τον πήρε είδηση ο πατέρας και έτρεξε. Κρατώντας το δαιμονισμένο παιδί, παρακάλεσε τον Χριστό να βοηθήσει το παιδί και όλη την οικογένεια η οποία ταλαιπωρείτο από αυτό το δράμα. Στο παράπονο του πατέρα ότι οι μαθητές δεν μπόρεσαν να διώξουν το δαιμόνιο, ο Χριστός απάντησε με μια ερώτηση: "Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ;"
Πόσα χρόνια ταλαιπωρείται το παιδί; Και ο πατέρας απάντησε: "Παιδιόθεν", δηλαδή πολλά χρόνια. Από τότε που ήταν παιδάκι. Ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτο πνεύμα να βγει από το παιδί και έπιασε το παλληκάρι από το χέρι και το παρέδωσε στον πατέρα του. Και επειδή μαζεύτηκε πολύς κόσμος, ο Χριστός διέκοψε την συζήτηση.

        Να υποθέσουμε ότι αν συνέχιζε, θα ρωτούσε τον πατέρα: Τρία χρόνια ακούς ότι ελευθερώνω τους ανθρώπους από τα δαιμόνια, δεν έπρεπε και συ να φέρεις το παιδί σου νωρίτερα, αφού βασανίζεστε όλοι από την απελπιστική κατάστασή του;

Εγείρεται εδώ ένα θέμα αγαπητοί αδελφοί. Από ποια ηλικία πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά μας κοντά στο Χριστό; Όλοι οι φωτισμένοι άνθρωποι λένε ότι από την πρώτη μέρα της γεννήσεώς του, το παιδί πρέπει να βλέπει τους γονείς του να ζουν χριστιανικά, για να εμπεδωθεί μέσα του η χριστιανική συμπεριφορά. Μαζί με πολλούς αγίους, ο Ιερός Χρυσόστομος διδάσκει ότι η μητέρα μαζί με το γάλα της, πρέπει να τροφοδοτεί και την ψυχή του παιδιού με πνευματική τροφή. Ορισμένοι λένε ότι να αφήσουμε το παιδί να μεγαλώσει για να επιλέξει μόνο του, αν θέλει ή δεν θέλει να ακολουθήσει το δρόμο του Χριστού. Σ’ αυτούς απαντάει ένας Ρώσος Ιεράρχης που έγραψε το βιβλίο "Μητέρα πρόσεχε", ότι όταν το παιδί ξεπεράσει τα 3 χρόνια του είναι αργά πια να το χειραγωγήσεις. Κάποιος άλλος επισημαίνει κάτι πιο σοβαρό, ότι αν θέλεις να παιδαγωγήσεις σωστά ένα παιδί, πρέπει να αρχίσεις να το παιδαγωγείς 20 χρόνια πριν τη γέννησή του, δηλαδή να παιδαγωγήσεις τους γονείς του πριν γεννήσουν το παιδί!

        Εμείς σαν χριστιανοί γονείς, ας προβληματιστούμε σήμερα από την ερώτηση του Χριστού και την απάντηση του πατέρα. Ας έχουμε τα παιδιά μας κοντά στον Χριστό, από σήμερα που ακούσαμε αυτόν τον προβληματισμό. Να μάθουμε τα παιδιά μας με το δικό μας παράδειγμα, να εμπιστεύονται όλη τους τη ζωή στην προστασία του Θεού. Πρακτικά να μάθουμε τα παιδιά μας, να κάνουν σωστά τον σταυρό τους. Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς μεγάλα παιδιά να μην ξέρουν να κάνουν το σημείο του Σταυρού. Να μάθουν τα παιδιά από μας, ότι αρχίζουμε και τελειώνουμε την ημέρα μας με προσευχή. Καμία πρωτοβουλία τους να μην αρχίζει χωρίς το "πρώτα ο Θεός" και να τελειώνει χωρίς το "δόξα σοι ο Θεός". Είναι λυπηρό όλη η οικογένεια να αρχίζει και να τελειώνει το φαγητό χωρίς προσευχή. Να μάθουμε τα παιδιά μας ότι ο εκκλησιασμός είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Η Θεία Κοινωνία είναι το σπουδαιότερο γνώρισμα ενός χριστιανού. Να τιμούν τις νηστείες που ορίζει η Εκκλησία. Είναι καθήκον των γονέων προς τα παιδιά. Να τα μάθουμε να εναποθέτουν τα σφάλματά τους στο επιτραχήλι του πνευματικού. Αυτά και τόσα άλλα χριστιανικά πράγματα, πρέπει να μάθει ο γονιός στο παιδί του. Να μάθουν τα παιδιά μας ότι χωρίς Χριστό η ζωή είναι ένα χάος!

Αμήν!