ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21/05/2023

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ (Ιωάν. Δ! 5-42)  21/05/2023

        Για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε χωρίς μάτια μας μιλάει το σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί αδελφοί. Σ’ αυτόν τον άνθρωπο δημιούργησε μάτια ο Χριστός, βάζοντας στα βαθουλώματα του προσώπου του λάσπη που έφτιαξε με το σάλιο του και χώμα.

        Αυτός ο άνθρωπος μας διδάσκει σήμερα με το παράδειγμά του. Τον ρωτούσαν οι περαστικοί. Τον ρωτούσαν επανειλημμένως οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι στο συνέδριο τους, πώς απέκτησε μάτια και εκείνος περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια το θαύμα που του έγινε. Τον ρώτησαν στο συνέδριο τι γνώμη έχει γι’ αυτόν που του δημιούργησε τα μάτια του και μόνο τότε δήλωσε μπροστά σε όλους άφοβα, ότι αυτός που τον θεράπευσε είναι άνθρωπος του Θεού. Προφήτης. Ενώ όλοι έλεγαν πως ο άνθρωπος αυτός είναι αμαρτωλός, αφού καταλύει το Σάββατο, εκείνος επέμενε ότι ο Ιησούς είναι δίκαιος, άνθρωπος του Θεού. Τόσο πολύ επέμενε στην ομολογία του, ώστε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι τον πέταξαν έξω από το συνέδριο. Όταν μετά τον συνάντησε ο Χριστός, ομολόγησε ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού και τον προσκύνησε. «Ὁ δὲ ἔφη, Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ». Κτυπητή παραφωνία σε όλο το περιστατικό, οι γονείς του τυφλού, που δείλιασαν να ομολογήσουν πως ο Χριστός θεράπευσε το παιδί τους κι επομένως είναι Θεός!

        Είπαμε να διδαχθούμε σήμερα από τον θεραπευθέντα άνθρωπο. Μας κάνει εντύπωση ότι μιλάει για το θαύμα που του έγινε και για την πίστη του στο Χριστό, μόνο όταν τον ρωτούν. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς αγαπητοί αδελφοί. Για τα θέματα της πίστεώς μας να μιλάμε μόνο όταν μας ρωτούν. Ας αφήσουμε το κήρυγμα που γίνεται στις Εκκλησίες και τους εντεταλμένους από την Εκκλησία, να μιλούν γενικά σε όλους τους ακροατές. Μας συμβουλεύουν οι άγιοί μας ότι το τί γίνεται μέσα μας, τί σχέσεις έχουμε με το Θεό, να μη το γνωρίζει κανένας άλλος ειμή μόνον ο Θεός, εμείς και ο πνευματικός μας στην εξομολόγηση. Όχι μόνο για τις 

προσωπικές μας σχέσεις με τον Θεό να μη μιλάμε σε κανέναν, αλλά και για τα θέματα της πίστεώς μας. Δεν ξέρουμε ο άλλος που θα μας ακούσει, πώς θα μετρήσει τα λόγια μας. Δεν ξέρουμε αν ο άλλος είναι έτοιμος να δεχθεί τις χριστιανικές αλήθειες. Μπορεί να τις ειρωνευθεί, τότε το κρίμα θα είναι δικό μας. Για την περίπτωση αυτή ο Χριστός είπε: «Μὴ δῶτε τά ἅγια τοῖς κυσίν». Ακόμη και στα παιδιά μας που είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε για το Χριστό, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Να ενεργούμε με διάκριση και να παρακαλούμε το Θεό να μας φωτίζει πώς και τί πρέπει να πούμε.

        Οι αλήθειες του Ευαγγελίου λέγονται στο κήρυγμα, γιατί δεν λέγονται προσωπικά αλλά γενικά και όποιος αντέχει τις παίρνει. Όμως έχει όλο το δικαίωμα να τις απορρίψει. Έπειτα ο κήρυκας του Ευαγγελίου μιλάει σε ανθρώπους που με την ελεύθερη βούληση τους ήλθαν στην εκκλησία και είναι υποτίθεται, διατεθειμένοι να ακούσουν το Λόγο του Ευαγγελίου. Ο Χριστός και οι Απόστολοι μιλούσαν πολλές φορές και αυστηρά, αλλά ήξεραν πως μιλούσαν σε ανθρώπους που μόνοι τους πήγαιναν πίσω τους και διψούσαν να ακούσουν τις θεϊκές διδασκαλίες.

        Εμείς ας διδαχθούμε από το παράδειγμα του σημερινού τυφλού, που μιλούσε για το θαύμα και για την πίστη του στο Χριστό, όταν τον ρωτούσαν. Δεν θα μιμηθούμε βέβαια τους γονείς του, που φοβήθηκαν να ομολογήσουν την πίστη τους στο θαύμα και στο Χριστό, όταν τους ρώτησαν στο συνέδριο. Όταν μας ρωτούν για θέματα της πίστεώς μας, θα τους απαντάμε με λίγα λόγια και θα κάνουμε προσευχή να τους φωτίσει ο Θεός να δεχθούν μέσα στην καρδιά τους αυτά που θα τους πούμε.